De Engelse politicus en staatsman Sir Winston Leonard Spencer-Churchill (1874-1965) werd geboren op Blenheim Palace in Oxfordshire. Hij was de zoon uit het adellijke geslacht van Lord Randolph Churchill. Zijn moeder was de Amerikaanse Jennie Jerome.
Churchill hield er reeds op jonge leeftijd onconventionele ideeën op na, die hem regelmatig in conflict brachten met zijn vader. In 1893 ging hij studeren aan de militaire academie te Sandhurst. In 1895 werd hij officier. Hij deed ervaring op tijdens veldtochten in Brits-Indië. Drie jaar later nam hij deel aan Kitcheners opmars inAfrika naar Chartoem en aan de Slag bij Omdoerman. Na thuiskomst beëindigde Winston Churchill zijn militaire loopbaan.

Op uitnodiging van de Morning Post werkte hij als oorlogscorrespondent in Zuid-Afrika tijdens de Tweede Boerenoorlog in 1899. Hij werd gevangen genomen, maar wist zich te bevrijden. Hij werd als een held in Engeland ontvangen. Hij kon zijn populariteit omzetten in een politieke overwinning: Winston Churchill werd nog hetzelfde jaar in het Lagerhuis gekozen voor de conservatieven.

In 1908 trouwde Churchill met Clementine Hozier en werd minister van Handel. Churchills belangrijkste sociale hervorming was de werkloosheidsverzekering van 1911. In 1911 werd hij minister van Marine. Na een conflict met admiraal Fisher verdween hij van het politieke toneel.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog vocht hij enige tijd aan het front als kolonel. In 1916 keerde hij naar Engeland terug.
Nadat Winston Churchill in 1917 van alle blaam was gezuiverd met betrekking tot het conflict met admiraal Fisher, werd hij weer in het kabinet opgenomen. Churchill werd minister van Oorlog.

In 1921 werd Churchill minister van Koloniën. Hij speelde een belangrijke rol tijdens de conferentie van Caïro en het Ierse verdrag van 1922. In 1924 werd hij minister van Financiën, welk ambt hij tot 1929 vervulde. Tussen 1929 en 1939 speelde hij geen belangrijke rol op politiek terrein. Wel waarschuwde hij dat Duitsland een bedreiging voor de vrede in Europa vormde.
Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog kwam hij weer in de regering als minister van Marine.
Het aftreden van Chamberlain maakte de weg vrij voor het premierschap van Winston Churchill. Hij vormde een coalitieregering en wierp zich als oorlogsleider van het Engelse volk op. Na de overwinning van de geallieerden tegen Duitsland viel de coalitie weer uiteen.

De verkiezingen in juli 1945 werden door de conservatieven verloren. Als oppositielijder verzette hij zich tegen de dekolonisatiepolitiek van Labour. Ook zag hij het communisme als bedreiging voor de wereldvrede. In deze periode schreef Winston Churchill weer veel, waaronder zijn oorlogsherinneringen en bleef politiek actief.

In 1953 werd Churchill door koningin Elizabeth opgenomen in de Orde van de Kouseband en ontving hij de Nobelprijs voor literatuur. Hij bleef tot 1964 lid van het Lagerhuis en overleed in Londen op 24 januari 1965.