Vannacht al iets beter geslapen: nog maar om de twee uur even wakker geschoten! Er is verbetering, denken we dan!
Waar we wel zeker van mogen zijn is dat onze gasten hier wel goed slapen: ze blijven langer en langer in hun bed, het nachtlawaai is tot een echt minimum terug gebracht!!!
De vorige zin kan ik eigenlijk ook toepassen op de jufkes: ze blijven ook langer en langer in hun bed, het nachtlawaai is tot een echt minimum terug gebracht! Het toiletbezoek daarentegen!!! Al goed dat het hier af en toe nog wat regent dat niet heel de watervoorraad wordt doorgetrokken!!!
Na het opstaan en de bijhorende kattewasjes konden we terug aanschuiven aan het ontbijtbuffet. De gezonde boslucht werkt duidelijk op de etenslust van de kinderen! De juffen van de fitte club zouden het niet graag zien!
Deze voormiddag worden verwacht bij de Da Giovanni van Maasmechelen: we gaan namelijk pizzas bakken!
Ook hier komen steeds de klassiekers terug: pizzadeeg wordt nog altijd gemaakt van water en bloemkool, gist stinkt wel heel hard!
Spijtig genoeg is het animatiemeisje niet echt mee op ons niveau: goed jongens en meisjes, we gaan nu even de bakplaat invetten
Juuuf, wat is invetten ???, moederkloek Kathleen Aerts zorgt voor de nodige ondertitels en extra randanimatie.
Om de ramp nog groter te maken is ons deeg dan ook nog eens mislukt: de oven was niet heet genoeg en in plaats van een mooie pizzadeeg kregen we pistoleekes in de plaats!
Blijkbaar zijn ze hier in Home Fabiola voorbereid op die technische probleempjes want daar kwamen de diepvries-pizzabodems aangerukt zodat we toch een mooi afgewerkt product konden afleveren!!!
Ook een klassieker is het bezoek van collegas en/of familie van jufkes.
Dit jaar is die eer voor de familie Van Echelpoel die ons in grote getale kwamen bewonderen: versgebakken zoontje Sil, superflik Tim en net geen eeneiige tweeling in de vorm van moeder en tante Van Echelpoel.
Zij kwamen, zagen en vonden dat het goed was!
Een volgende klassieker is het legendarische middagmaal: zelfgebakken frietjes met vidée, sla en perzik! Wat die perzik in dit verhaal komt doen, ontgaat me wel een beetje!
Wat bleef er namelijk vooral over? Juist, die perzik! Zeg nog eens dat onze kinderen geen culinaire smaak hebben!
Na de platte rust, die de meesten onder ons best konden gebruiken was het verzamelen in de leefruimte! Dit alweer onder de zwoele beats van de lokale hits van K3 en andere studio 100-toestanden.
Het regenweer belet ons nog maar eens - om buiten te spelen en een boswandeling te maken zodat de gasten werden - euh vergast op een heksenverhaaltje en een eerste projectie van de fotos op de televisie!
De planning zorgde voor een volledige zonsverduistering in de kopkes van de kinderen want ditmaal werd er gezwommen voor het avondeten! Ditmaal mochten ze hun pyjama op de kamer laten en hun kleren van die dag meenemen naar het zwembad! Velen hoorden het donderen in Keulen en zagen het bliksemen in Maasmechelen!
Na het zwemmen, terug aan tafel voor een boterhammeke met wat beleg waarna de kinderen nog wat konden vrij spelen, tekenen of knutselen in de leefruimte!
Nog sneller dan de dagen ervoor waren de oogjes toe en de snaveltjes bijna dicht waarna ongetwijfeld de dag nog eens herbeleefd werd in dromenland.
Nadat alle rust was weergekeerd konden de juffen en de meester zich weer te goed doen aan het vele lekkers!
Oh ja, Kamil kwam ook vandaag weer zo rond 22u30 even poolshoogte nemen. Gisteren kon hij ons nog doen geloven dat hij aan het slaapwandelen was hij ging ongegeneerd tussen ons in zitten en zou het aangeboden glas cava nog opgedronken hebben - , maar nu hebben we er toch een ander gedacht over! Zo jong, en al niet meer van de drank kunnen blijven!
Man, man, man, zo slecht geslapen! Veel te warm, veel te donker (ik heb graag een streepje licht in de kamer) en de centrale verwarming in de kamer naast mij die te pas en te onpas aanschoot!
Rond 4u in één van de kamers een kreet: even afwachten, niks meer gehoord. De jufkes hebben alles onder controle, ik slaap zoals enkel een echte vent kan rustig verder (of probeer dit toch)!
Om 6u20 dan maar opgestaan, koffie gezet voor de jufkes, naar de bakker gereden voor verse pistolekes voor de jufkes en de krant gaan kopen bij de plaatselijke en trouwens zeer sympathieke krantenboerin! Oh ja, en die krant was natuurlijk ook voor de jufkes!
Zeker niet vergeten: de smurfentaart van bij de bakker meenemen die Inne gisteren had besteld voor haar verjaardag vandaag! Ze heeft maar een keer of tien laten horen dat ze vandaag zou verjaren! Was eigenlijk minstens één keer te weinig want de collega's hadden gevraagd om een verjaardagskaartje mee te nemen wat ik natuurlijk vergeten ben!
Ik zou natuurlijk morgen nog een kaartje kunnen gaan halen maar dat vind ik dan weer vijgen na pasen en bovendien zolang Inne niet weet dat we dit van plan waren zal ze er misschien niet achter vragen!
Misschien verwacht ze nu (om 22u30) nog altijd dat ze een kaartje zal krijgen, niet dus!!!
OK, voor zover de intro van vandaag, dan nu het interessantere nieuws:
Op een uitzondering na, om 8u nog geen enkel kind iets van zich laten horen!
Met een rustig muziekje ter ondersteuning begonnen we aan het ochtenritueel: opnieuw elk paar kousen, onderbroek en T-shirt voorleggen ter goedkeuring van de juf of meester waarna we de nieuwe dag konden aanvangen.
De heksen hebben goed thuisgehouden vannacht (het thema dit jaar gaat dus over heksen en tovenaars)!
Aan het plafond hangt een grote bundel takken met een kookpot eraan en een deel van de beloning na goed gedrag (een spekske aan een koordje, kinderen zijn hopelijk wel heel rap content)!
Na het uitgebreide ontbijtbuffet gingen we naar de sporthal: halsbrekende toeren op het springkasteel en oude volksspelen!
Van de volksspelen hadden onze gasten echter niet al te veel kaas gegeten wat niet echt te verwonderen is aangezien deze spellekes niet met een console gespeeld moeten worden en er nu ook geen flitsende beelden te zien zijn op een plasmascherm van twee meter!
Vrij snel terug aan tafel voor het middageten (we doen precies niks anders dan eten): de groenten van gisteren in een flauw soepje gemixt, een Parijse burger die even goed uit Brussel of zo kon komen en wortelstoemp.
De stoemp viel niet echt in de smaak, maar probeer maar eens uit te leggen dat ze in durums ook worteltjes steken en dat ze die dan wel opeten!
In de namiddag konden de gasten kiezen: ofwel echte heksensoep maken met juf Kathleen, knutselen met juf Inne of spelletjes spelen met juf Elke!
Het moet gezegd: de soep was te eten, de geknutselde medaillons uit zoutdeeg mochten er wel wezen EN de buitenspelletjes van juf Elke werden binnen gespeeld aangezien ook het weer hier niet echt mee wil!
De regen van gisteren in Antwerpen hebben we vandaag op ons dak gekregen! Limburgers zijn dus echt met alles wat trager!
Na de spelletjes, het vieruurtje om drie uur en nog wat vrij spel in de speeltuin konden we onze benen nog maar eens onder tafel schuiven voor het avondeten (we doen hier dus echt bijna niks anders dan eten)!
Vanavond stond er spaghetti bolognaise op drie wijzen op het menu: de juf Bieke-versie, de meester Ridouan-versie en dan ook nog de GAIA-versie voor juf Kathleen!
De spaghetti werd gesmaakt, de aansluitende zwembeurt nog beter!
Na een uurtje waterplezier, tandjes poetsen, al zittend een laatste plasje doen en in bed!
De friteuse voor de jufkes en meester staat al te pruttelen...
Vanmorgen - tijdens de dagelijkse scheerbeurt - merkte ik zowaar wat stress opkomen: het is al bijna anderhalf jaar geleden dat ik nog echt op school zou zijn om te werken (nu ja, werken), zouden die gasten mij nog kennen maar vooral zal ik die gasten nog kennen? Van gezicht ongetwijfeld wel, maar die namen!!!
En dan die Elke van R1, ziet er wel een specialeke uit! Zou ik dat jong geweld wel aankunnen? Ze had al veel van mij gehoord! Positief dan toch, vroeg ik dan? Een antwoord heb ik niet echt gekregen...
Soit, eenmaal aangekomen op school, onmiddellijk de muziekinstallatie samen met partner in crime Kathleen Aerts gaan ratten in het auditorium en snel in de wagen gestopt!
En dan kwamen onze leeuwen met de schoolbus aan: hey meester Yves, gaat gij ook mee op bosklassen? Natuurlijk ga ik mee! Aangezien ik mij nog altijd geen enkele naam kon herinneren heb ik iedereen zowat vriend of maatje genoemd! Het viel totaal niet op, hoop ik!
Iedereen klaar voor vertrek? Niet helemaal! Of ik nog even een koffer in de Gemeentestraat wou ophalen???
Geen enkel probleem, zal ik al gauw even doen, op weg naar Maasmechelen! Net iets te snel want eigenlijk zou Kathleen ook meerijden maar die was ik dus al dan niet bewust vergeten (voor mij een weet, voor haar een raadsel)!
De bus reed goed door, want we kwamen gelijktijdig aan op het domein waarna we ons - na het uitladen - konden installeren!
Eerst de verdeling van de kamers!
Uitpakken van de koffers is ook een uitdaging op zich: zowat elke kous, onderbroek en T-shirt moest ik mijn goedkeuring geven vooraleer ze in de schuif of kast verdween! En ondertussen dan ook nog de bedden opmaken! Qua multitasking mag dit tellen...
Na het uitpakken van de koffers een eerste boswandeling.
En dan kwam de uitdaging: waarschijnlijk zouden we in het begin in een van de aanpalende tuinen een hond tegen komen. De eerste die als een idioot "wafwaf" zou beginnen roepen, zal het geweten hebben! Spijtig genoeg deed dat beest "woefwoef" en daar had de juf dus geen rekening mee gehouden!
Na de boswandeling even uitrusten in de leefruimte maar al snel werd de rust opnieuw verstoord door tovenaar Kweet en heks Nie!
Na enkele straffe goocheltruken alle neuzen in dezelfde richting om er een toffe week van te maken!
Dan was het tijd voor het avondmaal: zelfgemaakte smoskes! In Maasmechelen hebben ze enkel een raar gedacht over tomatenschijfjes: ooit al een kwart tomaat tussen een broodje zien steken?
Tenslotte het moment suprême van de dag: plonsen in het zwembad!
Na het verplichte opblazen van de lekke zwembandjes en het goe steken van het mouchke in de bikini kregen we een uurtje waterplezier!
En dan kwam het moment waar we het meest voor vreesden: het bedmoment!
Onze vrees was ongegrond: al op dag één hebben we de mannen blijkbaar zo kunnen vermoeien dat ze vrijwel onmiddellijk in slaap vielen!
Quality time voor ons: laat de cava en de hapkes maar aanrukken!!!
