na een half krotten krabben slaag ik erin het uur op de wekker te ontcijferen... 10 uur... even slaat mij een doodsangst om het hart da ik een accute vorm van blindheid heb opgelopen tijdens mijn 12 uur durende schoonheidsslaapje maar geruststellend is het simpele feit dat het gewoon mottig weer is en een douche pakken buiten misschien net iets meer water oplevert dan binnen...
een boosaardige glimlach sluipt om mijn lippen wanneer ik me nog eens lekker omdraai met de gedachten dat mensen half nacht zijn moeten opstaan om zich na een autotocht van uren, onwelriekende franse toiletten en veel te kleffe zwetende broodjes op vakantie te gaan... mmm misschien is het leven onder mijn dons nog zo slecht nog niet...
Dus vanaf nu is het mijn plechtige taak als goed welopgevoed vlaams lief om tranen te beginnen plengen tot de terugkeer van mijn beminde... geen simpele opdracht als je het mij vraagt als je weet dat één extra druppel momenteel den druppel zou kunnen zijn die de straat zou blank zetten... dus ik neem dit als excuus voor een klein uitstel te verantwoorden...
Je hoort het nee, ik mis je nog niet maar het zal nog wel komen!
