Amai vandaag is het een beetje een latere blog... Ik moet dan ook toegeven dat dat te verwachten was, wetende dat Astrid op bezoek komt. Als we de stad onveilig gaan maken, dan doen we dat in één keer goed é. ^^ Het is te zeggen zo laat is het nu ook weer niet geworden. Maar wacht even STOP, even terugspoelen. Hier zit ik al op het einde van mijn avond. Eens even terug kijken wat er met de uren daarvoor is gebeurd!!!
Als aller aller aller eerste moet ik toch nog even wat mensen bedanken! Dat mag ik zeker niet vergeten. Aan ons mams en papa thuis een hele dikke knuffel terug, want die van jullie is aan gekomen ^^ Ook heel tof dat je de kleine kookboekjes hebt meegestuurd! Deze ga ik zeker gebruiken, met mijn eerdere kookavonturen -lees bechamelsaus accident- in mijn achterhoofd. :p Dan ook een hele dikke zoen aan ons moemoe voor de super leuke whisk! Ik ga hem zeker gebruiken. Straffer zelfs, hij krijgt een speciale plaats in mijn koffer terug naar huis (binnen enkele maanden dan) Dat wil dus zeggen dat ik ga PROBEREN om hem zo heel mogelijk terug mee te krijgen en dat ik er goed zorg voor zal dragen. Als laatste een hele dikke knuffel terug aan iedereen die één heeft mee gestuurd met mijn echt wel toffe gezelschap, want ze zijn allemaal aangekomen ^^ Zo dat waren de bedankingen, dan kan ik nu terug overgaan naar mijn dagje. Nee sorry ons dagje!
Wauw wat een GE WEL DI GE dag! Ik heb mij er al een hele week op voorbereid en iedereen die het horen wou -lees ook diegene die het niet horen wilden- mochten mij enthousiast horen vertellen dat ik toch wel heel leuk bezoek ging krijgen! Ik heb dus, zoals de meesten al weten, twee daagjes vrijgenomen. Stiekem kon ik vandaag dan ook eens uitslapen. In theorie dan, want ik was zo enthousiast, dat ik al vroeg wakker was en echt niet meer in slaap geraakte! Tijd genoeg dus om nog even in de douche te springen, wat op te rommelen, mijn afwas te doen, rustig te ontbijten en op het gemakje richting Western Pery Hotel te trekken vanachter in O' Connelstreet. Ik was ongeveer in de helft -wil zeggen aan de Meteor winkel (gsm)- en in één keer hoor ik mijn naam roepen! Ik kon wel gillen, want daar stond ons Astrid -en de papa ook natuurlijk, dat mag ik zeker niet vergen (onze persoonlijke chauffeur ^^)- dan!!! Wat doet het goed om een bekend gezicht te zien en als dat bekend gezicht dan ook nog een geweldig persoon is, ja dan kan je dag gewoon niet meer stuk. Dus ik stap mee de auto in en we rijden samen naar het hotel om in te checken. Daar stonden we dan voor het hotel en in een keer drong het echt door, hier zijn ze dan echt. En daar volgde de tranenvloed dan. Oh wacht, van blijdschap é, niet van verdriet. dat wou ik even melden voor de duidelijkheid :d Na het inchecken en het parkeren van de auto op de juiste plaats, zijn we gaan lunchen in Arthur's Quay. Eén van mijn favoriete plaatsen in Limerick. Hier hebben we al heel wat kunnen bijbabbelen. Daarnaast mocht ik ook genieten van de interessante verhalen over de cliffs of Moher, Dublin, Galway, de Burren,...
Na de lunch zijn we richting Killaloe getrokken en echt chapeau voor onze persoonlijke chauffeur, want dien heeft dat heel goed gedaan hier in de bergen met deze smalle Ierse weggetjes. Killaloe en zijn tweelingstad Bellina waren heel mooi gelegen aan Lough Dergh, één van de grootste meren hier. Wel jammer van het laag seizoen, waardoor de drukke sfeer een beetje ontbreekt. Al kan je hier wel mooi wandelen en ben ik blij dat ik het gezien heb. Natuurlijk hebben we ook hier weer heel wat bijgebabbeld! Wat hadden jullie nu gedacht? Na een korte rondwandeling zijn we nog even verder gereden langs het meer en hebben we echt mooie uitzichten gezien. "Met bergen die precies waterspuiten" :d Wat eigenlijk wel zo'n beetje is. Daarna zijn we stilaan richting thuis -voor mij is dat thuis- getrokken en heb ik mijn kleine maar toch echt gezellige kamertje getoond. Nog een half uurtje later zaten we alle drie aan tafel om van een lekkere dinner te genieten MET dessert :d. Om de dag af te sluiten zijn we naar Nancy's pub getrokken, wat echt een heel gezellige pub is. Dat wisten jullie waarschijnlijk al ^^ Hier hebben we NOGMAALS, ja inderdaad, nogmaals bijgebabbeld. Ik heb jullie in het begin al gewaarschuwd é! Babbelen is voor ons als een sport en als je dan nog veel te vertellen hebt, dan zit je daar wel gemakkelijke voor lange tijd...
Nog eens een hele dikke mercie, voor de lekkere maaltijden en de fijne dag aan mijn twee bezoekers!!!
Nu ga ik stilaan in mijn bedje kruipen, want morgen gaan we nog eens een flinke wandeling doorheen Limerick maken. Slaap wel allemaal en droom zacht!
x
11-03-2011 om 01:40
geschreven door Bieke
09-03-2011
Week 6: french games, copping on prog, lots of art
Hi there,
Het was weer eens een interessante dag. Ik weet dat ik dat woord de laatste tijd vaak gebruik, maar ik kan er gewoon geen andere beschrijving aan geven. Elke dag bestaat uit lastige delen, die niet leuk zijn, waar je uit leert en delen die je het gevoel geven: amai dat heb ik toch goed gedaan. Zo hoort het ook, toch? Je kan niet leren als alles altijd vlot loopt, dat zou zonden van de tijd zijn en natuurlijk zonde om daarvoor helemaal tot hier te komen.
Oeps ik ben gistere nog iets vergeten te vertellen. Ik denk dat jullie nu ondertussen ook begrijpen dat ze hier heel katholiek zijn, wel ja op papier dan toch. Priesters, kerken en bidden zijn hier best belangrijk, al nemen ze het niet zo nauw met drinken en drugs (sociaal aanvaard, niet wettelijk aanvaard). En gisteren was het toch wel toevallig Pancakes Tuesday -waarom ze de dagen van de week altijd met een hoofdletter schrijven snap ik ook niet zo goed, maar dat terzijde- wat dus wil zeggen dat je zoveel pannekoeken mag eten als je op krijgt. Oh wacht even je moet wel iets opgegeven. Zoals bijvoorbeeld roken, drinken, snoepen, chocolade en je mag er iets anders voor in de plaats nemen (iets dat je niet zo graag doet, maar toch moet gebeuren) bijvoorbeeld meer groenten eten, sporten,... Vandaag was het Ashes Wednesday, As woensdag dus, wat wil zeggen dat de priester komt met zijn potje assen en iederen wordt gemerkt met een zwart kruis op het voorhoofd. Natuurlijk vonden ze dat heel leuk om dat ook op mijn gezicht te doen... Maar ik ben eigenlijk niet zoooooo katholiek, dus het leek mij helemaal niet gepast om met een zwart assen kruis rond te lopen op mijn voorhoofd. Ik heb dat rustig uitgelegd en de outreach worker vond het zo erg dat dien bleef aandringen dat dien wel tien keer is komen zeggen dat hij half protestants is, wat natuurlijk een mopje is.... Zo doen we dat hier in Céim ar céim, met mopjes en veel vrolijk ravotten.
We zijn de dag gestart met een paar actieve franse spelletjes. Ooit al eens Frans gecombineerd met een rugby spel??? De moeite! Dus elke keer dat we de rugbybal vangen moeten we in het Frans tellenl: un deux trois.... vingt. Wanneer je mist in het tellen of de bal niet kan vangen, dan val je uit. Op het einde waren onze lads nog een beetje aan het ravotten met de rugbybal en hopla dien vliegt toch wel mijn richting uit. De bal ketste ergens op af en kwam in volle vaart naar mij toe. Heb ik geluk dat één van de andere lads dat meteen door had en er is tussen gesprongen en gered was ik. Ik heb hem aangesproken en gezegd: I should say thank you to you... So thanks! Zijn ogen glunderde en hij was heel trots dat hij geholpen had! Nog belangrijker dat ik erkende dat ik geholpen ben en dank u zei. :d Stel je voor anders zat ik hier misschien zonder hoofd voor de computer.
In de namiddag hebben we een heel speciaal spel gedaan in de copping on Prog lessen. Dit zijn lessen die maatschappelijke thema's behandelen en vooral vragen om meningen van de verschillende deelnemers. Dit was de eerste keer dat ik het met deze groep volgde en het spel kreeg een interessante wending. Het is een project dat ik niet mag vergeten en het zou heel handig zijn voor later. Het gaat over een reddingsboot en er zijn slechts 9 plaatsen op deze reddingsboot. De reddingsboot vaart naar een onbewoond eiland, waar je niet meer afgeraakt en moet proberen op te overleven. Iedere deelnemer krijgt een kaartje met een persoonsbeschrijvings op. Wie mag er mee op de boot en wie niet? Waarom mag die wel mee en die niet? Stemmen maar!
Ik heb ook veel kunstklassen meegedaan vandaag. Hadden ze mij gezegd dat ik ook mee ging doen, had ik waarschijnlijk hard beginnen lachen. Tegen de avond, het avondprogramma dus, waren er enkel kunstklassen en moest ik mee gaan kleien ^^ De jongere lads vonden dat ik het 'zo' goed deed, dat ik het hunne ook mocht -lief gevraagd moest- afwerken. Wat natuurlijk heel positief is! Elke keer weer vind ik die avondprogramma's geweldig! Jammer dat de dagen dan altijd zo lang zijn! Wat ook grappig was, is het feit hoe grappige de jongere lads mij naam vinden. Ze hebben hem een hele tijd aan het zingen geweest, vooral omdat ze niet begrepen hoe raar je dat schrijft! Moesten zij eens weten hoe raar ik hun namen soms vind, die ik niet eens kan uitspreken als ik ze geschreven zie. Nu wel natuurlijk, want je leert elke dag weer wat bij é!
Dit was drukke en vooral lange woensdag vlak voor mijn verlof!!! Morgen is mijn bezoek er dan eindelijk!!! En wij gaan ons super amuseren ^^
dikke knuf
09-03-2011 om 21:07
geschreven door Bieke
08-03-2011
week 6: Bunratty and a radiostation
hoi lieve familie en vrienden!!!
Wat was het een rare dag! Om te beginnen het weer, ok het was koud van de morgend maar de zon scheen. Nog geen tien minuten later was de zon volledig weg en was ik bijna bevroren... Vier seizoenen op één dag? Zeker mogelijk hier in Ierland. ^^ Dan moet ik toch ook toegeven dat ik enorm hard moet wennen aan de wisselvalligheid van mensen: boos blij kwaad razend happy ... Soms kan ik zelf niet goed meer volgen. Buiten dat had ik een super dagje. Oh wacht nee, ik vergeet het grappigste nog. Ochtend in city center van Limerick, druk druk. Jongeren die op tijd op school proberen te geraken, zakenmannen die zich opboeien in het verkeer, ouders die zich naar hun werk haasten,... volk genoeg op straat dus. En wie spreken ze aan? een studentje uit België dat hier nog maar anderhalve maand in Limerick verblijft. "Oh I'm sorry. Can I ask you something?""yeah sure""Can you tell me were Charlotte's Quay is?" Eeeeeeeeeeuhhm En kon ik het haar uitleggen? Tuurlijk, geen probleem. Het was namelijk niet zo ver meer. Ik heb haar de weg gewezen en ben weer vrolijk -met muziek in mij oren- doorgewandeld om de bus te halen, die by the way weer eens te laat was. ^^ Ach ja, nu zal ik veel minder zeuren op de bussen en treinen als ik weer in België ben. Daar ben ik tenminste zeker dat er een bus komt. Hier is dat niet altijd zo zeker. Daarnaast kennen ze hier geen bushaltes, dus dat is puur op de gok ^^
Ieren vinden mij maar een gekke, alé wie wandelt er nu twintig minuten naar huis? Dat doe je toch niet? Daar heb je een auto voor :pWacht dat is nog niet alles. 's Morgens staat de zon hier heel mooi en verlicht die de bergen, dat maakt het heel gemakkelijk om ver te kijken. Prachtig gewoon! Dus wat doe ik? Ik stap standaard een halte vroeger af, vlak voor de brug, zodat ik de bergen tegemoet kan wandelen. I just love it! Nu ja elke keer weer -indien het een andere buschauffeur is- stopt de bus opnieuw: "I can bring you to the top if you want?" Nee hoor niet nodig, I will walk that bit.... Blijkbaar niet de gewoonte, want het antwoord is meestal een rare blik: zo van wat? Meen je dat nu ^^ Wil ik hier mee zeggen dat Ieren lui zijn? Nee absoluut niet, want als de zon schijnt, doen ze niet liever dan iedereen te verzamelen en erop uit te trekken.
Wat heb ik zoal meegemaakt vandaag? Wel om te beginnen hadden we een boeiende discussie tijdens communicatie over het schrijven van een verhaal. Communicatie, dat is zo'n vak dat niet slecht is voor mij. Ik steek er namelijk ook veel van op. Ondertussen voer ik al veel meer conversaties en blijkbaar is mijn accent verbeterd. Wat natuurlijk tof is. In een keer kwam daar super serieus de vraag. "... (de naam van de leraar) Can she understand a word of what we are saying here." Het is niet zo dat ik hun niet begrijp, alleen kijken ze meestal een heel andere richting uit en dan kan ik het simpel weg niet horen wat ze zeggen. :d Langs de andere kant spreken ze hier in Ierland behoorlijk snel en versta je niet altijd wat er gezegd wordt, zeker met al deze verschillende accenten bij elkaar ^^
Kunnen jullie je nog herinneren dat ik jullie verteld heb over het radiostation idee vorige week? Of ben ik dat vergeten te vertellen? Dat kan ook. Nu ja vorige week hebben de jongeren het idee naar voren gebracht om een radioprogramma te maken en dat af spelen in Céim ar céim zelf. Nu was ik toevallig aanwezig en wilden ze mij interviewen. Paniek!!! Want mijn Engels is namelijk niet zo goed en wij leren natuurlijk het Britse accent, wat nog al belachelijk klinkt tegen over het Ierse accent. Het is heel verschillend. Het is natuurlijk belangrijk dat ik het doe, want dan geef ik een goede boodschap door. Dus ik heb mij doorheen het PROEF interview gesukkeld, morgen beter?! Ik kreeg als tip, je moet meer babbelen. Voor diegenen die mij goed kennen zullen wsl denken, dat kan nu toch niet moeilijk zijn voor u? Al eens onvoorbereid -nu natuurlijk niet meer- interview geprobeerd in een taal die je niet volledig beheerst? Tof hoor! Nee echt, niet sarcastisch bedoelt! Diegene die voor dj/ presentator ging spelen, nam zijn rol heel serieus en was -niet overdreven- een NA TUUR TA LENT, wat het natuurlijk allemaal veel leuker maakt. (Ik denk morgen) Ga ik weer eens volledig voor gaan én natuurlijk heel nerveus zijn :p
Tijdens de middag heb ik aangename gesprekken gehad met mijn collega's, de leraren. Zo kom je al eens leuke dingen te weten :d Daarnaast heb ik een heel boeiend gesprek gehad met één van de mede stagiaires. Waarom boeiend? Omdat hij zowat Zuid-Amerika heeft doorgereisd op zijn Motorbike. Dat is toch een droom niet? Zou dat mijn volgende avontuur kunnen zijn? Mja ik zou natuurlijk wel de motor dumpen, want dat is misschien geen goed idee voor mij ^^ In een keer ook tips gekregen wat ik zeker moet doen en wat niet zo goed is om te doen. Oh taal is heel belangrijk, met engels ben je daar blijkbaar niet zoveel... Ik ga mij zeker het boek halen, Motorcycle diaries. ^^ Natuurlijk hebben daarbuiten ook iets leerrijk gedaan zoals onze gedachten uit gewisseld over wat de verschillen zijn tussen onze studies :d
In de namiddag zijn we met een groot deel van de groep -met het busje- richting Bunratty getrokken. Wat heel gezellig was, al kregen we hier en daar wel wat gezeur :d Het was leerrijk. Ik heb daarnaast mijn stem ook voor de eerste keer moeten verheffen. Niets ernstig zene, maar het begon nu toch wel even op mijn zenuwen te werken. Geen paniek het heeft een juist effect gehad, want kalme -blijkbaar- ik vlieg niet uit. Alé ja kalm, ik ben waarschijnlijk zowat de meest stressie persoon op aarde :d
Conclusie: leerrijke dag en ook een beetje een rare dag. Ik tel al af!!! Naar!!! Donderdag!!!
xx
08-03-2011 om 18:44
geschreven door Bieke
07-03-2011
week 6: Old Games
Hoi daar!
Onze lerares social ed. was weer mega creatief vandaag. Ik heb zelden iemand zoveel creatieve ideeën zien uitproberen, elke dag op nieuw. Slaagt het tegen, ok (fair enough zou zij zeggen) dan proberen we morgen opnieuw. Een echte doorzetter!!! Vanmorgen had ze een tof idee om als examenopdracht te geven. Eén van de klasgroepen kreeg de kans om buitenspelletjes uit hun hoofd te toveren die ze vroeger als kind speelden en nu niet meer. Al deze ideeën zouden ze dan verzamelen en bundelen. Whoop flashback naar mijn eigen kindertijd natuurlijk! Ik zag het weer helemaal voor mij, echt zotjes... Wat hebben we gespeeld? Elastiekje... Wie kan zich dat spelletje nog herinneren, want ook in België was dat vroeger een veel gespeeld spel. Ik werd al snel tot Our Irish Belgian champion gebombardeerd, wat ik persoonlijk nog al overdreven vond :p Ik herinnerde mij het liedje niet helemaal niet meer, maar wel de trucjes -blijkbaar spectaculair genoeg om de aandacht er bij te houden-. Natuurlijk bestaat er hier een Iers liedje voor, al blijkt het eerder een typisch Limerick spel te zijn. Het liedje gaat zo: England Ireland Schotland Wales, in out in scales. Vergelijkbaar dus ^^ Als snel werd er wat competitie in gebracht en de jongens stonden mee aan te schuiven om te laten zien wie er het 'sportiefs' was. Na een tijdje ebde het enthousiasme weg, dus tijd voor een ander spel! Polo's (gelijkaardig aan dikke berta en schipper mag ik over varen, maar tegelijkertijd heel anders). Mijn telefoon heeft het maar net overleefd. Omdat ik telefoon verwachtte, mocht ik iets vroeger naar huis van mijn supervisor om mijn gsm te herstellen en de JUISTE pincode in te geven :d
Jammer genoeg werd kort voor de middag één van de meisjes ziek. Ik heb de outreachtworker die ik tegenkwam verwittigd en ben naar de keuken gesneld om een glas water te halen. Op dat moment bleek het wel te klikken tussen mij en dit meisje, want ze week niet ver van mij af. Tegen de middag had één van de andere meisjes door dat het niet goed ging met haar en kwam mee een babbeltje doen. Hopla die situatie zat weer goed.
Ik heb juist lekker gekookt se, natuurlijk niet zonder de nodige onhandigheid! Och ja, alles is tenminste nog heel nu. Wat vuil is kan je weer opkuisen é! Wat stond er op het menu? Broccoli en kip... Ik heb tegelijkertijd maar even bloemkooltjes klaargemaakt voor morgen en volgende week!
lieve groetjes
07-03-2011 om 18:56
geschreven door Bieke
06-03-2011
Week 5: Home
Helaaaa,
Vandaag heb ik geprobeerd -veel ochtendlawaai door in en uitladen van de vrachtwagens voor de supermarkt en de parkeergarage onder mijn raam- om uit te slapen. Omdat dat niet echt een succes was, ben ik maar opgestaan en rustig ontbeten. Ik heb het bewust nog een beetje donker -wat niet moeilijk is, jammer genoeg lig ik niet aan de zonkant van dit gebouw- gehouden in mijn kamer om rustig wat wakker te worden en mail na te kijken op de computer. Niet echt interessant é? Nee, heb nog wat spelletjes gespeeld op de computer, beetje gelezen en dan... dan ben ik in actie geschoten. Ik heb nog een hele hoop LIT werk liggen, wat nodig is om te kunnen slagen ^^
Wat blijkt nu? Dat een voorstelling schrijven van de organisatie veel moeilijker is in het Engels. Zucht! Blij dat ik er toch al aan begonnen ben en een structuur heb uitgedokterd. Het valt niet mee... Even mijn gedachten verzetten en morgen werken we er weer verder aan :d Wat nog raarder was in het begin, dat was dat ze hier niet met zoveel pagina's werken, maar met zoveel woorden. Nu is dat allemaal niet zo raar meer natuurlijk. Daarjuist dacht ik, laat ik voor de verandering eens onder de middag koken :d Daar zat mijn huisgenote dan in de zetel, een beetje televisie te kijken. Doordat de code van het film kanaal gekraakt is, kunnen we nu dus film zien ipv die saaie nieuws kanalen (alé ja saai, overdramatisch eerder... Ooit al sky news gezien? Beetje te vind ik, maar dat is mijn mening maar é). We hadden elkaar al een HELE week niet gezien! Dus we hadden wat bij te praten, verhalen uit te wisselen en voor veel af te lachen ^^
Voor de rest valt er niet veel te melden in ons Ierse landje hier. Nog veel plezier daar!
xx
06-03-2011 om 16:34
geschreven door Bieke
05-03-2011
Week 5: Adare
Hela,
Al liet het zonneke zich vandaag niet echt zien, was het toch aangenaam warm. Wat wil dit zeggen? Dat ik echt niet in huis kan blijven, toch?! Vorige week heb ik een leuke tip gekregen van mijn huisgenote die met haar bezoek naar Adare is getrokken. Ik dacht dus vandaag -na wat langer geslapen te hebben- laten we maar eens voor een paar uurtjes naar Adare trekken. Eerst simpel ontbijten, in de douche springen en weg zijn we. Gewapend met mijn fototoestel én kaart ben ik naar het busstation getrokken. Of mijn accent is verbeterd of de mensen beginnen aan mij te wennen, want vandaag zijn ze niet overdreven traag gaan spreken zodat ik ze wel zou begrijpen ^^. Na het kopen van het ticket had ik nog precies vijf minuten de tijd om even gedag te zeggen tegen een Ierse kennis en bus 14 richting Killarney te zoeken. Bij perron zes aangekomen zie ik een hele rij mensen voor mij die klaar staan om op te stappen. Oef ik ben op tijd!
Adare -uitgesproken als Adeir- is een klein en gezellig dorpje net iets buiten het county Limerick. Bus 14 -een comfortabele coachbus- deed er slechts 20 minuutjes over om tot daar te geraken. De bus rijdt langs de typische schapenweides met stenen muren rond. Als je het dorpje binnenrijdt kan je verschillende verwelkomende lezen. Het gene dat me meteen opviel was het bord: Adare, Tidy town, Golden Medail 2010. Tof weetje vond ik :d Was het een propere stad? Ja zeker. Als je het vergelijkt met Limerick is het veel netter. Soms vind ik die afval langs de weg of in de rivieren erg jammer, het breekt een beetje het sprookjesachtige zicht op de stad. Maar ja... je went daar snel aan. Adare dus... Ik zal niet zeggen dat er heel veel te bezichtigen is, zeker niet nu doordat het low season is. Vooraan in het dorp ligt het historische gedeelte van dit gezellige dorpje. Je vindt er de verschillende kerken terug (uiteraard wat had je nu gedacht?!), een kasteel, friary en het gigantische, bekende golfterrein. Om door het historische gedeelte te kunnen wandelen moet je een stuk langs de drukke weg wandelen. Veel auto's en op een bepaald moment houdt de wandelweg gewoon op (dat gebeurd wel meer in Ierland :d) De drukte achter mij latend ben ik de wandelweg -riverside walk- langs de rivier in geslagen. Daar ruilde ik de lawaaierige grote baan in voor het vrolijke getsjilp van de vogeltjes en het kabbelende water. Heerlijk toch? Ik ben deze weg langs de vele vissers helemaal ten einde gelopen en ben daarna -na veel goede dag geknik en blije hallo zeggen tegen alle voorbijgangers- terug naar het centrum gekeerd. Hier kan je nog enkele echt toffe giftshops vinden in cottage-achtige huisjes met rieten daken. Dat op zich is wel heel mooi natuurlijk. De bedoeling was om nog eens na te gaan of er iets te bezichtigen was in Adare, want bij aankomst waren ze natuurlijk weg voor de lunch :d. Blijkbaar had ik alles al gedaan wat er te doen viel, dus ben ik maar iets gaan eten in het restaurant in het Heritage Center. Na de lekkere maaltijd -bespraart mij weeral tijd, want moet niet meer koken- ben ik weer naar huis gekeerd.
Thuis aangekomen heb ik mijn badkamer opgekuist -wat elke week eens moet gebeuren-, mij op bed geplaceerd met mijn computere, ben aan mijn placement portfolio begonnen en nu muziek aan het luisteren en jullie op de hoogte aan het brengen over mijn dagelijkse avonturen ^^ Niet echt een drukke dag, maar ik heb toch kunnen genieten van het fijne weer, natuur en frisse lucht.
groetjes
05-03-2011 om 19:01
geschreven door Bieke
04-03-2011
Week 5: Poker and Bowling
Hoi hoi,
Ik denk dat het weer aan het vriezen was! Niet dat het slecht weer is... Nee het zou nog veel erger kunnen met die regen hier en al. In de namiddag was het zelfs weer warm, maar deze morgen was ik verkleumd als ik in céim ar chéim aan kwam... brrrrrr. Misschien had dat ook wel iets te maken met het feit dat ik 40 minuten op een bus heb moeten wachten. Twee bussen zijn niet komen opdagen, zucht! Je zou bijna denken dat de bussen hier mee aan het staken waren :p Al een geluk moet de bus niet te ver om tot in Moyross te geraken.
Ik ben dus bijzonder laat aangekomen op mijn stageplaats en het eerste wat me opviel was: Amai het is hier zo stil? Wat uitzonderlijk is, dus ik keek is goed rond en er was bijna niemand komen opdagen!!! :o Mja dan is les geven nog al moeilijk é. De eerste les is doorgegaan. Van deze tijd heb ik even gebruik gemaakt om het één en ander op te zoeken over een idee dat ik had. Daarna leek het niet helemaal eerlijk dat de jongeren alleen in de klas moeten zitten en sommige leraren hadden niets te doen. Dus hebben de jongens zich rond tafel verzamelt een poker te spelen -nog al heel luid!- al snel werd ik gevraagd om mee te doen door één van de outreach workers. Diegene die mij kenne weten dat ik er dan ook niets van af weet! Toch ben ik maar gaan meedoen. Het geeft namelijk een uitstekende gelegenheid om the lads echt te leren kennen. Ik mocht meekijken in de kaarten van deze outreach worker. Na een tijdje gaven ze een deel van hun chips af zodat ik kon meespelen. LACHEN! Elke keer als er gevloekt werd, moesten ze een chip aan heel de groep uitdelen :d
Na de pokerspelletjes bleef er nog heel wat tijd over! Waarom niet gaan bowlen? We hebben ons -leraren inclusief- allemaal in het busje geperst en we zijn vertrokken. Zo slecht ik ben in pool, zo goed was ik in het bowlen ^^ Echt waar niet gelogen! Al moest je hele smalle vingers hebben om daar te kunnen bowlen ^^ Ben ik gewonnen? Nee natuurlijk niet. Heb ik goed gelachen? Ja! Voor herhaling vatbaar dus...
Vol goede moed ben ik naar het LIT getrokken om mijn kopies van studentencontract binnen te doen, waren ze toch wel gesloten zeker! Om 13 uur stipt sluiten de recepties en ook die van de internationalisering. ZUCHT, mja proberen we het volgende week opnieuw ^^
xx
04-03-2011 om 18:10
geschreven door Bieke
03-03-2011
week 5: Supervision and Irish ZUMBA!!!
Haaaaaaaaaaaaaai allemaal!!!
Ik weet niet hoe het zit in België, maar hier is het zalig weer! Het was weer een super zonnige dag met een aangename temperatuur én dat begin maart... Kunnen jullie dat geloven? Goh je wordt er opslag happy van ^^ Naast aangename temperatuur heb ik ook een heel aangename dag gehad. Ik begin me nu toch echt wel thuis te voelen -zowel in Limerick als in céim ar chéim- hier.
Vanochtend hebben we een beetje genietsnut, jammer eigenlijk maar we moesten wachten op onze supervisie. Als eerste mocht mijn vlaamse collega, dus ik dacht: laten we deelnemen aan de klas English and communication -wat eigenlijk een toffe klas is, waar de twee lads actief meewerkte (alé ja zo actief mogelijk op een warme dag als dit, voor hun dan)- en daar stond mijn supervisor dan te zoeken naar mij :p Toen ze mij eindelijk gevonden had, volgde ik haar met een heel klein hartje naar het kantoor. Waarom zo nerveus? Omdat de hele ochtend alle outreach workers om de beurt naar haar kantoor gingen en we hoorden per ongeluk onze namen vallen!!! ENG! Nu bleek die angst voor niets nodig te zijn en we zijn -zoals altijd- heel vriendelijk ontvangen. Ik kreeg heel veel leuke feedback met als tip: embrace yourself and your qualities, own them. Waar slaagt dit op? Vorige week vroeg E. ons hoe het ging en ik vertelde haar hoe erg dat ik het vond dat ik zowat het rustigste individu daar ben. Ik dacht echt even: OH HELP hoe ga ik dit overleven... Zij vertelde mij dat ze dat juist zo goed vonden en outreach workers lieten mij weten dat het the lads ook rustiger maakte. Joepie, ik mag gewoon rustig blijven. Alleen de momenten waarop je je stem moet verheffen moet ik wat meer oefenen. Mijn eerste opdracht! Let op de jongeren waarmee je praat en het effect dat jij geeft op deze personen. Tweede opdracht: daag je zelf uit en probeer een nieuwe conversatie te starten met iemand elke dag en kom uit je comfortzone ^^
Tegelijkertijd was het ook een emotionele dag, ik mocht vandaag heel wat droevige verhalen horen. Waarom? Bij het schilderen ga ik al eens graag kijken, -niet om te liegen- sommige van deze jongeren zijn echt heel goed in kunst! Het viel mij op dat vele schilderijen meer de vorm kregen van foto's of dat echt bestaande mensen geschilderd werden (portretten dus eigenlijk). Het bleken voornamelijk memorials te zijn, waar vaak heel droevige verhalen bij horen.
Als laatste, om de dag af te sluiten, kregen we.... ZUMBA! Wat eigenlijk helemaal nog niet zo bekend is in Ierland of allesinds Limerick. De professionele leraar die de les kwam geven, was één van de eerste dansinstructoren in Ierland. Al verschilt de dans hier enorm in die van België, was het minstens even leuk. Zelfs de twee jongens die per vergissing -ze dachten dat het salsa ging zijn- bij ons gebleven waren, vonden het zelfs leuk. Voor hen leek het meer als een fitnessopdracht, wat ze graag en dagelijks doen. Iedereen heeft er van genoten. Volgende week opnieuw een les tot één iemand in de groep de plaats van de instructor kan overnemen ^^ Ga ik er bij zijn? Nee!!! Ik krijg bezoek, jeej!
lieve groetjes Bie
03-03-2011 om 17:54
geschreven door Bieke
02-03-2011
Week 5: Animals and especialy horses
Hoi hoi!!!
Wauw wat een mooi weer is het hier al een hele week!!! Het is zalig warm met de zon hoog boven ons, zonder dat frisse briesje... Het is uiterst uitzonderlijk dat ze hier in Ierland al zo'n mooi weer hebben voor de zomer. De beste maanden hier zouden normaal mei en juni moeten zijn. Genieten dus maar! Oh weetje: het is hier zo vaak slecht weer dat mensen een stoornis ontwikkelen, SAD, Seasonal Affective Disorder of anders gezegd de winter. De zon doet Ierland leven :p
Ook een klein tegenvallertje vandaag... Onze cursus rond seksuele gezondheid gaat niet door :( Tja we hebben nog 5 andere cursussen te gaan. Het had een leuke aanvulling op onze interventie kunnen zijn.
Oh wat ik ook nog wou doen voordat ik aan mijn reflectie van de dag begin is: Je moet enorm oppassen met wat ze op het nieuws zeggen over Ierland. Persoonlijk vind ik veel van de kritieken nog al hypocriet! Zo wil ik graag kortemetten maken met de veroordeling dat Ieren niet goed meer voor hun dieren kunnen zorgen... Als eerste moet je begrijpen dat bv. honden geen huisdieren zijn, of toch vaak niet. Het zijn werkdieren, dit wil niet zeggen dat ze deze honden mishandelen! Als tweede heb je de paarden -in Moyross alleen heb je er al meer dan 5000 paarden- de grootste passie van deze jongeren! De reden waarom ze dit 'slechte verzorging' noemen, is omdat hier in Ierland om een paard te kunnen houden, heb je rond de 5 hectare grond nodig. Wat de meeste mensen niet bezitten. Ik lach er niet mee dat 20 jarige jongens hier ten einde raad zijn als de staat hun paarden afneemt en zelfs ontzettend kwaad kunnen worden (lees verdrietig, maar dat is een beetje een vergeten emotie hier. Is namelijk niet stoer). De paarden lopen hier vrij rond en grazen waar ze willen. Het is enorm vertederend om te zien hoe ze met die paarden omgaan al vanaf ze heel klein zijn!
Dus mijn dag... Weer al eens boeiend, gemengd met kalme momenten -wat wil zeggen dat we dan maar gaan poolen zijn- wanneer er niets te doen viel. Van morgen kregen the lads een heel interessante opdracht. Ze moesten een dier kiezen, daar de karaktertrekken van op noemen en tekenen. Het verbaasde mij hoe hard de persoonlijkheid van de personen in kwestie overeen kwam met de dieren! Het is de manier waarop ze zich zelf zien, zonder dat rechtstreeks te moeten benoemen. Leuke observatie wel. Een van de volgende lessen zijn we te weten gekomen dat een andere passie radio zou kunnen zijn. Dit wordt dan ook een nieuw project. Ik zat mee in de klas, dus willen ze volgende week een interview met mij doen -OH HELP!- Na wat ravotten met the lads zijn we gaan wandelen -met een doel, de bibliotheek- , want het is er het weer voor. Een aangename wandeling.
Wat heb ik vandaag geleerd? Dat we niet alles letterlijk moeten nemen :d Bv. Vanmorgen zaten we in een klas waarbij maar één jongeren aanwezig was. Hij had niet zo'n heel goede dag. Dus heeft de leraar besloten om het even rustig aan te doen. Uit vriendelijkheid moeten we vragen of het ok voor hem was of we als placement students aanwezig waren. Hij mompelde iets en zei met een handgebaar : "Go away" Dus wij willen opstaan en vertrekken : "What are ye doing (met heel wat gevloek tussen in) No ye can stay" Moraal van het verhaal Go away is een uitdrukking! :p
liefs Bieke
02-03-2011 om 19:29
geschreven door Bieke
01-03-2011
Week 5: Professional and personal goals
Hai!
Wat een boeiende én zonnige dag heb ik gehad!!! Vandaag heb ik een paar creatieve oplossingen om les te geven in actie gezien. Al hebben ze niet helemaal volledig gewerkt, de jongeren hadden door dat er iets anders was... Het heeft hen toch even doen opletten en hen nieuwsgierig gemaakt. Zo gemakkelijk zijn deze jongeren niet echt, dus al gauw hebben ze erom gelachen en hebben ze de klas verlaten. Geen nood -respect voor de lerares!- ze heeft niet opgegeven en heeft nog drie andere creatieve -en naar mijn mening leuke en goede- oefeningen bovengehaald. De twee andere opdrachten waren geweldig! Het maakte hen inzien dat iemand in een wijk als zij, Moyross, even veel rechten heeft als een dokter! Het heeft zijn doel niet gemist, aan de gezichten te zien. De derde hield een gezellige -want de zon scheen en het was warm- wandeling door hun eigen wijk... Ze leerden om de goede dingen in de wijken te herkennen, wat dan weer belangrijk is voor hun lessen die volgen. Boeiend dus, al hoewel ook heel vermoeiend...
In de namiddag werden alle stagestudenten bijeen geroepen. "Oei oei, we zitten in de problemen" -> dat dachten we allemaal, maar nee het tegendeel juist: Ze hadden onze hulp nodig. Wij, studenten die nog maar een maand of iets langer stage doen, mochten een oplossing bedenken voor twee jongeren bij céim ar chéim. We werden alleen achtergelaten aan de eettafel/ vergaderruimte om samen een oplossing te bedenken, die we dan ook samen moeten uitvoeren... Wat een kans!!! Heel leerrijk allemaal om te zien hoe onze theorie eindelijk gelinkt wordt aan de praktijk!
In de avond zouden we normaal het avondprogramma doen. Ik ben gek op het avondprogramma, echt heel leuk allemaal! Omwille van vergaderingen -ja ik weet het veel vergaderingen de laatste tijd, maar dat is ook nodig!- ging dit eindprogramma niet door. DUS kregen we onze supervisie over Professional en Personal learning goals, wat uiteraard heel persoonlijk is. Onze supervisor ging akkoord met onze doelen en vond ze heel haalbaar voor ons. We hebben een korte feedback gekregen. Nu zijn jullie waarschijnlijk wel benieuwd of deze goed of slecht was niet? De feedback was positief, gelukkig. Gedetailleerde uitleg krijgen we donderdag voormiddag vlak voor de lessen beginnen. Ze vroeg mij wat ik vond van hoe ik voortuitgang boek. Ik vertelde haar dat ik een enorme kluns ben en dat die onhandigheid mij ook wel een beetje zorgen baarde, net als het feit dat ik heel rustig ben (ten opzichte van vele andere leraren en outreach workers die heel luid zijn). Ze vertelde mij dat dat juist goede eigenschappen waren, omdat elk team verschillende persoonlijkheden nodig heeft om goed te kunnen functioneren en elkaar aan te vullen. Daarnaast heeft ze me laten weten dat de leraren, jongeren en outreach workers vonden dat ik een uitnodigende, warme glimlach heb (grappig dat dat net het gene is wat maakt dat de jongeren mij zijn gaan vertrouwen). Dat ik een goede band aan het creeëren ben met de jongeren, leraren en outreach workers! Tof om te horen toch?
Wacht dat is nog niet alles! Nog meer goed nieuws gaat volgen ^^ Gisteren tijdens de vergadering, melde ik dat wij een manier van werken hebben in België dat Rots en Water noemt. Voor de meeste zal dat wel Latijn zijn, maar Rots en Water is een soort cursus waarin men met jongeren werkt rond agressie. Het zijn heel intens fysieke oefeningen die ze moeten uitvoeren in een milieu van respect voor elkaar. Heel interessant eigenlijk. Aangezien dat we hier toch zitten met enkele jongeren die totaal geen idee hebben hoe dominant ze zich soms gedragen en hoe hun houding soms bedreigend kan overkomen op andere mensen leek mij dit wel interessant. Het traint namelijk heel veel persoonlijke ontwikkelingsthema's. Dit idee is blijven zinderen bij enkele leraren en bij onze supervisor, ze zijn het gaan opzoeken en zoeken zich er nog meer in te verdiepen. Tof toch??? Om deze specifieke reden doe je een uitwisseling. Je wisselt informatie uit met het land waar je naar toe gaat. Zij laten hun invloed op jou achter en wij laten onze invloed daar achter! Daar ben ik eigenlijk best wel trots op.
Als laatste wil ik nog laten weten dat we binnenkort een opleiding in Dublin mogen volgen rond seksuele gezondheid. Deze opleiding zal ons helpen met onze interventie en onze taak voor het vak Seksueel grensoverschrijdend gedrag. Daarnaast heeft E. onze supervisor en de manager van céim ar chéim laten weten dat we de 5 andere opleidingen ook mogen volgen!!! Waar wij natuurlijk heel dankbaar voor zijn! Dit zijn kansen die je niet vaak krijgt, dus dan moeten we dat zeker doen!
Zie je, ik heb best een interessante dag gehad vandaag! see ye (op zijn iers ^^) Bieke
01-03-2011 om 20:15
geschreven door Bieke
28-02-2011
Week 5: "There is learning in fun"
Hoi allemaal!
amai wat een vermoeiende dag... Al was het super mooi weer vandaag, toch zaten wij -bij Céim ar C(h)éim- allemaal binnen. Het was tijd voor een grote policy aanpassing, wat wil zeggen dat het tijd was voor een gigantische vergadering. Over een overload aan informatie gesprokenBlij dat wij basisvaardigheden vergaderen mee kregen vanuit onze 3de jaars opleiding.
Daar zaten we dan met zijn -ik gok- dertigen, in een grote kring rond de beamer. Er werd ons uitgelegd dat het systeem niet meer werkt zo als zou moeten werken, nl. het systeem voldoet niet meer aan de noden van de jongeren. Jullie moeten begrijpen dat dit geen gewoon schoolsysteem is, verre van zelfs. Om eerlijk te zijn heb ik nog nooit een school gezien of een organisatie die werkt volgens deze methoden. Je zou kunnen zeggen dat ze het zelfde principe delen als Montesori scholen, maar het is nog helemaal anders. Wat moest er veranderen? "More fun, more creativity... There is learning in Fun."Het ging niet alleen over fun, maar vooral over basic skills rond persoonlijke ontwikkeling. Ok dus na de introductie hebben wij ons in 3 groepen verdeeld.
Wat deden we dan in die groepen? discussiëren, debatteren, brainstormen,... Ik moet zeggen de uitkomst was prachtig, er zijn een paar mooie ideeën naar voor gekomen. Als is vergaderen van 10 uur tot 4.30 uur enorm zwaar -respect voor alle mensen die dat dagelijks doen!- toch was het heel leerrijk. Het is -moet ik toch wel toegeven- de allereerste keer in mijn drie jarige opleiding dat ik kon zeggen welk idee bij welke theorie hoorde. Zo -ook al noemen ze het hier anders of hebben ze er hier geen naam voor- zagen we NLP (communicatie) , Rots en water (bijzondere thema's en projecten), Agressie, Crisis en trauma, .... terug komen! Schitterend toch? Nu hoeven we ons tenminste niet meer afvragen waarom we al die theorieën van buiten moeten blokken!
Na onze lange vergadering hebben we nog een lang gesprek met onze supervisor gehad met als resultaat dat ons papierwerk eindelijk inorde is!!! Jeej! Morgen krijgen we supervisie deel twee! Wens me geluk, want deze is de eerste persoonlijke rond onze professionele en persoonlijke doelen.
Mijn dag nam dan uiteindelijk een aangename wending, toen ik om 6.30 uur de bus op stapte. "Oh Hi how are you? Aren't you the girl from last month who asked the way to Moyross?" Oh ping daar ging mijn lichtje, dit was de buschauffeur van exact een maand en 4 dagen terug!!! Maak dat mee zeg, dat hij mij nog herinnerde! Ik heb in een keer een gezellige babbel gehad en nog enkele tips over de Ballynanthe bus (die niet ver van Moyross stopt).
Voilà lieve vrienden dat was mijn dag! Sws nog gauw in de douche en dan zal ik straks wel heerlijk slapen!
slaapwel voor binnen enkele uurtjes xx
28-02-2011 om 20:32
geschreven door Bieke
27-02-2011
Week 4: Sunday...
Hey,
Ik ben nu exact één maand en drie dagen in Ierland en ik moet toegeven dat alles toch net iets vlotter verloopt. Zo heb ik vandaag de was kunnen doen -eindelijk!- zonder hulp te moeten gaan halen. Of dat nu aan mij ligt of het wasmachine, dat laat ik in het midden. Eigenlijk is het wel een grappig zicht. Mijn -toch niet zo groot- kamertje hangt stamp vol met was. Over waar ik een gaatje had, heb ik maar iets omhoog gehangen ^^ Hopelijk is alles tegen morgen droog! Dan heb ik terug wat meer ruimte :d
Wat heb ik vandaag gedaan? Eigenlijk niet zo bijzonder veel. Ik heb maar eens een rustdag ingelast. Mijn benen willen vandaag echt niet mee, dus dan blijf ik maar thuis film kijken en boeken lezen. Omdat het zo mooi weer is -dat heb ik gemerkt toen ik de was ging doen- heb ik besloten nog even tot aan de winkel te wandelen en boodschappen te doen. Dan kon ik mijn maandelijkse boekhouding afsluiten en aan een nieuwe beginnen ^^
Aha dat heb ik nog niet verteld. Een tijdje geleden heb ik van één van de leraren een Engels boek gekregen. Angela's Ashes, het boek verteld het verhaal van Frank McCourt -de Iers/ Amerikaanse auteur- en zijn bewogen jeugd in Limerick. Het is een nog al langdradig, maar tegelijk ook aangenaam boek dat vlot leest. Voor iedereen die geïnteresseerd is in de geschiedenis van Limerick, de mythe van Cuchulain en emigratie, moet je het zeker maar eens lezen.
xx
27-02-2011 om 16:41
geschreven door Bieke
26-02-2011
Week 4: Irish town and English town
Hai allemaal,
Zucht wat ben ik moe vandaag! Mijn voeten weigeren dienst en mijn benen doen nog pijn van mijn lange wandelingen donderdag en vrijdag. Maar een hele dag thuis zitten? Ik dacht het niet, zeker niet als het zonnetje schijnt! Eens even denken wat had ik nog niet gedaan? Ik heb er de kaart bij gehaald -dat NU vol cirkeltjes en kruisjes staat :p- en nagegaan welk deel ik van Limerick nog niet had gedaan. Aha Irish town heb ik nog niet gedaan! Ik heb dan ook nog eens het geluk dat dit niet zo'n grote wandeling is en ik heb toch wat frisse lucht gehad é... Ik ben in de douche gesprongen, heb mijn wandelschoenen aangetrokken en hopla weg was ik.
Met mijn kaart in de hand -niet dat ik zo fantastisch goed kan kaart lezen, maar ja dat brengt mij weeral op nieuwe plaatsen toch?- ben ik grootendeels langs de juiste baan richting Saint John's hurch gewandeld. Grappig genoeg ben ik dus langs de andere kant van de kerk aan gekomen, hoe zou dat toch komen? :p Ik heb wel een veel leukere route ontdekt dan diegene -vol met rode lichten en je weet rode lichten hier zijn niet zo tof!- die ik gewoonlijk neem. Met het zonnetje in mijn gezicht ben ik langs -en dat zou in English town liggen- het Barrington ziekenhuis gewandeld, wat vroeger opgericht was door de welgstelde Barrington familie. Het ziekenhuis groeide al snel uit tot een kinderziekenhuis. Nu is het nog steeds gedeeltelijk in gebruik, maar als privékliniek. Het Barrington Hospital ligt op George Quay, wat een gezellige boulevard is dat langs het water loopt. Als je een beetje terug loopt richting Hunt museum kom je een War memorial tegen. Weer een voorbeeld van kunst in de straten van Limerick. Ik moet toegeven, in het begin had ik dit ook niet door. Het vraagt enige oplettendheid om de beelden, schilderwerken, poorten, bruggen,... op te merken als kunst.
In het midden van mijn tocht naar Irishtown begon het in een keer te regenen. Hoe typisch Ierland!!! Terwijl het regende kwam de zon tussen de donkere wolken turen. Het heeft dan ook niet langer dan 5 minuten geregend, al mag het in hoeveelheid wel tellen. Ik ben dan ook als een zot beginnen te zoeken naar de regenboog. Een tijdje geleden heb ik mijn eerste Ierse regenboog :p gezien in Moyross, een volledige boog met heldere kleuren. Heel mooi was dat! Maar nu kon ik geen regenboog vinden... Ach ja de volgende keer beter, toch? Het is niet dat het niet meer gaat regenen in Ierland é. Dat zou nog al zot zijn!
Ik heb mijn tocht verder gezet in zuidelijke richting, Irish town. Van ver kan je de prachtige gotische - en de hoogste in Limerick- kerktoren zien van de Saint John's Cathedral. Om dichterbij de kathedraal te geraken paseer je eerst St John's Chuch, een mooie en redelijk klein kerkje dat vlak aan het St John's hospital ligt. Dit ziekenhuis is wel in gebruik. Het is best wel een gezellige buurt, wel een beetje verlaten. Ik heb snel even een blik binnen in de kerk gegooid en wat zag het er weer mooi uit met al die gekleurde glazen ramen! Ik ben dan nog wat verder gestrompeld door de straten in Irish town om dan op mijn gemak terug te wandelen naar huis. Laten we nog meer eens een andere wegnemen niet? Deze keer ben ik langs een nog rustigere weg gegaan, zonder lichten!!! Op mijn terug weg kon ik een brug onder -aha zo vermijd je dus de grote baan-en dan kom je uit aan de achterkant van het absolute hotel, wat op zich dan weer maar tien minuutjes van bij mij is. Het smalle padje kwam uit op Sir Mall street, de brug en voilà ik ben weer thuis.
Na nog even de supermarkt binnen te springen, heb ik mij maar eens voor mijn reflectief dagboek gezet. Dit is verplicht (minstens wekelijk) werk van het LIT. En oef het is afgeraakt tot week vijf dan toch. Nu ga ik snel iets eten en de foto's op mijn computer zetten.
Lieve groetjes Bieke
26-02-2011 om 19:16
geschreven door Bieke
25-02-2011
Week 4: King's Island
Hey!
Het is nog steeds Midterm break, dus wat hebben we gedaan vandaag??? Uitgeslapen natuurlijk :p, lekker en vooral op het gemak ontbeten. Gisteren heb ik namelijk nog tot in de late uurtjes aan het werken geweest aan mijn 'scrapboek' over Ierland of mijn ervaringen toch. Dat ik er van ochtend niet vroeg uit moest was dus een meevaller. Wat ik dan ook als eerste gedaan heb, is het zoeken naar een fotocenter om mijn -nee je gaat het niet verkeerd lezen!- 73 foto's. En dan heb ik er vandaag nog niet bijgerekend, nog al logisch want die foto's had ik nog niet :p. Tegen dat ik in het centrum was viel het mij op dat ik geen gsm bij had, de meeste van jullie zullen wel begrijpen dat dit geen aangenaam gevoel geeft. Dus voordat ik verder op ontdekkingstocht kon, moest ik eerst mijn gsm gaan halen (voor het uur enzo ^^).
Tegen half één was ik dan eindelijk klaar om aan ontdekkingstocht door Limerick II te beginnen. Limerick is zo groot dat ze het dan maar in stukken hebben opgedeeld, makkelijker voor mij om gestructureerd -eerder chaotisch- Luimnigh te verkennen. En naar welk deel van de stad ben ik vandaag getrokken? Wel het oudste deel van Limerick, nl. King's Island of het Medievel Quartier. Samen met Newtown Pery zijn hier vele engelse gebouwen terug te vinden. Waarom Engelsen? Omdat er jaren geleden in Limerick een oorlog heeft plaats gevonden dus Engeland en Ierland met Frankrijk aan hun zijden. Jammer genoeg hebben ze deze strijd verloren of eerder opgegeven. De Fransen wilden zich gewonnen geven, MAAR er moest een verdrag getekend worden dat alle Ierse en Franse inwoners de keuze kregen om veilig terug te keren (mee te gaan) naar Frankrijk of veilig te verblijven in Ierland zelf. Dit verdrag werd ondertekend door de Engelse kapitein. Ter gedachtenis van gebeurtenis hebben ze de Treatystone gemaakt/ geplaatst. Vele Franse soldaten zijn dan toch nog overleden onder het leger van Koning Louis. King's Island is -net als Newton Pery- een mix van nieuwe en oude gebouwen. Het is een prachtige omgeving die je laat genieten van de geschiedenis van Limerick. King John's Castle en Thomond bridge met de Riverside walk hadden we al gedaan in het eerste weekend hier in Limerick. Nu begrijp ik de geschiedenis zelfs nog beter dan vooraf. Dit dankzij vele behulpzame mensen die steeds meer puzzelstukjes blootgaven van deze lange geschiedenis en de strijd.
Wat heb ik vandaag ontdekt? Dat het High Cross een keltisch symbool is, vaak terug te vinden op begraafplaatsen. Het is een christelijk symbool. Dat Limerick vroeger nog veel levendiger was dan nu. Door de tijd heen zijn er al heel wat mensen uit Ierland weggetrokken om werk te vinden. Vandaag heb ik ook ontdekt dat de St Mary's Cathedral het oudste gebouw in heel Limerick is en gebouwd is in de 12e eeuw. Het is -echt een bezoekje waard- een prachtige kathedraal met veel zuilen, gekleurde ramen -eentje is zelfs gedoneerd door Florence Nightingale (ja inderdaad de verpleegster die veel goed gedaan heeft)- ornamenten, een ongelofelijk altaar, ... Kortom een bewonderenswaardig gebouw! Er zijn vele verhalen terug te vinden in deze kathedraal. Al is deze betalend, het is de moeite zeker waart. De vriendelijk Fred die daar helpt bij het onderhouden van het gebouw heeft me extra informatie gegeven over de verschillende rariteiten zich daar al voorgedaan hebben, zoals het unieke koor van drie Italiaanse meisjes die een gigantisch optreden hebben gegeven. Maar dit is eigenlijk het laatste gebouw dat ik vandaag heb bezocht. Dus zullen we maar bij het begin beginnen?
Als eerste ben ik naar het Limerick City Museum getrokken om wat beter kennis te maken met Limerick en zijn omgeving. (Ik ben St Mary's Church en St Mary's townhouse gepasseerd in het voorbijgaan.) Het is een eerder klein museum die stukjes laat terug zien van de gebruiken, gebouwen en mensen uit Limerick en omgeving. Zo bleek kant een tijdje een heel typische methode te zijn in de Ierse mode. Er bestonden heel grote fabrieken waar oorspronkelijk 24 meisjes werden opgeleid en later door door velen anderen voortgezet. Na de oorlog is dit gebruik wat verloren gegaan, al bestaat het nog wel op kleine schaal. Walker's Wiskhy is oorspronkelijk gebrouwen in een brouwerij in de buurt. Zo heb ik nog veel meer interessante dingen geleerd over dit museum en gelukkig voor mij zijn deze objecten met hun verhaal terug te vinden op de officiële website. Op de bovenverdieping kon je een deel van de exhibitie van de Limerick City Gallery of Art bezichtigen. Tijdens de middag sloot dit museum en moest ik een uurtje even iets anders doen. Na de pauze ben ik teruggekeerd en heb ik de rest bestudeerd ^^
Tijdens de pauze heb ik Bishop's Palace en Civic Trust opgezocht. Zoals de naam het al zegt woonden de bischoppen hier vroeger, nu behoort dit gebouw Civic Trust toe. Naast Bishop's Palace kan je de oude -die niet meer in gebruik is- Munchin's Church bezoeken. De nieuwe Munchin's Church -die ik natuurlijk ook bezocht heb- ligt net over het water, aan de voet van Thomond bridge. Door heel wat geluk ben ik één van de weinigen die de binnenkant van dit gebouw heb mogen zien. Sinds een hele tijd is dit gebouw nu eigendom van Civic Trust die daar zetelen en het onderhouden. De toffe werknemers van Civic Trust konden mij enorm veel vertellen over de geschiedenis van Limerick en de gebouwen in de buurt. Ze hebben mij drie gigantische boeken en allerlei brochures meegegeven over Limerick, Civic Trust, Georgian Limerick,... Van deze boeken bestaan op dit moment niet zo heel veel kopies meer, dus ik heb weer eens ontzettend veel geluk gehad! Ik heb de rest van mijn tour afgelegd met een zak vol loodzware boeken, dat moet toch goed zijn voor mijn armspieren :p.
Nog iets verder heb ik de Villiers Alms Houses gezien, een gebouw in dezelfde stijl als Bishop's Palace. Op mijn terug weg ben ik even gaan zitten aan het water, amai mijn benen! Daarna ben ik nog voorbij de nieuwe Munchin's Church gewandeld. Omdat ze mij St Mary's Cathedral hadden aangeraden wilde ik deze toch nog vanbinnen bekijken. (zie 3e alinea^^) Ik heb op mijn terug weg ook ontdekt dat Limerick heel wat kunstwerken telt. Ik ben nog moedig terug -lees eerder moe- naar het centrum gewandeld om mijn foto's op te halen en heb uiteindelijk toch maar de bus terug genomen. En na het eten ga ik weer wat aan mijn scrapboek werken.
xx Bieke
25-02-2011 om 18:19
geschreven door Bieke
24-02-2011
Week 4: Newtown Perry!
Hai!
Donderdag, in het midden -nee een beetje voorbij het midden- van de week en ik zit alleen op mijn kamer. Dat kan toch niet??? Om 12 uur -na het lange uitslapen en een zalig ontbijt- kreeg ik een ingeving. "Wacht eens even? Ons mams had toch super veel info meegegeven... laten we dat maar eens doorbladeren. Wat is Limerick groot seg, ik heb helft nog niet gedaan..." Ik ben zo snel als ik kon in de douche gesprongen, mijn haar gedroogt en heb mij richting tourisme bureau gehaast. Wat ik oorspronkelijk wou doen -Art Gallery- was niet open wegens renovatiewerken, maar nog tijd zat é! Dan maar richting -wat ik toen nog niet wist of toch niet bij naam kende- Newtown Pery. Pery Square bevindt zich vlak aan People's park, wat dan op zich weer vlak aan het station ligt. Een gezellige wandeling dus.
Newtown Pery... wat is daar te zien? Dit is het Georgiaanse deel van Limerick. Hoge herenhuizen met simpele gevels, maar laat je niet misleiden want langs de binnenkant zijn ze prachtig! Het People's Park is hier gezellig gelegen, een oase van rust in het 'drukke' Limerick. In het park kan je Limerick City Gallery of Art terugvinden, wat dus gesloten is wegens renovatiewerken. Je vindt er het Spring Rice Monument, wat volgens mij een gigantische zuil met een mannelijk figuur op is (maar ben niet zo zeker). Als je People's park buitenkomt langs de achterkant dan zie je aan je linkerkant een schattig kerkje -St Micheal's Church met iets daar naast het bekende Georgian house met the Carrol collection.
Natuurlijk ben ik dit huis gaan bezoeken. Het is een gigantisch -zoals de naam al zegt- Georgiaans huis met hoog plafond, marmeren muren (geschilderd, net echt) en hoge houte trappen. Elke kamer in dit huis heeft zo zijn geschiedenis. Dit huis is gebouwd door de Tontine Company en ontworpen door James Pain. Mijn tip aan jullie: Ga op ontdekkingstocht doorheen het huis en ontdek de verschillende verhalen achter de kamers. Helemaal op het einde kan je de tuin bezoeken en the Carrol Collection.
Na mijn tochtje door People's Park en bezoek aan het Georgian house & garden met de Carrol Collection ben ik verder gewandeld -en ben geheel per toeval op deDominican Church gebotst met daarnaast het super mooie Tait's Clock! Eerst -van ver af gezien- leek het wel deel uit te maken van het kerkje. In vele van deze kerkjes -en geloof mij dat zijn er ontzettend veel hier in Ierland, vooral Limerick- kan je binnen kijken doordat de deuren grotendeels uit glas vervaardigd zijn. Zowel langs de buitenkant als de binnenkant zijn de kerken enorm mooi. Helemaal niet zo koud en afstandelijk als gewoonlijk. Er wordt veel gebruik gemakt van gekleurde raamtaferelen, gezellige ornamenten en veel zuilen. Heel mooi allemaal!
Als laatste -zover lieten mijn benen het nog toe- ben ik tot aan het Belltable theater geweest om het programma van dit seizoen te halen. Van daar uit ben ik rechtstreeks terug -door de georgiaanse straaten- naar Arthur's Quay gewandeld om mij daar op de trappen te placeren en eens rustig door heen het programma te bladeren. Uiteindelijk begon het toch frisser te worden heb ik -al babbelend met één van de inwoners van Corbally- op de bus gewacht om naar huis te keren.
Vanavond heb ik lekker gekookt, al zeg ik het zelf :p Fruit en kip met een beetje kaas :d heel lekker ^^. Nu ben ik bezig met de boekhouding -jaja dat is ook nodig!- en het maken van een scrapboek, zodat als ik thuiskom ik Ierland niet moet missen. Wat vinden jullie van dat idee???
liefs Bieke
24-02-2011 om 21:32
geschreven door Bieke
23-02-2011
Week 4: South Hill & PAL's
Hi!
Céim ar céim ligt er nog steeds rustig bij ^^, de jongeren zijn zeker en vast aan het genieten van hun midterm break! Gelukkig voor ons stonden er weer twee projecten op ons te wachten, waar we mee kennis mocht maken. Deze keer heeft een andere outreach worker de tijd genomen om ons mee op trot te nemen. Als eerste hebben we een halte gehouden bij South Hill. Dit is het zuidelijke gedeelte van Limerick, Céim ar céim met Moyross ligt in het noordelijke deel van Limerick. Wat we het eerste zagen -leek voor ons- was een oud en verlaten -wat achteraf niet bleek te zijn :d- industrieterrein. In één van de gebouwen -The Factory, youth work- verzamelen verschillende projecten zich om te werken rond jongeren, gesubsidiëerd door Youth Probation. Eigenlijk lijkt de opzet van deze organisaties heel erg op die van Céim ar céim, enkel gaat het in South Hill voornamelijk over straatwerk en activiteiten na/ voor school. Céim ar céim is dan eerder een educationcenter. Zo heb je in South Hill bijvoorbeeld de avond/ nacht voetbaltoernoeien om de jongeren van straat te houden. Of je hebt -dit gebouw is nieuw sinds vorig jaar april, dus hier en daar moet er nog iets afgewerkt worden- de gezellige lokaaltjes om: te surfen op de pc's, werken aan nieuwe creaties in art en crafts, werken aan muziek in de studio en danszaal. Het is er heel gezellig ingericht, ook al is het een fabriek. Er hangen veel creaties van de jongeren zelf. Heel mooi allemaal. Wat men ook doet is de jongeren meenemen op activiteit: kanoën, zwemmen, fitnessen, fietsen,... Zo was er ook het leuke initiatief om een te starten met het planten van kruiden en bloemen, wat over het algemeen als heel aangenaam bij -vooral de jongens, meisjes maken hun nagels niet graag vuil- ervaren. Een reden om ongegêneerd in het vuil te ploeteren ^^ Een ander leuk project is de competitie rond het maken van go karts van nul af. Het resultaat was verbluffend eigenlijk!!!
Eén van de outreach workers -straathoekwerk- van South Hill wou ons graag de wijken -vier om exact te zijn- laten zien. Ik kan niet beschrijven hoe schrijnend de situatie is! Denk aan Amerikaanse films, de bronx op zijn ergst... Wel daar kan je het mee vergelijken. Huizen die uitgebrand zijn, ramen in geslagen omdat daar een jongere woont die juist is vrij gekomen, gestolen auto's in brandgestoken, ... Veel huizen zijn al neergehaald, zo kan men er nieuwe bouwen die hopelijk veiliger zijn voor de mensen van die buurt! (wie staat hier voor in? Regeneration is een organisatie die zich -naar eigen wensen, niet naar de wensen van de wijken- gebouwen herbouwt en probeert te werken rond grond en huisproblematieken in deze probleem-wijken) Het rare is dat deze outreach workers al zo erg gewend zijn aan de situatie, dat ze het grappig vinden dat wij ons daar zorgen in maken. De problematieken in South Hill? Drugs, maar vooral stelen van auto's, Joyriden, auto's in brand steken,... Waarom? Ze zien er geen kwaad in. Een auto tegen de muur rijden? Daar is toch niets aan... Dat botst wel terug... De jongeren hier hebben problemen met het zien van gevaar, het is niet per se bedoelt om kwaad te doen. Als we spreken over geweld onder elkaar als moord, slagen en verwondingen, doodslag, dan weet men wel dat er iets verkeerd gebeurd is. Outreach workers zijn hier broodnodig en doen een goed werk in deze wijken en sinds kort ook in het city center en noordelijk deel van Limerick.
Andere organisaties binnen The Factory? Hier zitten ook nog de dienst herstelbemiddeling -wat als een heel belangrijk proces voor de jongeren wordt gezien hier- en de mentoring service (enkel vrijwilligers). Herstelbemiddeling is het in contact brengen van de jongeren met het slachtoffer, ze leren zien wat hun gedrag bij anderen teweeg heeft gebracht. Het is een goede manier om alles te verwerken zowel voor slachtoffer als jongeren. Mentoring service geeft advies en begeleidt de jongeren.
bijzonderheid? We hebben een echt militaire begrafenis mogen zien in deze wijk.
Als laatste zijn we naar PAL's geweest. PAL's is een educatief centrum. Net als Céim ar céim worden de jongeren betaald om een opleiding te volgen. Voor wie? Alle jongens boven 18 jaar, die in contact zijn geweest met justitie. Waarom naar PAL's? Zij bieden buiten de twee grote workshops -hout en metaal- ook enorm veel andere mogelijkheden om diploma's of certificaten te verkrijgen. Veel jongeren hebben het moeilijk om werk te vinden, doordat hun cv bijna tot helemaal leeg is. PAL's geeft hen de kans om daar iets aan te veranderen. Van talen tot wiskunde tot EHBO tot vorkheftrucks en voor nog veel meer kan men hier kiezen. Het is een enorm mooi project in een enorm gezellig gebouw dat heel uitnodigend overkomt. Jongeren die het uithangen worden vriendelijk de deur gewezen, om zo andere de kans te geven maximaal te ontplooien. Slaagt iedereen? Nee niet idereen maar toch al 50 procent! 50 procent van deze jongeren die vorig jaar zijn afgestudeerd heeft een job!
Om af te sluiten hebben we gezellig geluncht met onze medewerkers op Céim ar céim. Om daarna te bespreken met onze supervisor wanneer we onze supervisie hebben en welke opleidingen wij graag zouden willen volgen hier in Ierland. Opleidingen? Een kleine week geleden hebben we een boekje meegekregen met dagopleidingen voor social/ care workers. Wij mochten er enkele uitkiezen die ons interesseerden. Spannend afwachten of we worden toegelaten!!!
Ik hou jullie op de hoogte ;) tot schrijfs
23-02-2011 om 19:52
geschreven door Bieke
22-02-2011
Week 4: Moyross
Hela!
Deze keer waren ze ons niet vergeten. Om 13.30 -vlak na dat ik ontdekt heb dat er zowat een orkaan door onze keuken heeft gewoed- ben ik zenuwachtig, maar toch wat enthousiasme naar Céim ar céim vertrokken. Ik heb een buspas nu, had ik dat al verteld? Zooo veel gemakkelijker nu! Daar aangekomen hebben we zowel mijn mentor als onze supervisor gesproken. Onze supervisor heeft de contractjes van ons overgenomen -bleek achteraf dat zij die moest tekenen- en heeft ze ingevuld. Jeej!
Wat hebben we gezien vandaag? Moyross, een mooie wijk, op sommig plaatsen. Eigenlijk is het echt schrijnend, vooral als je dieper Moyross in trekt. Huizen die half uitgebrand zijn, ramen die ingegooid zijn, muren met schietgaten in... Kunnen jullie geloven dat in deze vervallen huizen nog mensen wonen? Onze mensen? Van ons project! Gelukkig zijn er heel wat goede mensen die zich willen -zelfs als vrijwilliger, doordat er veel subsidies wegvallen- inzetten voor het welzijn van deze wijk. Wij mochten eens een kijkje gaan nemen in enkele projecten. Een leuk weetje: het kerkje hier in Moyross staat bekend voor zijn fantastisch altaar, dat gemaakt is uit speciaal hout. Veel mensen willen daar trouwen, omdat het mooi is. (misschien mogen we er morgen naartoe)
Het eerste project bestaat uit verschillende gebouwen bij elkaar. Als eerste heb je de crèche voor kindjes tot 5 jaar. Als je daar binnenkomt smelt je gewoon. Al deze lieve gezichtjes die hallo roepen en zwaaien terwijl ze flink hun boterhammekes opeten. Het maakt gewoon je dag goed. Allemaal kleine zonnetjes op een regenachtige dag. Wat mij opviel is dat de crèche enorm beveiligd is. Kindjes kunnen niet zomaar verdwijnen of opgehaald worden. Beneden in het gebouw zitten de grotere kindjes, na en voorschoolse opvang tot 12 jaar. Op het moment van ons bezoek waren er alleen de kleutertjes die vrolijk het liedje: wrigle wrigle voor ons zongen. In het algemeen lijkt de werking heel erg op die wij kennen in België, alleen gaat het hier vaak over kindjes van tienermama's en papa's. Het is een enorm gezellig gebouw. Je zou kunnen zeggen dat het behangen is met honderden tekeningen, foto's, figuurtjes,... Het is een aangename, warme en gezellige plaats om te zijn. Bij goed weer hebben de kindjes een toffe speeltuin om zich in uit te leven.
Naast de crèche bevindt zich de bureau's waar ze zich inzetten voor mensen die een cv willen maken, een job zoeken, kopie's willen maken,... Mensen uit heel de wijk kunnen hier gratis of lowcost terecht voor advies en kopies. Wanneer deze schatten van mensen hen niet kunnen helpen verwijzen ze deze naar de juiste organisaties. Ik geloof dat ze dit the local job communitie noemen, maar ik ben niet zeker. Ieren hebben de neiging nogal snel te spreken soms ^^
Het derde gebouw was eerder koud en onaangenaam om te zijn. In dat gebouw zitten de officers of wellfare, die instaan voor het helpen bij papierwerk, kaart om goedkoper naar dokter te kunnen gaan, bij aankopen van broodnodige apparaturen of meubelen,... Het kan hier zelfs zo druk worden dat mensen soms meer dan twee uur aanschuiven om hier terecht te kunnen.
Het laatste project dat we bezochten was The N.O.R.T.H.S.T.A.R of Nurturing Our Rights Through Having Support, Training, Access and Resaurces. Het is een famely support project. Het gaat over families die al meerdere generaties te maken hebben met verslavingsproblematieken. Wie kan hier terecht? De families! Het gaat hier niet om de familieleden in kwestie van hun verslaving af te helpen, want dit gaat niet wanneer ze dit zelf niet willen. Het gaat hier om de familie, de mensen die lijden bij het zien van hun geliefd persoon met de verslaving. N.O.R.T.H.S.T.A.R. biedt deze mensen een rustige omgeving aan, een persoon om je zorgen aan kwijt te kunnen, een luisterend oor en samenkomsten voor mensen in rouw met workshops. Het kan hier over kinderen gaan, ouders, grootouders, zussen en broers,... Iedereen is hier welkom. In Limerick is dit project uniek. Het idee komt van Dublin en Cork, waar er zulke projecten al bestaan. Mijn mening? Het is een interessant idee om je in te zetten voor de families, want ik denk -hoe hard er ook gezegd wordt dat er contextueel gewerkt wordt en ook al betrekken ze familie bij afkicken of behandeling- dat de familie nog vaak vergeten wordt. Dat er nog te weinig stil wordt gestaan bij hoe zij zich voelen, hoe zij rouwen. Kortom een mooi intiatief met ongelofelijk gemotiveerde care workers!
Als allerlaatste hebben afgesloten met een bezoek aan de wijkbibliotheek. Een supper gezellig gebouw, helemaal ingericht om de kindjes op hun gemak te doen voelen. Er is een speciale lees en luister hoek gemaakt voor het jongere publiek. Het is dan ook een vrij nieuwe bibliotheek die gelinkt is aan de grote bib in het city center.
Voilà dat was onze eerste rondleiding doorheen Moyross. Morgen wachten er nog veel meer projecten op ons... Ik ben alvast benieuwd!
liefs
22-02-2011 om 18:51
geschreven door Bieke
21-02-2011
Week 4!!! : Cresent Shoppingcenter
Hi!
Om 10 uur kwam ik aan in Céim ar céim, waar ze al heel verbaasd waren om mij te zien... Ik dacht dat ik het kwam omdat ik wat vroeg was -door de bussen- en als ik een half uurtje wachtte er wel iemand zou komen die ons meenam naar dat ene project. Om 10.30 stipt komt mijn medestudent daar aan en was er nog niemand die ons kon helpen. Zeker tien keer hebben ze ons gevraagd of we wel heel -en dat waren we, dat was de afspraak!- zeker waren dat we daar moesten zijn, het is tenslotte midterm break. Na een uur, anderhalf uur wachten hebben we uiteindelijk onze mentor kunnen aanspreken en zij hadden totaal geen idee dat ze ons vandaag gingen meenemen. Oeps, dat zal voor morgen worden meisjes. Kom maar terug om kwart na twee, morgen.
DUS nam onze dag een andere wending, geen probleem voor ons. We zijn zo snel als we konden de city center bus opgesprongen met het idee om Cresent shoppingcenter op te zoeken. In het city center van Limerick hebben we de 304 richting Cresent shoppingcenter genomen, hebben daar geluncht en genoten van de vele winkeltjes. Terug buiten merkten we dat het nog maar 13.30 uur was, nog veel te vroeg dus om naar huis te gaan. Had ik zin om mee een koffie te gaan drinken? Ja waarom niet? Voor mij werd het uiteraard een cola. Maar dan.... Wat was het mooi weer hier!!! De zon scheen en verwarmde het park vlak voor Arthurs quay, ons vast shoppingcenter in het city center. Na de lekker koffie -voor mij dus cola- hebben we ons op één van de vele trappen -te zien als een soort amfitheater vorm- geplaceerd om nog wat na te genieten van het heerlijke zonnetje. Jullie gaan het niet geloven, maar ik zit daar in een T-shirt -wel met lange mouwen- zonder jas... Bestaat er iets ontspannenders??? Daar zaten we dan...met de zon op ons gezicht en een prachtig uitzicht over het plein/ park en achter ons het silhouet van King Johns Castle.
Je begrijpt wel dat er van huiswerk niet veel in huis is gekomen... Och tijd genoeg deze week, die huiswerkuren tellen gelukkig ook voor werkuren. Na mijn grote bechamel blunder, heb ik me herpakt en ben naar de supermarkt gestapt om inkopen te doen voor deze avond. Ik heb de vuren op het zachtst gezet. Wat was het resultaat? Omdat ik jammer genoeg het recept niet zo goed begreep, heb ik er mijn interpretatie van gemaakt en tadaaaaaaaaaa... Een lekkere kip Marengo! Alleen natuurlijk weer veel te veel... Maar toch! Smakkelijk allemaal!!!
Hele zonnige groetjes Bieke
21-02-2011 om 19:23
geschreven door Bieke
20-02-2011
Week 3: lazy sunday
Hi!
Wat heb ik gedaan vandaag? Lang, heel lang uitgeslapen, voor de eerste keer hier in Ierland. Het was stil en rustig op Grove -Groovy- Island. Na lekker te ontbijten van de morgen, heb ik muziek opgezet en ben ik aan de grote opkuis begonnen. En na -wat voor mij leek- eeuwen wachten, was de wasserette eindelijk vrij om de was te doen. Ook deze keer weigerde het geval dienst en moest ik één van de verantwoordelijke zoeken. Maar oefening baart kunst toch?
In tegenstelling tot de vorige keer -een deel van mijn was laten zitten- hebben ik er nu te veel was uitgehaald. Ik denk dat het meisje voor mij een deel van haar was er was vergeten uit te halen. Dus deze keer ben ik ben helemaal in de trommel gekropen om te zien of ik alles mee had. Zo groot dat dat was! Niet moeilijk dat je een deel niet terug vindt of vergeet!!! :p
Daarna heb ik wat schoolwerk gedaan voor het Limerick Institute of Technologie (LIT). Hiervoor moeten we elke dag een soort dagboek bijhouden om te reflecteren. Hier kruipt wel meer tijd in dan gedacht, merk ik juist. De rest is voor morgen!
groetjes xx
20-02-2011 om 20:23
geschreven door Bieke
19-02-2011
Week 3: Galway!!!
Hoi thuisblijvertjes!
Goh wat een super mooie dag was het vandaag!!! Van morgend zijn we vroeg opgestaan -de Ieren verklaren ons hier al voor zot, want zij komen niet voor 13 uur buiten- om de bus richting Galway te nemen. We reden met onze bus de zon met zijn aangename warme stralen en een fries briesje Galway binnen en konden genieten van de gezellige stad. Met zijn vele kleurrijke winkeltjes en gezellige pubs, durf ik zelfs zeggen dat het hier gezelliger is dan Antwerpen.
Als eerste hebben gezocht naar het informatiepunt, wat dus nergens te vinden was (lees vlak voor onze neus stond!). Per ongeluk zijn we met ons vieren een -wat nog al belangrijk leek- mis binnen in één van de mooiste kerken die ik ooit gezien heb. De gigantisch grote kerk zat vol met jonge gezinnen, oudere dames, ... Het leek Lourdes wel met al die toeristische bussen enzo (dit is dus niet overdreven é!) Vooraan deelden ze allemaal bedeltjes uit, je kreeg een boekje en werd ergens in de kerk naar een zitplaats begeleid. Natuurlijk konden we geen hele mis blijven. Ah nee want Galway lag op ons te wachten. Subtiel zijn we naar achteren geschuifeld om via de achterdeur de kerk te verlaten. Voor foto's kwamen we later wel even terug. Uiteindelijk hebben we iemand aangesproken om infopunt te vinden, waar ze ons er op gewezen hebben hoe gigantisch groot Galway wel niet is! Mijn tip aan jullie? Neem een auto mee en ga naar die prachtige kliffen aan de Oceaan!!! Zo'n mooi stukje natuur. Jammer genoeg was het bijnader inzien -lees geflipt- ver om te voet te doen. Dan gaan we met zijn vieren het centrum maar onveilig maken... Ik heb nog nooit zoveel reclameborden -voor in de buurt gelegen winkels en pubs- bij elkaar gezien. Elk bord werd gedragen door een wandelend persoon. Wat ik mij dan afvraag: Als deze personen rondlopen, dan wijst de pijl toch elke keer een andere kant uit? Hoe geraak je dan in hemelsnaam op de juiste plaats???
Tijdens de middag zijn we één van de gezellige restaurantjes binnen gegaan en een lekkere maaltijd besteld. Hier zijn we niet zo heel lang blijven hangen, ook al was het er erg mooi met de openhaarden en decoraties. Na de vele -zo katholiek is Ierland wel- kerkjes, mideleeuwse gebouwen tussen de moderne, kleurrijke winkeltjes, aantrekkelijke pubs en het gezellige marktje met traditionele of plaatselijke specerijen, zijn we eindelijk aan het water geraakt. Het is daar gewoon prachtig! Er zitten over jongeren met boeken of in groepjes gitaar te spelen of gewoon van de zon te genieten. Als je dat water -River Corib- volgt dan kom je aan dit ongelofelijk stukje natuur met rotsen, rivier die naar oceaan stroomt, schelpen, zeewier en honden die zich uitleven met de plaatselijke vogels. We hebben ons daar op rand van de rotsblokken geplaceerd om te genieten van het klotsen van die rivier, de zeegeur en het zonnetje!
Nat half vijf -ik bedoel dus 16.30 uur- hebben we ons eindelijk, na een kleine omweg -en tussenstop in die kathedraal van die ochtend met de mis- hebben we ons voeten even laten rusten. En weet je als we daar zo zaten met onze info boekjes over verschillende delen in Ierland, dan kreeg ik zo'n wee gevoel. We gaan al dit moois nooit gezien hebben voor we naar huis keren! Nog maals ik had nooit, maar echt nooit kunnen dromen dat deze wens ooit zou uitkomen. Jaren heb ik gestudeerd met in mijn gedachten, ik wil op buitenlandse stage. Ik had nooit gedacht dat ik eindelijk zou doorzetten en dat ook nog zou doen! Dit alles heb ik echt te danken aan al diegene die mij gesteund hebben en op tijd lieten weten dat dit mijn droom was en dat ik dat dan maar eens moest doen... Probeer het, als het niet lukt, kan je altijd terug komen! Ben ik blij dat ik dat gedaan heb... Stel je voor dat ik dit alles (ook mijn stage!) zou moeten missen. Daarna zijn we naar huis gereden. Het was een ongelofelijk gezellige dag waarin we veel gelachen hebben over elkaars zotte toeren en we hebben veel plezier gemaakt. Mijn conclusie? Galway is zeker een aanrader, maar neem er je tijd voor. Het is niet voor niets de VIERDE -blijkbaar zijn Dublin, Cork en Limerick groter- van Ierland. Twee dagen kan je hier zeker doorbrengen. Van daar uit kan je ook naar de gebieden: Connemara -ja dat van dat liedje!- de Burren en de Cliffs of Moher. Allemaal stuk voor stuk gebieden die op mijn to do lijstje staan!
Als allerlaatste wil ik toch nog zeggen hoe leuk het is dat jullie mij allemaal volgen via blog en leuke mailtjes sturen!!! Mercie!
Limerick
