Hier ziet u dan mijn nieuwe site. Op aanraden van diverse personen toch maar over gegaan om een dagboek bij te houden van mijn sportieve activiteiten en doelstellingen tot en met 2012. Het is nu nog niet te overzien of ik daadwerkelijk na die datum zal stoppen met de actieve wedstrijdsport. Dat ik zal doorsporten is vanzelfsprekend. Wellicht dat mijn laatste houten voertuig later wielen en een cranck zal bevatten zodat ik nog zelf binnen kan komen rijden. Hopelijk zijn jullie er dan nog getuige van.
Ik zal mijn verslagen en bevindingen die ik nog ga meemaken hierop schrijven. Hoop dat jullie er veel plezier aan zullen beleven. Dit zal naar gelang de tijd het toelaat meedere keren per week "geupdate" worden.
Tot slot wil ik nu al het team dat mij begeleidt en ook de komende jaren zal steunen alvast ontzettend bedanken voor hun inzet. Zonder hen zou het veel moeilijker zijn mijn doelen te bereiken.
Nieuw jaar 2010 betekent ook een eigen nieuwe website www.bertlalau.com
Hallo beste bezoekers,
Leuk dat jullie eens komen kijken naar mijn site maar per 1 januari 2010 heb ik nu een eigen nieuwe website. Vanaf heden wordt www.bloggen/bert_lalau niet meer bijgewerkt.
De laatste paar dagen heb ik me tussen Kerst en Nieuwjaar niet erg op mijn gemak gevoeld. Het zijn prachtige dagen maar het vergt ook wel aanpassingsvermogen. Daarbij nog de winterse omstandigheden betekent het voornamelijk op de "rollen" trainen en in het zwembad. Met andere woorden. Mijn familie heeft mij ook weer gezien en weten dat het goed met me gaat. Gisteren zijn Inge en ik, samen met het gezinnetje van Inge naar Diest gereden en daar hebben we een ontmoeting gehad met Marieke Vervoort. De persoon die het allemaal al eens meemaakte om naar Hawaï te gaan. Zij kon mij meer vertellen over wat wel en niet toegestaan is bij het zwemmen in open water. Geen paddels, geen vlotter etc. Dus het maakt het nog wat moeilijker. Ook wist ze te zeggen dat ik er niet te licht over moet denken en dat ik zeker het zwemmen onder de knie, nou ja in dit geval niet de juiste uitdrukking, moest krijgen. De techniek laat nog veel te wensen over maar dat hoorde ik al van velen. Dus daar blijf ik aan werken. Na een paar baantjes, ik was te laat in het zwembad, zijn we ons gaan omkleden en zijn we heerlijk een pizza en spaghetti gaan eten in Diest. Dat smaakt altijd wel dus nu ook. We hebben afgesproken dat we contact blijven houden en dat ook zij, net als al mijn andere privé-trainers, mij gaat begeleiden als het om de techniek gaat bij andersvaliden. Met zoveel "know How"moet het wel goed komen lijkt me. Mensen die met mij het beste voor hebben alvast hartelijk dank. Ik heb er veel aan.
Voor iedereen die nog niet persoonlijk een fijne Kerst kreeg toegewenst. Bij deze wens ik dat jullie mooie dagen hebben en toch ook een beetje sportief bezig zijn. Vandaag staat er een handbiketraining op het programma van 1 uur 30. Niet buiten, al is de sneeuw bijna weg, omdat het "warm water" regent. Waar ik dan weer blij om ben. Over 10 minuten zit ik weer in mijn Tacx en zal ik een deel van de Ronde van Vlaanderen rijden. Wat wel een van de mooiste klassiekers is.
Afgelopen woensdag was er de zwemtest en ben ik weer helemaal bijgepraat waar de goede en de minder goede kanten zitten bij het zwemmen. Filmopnamen helpen wel om te zien waar ik nog aan moet werken. En het is nog heel wat kan ik melden. Kracht genoeg, techniek te weinig. Maar dat kan ook niet anders als je nog geen twee maanden bezig ben hoorde ik. Ik zal jullie de details besparen waar ik nog aan moet werken maar reken maar dat dit snel goed komt. Ik wil Dan Daly (trainer Belgische Paralympicsploeg) en Jonas Martens, een van Belgisch beste andersvalide zwemmers, van harte danken voor de inzet en de mogelijkheid om mij de fijne kneepjes van het vak te leren. Het gaat te ver om iedereen hier te bedanken maar een persoon wil ik ook nog naar voren halen. Hij heeft mij het eerst in een zwembad gezien en mij de geginselen van het "echte" zwemmen bijgebracht. Dit is André Hendrickx, voormalig wedstrijdzwemmer en een goede handbiker in spé, die in 2010 gaat meestrijden om het podium. Hij was het die zei; We gaan het zien en ik krijg jou aan het zwemmen. Al bij de eerste les van hem kreeg ik de complimenten dat het er goed uitzag. Natuurlijk er moet nog veel bijgeschaafd worden maar het is niet verkeerd wat ik zie aldus André. Ik zei nog, zeg het niet omdat je me niet wil kwetsen hoor. Maar neen zijn antwoord was resoluut. Het is gewoon nu al behoorlijk. Eerste baantje van 25 meter en hijgen als een paard. Ik dacht nog 75 km. handbiken conditie genoeg maar zwemmen is wel heel wat anders.
Ik stop met schrijven omdat mij Tacx mij roept voor de training.
Vandaag is het zover. Ik heb er al heel erg naar uitgekeken. We gaan een zwemtest doen in Leuven bij Dan Daly. De persoon die andersvalide zwemmers begeleid en ze klaarstoomt voor de Paralympics. Neen heb geen bang hoor. Ik zal zeker niet strijden om een plaats in de Nationale zwemploeg voor Londen 2012. Al moet ik zeggen dat ik vroeger helemaal niet graag het water in ging maar ik het nu toch geweldig leuk begin te vinden.
Om 8.15 uur treffen we, Dr. jaeken, zijn vrouw Gerda, Fysiotherapeute van het St. Franciscusoord Valkenburg (nl) Cis Knols en niet te vergeten Inge Schepers, elkaar op de carpool in Houthalen. Een hele delegatie voor mij. Waaraan heb ik dat verdiend? Bij samenkomst zie ik dat de zoon(Bart) en de schoondochter(Anikka) van Dr. Jaeken er ook bij zijn. Allebei goede tot zeer goede triatleten. Zij wonen in Spanje. Mijne franc valt en mijne ogen gaan blinken. Een stageplaats gevonden prachtig. Wordt vervolgd
De afgelopen dagen waren voor ons rollende mensen niet de meest aangename. De winterse omstandigheden met sneeuw, zout op de wegen, kapotte handen van het zout en mijn glibberende auto deden mij vaker dan mij lief is, voor drie maanden, naar de Canarische Eilanden verlangen. Wellicht kan ik eens aankloppen bij de ziekenkas die mij dan drie maanden op kosten van de Mutualiteit erheen stuurt onder het motto van revalidatie.: Voor zover ik bij het zwembad in Genk kon geraken heb ik mijn zwemtrainingen daar gevolgd. De mensen die er werken van redder tot receptioniste helpen waar het kan. Zo geraakte ik niet op de parking voor andersvaliden en hielp Daniel (redder) mij om boven te komen door de sneeuw. Op twee wielen duwde hij mij naar binnen. Bij het weggaan stond er weer iemand klaar om mij te begeleiden naar de wagen. Chappeau mensen!!
De krachttraining deze week heb ik weinig binnenshuis gedaan. Als je de oprit van je woning een paar keer sneeuwvrij hebt gemaakt dan heb je naar mijn idee genoeg training gehad. Daarvoor hoef je niet naar de sportschool toch?
Mijn Tacx, die ik nu heerlijk in de garage kan gebruiken maakt overuren. Daar is die ook voor gekocht en niet om mooi te wezen. Inge (Back to Basics) doet er alles aan om mij via stretching en rekken los te krijgen. Amai wat kan dat pijnlijk zijn maar erna een heerlijk gevoel geven. Ook veel huiswerk gekregen van haar. We gaan de goede kant op. En tegen de tijd dat ik weer moet presteren ben ik een jonge vent geworden.
Wat een weekend amai. Donderdag, na de zwemtraining, al in Geel geweest om mijn Tacx Fortius te halen bij van Eijck Sports (goedkoopste shop en daar ben ik tenslotte een Ollander voor). Dan vrijdag begonnen met de installatie ervan. Het ineen zetten is niet heel moeilijk maar voor een handbike is het net weer anders. Vrijdag zijn we, Michel (vriend van mij dochter) en ik de programma's op de pc gaan zetten. Een oude pc waarvan ik het vermoeden had dat als ik er een nieuwe grafische kaart zou inzetten hij wel klaar zou zijn. Dus nieuwe kaart gekocht en voila hij werkt heel langzaam. Mijn dochter zei dat de pc maar 512 mb heeft en die dus volgens de technische eisen 1024 mb moet hebben. Zaterdag naar diverse shops geweest om werkgeheugen bij te kopen. Niks van dat alles te krijgen voor een pc van 2002. Wat blijkt nu. Het zou beter zijn een nieuwe pc te kopen. Dat maar gedaan, op internet gezocht en in Kerkrade (nl) een gevonden aan een heel goede prijs. Ik had nog een heel oud scherm, zo'n dikke en daar stonden toch mooie platte en veel bredere zodat ik mijn kerstcadeau maar gelijk heb meegenomen. Dank je wel Ria. Nu was het een kwestie van een zucht en alles was geinstalleerd. Het was al laat en ik moest heel vroeg op de volgende dag. Zondag hadden we bij Cycling4Helchteren(mijn fietsclub met supermaten) een toertocht georganiseerd voor mtb's. Ik mocht meewerken aan de inschrijving. Goede tocht geweest maar veel sneeuw. Dat was wel jammer omdat er dan veel minder wielerliefhebbers op af komen. Maar de organisatie was vlekkeloos. Wie kwamen er op een gegeven moment binnen? Jawel hoor de top van België, Maarten Wynants, Johan van Summeren, Benny Hulsmans en een Nederlander die ik niet kende. Ik natuurlijk graag op de foto met hen. Dus gevraagd en zeker en vast willen zij met zo'n bekende persoon als ik op de foto (hahhaha). Wat hoor ik mijn fietsmaten van c4h roepen? "Hey Bert wat zijt gij toch een gazettemanneke". Laat ze maar ik heb wel de foto(volgt nog). Dan weer naar huis omdat ik graag mijne Tacx in orde wilde hebben. Wat is het geval met een Tacx voor handbikers? Waarschuwing voor mijn collega's: Bij een fiets moet het achterwiel van achteren tegen de motorrem steunen. Ik, slim als ik ben, gewoon het voorwiel tegen de motorrem gezet maar hij liep niet goed. Schokkend en moeilijk. Wat blijkt nu, misschien wel heel dom van mij, maar ik ben ook maar een mens. Het voorwiel moet ook tegen de achterkant van de motorrem geplaatst worden en niet zoals ik had gedaan aan de voorkant. Dan loopt de rol dus achteruit en niet vooruit. Gezocht en gezocht en Michel die het opviel en het tegen mij zei. Omgezet en voila de sfeer veranderde zoals het weer op deze zondagmorgen. We kunnen beginnen met rijden. Even getest en een glimlach van oor tot oor was bij mij te zien. Leuk hoor die beelden van de "Mont Ventoux en de "Ronde van Vlaanderen". En geloof me als je al één procent berg op rijdt voel je dat het meteen automatisch aan je armen.Wat zal het zijn als je dus 10 of 11 procent klimt. Het is echt heel werkelijk zo'n Tacx Fortius trainer. Het kost een beetje veel maar dan heb je ook echt iets. Dus al met al een bewogen weekend en weer heel veel geleerd. Nu kan ik dus vandaag rijden met mijn handbike.Weliswaar niet op de weg maar binnen. Het is buiten niet te doen met deze sneeuw. Te gevaarlijk.
Het is nu echt vreselijk weer voor mij. Ben echt geen wintermens. Geef mij maar een heerlijk zonnetje en warm. Voel me er veel beter bij. Vandaag was het al helemaal niet meer mogelijk om buiten te handbiken of te wheelen. Veel te glad en te gevaarlijk. Dus maar twee dagen achtereen een behoorlijke zwemtraining gedaan. Heerlijk in een lekker warm zwembad te Genk. Waar de redders mij al goed kennen. Adviezen geven hoe te zwemmen en hoe mijn techniek te verbeteren. Er lopen er genoeg die het weten. Zelfs oud prof triatlon Danny. Leuk is dat. En eerlijk gezegd ik heb er ook wat aan. Bij het zwemmen niet goed uitgekeken, wat op zich ook wel moeilijk is en vol met mijn voorhoofd tegen een ander hoofd aan. Gewond geraakt met zwemmen hahahah. Een beetje bloed aan mijn neus en een rode plek op mijn voorhoofd. Het mag de pret niet drukken. Vanmiddag naar Geel gereden en mijn bestelde Tacx Fortius gehaald. Gelijk ineen gezet en morgen beginnen. Hoop dat het niet meer zo eentonig zal zijn met programma's op dvd als de ronde van Vlaanderen of de Mont Ventoux beklimmen vanuit je garage.
15 december 2009, vandaag een rit naar Den Bosch, of eigenlijk zoals het hoort 's-Hertogenbosch, voor het aanmeten van een nieuwe wheeler. De huidige ,die ik nu heb, is al weer 15 jaar oud en niet meer van deze tijd. Er is imiddels alweer zoveel veranderd. Mijn vroegere zeer gewaardeerde collega wheeler, Iwan van Breemen, waarmee ik vele wedstrijden heb gereden en maar één keer van hem heb kunnen winnen is nu werkzaam bij de firma Welzorg actief en is zeer deskundig in het opmeten van wheelers en handbikes als het om sport gaat. Hij heeft dan ook de passing gedaan en nu is het wachten op mijn akkoord voor de bestelling. Voor de verandering ben ik 's middags een zwemtraining gaan doen omdat het nu voor handbiken en wheelen toch wel te koud is. Als het onder nul is moet het de komende dagen op de tacx gebeuren. Lekker fris in de garage. Maar na een kwartiertje is het al een behoorlijk stukje warmer en dan zie je de druppels op de grond vallen.
Maandag 14 december 2009, een van de eerste echte koude dagen. Maar wat kou? Ik herinner de woorden van mijn vader, die veel te vroeg is overleden en enorm trots was op mijn prestaties in de toenmalige "Bloemenmarathon". Hij zei altijd als we zeiden dat het koud was. "Wat kou", weet je wanneer het koud is? 's Winters is het koud als de boeren ijs schij......, vul het verder maar zelf in. Om 11.00 uur eerst maar een naar Inge, sinds een anderhalve maand mijn steun en toeverlaat. Wat een enorm toeval dat wij elkaar hebben leren kennen. Is het toeval? Geloof het niet hoor. Onze zienswijze, denkwijze, toekomst, onze neuzen staan precies dezelfde richting op. Met maar een doel voor ogen. Trainen, presteren, en gezond blijven.
s Middags rond een uur of één een training gedaan in de wheeler. Het is al weer 12 jaar geleden dat ik voor het laatst in mijn wheeler zat. En wat denk je? Ik blijk er nog gewoon in te passen. Moet wel zeggen de eerste keer dat ik er in zat was het wel weer wennen. De slagtechniek, de nieuwe handschoenen en de houding. Maar nu een paar maal getraind is het weer als vanouds. Nog dezelfde krachtige slag hard op de hoepels. Heerlijk weer en ik blijf erbij dat deze tak van de sport toch enorm mooi en zwaar is.
In de avond rond achten stond de volgende training op het programma. Mijn zwemtrainerLuc stond mij al op te wachten. We hebben wat baantjes gezwommen en hij leert mij de fijne kneepjes van het vak zwemmen, neen ik zal nooit een Deburghgrave of een v.d. Hoogenband worden. De techniek wat zeer belangrijk is. Het ademhalen, de insteek, het doorhalen en met je arm in de juiste stand het water verplaatsen naar achter.Vergeet niet als je achter bent nog even de finishing touch, het met je hand een extra zetje aan het water geven. Nooit gedacht dat dit allemaal zo belangrijk kon zijn. En er komt nog veel meer. Maar niet alles tegelijk zegt hij.
Doe mijn trainingen bijzonder graag. En zwemmen, ik was er geen voorstander van maar nu ik eenmaal weet hoe het moet liefst elke dag.
Al met al weer een geslaagde dag. Kijk weer uit naar morgen.
Vandaag zondag 13 december een rustig dagje gehouden (verplicht). Wel mijn oefeningen gedaan om wat losser te worden in het onderontwikkelde gedeelte van mijn lijf. Door eenzijdig trainen ben je wel gespierd op de plaatsen die je gebruikt maar de rest amai. Daarna de blog waarop je nu leest gemaakt. Ik heb wat pijn in mijn rechterschouder en bovenarm daarom 's middags een hersteltraining gedaan in de handbike. Proberen de pijn er uit te rijden door op souplesse te rijden. Morgen weer een nieuwe week kijk er naar uit. Mag weer trainen hoera!!
Een stageplaats gevonden prachtig.
Wordt vervolgd
Wat een weekend amai. Donderdag, na de zwemtraining, al in Geel geweest om mijn Tacx Fortius te halen bij van Eijck Sports (goedkoopste shop en daar ben ik tenslotte een Ollander voor). Dan vrijdag begonnen met de installatie ervan. Het ineen zetten is niet heel moeilijk maar voor een handbike is het net weer anders. Vrijdag zijn we, Michel (vriend van mij dochter) en ik de programma's op de pc gaan zetten. Een oude pc waarvan ik het vermoeden had dat als ik er een nieuwe grafische kaart zou inzetten hij wel klaar zou zijn. Dus nieuwe kaart gekocht en voila hij werkt heel langzaam. Mijn dochter zei dat de pc maar 512 mb heeft en die dus volgens de technische eisen 1024 mb moet hebben. Zaterdag naar diverse shops geweest om werkgeheugen bij te kopen. Niks van dat alles te krijgen voor een pc van 2002.
vul het verder maar zelf in.
