Het is 9 juni 2010, dag van de Tweede Kamerverkiezingen in Nederland. Alle kranten gelezen, veel debatten gevolgd. Weken lang gezweefd. Stemmen in mijn hoofd. Tot vanochtend. Balans opgemaakt: Behoorlijk teleurgesteld over de inhoud van de campagne. Bezuinigen, bezuinigen, bezuinigen, verder ging het nergens over. Tegenwoordig heet bezuinigen natuurlijk hervormen. En wie niet wil hervormen die is niet progressief. Vinden alle partijen. Slechts SP probeerde nog wel eens andere kaart te spelen, maar niemand ging mee. Dus ja.
Aan belangrijke onderwerpen als klimaat, milieu, alternatieve energie, kernenergie, defensie, voeding, bio-industrie, file-probleem, oorlog in Irak, Afghanistan, VMBO, AWBZ pakketmaatregel, integratie, vluchtelingen, ontwikkelingshulp, drugsbeleid, inclusie enzovoort enzovoort, zijn helaas weinig woorden gewijd. Daar valt niet mee te scoren, denkt men waarschijnlijk. (Liberale Femke ruikt de macht en Diederik Samsom was waarschijnlijk op vakantie) Politici en media draaiden zo wekenlang in een hysterisch kringetje rond het Gouden Kalf dat geloof ik steeds fletsere kleuren schijnt te krijgen. Hervormen...
De enige die ik amper gehoord heb, was de Partij voor de Dieren. Ja even, tijdens het debatje van de kleintjes op 8 juni. Lijsttrekker Marianne Thieme werd daar voortdurend in de rede gevallen door een zeer irritante en vooringenomen gespreksleider (Je praat alleen maar over duurzaamheid) en een belachelijke Rita Verdonk. Thieme won op punten, ook al liet ze zich flink opbutsen door de vreemde gang van zaken. Een strategische stem dus!.. Want ik hoop wel dat Job premier wordt, maar ik stem op Marianne Thieme. Omdat die al jaren wezenlijke onderwerpen op de agenda zet. Ik hoop dat ze dat kan blijven doen. Want als zij het niet doet, dan doet klaarblijkelijk niemand het
Succes Marianne Thieme. Ik zweef niet meer. Ben terug op aarde. Moeder aarde. Geen stemmen meer. Uit het hoofd.
09-06-2010 om 00:00
geschreven door Bertho Smit 
Tags:TK Thieme Dieren
|
