Vannacht al iets beter geslapen: nog maar om de twee uur even wakker geschoten! Er is verbetering, denken we dan!

Waar we wel zeker van mogen zijn is dat onze gasten hier wel goed slapen: ze blijven langer en langer in hun bed, het nachtlawaai is tot een echt minimum terug gebracht!!!

De vorige zin kan ik eigenlijk ook toepassen op de jufkes: ze blijven ook langer en langer in hun bed, het nachtlawaai is tot een echt minimum terug gebracht! Het toiletbezoek daarentegen!!! Al goed dat het hier af en toe nog wat regent dat niet heel de watervoorraad wordt doorgetrokken!!!

Na het opstaan en de bijhorende kattewasjes konden we terug aanschuiven aan het ontbijtbuffet.
De gezonde boslucht werkt duidelijk op de etenslust van de kinderen! De juffen van de fitte club zouden het niet graag zien!

Deze voormiddag worden verwacht bij de Da Giovanni van Maasmechelen: we gaan namelijk pizza’s bakken!

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Ook hier komen steeds de klassiekers terug: pizzadeeg wordt nog altijd gemaakt van water en bloemkool, gist stinkt wel heel hard!

Spijtig genoeg is het animatiemeisje niet echt mee op ons niveau: “goed jongens en meisjes, we gaan nu even de bakplaat invetten”

“Juuuf, wat is invetten ???”, moederkloek Kathleen Aerts zorgt voor de nodige ondertitels en extra randanimatie.

Om de ramp nog groter te maken is ons deeg dan ook nog eens mislukt: de oven was niet heet genoeg en in plaats van een mooie pizzadeeg kregen we pistoleekes in de plaats!

Blijkbaar zijn ze hier in Home Fabiola voorbereid op die technische probleempjes want daar kwamen de diepvries-pizzabodems aangerukt zodat we toch een mooi afgewerkt product konden afleveren!!!

Ook een klassieker is het bezoek van collega’s en/of familie van jufkes.

Dit jaar is die eer voor de familie Van Echelpoel die ons in grote getale kwamen bewonderen: versgebakken zoontje Sil, superflik Tim en net geen eeneiige tweeling in de vorm van moeder en tante Van Echelpoel.

Zij kwamen, zagen en vonden dat het goed was!

Een volgende klassieker is het legendarische middagmaal: zelfgebakken frietjes met vidée, sla en perzik! Wat die perzik in dit verhaal komt doen, ontgaat me wel een beetje!

Wat bleef er namelijk vooral over? Juist, die perzik! Zeg nog eens dat onze kinderen geen culinaire smaak hebben!

Na de platte rust, die de meesten onder ons best konden gebruiken was het verzamelen in de leefruimte! Dit alweer onder de zwoele beats van de lokale hits van K3 en andere studio 100-toestanden.

Het regenweer belet ons – nog maar eens - om buiten te spelen en een boswandeling te maken zodat de gasten werden - euh – vergast op een heksenverhaaltje en een eerste projectie van de foto’s op de televisie!

De planning zorgde voor een volledige zonsverduistering in de kopkes van de kinderen want ditmaal werd er gezwommen voor het avondeten! Ditmaal mochten ze hun pyjama op de kamer laten en hun kleren van die dag meenemen naar het zwembad! Velen hoorden het donderen in Keulen en zagen het bliksemen in Maasmechelen!

Na het zwemmen, terug aan tafel voor een boterhammeke met wat beleg waarna de kinderen nog wat konden vrij spelen, tekenen of knutselen in de leefruimte!

Nog sneller dan de dagen ervoor waren de oogjes toe en de snaveltjes bijna dicht waarna ongetwijfeld de dag nog eens herbeleefd werd in dromenland.

Nadat alle rust was weergekeerd konden de juffen en de meester zich weer te goed doen aan het vele lekkers!

Oh ja, Kamil kwam ook vandaag weer zo rond 22u30 even poolshoogte nemen. Gisteren kon hij ons nog doen geloven dat hij aan het slaapwandelen was – hij ging ongegeneerd tussen ons in zitten en zou het aangeboden glas cava nog opgedronken hebben - , maar nu hebben we er toch een ander gedacht over! Zo jong, en al niet meer van de drank kunnen blijven!

Tot morgen