OCMW- en gemeenteraadslid Halle, Provincieraadslid Vlaams-Brabant
04-11-2007
Amaai mijne portefeuille
Gisteren ging ik een meergranenbrood kopen. Net geen 2. Dat is 80Fr. Ik ging daarna tanken. Net geen 70. Bijna 3000Fr. Ik kan me niet ontdoen van het idee dat als we al een regering hadden dit niet zo zou zijn. De "vorige" paarse regering heeft meermaals ingegrepen om de prijzen acceptabel te houden. Goed bestuur. Als we naar de toekomst kijken gaat het er financieel niet op beteren, tenzij we een sterke regering krijgen. Ik las dat het budgettair verlies voor 2008 zal oplopen tot 3,6 miljard euro. Daarbij wil de rooms-blauwe toekomstige (?) regering 2 miljard euro belastingvermindering en een verhoging van de sociale uitkering. Uiteraard ben ik daar niet tegen en juich ik dat zelfs toe, maar men mag als men een regering wil vormen geen utopische gedachten nastreven. Er moet dringend een volwaardige regering komen die zich met deze problemen kan bezighouden. Daarbovenop is het een feit dat nog een aantal levensnoodzakelijke dingen fors duurder worden, wat twee maal tot een inflatie zal resulteren. Er staan belangrijke dingen te gebeuren die tot een ramp zullen leiden in de portefeuile van de gewone man. Dat terwijl de regeringsonderhandelaars maar blijven aanmodderen. Het wordt dan ook hoog tijd op te roepen tot het gebruik van het gezond verstand. Er zijn 4 partijen aan de onderhandelingstafel, dan is het logisch dat elke partij 1/4 van zijn programma kan realiseren. Met een beetje geluk heeft een andere partij nog een gelijklopend punt en kan het realiseerbare percentage zelfs iets meer worden. Het is toch ondenkbaar dat één partij zij hele kiesprogramma kan opdringen of dat één gewest zijn wil zal dicteren aan het andere? Vlaanderen kan dat niet aan Wallonië, door een splitsing te eisen zonder tegemoetkomingen, maar Wallonië kan dat evenmin aan Vlaanderen door een splitsing te eisen met een uitbreiding van de Franstalige gemeenschap. Ik snap niet dat bepaalde kleine partijen hun wil kunnen opleggen aan de grotere partijen. Zijn zij echt zo onmisbaar om een meerderheid te bekomen? Ik pleit dan ook voor een nationale kieskring die de senatoren bepaalt. Die senaat kan zich dan buigen over de federale aangelegenheden zoals BHV en die moet dit dan voorleggen aan het parlement. Niet de regering, wel het parlement moet beslissend zijn. Hoogste tijd dus dat de heren en dame onderhandelaars zich echt over de socio-economische aangelegenheden buigen of we gaan een regelrechte economisch disaster tegemoet.
De nieuwe regering wil nietde kerncentrales langer openhouden. Foute keuze! Een typisch voorbeeld van kortetermijndenken. Het mag dan zo zijn dat deze vorm van energie verwerken goedkoop is en nú niet vervuilt, maar het hypothekeert onze toekomst en die van onze (klein)kinderen. Dit allemaal ten dienste van de energiesector en niet zozeer van de gewone burger. Het is trouwens een schande dat een energiebedrijf, dat grote winsten maakt, het vertikt om te investeren in ernstige acties voor en studies naar nieuwe energievormen. Ondertussen is het weer de kleine man die de inspanningen levert. De verkoop van zonnepanelen aan individuelen en KMO's is het voorbije jaar volgens de Vlaamse Energieregulator (VREG) verdrievoudigd. Ook naar kleine windmolens groeit de vraag, maar daar wringt een serieus schoentje. Elke gemeente is afzonderlijk belast met de goedkeuring voor de plaatsing van een kleine windmolen voor privé-doeleinden. Blijkbaar durven de gemeentes het echter niet goed te keuren, want in heel Vlaanderen staan er officieel welgeteld nul. De gemeentes baseren zich momenteel nog steeds op een rondzendbrief van de Vlaamse overheid over grote windmolens. Toch zijn een aantal gemeenten op zoek naar een manier om die molens te integreren in het stadszicht. Waar staat Halle in dit opzicht? Het is uiteraard niet eenvoudig in een dichtbebouwd Vlaanderen windmolens te plaatsen zonder dat die hinder veroorzaken, maar in Halle,aan de grens van het Pajottenland, moet dat zeker mogelijk zijn. De meerwaarde die windmolens bijbrengen aan de algehele levensstandaard mag niet geminimaliseerd worden en moet zelfs optimaal benut worden. Ik ga ijveren dat dit punt aangehaald wordt en verder wordt onderzocht. Halle moet niet weer achterophinken, laat ons voor een keer pioniers zijn.
Dat de N-VA niet de partij is die zij claimt te zijn, wisten we al. Hun ware aard komt naar boven. Zondag uitte de burgemeester van Antwerpen, Patrick Janssens (sp.a), in naam van het stadsbestuur zijn excuses voor de actieve deelname van de gemeente- en de politiediensten aan de jodenvervolging tijdens de tweede wereldoorlog. Het is een verwerking van het verleden dat eindelijk geregeld werd. Veel te laat, maar beter laat dan nooit. Het was trouwens een geste die door de Joodse gemeenschap best gesmaakt kon worden. Bart De Wever reageerde daarop als een volleerd rechtsdenkende hypernationalist. Hij uitte kritiek op de excuses van de stad. Hij noemde ze "gratuit" en koppelde er het VB aan. Samen met zijn halsstarrigheid tijdens de onderhandelingen voor een federale regering, doet hij daarmee de Vlaamse zaak geen goed. Uiteraard is hij ondertussen al teruggekrabbeld en blijft hij niet staan voor zijn ideeën en overtuigingen. Draaien met de wind, noemen ze dat. Blijkbaar kreeg hij teveel kritiek van te veel mensen. Het werkelijke probleem is, volgens mij, een niet-verwerking van het Vlaams-nationalistisch verleden. De verklaringen van De Wever waren niet minder dan grof en beledigend. Hij wil niet toegeven dat er fouten zijn gebeurd en probeert de schuld op anderen hun schouders te laten rusten. Voel ik wat antisemitisme? Ondertussen heeft hij zijn uitspraken al genuanceerd en probeert hij er een historische context aan te koppelen. Het lijkt wel dat hij een afleidingsmanoeuver zocht voor de komende communautaire buiklanding die hij gaat maken.
De regering is nog steeds niet gevormd, maar je voelt nu al duidelijk de kilte die zich over onze samenleving zal uitstrekken als deze regering erin zou slagen zich toch te vormen. We zullen in de toekomst onze kinderen in de bak steken. Onze maatschappij zal niet meer voor haar ouderen zorgen, de last zal terug bij de kinderen van die ouders vallen, terwijl het dagelijkse leven steeds maar duurder wordt voor die mensen. We zullen goedkopere arbeidskrachten uit het buitenland mogen invoeren en onze eigen mensen in de kou laten staan. Dat onder leiding van een partij die nochtans respect propageerde, dat zo sociaal is en gesteund wordt door het ACW. Ergens is er wel een klein sprankeltje hoop voor alle sociaaldenkende mensen. Al deze besprekingen zullen een maat voor niets zijn geweest eens de communautaire besprekingen starten. Of zou het onmogelijke kunnen gebeuren en zou Leterme iedereen op eenzelfde lijn krijgen? Ik geloof het niet. Vooralsnog geeft het hinderlijke CDH geen gehoor aan zijn orders, om maar te zwijgen van het FDF. Zelfs NV-A is niet bereid in de pas te lopen. Daarom dat er maar een paar deelakkoorden werden gerealiseerd. Allemaal dossiers waarbij de oranje-blauwe partijen zich elkaar snel vonden in het (centrum-)rechtse spectrum. Maar zoals gezegd, het maakt geen ene moer uit want al die akkoorden zijn waardeloos indien er geen communautaire doorbraak komt. Noch de media, noch de sp.a en de andere oppositiepartijen zijn de onhaalbare beloftes van CD&V/N-VA vergeten -of moeten we tegenwoordig N-VA/CD&V zeggen?-. Ze mogen nu nog 1000 keer herhalen dat nu de PS geen deel meer uitmaakt van de meerderheid alles mogelijk is, wij zullen hùn verkiezingsbeloftes niet vergeten. "Zonder de socialisten kun je eindelijk ernstige dingen doen op het vlak van justitie en economie", orakelde De Wever laatst nog in 'De zevende dag'. Maar van concrete realisaties zien we nog niet veel. Van Rompuy had zonder twijfel een nota klaar voor de koning waarin stond dat het gedaan was met de regeringsvorming van oranje-blauw; maar onder druk van Somers en Van Deurze is Leterme toch het drijfzand ingestapt. Brussel-Halle-Vilvoorde zal morgen nog niet gesplitst zijn, laat staan dat er een heuse communautaire omwenteling komt. Dat je ervoor bent of niet doet er niet toe, feit is wel dat zij het beloofden. In het belang van het land, dat klinkt contradictorisch, wil De Wever wel 'een lepeltje suiker aanbieden'. Niet dat hij de uitbreiding van Brussel ziet zitten, maar hier en daar een kleine toegeving mag wel. Een gefaseerde staatshervorming mag ook wel, in tegenstelling tot het beloofde 'onverwijld'. "Zolang er tegen 2009 maar een vis in de pan ligt." De Wever is blijkbaar van plan zijn pens goed vol te eten mocht hij kunnen toetreden tot de regering. Ik heb zo het gevoel dat de oppositie en vooral de sp.a heel wat werk zal hebben de komende tijd. Wij socialisten mogen en zullen niet dulden dat de zwakke onder ons, en dat kan eenieder van ons zijn als we ziek, werkloos of gewoon oud worden, de dupe zal worden van een rechtse regering die alleen het eigenbelang en het belang van het kapitaal en de angst wil dienen.
Vandaag had de sp.a zijn administratief congres. Het eerste congres sinds de vorige verkiezingen. Hét item was uiteraard de aanstelling van de nieuwe voorzitter. Voorzitster moet ik eigenlijk zeggen, want Caroline Gennez is de eerste vrouwelijke voorzitter van de partij. Een dikke proficiat daarvoor. Maar ook proficiat aan Erik De Bruyn die ruim 33% behaalde. Daarmee is de boodschap duidelijk gemaakt. Een aantal mensen binnen onze partij wil dat er wat meer linkser wordt gedacht, gewerkt en gestreden. Ze hebben waarschijnlijk gelijk, maar we moeten dit nu ook niet vooropstellen als reden om niet meer verder te vernieuwen en te verruimen en onze boodschap terug te brengen voor uitsluitend een select groepje. Wij zijn tenslote nog steeds de enige partij met een wil tot solidariteit. Een ander aantal mensen heeft ontegensprekelijk ook duidelijk willen maken dat er wat meer democratie binnen de partij mag komen. De manier waarop Caroline Gennez de dag na de verkiezingen naar voren werd geschoven werd door velen niet geslikt. Het gevoel op het congres dat overwoog is dat die boodschappen duidelijk begrepen zijn en dat men er rekening mee zal houden. Een vrouwelijke voorzitter is volgens mij een hele grote stap in de goede richting. Dit is alvast één links signaal. De eensgezindheid en de strijdvaardigheid zijn weer helemaal terug. Nog maar zelden heb ik trouwens zo een samenhorigheid gevoeld. Ondanks de verdeeldheid bij de voorbereidingen van de voorzittersverkiezingen. De rangen worden gesloten en ik mag het beste hopen voor de toekomst. Caroline welkom en doe het goed meid!
Deze week was het de week tegen armoede. Woensdag hingen een heleboel mensen symbolisch een geknoopt laken aan hun gevel. Hoewel het uiteraard de armoede niet oplost is dit toch het symbool van de solidariteit met de minderbedeelden. Heel wat sp.a'ers hingen zo een laken omdat zij effectief iets aan de armoede willen doen. Lees het (lokaal) partijprogramma er maar op na. 1 Belg op 7 leeft in armoede. 1 op 7!!! Bij deze wordt er dan nog gezwegen over de mensen die maar net de eindjes aan elkaar kunnen knopen. In de wereld lijden 854 000 000 mensen iedere dag honger. Echt honger. 300 000 000 daarvan zijn kinderen! Uitgerekend deze week zagen we dan de VB-kopstukken 250 kilo suiker verspillen op de stoep bij N-VA. Zelfs als dit ludiek bedoeld is, is het erover. Dit is pas een verkeerd signaal geven. Met ontsteltenis, wars van elke politieke of ideologische overtuigdheid, zag ik de foto in de krant. Het zou beter gekund hebben. Het lepeltje suiker hadden ze N-VA kunnen schenken en daarbovenop een paar bonnen van de Delhaize om zo de voedselpaketteninzameling van die winkelketen te ondersteunen en de armeren oner ons te helpen. Maar 250 kilo suiker verspillen? Ik dacht dat ook zij vertegenwoordigers van het volk waren. Hoe zou jij je voelen als je vertegenwoordigers veel voedsel op straat gooien terwijl jij moet kabben om ook maar iet sop je bord te krijgen? Dit was een beschamend stukje politiek.
Het leven is er niet goedkoper op geworden, integendeel. Onlangs stond in de krant dat het leven een derde duurder geworden is.Uiteraard werd dit meteen gecounterd met wanargumentaties.De meesten onder ons zullen wel moeten toegeven dat onze lonen ietwat gestegen zijn, maar het leven is niet blijven stagneren. Alles wordt tegenwoordig fors duurder: koffie, drank, brood, granen, olie, elektriciteit, aardgas.Ik stel me de vraag of dit zo nog lang kan doorgaan. Komt er al eens een loonsverhoging, dan gaat het meestal om een procent of 2, daar hebben alleen de hoge inkomens baat bij. Is het toeval dat er plots een heleboel prijsstijgingen zijn, nu we geen echte regering hebben en we het al 130 dagen moeten doen met een interimregering die niet alles mag verwerken?-Met dank aan de regeringsformateur en onderhandelaarsZe zouden zich beter met ons welzijn bezig houden in plaats van met hun eigenbelang en ego- Voor de zomer kon de paarse regering nog een forse prijsstijging van de gas- en elektriciteitsleverancier tegenhouden.Ondertussen is dat verhaal alweer achterhaald. Nu er nog geen regering is was het moment blijkbaar ook ideaal voor een forse prijsstijging van de netwerkbeheerders.Een schande!Op de koop toe pleiten ze geen schuld.De aangekondigde forse stijgingen van de gas- en elektriciteitsprijzen zijn paradoxaal genoeg grotendeels het gevolg van de invoering van overheidsmaatregelen om de energiefactuur voor iedereen betaalbaar te maken. Dat zegt Eandis, het distributienetbedrijf waarmee 80 procent van de netbeheerders samenwerkt. Zo stond het toch te lezen in De Morgen. Het is juist dat de Vlaamse overheid de netbeheerders de voorbije jaren steeds meer taken van openbare dienstverlening oplegde. De vermogensbegrenzer van 6 ampère werd verhoogd naar 10 ampère en er was ook de invoering van het nachttarief in het weekend, het plaatsen van de budgetmeters en de verplichting om klanten die door hun commerciële energieleverancier buitengegooid zijn op te nemen. Daardoor is er in Vlaanderen een goed sociaal vangnet uitgebouwd en dat is uiteraard sterk toe te juichen. Nu beweert o.a. Eandis dat dit de netbeheerders heel wat extra kosten oplevert. Het enige dat echter voor hogere facturen zorgt is de mislukte liberalisering die nodeloos heel het systeem heeft opgesplitst en waarbij er maar één doel is; zoveel mogelijk winst maken. Er zijn nochtans een paar oplossingen om de energiefacturen naar beneden te helpen. Zo kan de overheid iedereen (particulieren, overheidsgebouwen, bedrijven, zwembaden,...) verplichten zonnepanelen te plaatsen (met een minimum van 4) waarna die vervolgens gespreid over 5 à 10 jaar afschrijfbaar zijn van de belastingen (beetje vergelijkbare voorwaarden als met een lening op een huis). De helft van het energieprobleem is dan ook meteen opgelost en enkel Electrabel, dat met de huidige situatie enorme winsten boekt, zou er niet gelukkig mee zijn. Tot slot nog even dit, als bewijs van de absurde argumentatie voor de prijsverhogingen. Eén van de redenen die worden aangehaald is de investeringen. Consequent is men daar niet in en men gebruikt deze argumentatie uiteraard alleen maar om zich goed te praten, want toen de huidige investeringen waren afgeschreven werd er geen prijsvermindering ingevoerd. De investeringen zijn er uiteraard om meer klanten te winnen, maar die verhalen op de verbruiker is ongehoord. Indien een warenhuis besluit te investeren worden de artikels toch ook niet duurder? Misschien klinkt het oubollig, maar waarom de basisnoodzaken zoals electriciteit, drinkwater en gasniet in handen van de overheid teruggeven in plaats van in handen van bijna-monopolies zoals Electrabel en consoorten?
De oranje-blauwe regeringsonderhandelaars hebben eindelijk hun eerste akkoord binnen. Ze willen bedrijven toelaten om nieuwe migranten naar ons land te halen om de arbeidstekorten op te vangen. Ze zijn nochtans niet te vinden voor immigratie. Mensen die in nood verkeren zijn niet welkom, maar mensen die iets kunnen verdienen bij ons en waaraan wij iets kunnen verdienen (lees gebruiken?) wel. Hou daarbij nog rekening dat we nog steeds met heel wat werklozen zitten. Blijkbaar wil men de bedrijven de kans geven om goedkope werkkrachten naar hier te halen, in plaats van onze eigen, maar duurdere, werkwilligen aan het werk te helpen. Investeren in die mensen en hen de nodige opleiding bezorgen zou heel wat beter zijn voor onze samenleving en de toekomst. Het gaat niet om eigen volk eerst. De eigen mensen profiteren van o.a. onze gezondheidszorg. Het is dan toch niet meer dan normaal die mensen zoveel mogelijk te activeren zodat ook zij opitmaal kunnen investeren in die en andere zorgen. De huidige werklozen moeten eerst aan een baan worden geholpen, pas als men daar niet in slaagt kan men mensen in het buitenland gaan halen.
Oproep van sp.a-boycot Total krijgt geen begrip van vakorganisaties
sp.a en Groen! roepen op niet meer te tanken bij Total. Ook links Nederlands deed deze oproep. Total heeft belangrijke investeringen lopen in het land. De olie-inkomsten zijn voor de militaire junta een belangrijke financieringsbron.
Deze actie moet de petroleummaatschappij ertoe aanzetten zich terug te trekken uit Myanmar, het voormalige Birma.In het verleden resulteerden soortgelijke acties bij o.a. Shell reeds tot de gewenste resultaten. De Unie van Zelfstandige Ondernemers (Unizo) en de beroepsorganisatie van zelfstandige brandstofverdelers (Brafco) zijn uiteraard gekant tegen dergelijke acties en proberen nu een fout schuldgevoel op te wekken bij de consument. Beide ondernemersorganisaties schrijven vandaag dat ze solidair zijn met het onderdrukte volk van Myanmar, maar ze beweren dat de oproep van de politieke partijen de verkeerde mensen treft.
"Oproepen om niet te tanken bij tankstations van Total of geen producten van dit bedrijf te kopen, komt neer op een boycot van onder meer de zelfstandige dealers en hun medewerkers bij ons", zo luidt het. "Het is naast de kwestie en ondoeltreffend. De onderdrukte bevolking van het betrokken land wordt niet vooruitgeholpen. Intussen worden de betrokken ondernemers en hun klanten bij ons geschaad en ten onrechte een schuldgevoel aangepraat." (De Morgen 1/10/2007) Het is duidelijk dat dit een valse argumentering is en dat ze het grote Totalimperium proberen te vrijwaren van enig verlies.
Total laat trouwens geen enkele wil blijken om de mensonterende voorvallen in Myanmar aan te klagen, laat staan er iets aan te doen.
bertrand.demiddeleer@vooruit.org *12 juni 1971 *Halle *Papa van Sheldon *Gemeente- en OCMW-raadslid Halle *Provincieraadslid Vlaams-Brabant *Lid provinciaal bestuur Vooruit *Lid commissie Ruimte Vlaams-Brabant * Lid Vlabinvest *Lid Party of European Socialists (PES) *Lid dagelijks bestuur HVV-Halle *Lid algemene raad van de socialistische mutualiteiten Vlaams-Brabant *Afdelingscoach Vooruit *Houdt van het leven in het algemeen; van zijn gezin, carnaval Halle, DJ'en, Halle, tennis, mooie dingen en het leven.
agenda
Activiteiten van Vooruit en aanverwante organisaties
Je wil de nieuwsbrief ontvangen in je mailbox?
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Word lid!
Omdat socialisten nodig zijn voor uw gezondheidszorg, uw pensioen, uw koopkracht, voor onze jongeren en nog zoveel meer. Steun ons en word lid. Surf naar: https://www.vooruit.org/registreer
De nieuwe regering wil nietde kerncentrales langer openhouden. Foute keuze!
Vandaag had de sp.a zijn administratief congres.
