Ik heb hem te pakken kunnen krijgen. Hij stond minder dan 10 meten verder van mij in de metro. Ik probeerde mij schuil te houden en ik besloot uiteindelijk dat ik het toch maar probeer. Ik sluipte llangzaam naar hem toe,maar helaas... Hij werd gespannen en zette het op een lopen net wanneer dat wij bij het station aankwamen. Ik had ook zeker weten geen geluk gehad. Het was spitsuur aangezien het 5 uur was. Iedereen kwam van werk of school. Hem uit het oog verliezen was dus vanzelfsprekend. Hiervoor krijg ik zeker onder mijn voeten van Arne.

Update: Ja, hoor. Arne scheld me uit en werd heel boos op het team dat we maar geen  vooruitgang boeken. Eerlijk gezegd verdiende ik het. Ik moest versterking vragen en geen solo-actie beginnen, maar ik steek het op mijn adrenalienestoot. Toen ik hem herkende, ik wist het gewoon. Ik werd zo boos en zo verdrietig. Ik wou wraak nemen. Wraak op al die ellende die hij heeft veroorzaakt, voor mijn gezin, voor Erik en voor Gunvor.