Ik ben Kristien Nelen
Ik ben een vrouw en woon in Essen (België) en mijn beroep is Leerkracht L.O.
Ik ben geboren op 20/11/1978 en ben nu dus 46 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Sport, MTB, Film, geschiedenis.
3x Belgisch Kampioene XC.
Provinciaal Kampioene 2010.
Belgisch Kampioene Downhill 2014.
Belgisch Kampioene Enduro 2
MTB XC & Enduro rijdster. Powered by Fietsshop Uitgeest
24-02-2015
Revanche@ Oostmalle cross
Na pech in Lille met een rem die vastliep en een resultaat navenant (37e op 40) was ik uit op revanche in Oostmalle.
Een beetje een vergelijkbaar parcours, zolang er maar bos in zit vind ik het leuk! :)
Zaterdag werkte ik nog een training af van 3.5u, gewoon omdat het MTB-seizoen belangrijker is. Ik fietste naar het parcours, reed 4 rondjes en weer terug naar huis. Ik voelde me zo super dat ik moeite had om me in te houden.
Zondag alleen op pad, Robke kon niet. Gelukkig kon ik rekenen op Frank Henderickx. Ik voelde dat ik gisteren wat te zot gedaan had maar ik dacht dat het wel goed zou gaan. Bij het opwarmen aan de start had ik het gevoel dat ik met te weinig druk reed, ondanks de verkenning met dezelfde druk.
Ik werd weer als laatste afgeroepen. Bij de start niet direct in mijn pedaal maar kon dit al snel goedmaken en zelfs veel opschuiven. Ik wou nog verder opschuiven maar werd bijna gesandwiched en moest in de remmen. Ik draaide halfweg het pak het veld in maar bij de eerste zandbocht gingen ze erbij liggen en ik kon niet voorbij. Iedereen passeerde buitenom. Lap ik zat weer helemaal achteraan...
Dan begon de inhaalrace, het liep goed en de benen waren ook nog goed. Ronde na ronde schoof ik op, al voelde ik dat ik met te weinig bandendruk rondreed.
In het bos liep ik meestal uit op mijn achtervolgers, in het zand kwamen zij dan wat terug. De Luxemburgse Suzy Godart wilde mij perse voorbij, ik sprintte nog mee maar liet haar dan voorgaan. Er kwam een moeilijk zandbochtje naar boven, wie wil er dan nog voorbij? Daar had je het al, ze ging tegen de grond -wat ik al verwachtte- en kon haar omzeilen. Daarna had ik ook afgerekend met de Australische kampioene Lisa Jacobs maar die bleef precies wel dichtbij.
Tegen het einde kwam een rood-witte renster in zicht. Ik probeerde er naartoe te rijden, kwam steeds dichter. Het was moeilijk om foutloos door het zand te rijden dat steeds muller werd en soms werd de kloof terug groter. De laatste ronde en ik zat er bijna bij!
Blijkbaar had ze toch nog wat overschot want op het einde van de ronde versnelde ze en nam afstand. Mijn beentjes begonnen zowat vol te lopen, amai.
Ik draaide de aankomstlijn op en reed nog wat ik kon tot ik plots in mijn ooghoek de Australische zag opduiken. Het werd een hele lange sprint waarbij ik net de duimen moest leggen. Dju!
Heel tevreden, zowel met het goeie gevoel als met het resultaat (23e op 35). Misschien had er wat meer ingezeten gezien de bandendruk en de valpartij na de start maar toch super content!
Met een goed gevoel kan ik het mountainbikeseizoen beginnen, de eerste wedstrijd is 8 maart in Ottignies bij Waver. Dit is een cross-country (rondjes) waarna op 15 maart de eerste endurowedstrijd start in Esneux (Luik).
Ik kijk er alvast naar uit!
