Wat een boeiende én zonnige dag heb ik gehad!!! Vandaag heb ik een paar creatieve oplossingen om les te geven in actie gezien. Al hebben ze niet helemaal volledig gewerkt, de jongeren hadden door dat er iets anders was... Het heeft hen toch even doen opletten en hen nieuwsgierig gemaakt. Zo gemakkelijk zijn deze jongeren niet echt, dus al gauw hebben ze erom gelachen en hebben ze de klas verlaten. Geen nood -respect voor de lerares!- ze heeft niet opgegeven en heeft nog drie andere creatieve -en naar mijn mening leuke en goede- oefeningen bovengehaald. De twee andere opdrachten waren geweldig! Het maakte hen inzien dat iemand in een wijk als zij, Moyross, even veel rechten heeft als een dokter! Het heeft zijn doel niet gemist, aan de gezichten te zien. De derde hield een gezellige -want de zon scheen en het was warm- wandeling door hun eigen wijk... Ze leerden om de goede dingen in de wijken te herkennen, wat dan weer belangrijk is voor hun lessen die volgen. Boeiend dus, al hoewel ook heel vermoeiend...
In de namiddag werden alle stagestudenten bijeen geroepen. "Oei oei, we zitten in de problemen" -> dat dachten we allemaal, maar nee het tegendeel juist: Ze hadden onze hulp nodig. Wij, studenten die nog maar een maand of iets langer stage doen, mochten een oplossing bedenken voor twee jongeren bij céim ar chéim. We werden alleen achtergelaten aan de eettafel/ vergaderruimte om samen een oplossing te bedenken, die we dan ook samen moeten uitvoeren... Wat een kans!!! Heel leerrijk allemaal om te zien hoe onze theorie eindelijk gelinkt wordt aan de praktijk!
In de avond zouden we normaal het avondprogramma doen. Ik ben gek op het avondprogramma, echt heel leuk allemaal! Omwille van vergaderingen -ja ik weet het veel vergaderingen de laatste tijd, maar dat is ook nodig!- ging dit eindprogramma niet door. DUS kregen we onze supervisie over Professional en Personal learning goals, wat uiteraard heel persoonlijk is. Onze supervisor ging akkoord met onze doelen en vond ze heel haalbaar voor ons. We hebben een korte feedback gekregen. Nu zijn jullie waarschijnlijk wel benieuwd of deze goed of slecht was niet? De feedback was positief, gelukkig. Gedetailleerde uitleg krijgen we donderdag voormiddag vlak voor de lessen beginnen. Ze vroeg mij wat ik vond van hoe ik voortuitgang boek. Ik vertelde haar dat ik een enorme kluns ben en dat die onhandigheid mij ook wel een beetje zorgen baarde, net als het feit dat ik heel rustig ben (ten opzichte van vele andere leraren en outreach workers die heel luid zijn). Ze vertelde mij dat dat juist goede eigenschappen waren, omdat elk team verschillende persoonlijkheden nodig heeft om goed te kunnen functioneren en elkaar aan te vullen. Daarnaast heeft ze me laten weten dat de leraren, jongeren en outreach workers vonden dat ik een uitnodigende, warme glimlach heb (grappig dat dat net het gene is wat maakt dat de jongeren mij zijn gaan vertrouwen). Dat ik een goede band aan het creeëren ben met de jongeren, leraren en outreach workers! Tof om te horen toch?
Wacht dat is nog niet alles! Nog meer goed nieuws gaat volgen ^^ Gisteren tijdens de vergadering, melde ik dat wij een manier van werken hebben in België dat Rots en Water noemt. Voor de meeste zal dat wel Latijn zijn, maar Rots en Water is een soort cursus waarin men met jongeren werkt rond agressie. Het zijn heel intens fysieke oefeningen die ze moeten uitvoeren in een milieu van respect voor elkaar. Heel interessant eigenlijk. Aangezien dat we hier toch zitten met enkele jongeren die totaal geen idee hebben hoe dominant ze zich soms gedragen en hoe hun houding soms bedreigend kan overkomen op andere mensen leek mij dit wel interessant. Het traint namelijk heel veel persoonlijke ontwikkelingsthema's. Dit idee is blijven zinderen bij enkele leraren en bij onze supervisor, ze zijn het gaan opzoeken en zoeken zich er nog meer in te verdiepen. Tof toch??? Om deze specifieke reden doe je een uitwisseling. Je wisselt informatie uit met het land waar je naar toe gaat. Zij laten hun invloed op jou achter en wij laten onze invloed daar achter! Daar ben ik eigenlijk best wel trots op.
Als laatste wil ik nog laten weten dat we binnenkort een opleiding in Dublin mogen volgen rond seksuele gezondheid. Deze opleiding zal ons helpen met onze interventie en onze taak voor het vak Seksueel grensoverschrijdend gedrag. Daarnaast heeft E. onze supervisor en de manager van céim ar chéim laten weten dat we de 5 andere opleidingen ook mogen volgen!!! Waar wij natuurlijk heel dankbaar voor zijn! Dit zijn kansen die je niet vaak krijgt, dus dan moeten we dat zeker doen!
Zie je, ik heb best een interessante dag gehad vandaag! see ye (op zijn iers ^^) Bieke
01-03-2011 om 20:15
geschreven door Bieke
28-02-2011
Week 5: "There is learning in fun"
Hoi allemaal!
amai wat een vermoeiende dag... Al was het super mooi weer vandaag, toch zaten wij -bij Céim ar C(h)éim- allemaal binnen. Het was tijd voor een grote policy aanpassing, wat wil zeggen dat het tijd was voor een gigantische vergadering. Over een overload aan informatie gesprokenBlij dat wij basisvaardigheden vergaderen mee kregen vanuit onze 3de jaars opleiding.
Daar zaten we dan met zijn -ik gok- dertigen, in een grote kring rond de beamer. Er werd ons uitgelegd dat het systeem niet meer werkt zo als zou moeten werken, nl. het systeem voldoet niet meer aan de noden van de jongeren. Jullie moeten begrijpen dat dit geen gewoon schoolsysteem is, verre van zelfs. Om eerlijk te zijn heb ik nog nooit een school gezien of een organisatie die werkt volgens deze methoden. Je zou kunnen zeggen dat ze het zelfde principe delen als Montesori scholen, maar het is nog helemaal anders. Wat moest er veranderen? "More fun, more creativity... There is learning in Fun."Het ging niet alleen over fun, maar vooral over basic skills rond persoonlijke ontwikkeling. Ok dus na de introductie hebben wij ons in 3 groepen verdeeld.
Wat deden we dan in die groepen? discussiëren, debatteren, brainstormen,... Ik moet zeggen de uitkomst was prachtig, er zijn een paar mooie ideeën naar voor gekomen. Als is vergaderen van 10 uur tot 4.30 uur enorm zwaar -respect voor alle mensen die dat dagelijks doen!- toch was het heel leerrijk. Het is -moet ik toch wel toegeven- de allereerste keer in mijn drie jarige opleiding dat ik kon zeggen welk idee bij welke theorie hoorde. Zo -ook al noemen ze het hier anders of hebben ze er hier geen naam voor- zagen we NLP (communicatie) , Rots en water (bijzondere thema's en projecten), Agressie, Crisis en trauma, .... terug komen! Schitterend toch? Nu hoeven we ons tenminste niet meer afvragen waarom we al die theorieën van buiten moeten blokken!
Na onze lange vergadering hebben we nog een lang gesprek met onze supervisor gehad met als resultaat dat ons papierwerk eindelijk inorde is!!! Jeej! Morgen krijgen we supervisie deel twee! Wens me geluk, want deze is de eerste persoonlijke rond onze professionele en persoonlijke doelen.
Mijn dag nam dan uiteindelijk een aangename wending, toen ik om 6.30 uur de bus op stapte. "Oh Hi how are you? Aren't you the girl from last month who asked the way to Moyross?" Oh ping daar ging mijn lichtje, dit was de buschauffeur van exact een maand en 4 dagen terug!!! Maak dat mee zeg, dat hij mij nog herinnerde! Ik heb in een keer een gezellige babbel gehad en nog enkele tips over de Ballynanthe bus (die niet ver van Moyross stopt).
Voilà lieve vrienden dat was mijn dag! Sws nog gauw in de douche en dan zal ik straks wel heerlijk slapen!
slaapwel voor binnen enkele uurtjes xx
28-02-2011 om 20:32
geschreven door Bieke
27-02-2011
Week 4: Sunday...
Hey,
Ik ben nu exact één maand en drie dagen in Ierland en ik moet toegeven dat alles toch net iets vlotter verloopt. Zo heb ik vandaag de was kunnen doen -eindelijk!- zonder hulp te moeten gaan halen. Of dat nu aan mij ligt of het wasmachine, dat laat ik in het midden. Eigenlijk is het wel een grappig zicht. Mijn -toch niet zo groot- kamertje hangt stamp vol met was. Over waar ik een gaatje had, heb ik maar iets omhoog gehangen ^^ Hopelijk is alles tegen morgen droog! Dan heb ik terug wat meer ruimte :d
Wat heb ik vandaag gedaan? Eigenlijk niet zo bijzonder veel. Ik heb maar eens een rustdag ingelast. Mijn benen willen vandaag echt niet mee, dus dan blijf ik maar thuis film kijken en boeken lezen. Omdat het zo mooi weer is -dat heb ik gemerkt toen ik de was ging doen- heb ik besloten nog even tot aan de winkel te wandelen en boodschappen te doen. Dan kon ik mijn maandelijkse boekhouding afsluiten en aan een nieuwe beginnen ^^
Aha dat heb ik nog niet verteld. Een tijdje geleden heb ik van één van de leraren een Engels boek gekregen. Angela's Ashes, het boek verteld het verhaal van Frank McCourt -de Iers/ Amerikaanse auteur- en zijn bewogen jeugd in Limerick. Het is een nog al langdradig, maar tegelijk ook aangenaam boek dat vlot leest. Voor iedereen die geïnteresseerd is in de geschiedenis van Limerick, de mythe van Cuchulain en emigratie, moet je het zeker maar eens lezen.
xx
27-02-2011 om 16:41
geschreven door Bieke
26-02-2011
Week 4: Irish town and English town
Hai allemaal,
Zucht wat ben ik moe vandaag! Mijn voeten weigeren dienst en mijn benen doen nog pijn van mijn lange wandelingen donderdag en vrijdag. Maar een hele dag thuis zitten? Ik dacht het niet, zeker niet als het zonnetje schijnt! Eens even denken wat had ik nog niet gedaan? Ik heb er de kaart bij gehaald -dat NU vol cirkeltjes en kruisjes staat :p- en nagegaan welk deel ik van Limerick nog niet had gedaan. Aha Irish town heb ik nog niet gedaan! Ik heb dan ook nog eens het geluk dat dit niet zo'n grote wandeling is en ik heb toch wat frisse lucht gehad é... Ik ben in de douche gesprongen, heb mijn wandelschoenen aangetrokken en hopla weg was ik.
Met mijn kaart in de hand -niet dat ik zo fantastisch goed kan kaart lezen, maar ja dat brengt mij weeral op nieuwe plaatsen toch?- ben ik grootendeels langs de juiste baan richting Saint John's hurch gewandeld. Grappig genoeg ben ik dus langs de andere kant van de kerk aan gekomen, hoe zou dat toch komen? :p Ik heb wel een veel leukere route ontdekt dan diegene -vol met rode lichten en je weet rode lichten hier zijn niet zo tof!- die ik gewoonlijk neem. Met het zonnetje in mijn gezicht ben ik langs -en dat zou in English town liggen- het Barrington ziekenhuis gewandeld, wat vroeger opgericht was door de welgstelde Barrington familie. Het ziekenhuis groeide al snel uit tot een kinderziekenhuis. Nu is het nog steeds gedeeltelijk in gebruik, maar als privékliniek. Het Barrington Hospital ligt op George Quay, wat een gezellige boulevard is dat langs het water loopt. Als je een beetje terug loopt richting Hunt museum kom je een War memorial tegen. Weer een voorbeeld van kunst in de straten van Limerick. Ik moet toegeven, in het begin had ik dit ook niet door. Het vraagt enige oplettendheid om de beelden, schilderwerken, poorten, bruggen,... op te merken als kunst.
In het midden van mijn tocht naar Irishtown begon het in een keer te regenen. Hoe typisch Ierland!!! Terwijl het regende kwam de zon tussen de donkere wolken turen. Het heeft dan ook niet langer dan 5 minuten geregend, al mag het in hoeveelheid wel tellen. Ik ben dan ook als een zot beginnen te zoeken naar de regenboog. Een tijdje geleden heb ik mijn eerste Ierse regenboog :p gezien in Moyross, een volledige boog met heldere kleuren. Heel mooi was dat! Maar nu kon ik geen regenboog vinden... Ach ja de volgende keer beter, toch? Het is niet dat het niet meer gaat regenen in Ierland é. Dat zou nog al zot zijn!
Ik heb mijn tocht verder gezet in zuidelijke richting, Irish town. Van ver kan je de prachtige gotische - en de hoogste in Limerick- kerktoren zien van de Saint John's Cathedral. Om dichterbij de kathedraal te geraken paseer je eerst St John's Chuch, een mooie en redelijk klein kerkje dat vlak aan het St John's hospital ligt. Dit ziekenhuis is wel in gebruik. Het is best wel een gezellige buurt, wel een beetje verlaten. Ik heb snel even een blik binnen in de kerk gegooid en wat zag het er weer mooi uit met al die gekleurde glazen ramen! Ik ben dan nog wat verder gestrompeld door de straten in Irish town om dan op mijn gemak terug te wandelen naar huis. Laten we nog meer eens een andere wegnemen niet? Deze keer ben ik langs een nog rustigere weg gegaan, zonder lichten!!! Op mijn terug weg kon ik een brug onder -aha zo vermijd je dus de grote baan-en dan kom je uit aan de achterkant van het absolute hotel, wat op zich dan weer maar tien minuutjes van bij mij is. Het smalle padje kwam uit op Sir Mall street, de brug en voilà ik ben weer thuis.
Na nog even de supermarkt binnen te springen, heb ik mij maar eens voor mijn reflectief dagboek gezet. Dit is verplicht (minstens wekelijk) werk van het LIT. En oef het is afgeraakt tot week vijf dan toch. Nu ga ik snel iets eten en de foto's op mijn computer zetten.
Lieve groetjes Bieke
26-02-2011 om 19:16
geschreven door Bieke
25-02-2011
Week 4: King's Island
Hey!
Het is nog steeds Midterm break, dus wat hebben we gedaan vandaag??? Uitgeslapen natuurlijk :p, lekker en vooral op het gemak ontbeten. Gisteren heb ik namelijk nog tot in de late uurtjes aan het werken geweest aan mijn 'scrapboek' over Ierland of mijn ervaringen toch. Dat ik er van ochtend niet vroeg uit moest was dus een meevaller. Wat ik dan ook als eerste gedaan heb, is het zoeken naar een fotocenter om mijn -nee je gaat het niet verkeerd lezen!- 73 foto's. En dan heb ik er vandaag nog niet bijgerekend, nog al logisch want die foto's had ik nog niet :p. Tegen dat ik in het centrum was viel het mij op dat ik geen gsm bij had, de meeste van jullie zullen wel begrijpen dat dit geen aangenaam gevoel geeft. Dus voordat ik verder op ontdekkingstocht kon, moest ik eerst mijn gsm gaan halen (voor het uur enzo ^^).
Tegen half één was ik dan eindelijk klaar om aan ontdekkingstocht door Limerick II te beginnen. Limerick is zo groot dat ze het dan maar in stukken hebben opgedeeld, makkelijker voor mij om gestructureerd -eerder chaotisch- Luimnigh te verkennen. En naar welk deel van de stad ben ik vandaag getrokken? Wel het oudste deel van Limerick, nl. King's Island of het Medievel Quartier. Samen met Newtown Pery zijn hier vele engelse gebouwen terug te vinden. Waarom Engelsen? Omdat er jaren geleden in Limerick een oorlog heeft plaats gevonden dus Engeland en Ierland met Frankrijk aan hun zijden. Jammer genoeg hebben ze deze strijd verloren of eerder opgegeven. De Fransen wilden zich gewonnen geven, MAAR er moest een verdrag getekend worden dat alle Ierse en Franse inwoners de keuze kregen om veilig terug te keren (mee te gaan) naar Frankrijk of veilig te verblijven in Ierland zelf. Dit verdrag werd ondertekend door de Engelse kapitein. Ter gedachtenis van gebeurtenis hebben ze de Treatystone gemaakt/ geplaatst. Vele Franse soldaten zijn dan toch nog overleden onder het leger van Koning Louis. King's Island is -net als Newton Pery- een mix van nieuwe en oude gebouwen. Het is een prachtige omgeving die je laat genieten van de geschiedenis van Limerick. King John's Castle en Thomond bridge met de Riverside walk hadden we al gedaan in het eerste weekend hier in Limerick. Nu begrijp ik de geschiedenis zelfs nog beter dan vooraf. Dit dankzij vele behulpzame mensen die steeds meer puzzelstukjes blootgaven van deze lange geschiedenis en de strijd.
Wat heb ik vandaag ontdekt? Dat het High Cross een keltisch symbool is, vaak terug te vinden op begraafplaatsen. Het is een christelijk symbool. Dat Limerick vroeger nog veel levendiger was dan nu. Door de tijd heen zijn er al heel wat mensen uit Ierland weggetrokken om werk te vinden. Vandaag heb ik ook ontdekt dat de St Mary's Cathedral het oudste gebouw in heel Limerick is en gebouwd is in de 12e eeuw. Het is -echt een bezoekje waard- een prachtige kathedraal met veel zuilen, gekleurde ramen -eentje is zelfs gedoneerd door Florence Nightingale (ja inderdaad de verpleegster die veel goed gedaan heeft)- ornamenten, een ongelofelijk altaar, ... Kortom een bewonderenswaardig gebouw! Er zijn vele verhalen terug te vinden in deze kathedraal. Al is deze betalend, het is de moeite zeker waart. De vriendelijk Fred die daar helpt bij het onderhouden van het gebouw heeft me extra informatie gegeven over de verschillende rariteiten zich daar al voorgedaan hebben, zoals het unieke koor van drie Italiaanse meisjes die een gigantisch optreden hebben gegeven. Maar dit is eigenlijk het laatste gebouw dat ik vandaag heb bezocht. Dus zullen we maar bij het begin beginnen?
Als eerste ben ik naar het Limerick City Museum getrokken om wat beter kennis te maken met Limerick en zijn omgeving. (Ik ben St Mary's Church en St Mary's townhouse gepasseerd in het voorbijgaan.) Het is een eerder klein museum die stukjes laat terug zien van de gebruiken, gebouwen en mensen uit Limerick en omgeving. Zo bleek kant een tijdje een heel typische methode te zijn in de Ierse mode. Er bestonden heel grote fabrieken waar oorspronkelijk 24 meisjes werden opgeleid en later door door velen anderen voortgezet. Na de oorlog is dit gebruik wat verloren gegaan, al bestaat het nog wel op kleine schaal. Walker's Wiskhy is oorspronkelijk gebrouwen in een brouwerij in de buurt. Zo heb ik nog veel meer interessante dingen geleerd over dit museum en gelukkig voor mij zijn deze objecten met hun verhaal terug te vinden op de officiële website. Op de bovenverdieping kon je een deel van de exhibitie van de Limerick City Gallery of Art bezichtigen. Tijdens de middag sloot dit museum en moest ik een uurtje even iets anders doen. Na de pauze ben ik teruggekeerd en heb ik de rest bestudeerd ^^
Tijdens de pauze heb ik Bishop's Palace en Civic Trust opgezocht. Zoals de naam het al zegt woonden de bischoppen hier vroeger, nu behoort dit gebouw Civic Trust toe. Naast Bishop's Palace kan je de oude -die niet meer in gebruik is- Munchin's Church bezoeken. De nieuwe Munchin's Church -die ik natuurlijk ook bezocht heb- ligt net over het water, aan de voet van Thomond bridge. Door heel wat geluk ben ik één van de weinigen die de binnenkant van dit gebouw heb mogen zien. Sinds een hele tijd is dit gebouw nu eigendom van Civic Trust die daar zetelen en het onderhouden. De toffe werknemers van Civic Trust konden mij enorm veel vertellen over de geschiedenis van Limerick en de gebouwen in de buurt. Ze hebben mij drie gigantische boeken en allerlei brochures meegegeven over Limerick, Civic Trust, Georgian Limerick,... Van deze boeken bestaan op dit moment niet zo heel veel kopies meer, dus ik heb weer eens ontzettend veel geluk gehad! Ik heb de rest van mijn tour afgelegd met een zak vol loodzware boeken, dat moet toch goed zijn voor mijn armspieren :p.
Nog iets verder heb ik de Villiers Alms Houses gezien, een gebouw in dezelfde stijl als Bishop's Palace. Op mijn terug weg ben ik even gaan zitten aan het water, amai mijn benen! Daarna ben ik nog voorbij de nieuwe Munchin's Church gewandeld. Omdat ze mij St Mary's Cathedral hadden aangeraden wilde ik deze toch nog vanbinnen bekijken. (zie 3e alinea^^) Ik heb op mijn terug weg ook ontdekt dat Limerick heel wat kunstwerken telt. Ik ben nog moedig terug -lees eerder moe- naar het centrum gewandeld om mijn foto's op te halen en heb uiteindelijk toch maar de bus terug genomen. En na het eten ga ik weer wat aan mijn scrapboek werken.
xx Bieke
25-02-2011 om 18:19
geschreven door Bieke
24-02-2011
Week 4: Newtown Perry!
Hai!
Donderdag, in het midden -nee een beetje voorbij het midden- van de week en ik zit alleen op mijn kamer. Dat kan toch niet??? Om 12 uur -na het lange uitslapen en een zalig ontbijt- kreeg ik een ingeving. "Wacht eens even? Ons mams had toch super veel info meegegeven... laten we dat maar eens doorbladeren. Wat is Limerick groot seg, ik heb helft nog niet gedaan..." Ik ben zo snel als ik kon in de douche gesprongen, mijn haar gedroogt en heb mij richting tourisme bureau gehaast. Wat ik oorspronkelijk wou doen -Art Gallery- was niet open wegens renovatiewerken, maar nog tijd zat é! Dan maar richting -wat ik toen nog niet wist of toch niet bij naam kende- Newtown Pery. Pery Square bevindt zich vlak aan People's park, wat dan op zich weer vlak aan het station ligt. Een gezellige wandeling dus.
Newtown Pery... wat is daar te zien? Dit is het Georgiaanse deel van Limerick. Hoge herenhuizen met simpele gevels, maar laat je niet misleiden want langs de binnenkant zijn ze prachtig! Het People's Park is hier gezellig gelegen, een oase van rust in het 'drukke' Limerick. In het park kan je Limerick City Gallery of Art terugvinden, wat dus gesloten is wegens renovatiewerken. Je vindt er het Spring Rice Monument, wat volgens mij een gigantische zuil met een mannelijk figuur op is (maar ben niet zo zeker). Als je People's park buitenkomt langs de achterkant dan zie je aan je linkerkant een schattig kerkje -St Micheal's Church met iets daar naast het bekende Georgian house met the Carrol collection.
Natuurlijk ben ik dit huis gaan bezoeken. Het is een gigantisch -zoals de naam al zegt- Georgiaans huis met hoog plafond, marmeren muren (geschilderd, net echt) en hoge houte trappen. Elke kamer in dit huis heeft zo zijn geschiedenis. Dit huis is gebouwd door de Tontine Company en ontworpen door James Pain. Mijn tip aan jullie: Ga op ontdekkingstocht doorheen het huis en ontdek de verschillende verhalen achter de kamers. Helemaal op het einde kan je de tuin bezoeken en the Carrol Collection.
Na mijn tochtje door People's Park en bezoek aan het Georgian house & garden met de Carrol Collection ben ik verder gewandeld -en ben geheel per toeval op deDominican Church gebotst met daarnaast het super mooie Tait's Clock! Eerst -van ver af gezien- leek het wel deel uit te maken van het kerkje. In vele van deze kerkjes -en geloof mij dat zijn er ontzettend veel hier in Ierland, vooral Limerick- kan je binnen kijken doordat de deuren grotendeels uit glas vervaardigd zijn. Zowel langs de buitenkant als de binnenkant zijn de kerken enorm mooi. Helemaal niet zo koud en afstandelijk als gewoonlijk. Er wordt veel gebruik gemakt van gekleurde raamtaferelen, gezellige ornamenten en veel zuilen. Heel mooi allemaal!
Als laatste -zover lieten mijn benen het nog toe- ben ik tot aan het Belltable theater geweest om het programma van dit seizoen te halen. Van daar uit ben ik rechtstreeks terug -door de georgiaanse straaten- naar Arthur's Quay gewandeld om mij daar op de trappen te placeren en eens rustig door heen het programma te bladeren. Uiteindelijk begon het toch frisser te worden heb ik -al babbelend met één van de inwoners van Corbally- op de bus gewacht om naar huis te keren.
Vanavond heb ik lekker gekookt, al zeg ik het zelf :p Fruit en kip met een beetje kaas :d heel lekker ^^. Nu ben ik bezig met de boekhouding -jaja dat is ook nodig!- en het maken van een scrapboek, zodat als ik thuiskom ik Ierland niet moet missen. Wat vinden jullie van dat idee???
liefs Bieke
24-02-2011 om 21:32
geschreven door Bieke
23-02-2011
Week 4: South Hill & PAL's
Hi!
Céim ar céim ligt er nog steeds rustig bij ^^, de jongeren zijn zeker en vast aan het genieten van hun midterm break! Gelukkig voor ons stonden er weer twee projecten op ons te wachten, waar we mee kennis mocht maken. Deze keer heeft een andere outreach worker de tijd genomen om ons mee op trot te nemen. Als eerste hebben we een halte gehouden bij South Hill. Dit is het zuidelijke gedeelte van Limerick, Céim ar céim met Moyross ligt in het noordelijke deel van Limerick. Wat we het eerste zagen -leek voor ons- was een oud en verlaten -wat achteraf niet bleek te zijn :d- industrieterrein. In één van de gebouwen -The Factory, youth work- verzamelen verschillende projecten zich om te werken rond jongeren, gesubsidiëerd door Youth Probation. Eigenlijk lijkt de opzet van deze organisaties heel erg op die van Céim ar céim, enkel gaat het in South Hill voornamelijk over straatwerk en activiteiten na/ voor school. Céim ar céim is dan eerder een educationcenter. Zo heb je in South Hill bijvoorbeeld de avond/ nacht voetbaltoernoeien om de jongeren van straat te houden. Of je hebt -dit gebouw is nieuw sinds vorig jaar april, dus hier en daar moet er nog iets afgewerkt worden- de gezellige lokaaltjes om: te surfen op de pc's, werken aan nieuwe creaties in art en crafts, werken aan muziek in de studio en danszaal. Het is er heel gezellig ingericht, ook al is het een fabriek. Er hangen veel creaties van de jongeren zelf. Heel mooi allemaal. Wat men ook doet is de jongeren meenemen op activiteit: kanoën, zwemmen, fitnessen, fietsen,... Zo was er ook het leuke initiatief om een te starten met het planten van kruiden en bloemen, wat over het algemeen als heel aangenaam bij -vooral de jongens, meisjes maken hun nagels niet graag vuil- ervaren. Een reden om ongegêneerd in het vuil te ploeteren ^^ Een ander leuk project is de competitie rond het maken van go karts van nul af. Het resultaat was verbluffend eigenlijk!!!
Eén van de outreach workers -straathoekwerk- van South Hill wou ons graag de wijken -vier om exact te zijn- laten zien. Ik kan niet beschrijven hoe schrijnend de situatie is! Denk aan Amerikaanse films, de bronx op zijn ergst... Wel daar kan je het mee vergelijken. Huizen die uitgebrand zijn, ramen in geslagen omdat daar een jongere woont die juist is vrij gekomen, gestolen auto's in brandgestoken, ... Veel huizen zijn al neergehaald, zo kan men er nieuwe bouwen die hopelijk veiliger zijn voor de mensen van die buurt! (wie staat hier voor in? Regeneration is een organisatie die zich -naar eigen wensen, niet naar de wensen van de wijken- gebouwen herbouwt en probeert te werken rond grond en huisproblematieken in deze probleem-wijken) Het rare is dat deze outreach workers al zo erg gewend zijn aan de situatie, dat ze het grappig vinden dat wij ons daar zorgen in maken. De problematieken in South Hill? Drugs, maar vooral stelen van auto's, Joyriden, auto's in brand steken,... Waarom? Ze zien er geen kwaad in. Een auto tegen de muur rijden? Daar is toch niets aan... Dat botst wel terug... De jongeren hier hebben problemen met het zien van gevaar, het is niet per se bedoelt om kwaad te doen. Als we spreken over geweld onder elkaar als moord, slagen en verwondingen, doodslag, dan weet men wel dat er iets verkeerd gebeurd is. Outreach workers zijn hier broodnodig en doen een goed werk in deze wijken en sinds kort ook in het city center en noordelijk deel van Limerick.
Andere organisaties binnen The Factory? Hier zitten ook nog de dienst herstelbemiddeling -wat als een heel belangrijk proces voor de jongeren wordt gezien hier- en de mentoring service (enkel vrijwilligers). Herstelbemiddeling is het in contact brengen van de jongeren met het slachtoffer, ze leren zien wat hun gedrag bij anderen teweeg heeft gebracht. Het is een goede manier om alles te verwerken zowel voor slachtoffer als jongeren. Mentoring service geeft advies en begeleidt de jongeren.
bijzonderheid? We hebben een echt militaire begrafenis mogen zien in deze wijk.
Als laatste zijn we naar PAL's geweest. PAL's is een educatief centrum. Net als Céim ar céim worden de jongeren betaald om een opleiding te volgen. Voor wie? Alle jongens boven 18 jaar, die in contact zijn geweest met justitie. Waarom naar PAL's? Zij bieden buiten de twee grote workshops -hout en metaal- ook enorm veel andere mogelijkheden om diploma's of certificaten te verkrijgen. Veel jongeren hebben het moeilijk om werk te vinden, doordat hun cv bijna tot helemaal leeg is. PAL's geeft hen de kans om daar iets aan te veranderen. Van talen tot wiskunde tot EHBO tot vorkheftrucks en voor nog veel meer kan men hier kiezen. Het is een enorm mooi project in een enorm gezellig gebouw dat heel uitnodigend overkomt. Jongeren die het uithangen worden vriendelijk de deur gewezen, om zo andere de kans te geven maximaal te ontplooien. Slaagt iedereen? Nee niet idereen maar toch al 50 procent! 50 procent van deze jongeren die vorig jaar zijn afgestudeerd heeft een job!
Om af te sluiten hebben we gezellig geluncht met onze medewerkers op Céim ar céim. Om daarna te bespreken met onze supervisor wanneer we onze supervisie hebben en welke opleidingen wij graag zouden willen volgen hier in Ierland. Opleidingen? Een kleine week geleden hebben we een boekje meegekregen met dagopleidingen voor social/ care workers. Wij mochten er enkele uitkiezen die ons interesseerden. Spannend afwachten of we worden toegelaten!!!
Ik hou jullie op de hoogte ;) tot schrijfs
23-02-2011 om 19:52
geschreven door Bieke
22-02-2011
Week 4: Moyross
Hela!
Deze keer waren ze ons niet vergeten. Om 13.30 -vlak na dat ik ontdekt heb dat er zowat een orkaan door onze keuken heeft gewoed- ben ik zenuwachtig, maar toch wat enthousiasme naar Céim ar céim vertrokken. Ik heb een buspas nu, had ik dat al verteld? Zooo veel gemakkelijker nu! Daar aangekomen hebben we zowel mijn mentor als onze supervisor gesproken. Onze supervisor heeft de contractjes van ons overgenomen -bleek achteraf dat zij die moest tekenen- en heeft ze ingevuld. Jeej!
Wat hebben we gezien vandaag? Moyross, een mooie wijk, op sommig plaatsen. Eigenlijk is het echt schrijnend, vooral als je dieper Moyross in trekt. Huizen die half uitgebrand zijn, ramen die ingegooid zijn, muren met schietgaten in... Kunnen jullie geloven dat in deze vervallen huizen nog mensen wonen? Onze mensen? Van ons project! Gelukkig zijn er heel wat goede mensen die zich willen -zelfs als vrijwilliger, doordat er veel subsidies wegvallen- inzetten voor het welzijn van deze wijk. Wij mochten eens een kijkje gaan nemen in enkele projecten. Een leuk weetje: het kerkje hier in Moyross staat bekend voor zijn fantastisch altaar, dat gemaakt is uit speciaal hout. Veel mensen willen daar trouwen, omdat het mooi is. (misschien mogen we er morgen naartoe)
Het eerste project bestaat uit verschillende gebouwen bij elkaar. Als eerste heb je de crèche voor kindjes tot 5 jaar. Als je daar binnenkomt smelt je gewoon. Al deze lieve gezichtjes die hallo roepen en zwaaien terwijl ze flink hun boterhammekes opeten. Het maakt gewoon je dag goed. Allemaal kleine zonnetjes op een regenachtige dag. Wat mij opviel is dat de crèche enorm beveiligd is. Kindjes kunnen niet zomaar verdwijnen of opgehaald worden. Beneden in het gebouw zitten de grotere kindjes, na en voorschoolse opvang tot 12 jaar. Op het moment van ons bezoek waren er alleen de kleutertjes die vrolijk het liedje: wrigle wrigle voor ons zongen. In het algemeen lijkt de werking heel erg op die wij kennen in België, alleen gaat het hier vaak over kindjes van tienermama's en papa's. Het is een enorm gezellig gebouw. Je zou kunnen zeggen dat het behangen is met honderden tekeningen, foto's, figuurtjes,... Het is een aangename, warme en gezellige plaats om te zijn. Bij goed weer hebben de kindjes een toffe speeltuin om zich in uit te leven.
Naast de crèche bevindt zich de bureau's waar ze zich inzetten voor mensen die een cv willen maken, een job zoeken, kopie's willen maken,... Mensen uit heel de wijk kunnen hier gratis of lowcost terecht voor advies en kopies. Wanneer deze schatten van mensen hen niet kunnen helpen verwijzen ze deze naar de juiste organisaties. Ik geloof dat ze dit the local job communitie noemen, maar ik ben niet zeker. Ieren hebben de neiging nogal snel te spreken soms ^^
Het derde gebouw was eerder koud en onaangenaam om te zijn. In dat gebouw zitten de officers of wellfare, die instaan voor het helpen bij papierwerk, kaart om goedkoper naar dokter te kunnen gaan, bij aankopen van broodnodige apparaturen of meubelen,... Het kan hier zelfs zo druk worden dat mensen soms meer dan twee uur aanschuiven om hier terecht te kunnen.
Het laatste project dat we bezochten was The N.O.R.T.H.S.T.A.R of Nurturing Our Rights Through Having Support, Training, Access and Resaurces. Het is een famely support project. Het gaat over families die al meerdere generaties te maken hebben met verslavingsproblematieken. Wie kan hier terecht? De families! Het gaat hier niet om de familieleden in kwestie van hun verslaving af te helpen, want dit gaat niet wanneer ze dit zelf niet willen. Het gaat hier om de familie, de mensen die lijden bij het zien van hun geliefd persoon met de verslaving. N.O.R.T.H.S.T.A.R. biedt deze mensen een rustige omgeving aan, een persoon om je zorgen aan kwijt te kunnen, een luisterend oor en samenkomsten voor mensen in rouw met workshops. Het kan hier over kinderen gaan, ouders, grootouders, zussen en broers,... Iedereen is hier welkom. In Limerick is dit project uniek. Het idee komt van Dublin en Cork, waar er zulke projecten al bestaan. Mijn mening? Het is een interessant idee om je in te zetten voor de families, want ik denk -hoe hard er ook gezegd wordt dat er contextueel gewerkt wordt en ook al betrekken ze familie bij afkicken of behandeling- dat de familie nog vaak vergeten wordt. Dat er nog te weinig stil wordt gestaan bij hoe zij zich voelen, hoe zij rouwen. Kortom een mooi intiatief met ongelofelijk gemotiveerde care workers!
Als allerlaatste hebben afgesloten met een bezoek aan de wijkbibliotheek. Een supper gezellig gebouw, helemaal ingericht om de kindjes op hun gemak te doen voelen. Er is een speciale lees en luister hoek gemaakt voor het jongere publiek. Het is dan ook een vrij nieuwe bibliotheek die gelinkt is aan de grote bib in het city center.
Voilà dat was onze eerste rondleiding doorheen Moyross. Morgen wachten er nog veel meer projecten op ons... Ik ben alvast benieuwd!
liefs
22-02-2011 om 18:51
geschreven door Bieke
21-02-2011
Week 4!!! : Cresent Shoppingcenter
Hi!
Om 10 uur kwam ik aan in Céim ar céim, waar ze al heel verbaasd waren om mij te zien... Ik dacht dat ik het kwam omdat ik wat vroeg was -door de bussen- en als ik een half uurtje wachtte er wel iemand zou komen die ons meenam naar dat ene project. Om 10.30 stipt komt mijn medestudent daar aan en was er nog niemand die ons kon helpen. Zeker tien keer hebben ze ons gevraagd of we wel heel -en dat waren we, dat was de afspraak!- zeker waren dat we daar moesten zijn, het is tenslotte midterm break. Na een uur, anderhalf uur wachten hebben we uiteindelijk onze mentor kunnen aanspreken en zij hadden totaal geen idee dat ze ons vandaag gingen meenemen. Oeps, dat zal voor morgen worden meisjes. Kom maar terug om kwart na twee, morgen.
DUS nam onze dag een andere wending, geen probleem voor ons. We zijn zo snel als we konden de city center bus opgesprongen met het idee om Cresent shoppingcenter op te zoeken. In het city center van Limerick hebben we de 304 richting Cresent shoppingcenter genomen, hebben daar geluncht en genoten van de vele winkeltjes. Terug buiten merkten we dat het nog maar 13.30 uur was, nog veel te vroeg dus om naar huis te gaan. Had ik zin om mee een koffie te gaan drinken? Ja waarom niet? Voor mij werd het uiteraard een cola. Maar dan.... Wat was het mooi weer hier!!! De zon scheen en verwarmde het park vlak voor Arthurs quay, ons vast shoppingcenter in het city center. Na de lekker koffie -voor mij dus cola- hebben we ons op één van de vele trappen -te zien als een soort amfitheater vorm- geplaceerd om nog wat na te genieten van het heerlijke zonnetje. Jullie gaan het niet geloven, maar ik zit daar in een T-shirt -wel met lange mouwen- zonder jas... Bestaat er iets ontspannenders??? Daar zaten we dan...met de zon op ons gezicht en een prachtig uitzicht over het plein/ park en achter ons het silhouet van King Johns Castle.
Je begrijpt wel dat er van huiswerk niet veel in huis is gekomen... Och tijd genoeg deze week, die huiswerkuren tellen gelukkig ook voor werkuren. Na mijn grote bechamel blunder, heb ik me herpakt en ben naar de supermarkt gestapt om inkopen te doen voor deze avond. Ik heb de vuren op het zachtst gezet. Wat was het resultaat? Omdat ik jammer genoeg het recept niet zo goed begreep, heb ik er mijn interpretatie van gemaakt en tadaaaaaaaaaa... Een lekkere kip Marengo! Alleen natuurlijk weer veel te veel... Maar toch! Smakkelijk allemaal!!!
Hele zonnige groetjes Bieke
21-02-2011 om 19:23
geschreven door Bieke
20-02-2011
Week 3: lazy sunday
Hi!
Wat heb ik gedaan vandaag? Lang, heel lang uitgeslapen, voor de eerste keer hier in Ierland. Het was stil en rustig op Grove -Groovy- Island. Na lekker te ontbijten van de morgen, heb ik muziek opgezet en ben ik aan de grote opkuis begonnen. En na -wat voor mij leek- eeuwen wachten, was de wasserette eindelijk vrij om de was te doen. Ook deze keer weigerde het geval dienst en moest ik één van de verantwoordelijke zoeken. Maar oefening baart kunst toch?
In tegenstelling tot de vorige keer -een deel van mijn was laten zitten- hebben ik er nu te veel was uitgehaald. Ik denk dat het meisje voor mij een deel van haar was er was vergeten uit te halen. Dus deze keer ben ik ben helemaal in de trommel gekropen om te zien of ik alles mee had. Zo groot dat dat was! Niet moeilijk dat je een deel niet terug vindt of vergeet!!! :p
Daarna heb ik wat schoolwerk gedaan voor het Limerick Institute of Technologie (LIT). Hiervoor moeten we elke dag een soort dagboek bijhouden om te reflecteren. Hier kruipt wel meer tijd in dan gedacht, merk ik juist. De rest is voor morgen!
groetjes xx
20-02-2011 om 20:23
geschreven door Bieke
19-02-2011
Week 3: Galway!!!
Hoi thuisblijvertjes!
Goh wat een super mooie dag was het vandaag!!! Van morgend zijn we vroeg opgestaan -de Ieren verklaren ons hier al voor zot, want zij komen niet voor 13 uur buiten- om de bus richting Galway te nemen. We reden met onze bus de zon met zijn aangename warme stralen en een fries briesje Galway binnen en konden genieten van de gezellige stad. Met zijn vele kleurrijke winkeltjes en gezellige pubs, durf ik zelfs zeggen dat het hier gezelliger is dan Antwerpen.
Als eerste hebben gezocht naar het informatiepunt, wat dus nergens te vinden was (lees vlak voor onze neus stond!). Per ongeluk zijn we met ons vieren een -wat nog al belangrijk leek- mis binnen in één van de mooiste kerken die ik ooit gezien heb. De gigantisch grote kerk zat vol met jonge gezinnen, oudere dames, ... Het leek Lourdes wel met al die toeristische bussen enzo (dit is dus niet overdreven é!) Vooraan deelden ze allemaal bedeltjes uit, je kreeg een boekje en werd ergens in de kerk naar een zitplaats begeleid. Natuurlijk konden we geen hele mis blijven. Ah nee want Galway lag op ons te wachten. Subtiel zijn we naar achteren geschuifeld om via de achterdeur de kerk te verlaten. Voor foto's kwamen we later wel even terug. Uiteindelijk hebben we iemand aangesproken om infopunt te vinden, waar ze ons er op gewezen hebben hoe gigantisch groot Galway wel niet is! Mijn tip aan jullie? Neem een auto mee en ga naar die prachtige kliffen aan de Oceaan!!! Zo'n mooi stukje natuur. Jammer genoeg was het bijnader inzien -lees geflipt- ver om te voet te doen. Dan gaan we met zijn vieren het centrum maar onveilig maken... Ik heb nog nooit zoveel reclameborden -voor in de buurt gelegen winkels en pubs- bij elkaar gezien. Elk bord werd gedragen door een wandelend persoon. Wat ik mij dan afvraag: Als deze personen rondlopen, dan wijst de pijl toch elke keer een andere kant uit? Hoe geraak je dan in hemelsnaam op de juiste plaats???
Tijdens de middag zijn we één van de gezellige restaurantjes binnen gegaan en een lekkere maaltijd besteld. Hier zijn we niet zo heel lang blijven hangen, ook al was het er erg mooi met de openhaarden en decoraties. Na de vele -zo katholiek is Ierland wel- kerkjes, mideleeuwse gebouwen tussen de moderne, kleurrijke winkeltjes, aantrekkelijke pubs en het gezellige marktje met traditionele of plaatselijke specerijen, zijn we eindelijk aan het water geraakt. Het is daar gewoon prachtig! Er zitten over jongeren met boeken of in groepjes gitaar te spelen of gewoon van de zon te genieten. Als je dat water -River Corib- volgt dan kom je aan dit ongelofelijk stukje natuur met rotsen, rivier die naar oceaan stroomt, schelpen, zeewier en honden die zich uitleven met de plaatselijke vogels. We hebben ons daar op rand van de rotsblokken geplaceerd om te genieten van het klotsen van die rivier, de zeegeur en het zonnetje!
Nat half vijf -ik bedoel dus 16.30 uur- hebben we ons eindelijk, na een kleine omweg -en tussenstop in die kathedraal van die ochtend met de mis- hebben we ons voeten even laten rusten. En weet je als we daar zo zaten met onze info boekjes over verschillende delen in Ierland, dan kreeg ik zo'n wee gevoel. We gaan al dit moois nooit gezien hebben voor we naar huis keren! Nog maals ik had nooit, maar echt nooit kunnen dromen dat deze wens ooit zou uitkomen. Jaren heb ik gestudeerd met in mijn gedachten, ik wil op buitenlandse stage. Ik had nooit gedacht dat ik eindelijk zou doorzetten en dat ook nog zou doen! Dit alles heb ik echt te danken aan al diegene die mij gesteund hebben en op tijd lieten weten dat dit mijn droom was en dat ik dat dan maar eens moest doen... Probeer het, als het niet lukt, kan je altijd terug komen! Ben ik blij dat ik dat gedaan heb... Stel je voor dat ik dit alles (ook mijn stage!) zou moeten missen. Daarna zijn we naar huis gereden. Het was een ongelofelijk gezellige dag waarin we veel gelachen hebben over elkaars zotte toeren en we hebben veel plezier gemaakt. Mijn conclusie? Galway is zeker een aanrader, maar neem er je tijd voor. Het is niet voor niets de VIERDE -blijkbaar zijn Dublin, Cork en Limerick groter- van Ierland. Twee dagen kan je hier zeker doorbrengen. Van daar uit kan je ook naar de gebieden: Connemara -ja dat van dat liedje!- de Burren en de Cliffs of Moher. Allemaal stuk voor stuk gebieden die op mijn to do lijstje staan!
Als allerlaatste wil ik toch nog zeggen hoe leuk het is dat jullie mij allemaal volgen via blog en leuke mailtjes sturen!!! Mercie!
knuffel Bibie
19-02-2011 om 22:06
geschreven door Bieke
18-02-2011
week 3: half day
Hallo allemaal,
Ik heb eigenlijk niet zo heel veel te vertellen. Volgende week is het dus mid term break, wat wil zeggen dat alle studenten in céim ar céim vrijaf zijn. Doordat wij uren moeten vullen, mogen wij wel komen en helpen bij vergaderingen en outreach work. We -ik en mijn studiegenote- hopen dus op een leuke en uitdagende week, om veel bij te leren. Mijn mentor zal ons maandag meenemen naar een project in South Hill, één van de schrijnde wijken van Limerick. Elke wijk heeft hier zijn eigen problematiek, in South Hill gaat het vooral over diefstal en brandstichting. We mogen met de straathoekwerkers mee de cliënten ontmoeten. Dit lijkt mij best wel spannend en heel interessant.
Onze supervisor heeft ons een boekje meegegeven waarin de verschillende dagopleidingen per thema staan aangegeven binnen Youth work. Het lijkt mij zeker de moeite waard hier enkele van mee te doen! We zijn hier om bij te leren toch?
Gisteren heb ik na lange tijd een schoolvrienden gesproken, wat uiteindelijk een heel lang en boeiend gesprek werd. Het werd een gezellige avond, met natuurlijk weer muziek op de achtergrond. Wat had je nu gedacht in Groovy Island? Om 24 u zijn ze de feestgangers gaan wegjagen, maar even later stonden ze er al weer terug :d En raad eens? In het weekend is het hier dan muisstil! Niet te geloven ^^
liefs
18.34 u: Ik heb juist gegeten, of eigenlijk eerder wat overbleef na het koken op gegeten. Wat een ramp! Tot mijn schaamte -en geloof mij, tot mijn grote gêne- moet ik toegeven dat het mij totaal niet gelukt is om mijn bechamelsaus goed te krijgen. Ik heb uit pure miserie mijn papachtige melkmassa opgegeten. Al een geluk waren mijn bloemkolen wel lekker, goed gekruid. Op de kop toe is mijnen klopper gesmolten in mijn boter die ik van het vuur had gehaald om meel toe te voegen... Wat een ramp!!!
Na drie weken heb ik dan ook nog eens een mailtje gekregen dat we onze contractpapieren naar de verkeerde persoon hebben gestuurd! Wat een gedoe!
Laten we er op houden het vandaag mijn dag niet is?
groetjes
18-02-2011 om 19:36
geschreven door Bieke
17-02-2011
Week 3: The godfather and Banksy
Zonnige namiddag allemaal ,
Doordat het nog steeds erg 'druk' -lees chaotisch- is op Céim ar céim met weinig klassen, ben ik er vandaag als één van de eerste bij geweest om de leerkrachten aan te spreken en vragen of ik mee in de klas kon zitten. Ik heb twee klassen mogen meedoen: English & communication en Sociol ed, bij een derde klas heeft één van de jongeren mij gevraagd om er naast te gaan zitten zodat ik het kunstwerk kon bewonderen. Bij English & communication worden er veel films bekeken of documentaires die dicht bij de belevingswereld liggen van deze jongeren. De bedoeling is dat ze na deze films en docu's over de stof die ze gezien hebben reflecteren en in debat gaan met elkaar. De film van vandaag: The godfather. In Sociol ed.was het de bedoeling om te werken rond actuele zaken in verband met de mensenrechten. Zo moesten ze een krantenartikel zoeken dat in verband gebracht kon worden met bijvoorbeeld: het recht om te protesteren, het recht op leven, het recht op veiligheid en welzijn,... Dit moest dan besproken worden. Eén van de onderwerpen was Banksy, een bekende graffiti artist die -oorspronkelijk in Bristol en later ook in Palestina- heel sprekende taferelen achterlaat door heel der steden. Banksy heeft erg politiek gerichte graffiti kunsten achtergelaten in bijvoorbeeld musea om na te gaan hoe lang het zou duren voor dat iemand opmerkte dat er een schilderij hing dat er niet hoorde. Het gaat hier over schilderen die bestaan en die hij dan bewerkt. Zoals de Mona Lisa of Van gogh de zonnebloemen. Het is zeker een aanrader om eens op te zoeken!
School in Ierland: Veel meisjes bij Céim ar céim hebben al kinderen, daarom is dit ook een tof onderwerp om te bespreken. Wat ben ik te weten gekomen? Kleuters gaan naar school -enkel meisjes, jongens op latere leeftijd- vanaf 3 jaar. Ierse jongens gaan later naar school omdat ze nog niet graag stilzitten en moeilijkheden hebben met autoriteit. Rond de 8 jaar doen deze lagere schoolkinderen hun communie in tratditioneel wit voor meisjes en traditioneel zwart voor jongens. Rond het 14de levensjaar mogen ze hun vormsel doen in kleding naar keuze. De scholen hier zijn allemaal uniform scholen, dit hoort zo en ze willen dit ook zo. Meisjes dragen lange rokken en de kleur van de rok duidt aan in welke groep deze meisjes zitten. Het zelfde geldt voor jongens maar dan met hun trui.
Muziek en Eurovisiesongfestival. Radio kan je hier vergelijken met de hitlijsten in België, alleen spelen hier heel vaak dezelfde liedjes terug. Rihanna is hier dan ook een grote hit! Wie gaat er naar Eurovisie voor Ierland? De tweeling Jedward, zijn niet echt zangers , maar geweldige entertainers blijken te zijn. Ik ga mij hier verder niet over uit spreken... Ik zou zo zeggen zoek ze eens op!
Hoe zijn de Ieren zelf? Ongelofelijk lief en vriendelijk. Ze zien er wat nors uit in het begin, maar eigenlijk babbelen ze heel graag. Als je ergens alleen naar een bar zou gaan, spreekt men je automatisch aan om een gezellige babbel te doen. :d
lieve groetjes
17-02-2011 om 17:25
geschreven door Bieke
16-02-2011
Week 3: Late response
Hoi allemaal,
Ik ga nu eens heel eerlijk zijn. Vandaag was een ramp, er waren te veel stagiaires en te weinig leraars en jongeren. Daar zaten we dan, in de zetel te wachten op een les dat niet doorgaat. Het is inderdaad heel belangrijk dat je weet -als opvoeder- dat er altijd gevallen kunnen tussen komen -eigenlijk zowat dagelijks- die het hele rooster in de war gooien. Eerlijk? Op deze manier -het niet echt iets te doen hebben- geeft het niet echt veel voldoening. Wij zijn gewend om altijd te werken, altijd met iets bezig te zijn. Nu moeten we in een keer gewoon in de zetel met de andere jongeren zitten. Wat op zich heel leuk is, vooral met de gezellige babbels met de meisjes. Toch heb ik niet het gevoel dat ik veel gedaan heb op een dag. Misschien mag ik niet klagen, het is een droomjob toch? Maar hiervoor ben ik niet naar Ierland gekomen. Ik hoop dat er snel wat outreach work komt en we mee de straat op mogen.
De ene klas die niet doorgegaan is, heeft ook weer iets positiefs opgeleverd vandaag -het spannendste van de dag- we mogen als we willen één van de lessen mee begeleiden. De les, Copping on Prog & putting pieces together is een les die zich focust op maatschappelijke problemen gericht op de jongeren zelf. Dit kan bijvoorbeeld gaan over drugs of armoede. Ze hebben ons laten weten dat als we zelf met iets willen beginnen, dit mag. Dat heeft ons natuurlijk tot denken gezet en we gaan proberen om iets interessant toch niet té direct, iets dat van toepassing is maar niet bedreigend overkomt, uit te werken. Dit is iets waar ik wel naar uitkijk!
Volgende week is het Mid term break, wat wil zeggen dat de studenten een week af hebben. Wij mogen wel komen, om daar wat huiswerk te maken en mee op outreach te gaan. Op deze week heb ik wel mijn hoop gezet. Hopelijk krijgen we iets uitdagends voorgeschoteld, iets met een beetje variatie.
Als laatste wil ik toch wel laten weten dat ik hier heel graag ben en dat ik absoluut nog niet klaar ben om naar België terug te keren. Eerlijk -en ik zou dat nooit gezegd hebben voor mijn vertrek- zou ik hier graag blijven of zeker nog eens terug keren!
greets Bieke
16-02-2011 om 18:33
geschreven door Bieke
15-02-2011
week 3: rolls and crisps
hoi allemaal,
Het was een zware dag voor ons allemaal, maar in het bijzonder voor onze jongeren. Er hing een droevige sfeer rond wat niet echt een positief effect gaf op hun humeur. Vandaag was de dag van de grote rechtzaak. Wat mij nog meer verbaasde, is dat de kranten, radio en het journaal zomaar alle details mogen vrijgeven, nog voor de rechtzaak. Ze noemen dat hier 'niets blijft verborgen'-houding. Het viel mij ook op dat er maar weinig volk aanwezig was, wat maakte dat er voor ons weinig werk was.
Ik heb besloten om zo veel mogelijk avondprogramma's mee te doen, om zo dagen vrij af te nemen. Zo is het mij gelukt om 10 - 11 maart vrij af te krijgen om met mijn bezoekers leuke dingen te gaan doen! Wat nog raarder was -echt serieus- viel het avondeten nog vettiger -dat is dus nog mogelijk!- uit dan gewoonlijk. Vandaag kregen we: rolls with cheddar 'cheese', ham and crisps. Wat wil dit zeggen? Een broodje met kaas -voor mij zonder de ham- én CHIPS!!!! Heeft iemand dat al eens geprobeerd??? Na een beetje aandringen hebben we het er maar op gewaagd -kwestie van nieuwe cultuur te verkennen- en hebben we zo'n broodje opgegeten. Viel het mee van smaak? Ja, maar niet voor elke dag! Ze eten hier echt alles tussen hun boterham. Wat dacht je van frietjes? Of als dat niet gewaagd genoeg is: een broodje met frietjes, ei, speciale Ierse worstjes,...
tot schrijfs vandaag maar eens vroeg in mijn bedje kruipen -blijkbaar door de veel vochtigere lucht- word je sneller moe. Conclusie ik kruip wat vroeger in mijn bed! xx
15-02-2011 om 20:43
geschreven door Bieke
14-02-2011
Week 3: Educational day
Hoi allemaal,
Kunnen jullie het geloven??? Ik ben hier al voor mijn derde week, nee sorry wij zijn hier al voor onze derde week. Deze morgen om 9.30 uur zijn we aan onze derde week in Moyross begonnen. Je merkt het verschil echt. We worden herkend bij naam en de conversaties worden leuker. Zelfs het Nederlands begint bij mij al een beetje in het Engels over te vloeien en andersom. Soms komen er plots Engelse woorden in mijn Nederlandse zinnen en hetzelfde gebeurd bij mijn Engelse zinnen. Raar toch?!
Vandaag was voor mij persoonlijk een groot leermoment. In het begin van de dag had ik een beetje het gevoel achteruit te gaan in plaats van vooruit. Nu we steeds dichter komen te staan bij de jongeren en zij ons meer en meer vertellen, krijgen we ook meer scheldwoorden naar onze hoofden geslingerd en proberen ze ons in verlegenheid te brengen om zo onze grenzen te testen. Dit is natuurlijk een heel cruciaal moment en helemaal ook niet makkelijk. Toch geeft het achter af een goed gevoel als je merkt dat dit eigenlijk een soort aanvaarding betekent voor ons. Op een bepaald moment in één van de lessen heeft één van de jongeren geprobeerd mij in verlegenheid te brengen. Ik had niet meteen door wat er aan het gebeuren was op het moment dat ik actief ging deelnemen aan de les. Soms versta ik het accent nog moeilijk, in het bijzonder wanneer ze gaan mompelen. Op dit moment met heb ik met een nieuwe vriendin het lokaal verlaten. Zij heeft mij uitgelegd wat men aan het doen was. Achteraf ben ik -met een klein hartje- naar de leraar gestapt om te vragen of ik iets verkeerd geïnterpreteerd had of gezegd. Dit bleek niet zo te zijn en ik was blij om te horen dat ik het wel goed deed. Achteraf was ik natuurlijk helemaal opgelucht. Nu zie ik in dat ik niet alleen gegroeid ben als careworker bij Céim ar céim, maar ook als collega. Het wordt steeds makkelijker om fijne conversaties te voeren, omdat je elkaar steeds beter leert kennen. Van één ding ben ik dan ook heel overtuigd, hier werken stuk voor stuk fantastische mensen met elks hun eigen unieke werkwijzen! Het gaat voor mij nog een ontzettend leerrijke tijd worden, die ik niet gauw zal vergeten.
Liefs Bibie
14-02-2011 om 19:12
geschreven door Bieke
13-02-2011
Week 2: Hunt museum & Munsters Rugby
Hoi hoi,
Amai hier in Ierland kennen ze ook vaak vier seizoenen op één dag! Van de morgend ben ik opgestaan met een warm zonnetje om eens een lekker Vlaams ontbijt te maken. Nog geen uurtje later moest de zon plaats maken voor de donkere wolken en nog een beetje later viel de regen met bakken uit de lucht. ZUCHT! Al moet ik zeggen dat de meeste ochtenden rond half acht -8.30 uur, op zijn Iers- het zonnetje staat te stralen. Ik heb dan het geluk dat ik elke morgen rond dat tijdstip de brug van Abbey River mag oversteken, waarbij je een prachtig zicht krijgt over het water en de heuvels buiten Limerick. Het is -geloof mij maar- om jaloers op te zijn, dat de schoolkinderen hier elke dag -elke schooldag toch- mogen passeren!
Vandaag hebben we -ik en mijn Vlaamse studiegenoot- besloten om het Hunt museum eens een bezoekje te brengen. Dit ligt op op zo'n tien minuutjes wandelen van mijn nieuwe woonplaats. Ik had al rond gevraagd of dit een leuk idee was, wat bleek van wel. Nu vraag ik me toch wel een beetje af of ze dit museum al bezocht hadden. Als eerste moet je je vooral niet laten vangen aan de naam! Hunt, wat ik -en ik niet alleen- dus interpreteerde als jacht. Dus ik dacht -wat ook logisch leek- dat we de geschiedenis gingen krijgen van de Ierse jacht of toch iets dat er min of meer mee te maken had. Buiten de schilderijen van dieren en de speerpunten had het maar weinig weg van het thema jacht. Wat achteraf dus bleek was dat dit museum tot stand is gekomen door en in het huis van de familie Hunt. Ja inderdaad, Hunt is dus een naam. Zelf vind ik het wel eens leuk om kunst gecombineerd met archeologie en geschiedenis te bekijken, al leek hier totaal geen rode draad te zijn. Of dat dacht ik toch, want helemaal op het einde -of (zo typisch voor mij!) wat bleek het begin te zijn- kregen we de uitleg waarom men deze voorwerpen die weinig met elkaar te maken hebben zo geplaatst hebben. Het museum is dus eigenlijk de grote verzameling van de Hunt family.
Na de -niet zo succesvolle- tocht door het Hunt museum, hebben we even genoten van de klassieke muziek van een vrijwillige muzikant. Jammer genoeg waren het allemaal trieste stukken, wat niet echt paste bij onze gemoedstoestand dus zijn we na het Beethoven, Bach en twee anderen stilletjes naar buitengeglipt om iets te gaan drinken. En wat dacht je nu? Overal -toch in de pubs die zondag open zijn- kon je genieten van de rugby match tussen de Munsters (Ierland) en Frankrijk. Nu is het eigenlijk een stuk interessanter om de mannen af te luisteren die zich in horde bijeen gezet hebben rond de enorm flatscreens dan het spel zelf. Gevloek en gezwier met bier glazen is hier dan ook gewone kost. Jammer genoeg konden de Munsters hun achterstand toch niet helemaal inhalen en zijn ze verloren met 22-25. Ja serieus ik heb die wedstrijd gevolgd en ik moet toegeven het werd best spannend op het einde, jammer dat de Fransen ons te snel afwaren :p. Alleen blijven de regels van het spel mij nog een beetje vaag. Oh wat ik vergeten te vertellen ben is dat we in een pub beland zijn waar het blijkbaar raar is om vrouwen tegen te komen, want het eerste wat de barman ons wist te vertellen als we binnenkwamen, was dat de vrouwentoiletten boven aan de trap waren... Uiteindelijk zijn we toch goed onthaald, waarschijnlijk doordat we aandachtig mee de wedstrijd aan het volgen waren. Op het einde hebben ze allemaal Bye bye naar ons geroepen en hebben we de teleurgestelde heren achtergelaten om voor de regen thuis te geraken.
Dat was het weer zowat voor vandaag, hopelijk kan ik snel weer wat spannends vertellen of leuke indrukken. Niets lijkt nu nog echt raar hier, het went zo snel om ergens anders te zijn en er bij te horen. Je doet automatisch mee, zo kunnen ze alleen nog bij het uitgaan zien dat we niet Iers zijn omdat we geen korte rokjes dragen en wel degelijk een jas aan hebben tegen de koude en de taal die we onderling spreken als er geen Ieren bij zijn. Er hangt hier vaak een leuke sfeer van gezelligheid. Ierland? zeker een aanrader voor iedereen.
Bye bye :d
13-02-2011 om 20:04
geschreven door Bieke
12-02-2011
Week 2: saterday
Hoi!
goh eigenlijk heb ik niet zo heel veel te vertellen deze keer. Aangezien dat ik gisteren ben uitgeweest en echt genoten heb van de muziek, heb ik besloten om vandaag eens uit te slapen. Uiteindelijk is er niet veel van het uitslapen terecht gekomen dus heb ik de grote kuis nog maar eens gedaan. Nu moet dat toch wel lukken dat de stofzuiger kapot is! Dat heb ik weer :p Ik heb het dus maar met borstel geprobeerd. Maar door dat ze hier veel tapijtachtige vloer hebben, is dat dus niet alles. :d
Oh nog even over de tijd hier. Alles aan de tijd is raar! Als eerste is het hier dus een uur vroeger, wat opzich niet echt raar is. Daarnaast nemen ze het -zoals eerder al gezegd- niet zo nauw met de tijd. Kom liever 10 minuten te laat dan te vroeg! Waardoor het papierwerk soms echt wel heel, maar dan ook ontzettend traag verloopt. Als laatste -moet ik toe geven toch wel heel bizarre voor mij- is dat als men zegt je moet om half negen aanwezig zijn, dan betekent dit dat je hier om 9.30uur aanwezig moet zijn. Tip: als je niet goed weet of ze nu 8.30 uur bedoelen of 9.30 uur bedoelen, vraag het na!
xx
12-02-2011 om 17:41
geschreven door Bieke
Week 2: weekend!!!!
Hoi hoi allemaal,
Als eerste ja, ik ben vandaag nogal laat met mijn blog. Maar ik had iets, nee sorry wij hadden iets te vieren vandaag! Vandaag -lees gisteren- rond de middag op 11 februari stonden dan eindelijk de punten van onze laatste examens op blackboard... Jullie kunnen het al raden -tot ons grote plezier- waren wij -daarmee bedoel ik mezelf en mijn vlaamse studiegenootje- zijn geslaagd voor al deze vakken!!! :d Een grote reden om te vieren dus. ^^
Maar voor ik verder ga vertellen over mijnen fantastische avond wil toch nog even melden, dat ik nog een gigantische flatter heb begaan gisteren. Met de was, uiteraard. Vandaag liet ik zien waar ik woonde, dus eigenlijk het gehele gebouw dus. Als laatste kwamen we bij de wasserette en tot mijn grote verbazing -en gêne natuurlijk- zag ik daar nog een deel van mijn was op de stoel liggen. Wat is er gebeurd? Ik denk dat ik een deel van de was vergeten uit de wastrommel te halen en iemand heeft dat voor mij opzij gelegd! GÊNANT!!! ^^ Blij dat ik mijn was terug heb, hangt het nu te drogen over mijn verwarming.
Vrijdag, de laatste dag van de week en maar een halve dag stage. We hebben weer nieuwe mensen ontmoet met een andere aanpak. Het was dus een interessante dag. Stilaan begin ik zicht te krijgen op de heel verschillende karakters van onze jongeren.
We zijn dus geslaagd, zoals ik al eerder gezegd heb en we zijn dit gaan vieren. Wij, in jeans en t-shirt staken nog al sterk af bij de enorm opgetutte Ierse meisjes met dodelijk hoge stilleto's, zware make-up en om-ter-kortste-rokjes (één meisje mocht zelfs niet binnen omwille van de lengte van haar kleedje: te kort... jammer voor haar). Als eerste zijn we iets gaan drinken in de gezellige Nancy's bar waar ik mijn eerste -nu ja ze wisten niet dat ik nog geen 23 jaar was- Carlberg heb gedronken. Daarna zijn we naar de bekendste bar uit limerick getrokken, de O'connel bar in het City Center, waar een geweldige band optrad. De muziek varieërde van coldplay tot Kaiser chiefs tot Bryan Adams tot zo veel meer... Een gezellig avondje uit dus -met bier dat hier schandelijk duur is- waar we genoten hebben van de grote last die van ons schouders is gevallen. Ik ga nu in een lichte roes mijn bedje opzoeken om morgen weer wat voorbereidingen te maken.
Slaap wel België xx
12-02-2011 om 02:19
geschreven door Bieke
10-02-2011
Week 2: Laundry day
Goeie middag allemaal!
Omwille van onvoorziene omstandigheden hebben alle LIT studenten en leraren vrij af gekregen. En wat heb ik gedaan met mijn vrije dag? Eigenlijk niet zo heel veel interessants. Als eerste ben ik city center ingetrokken -mijn dagelijkse gezellige wandeling- om te shoppen en nog wat dingen in orde te brengen. Ik heb de was gedaan (wat toch niet zo simpel bleek te zijn) en gekookt.
Het zonnetje is van morgend mee met mij opgestaan. Het is een stuk warmer dan gisteren, heerlijk gewoon. Het regenen is dan ook eindelijk opgehouden. Al hoewel dat de regenbogen hier -veel zichtbaarder en volledig- heel indrukwekkend zijn.
De was dus, mja dat viel niet mee. We zullen beginnen bij het begin... Nu ik ging daarstraks dus naar de winkel om wasproducten te gaan halen. Na een -niet overdreven- halfuur zoeken -niets is logisch in die Ierse winkels, alé wie zet er nu kuisproducten bij het hondeneten!!!???- heb ik dan eindelijk de rayon met wasproducten gevonden. Je kon dan kiezen uit een twintig-tal verschillende producten, nu is dat al niet simpel, maar bedenk nog maar eens dat alle namen in het Engels zijn!!! Uiteindelijk heb ik mezelf overtuigd om maar gewoon iets mee te nemen dat trok op iets dat ik kende. Na twintig minuutjes wandelen blijkt dan EINDELIJK de wastrommel vrij te zijn. Ik ben -zo snel als dat ging geladen met bussen melk, fruitsap, waszeep en de ingrediënten voor de spaghetti- naar binnengelopen om al mijn boodschappen neer te gooien en mijn was te nemen. Tot mijn grote opluchting waren ze nog vrij... Ik moet toegeven dat ik een klein wasfoutje heb gemaakt -maar dat houden we wel onder ons toch?- ik heb vloeibare wasproduct gedaan in het poederbakje, oeps te laat... Ik volg dus aandachtig de instructies en er gebeurd.... ja niets dus... Ik ben tot mijn grote schaamte naar de bureau gelopen en gevraagd of ze me konden helpen. Natuurlijk! Het bleek gelukkig niet mijn fout te zijn. Weer tien minuutjes later begon de trommel te draaien! Opluchting.
Ondertussen ben ik aan het eten begonnen. Ik heb voor de eerste keer pastinaak klaargemaakt en heb deze in de spaghetti gegooid samen met KALKOEN! gehakt en champignons. De overschot ga ik invriezen als het afgekoeld is.
Nu rest er nog één vraag: Is de was uiteindelijk gelukt??? JA ze hangt ondertussen te drogen in mijn kamer. Ik had geen idee dat wassen zo ingewikkeld kon zijn!
Limerick
,
