aan mijn broer!!!!:cry:

Je was nog jong,
amper 25 jaar
een leven lang te gaan
maar jij besliste over je verdere bestaan
eenzaam heb je dan, dat besluit genomen
en heb je ons van je gezelschap ontnomen
Had je maar gepraat en ons wat meer vertrouwd
warmte opgezocht, want jij had het toen koud
je hartje opgelucht, je zorgen uitgelegd
trek het je niet aan, dàt had ik je gezegd
zoveel jaren later, denk ik nog aan jou
durf ik zelf te zeggen, dat ik van je hou
je bent nog niet vergeten, nog steeds voel ik pijn
als ik aan je denk, zelfs na 7 jaar zò zal het altijd zijn
ergens ver van hier, ik weet echt niet waar
ben je nu gelukkig, ooit zie ik je daar
hou een plaatsje vrij, liefst heel dicht bij jou
ik kom wel naar je toe, wie weet misschien heel gauw
ver weg ben je nu van mij
en niemand die kan zeggen waar je bent
ik hoop maar dat het je goed gaat
en je daar heel veel lieve mensen kent
dat je wens om je grootouders terug te zien
en bij hen te zijn
voor jou mogen uitkomen
ik mis je nu soms meer dan ooit

je zus