Vrijdag 16/3/2012, het zou een nieuwe mooie bladzijde in de Berdi geschiedenis worden.
Carlo hield een stevige knieblessure over aan de match van vorige week, maar in deze 6 puntenmatch tegen de Kafkas, 1 punt achter ons in de stand, konden we wel genieten van de vocale steun van onze kinderen, en ja zelfs Evita had de verplaatsing gemaakt !
Het kon dus gewoon niet mis gaan, en toch Ook al kwamen we op achterstand, en ook al liep het net allemaal iets stroever dan anders, toch hielden we aanvankelijk gelijke tred met een goed voetballende thuisploeg. Al moeten we zeggen dat we zeker niet gehinderd werden door hun doelman. Eens we doorhadden dat hij euh niet echt klemvast was, werd de arme jongen van alle kanten belaagd en Berdi stoomde lekker door naar 3-5. Maar helaas lieten we na om de kloof nog groter te maken, een tikje hoogmoed sloop in ons spel en de Kafkas bleven die bal maar lekker rondspelen: 5-5 aan de rust. Alles nog mogelijk, zeker gezien Berdi in de tweede helft meestal beter wordt.
Maar de thuisploeg wisselde na de appelsientjes van doelman en hield het tempo heel hoog, en beetje bij beetje brokkelde de Berdi vestiging af. Rots in de branding Frank (de enige op niveau in de tweede helft) liep de ziel uit zn lijf, maar op de momenten dat hij eventjes moest uitblazen op de bank viel het kaartenhuisje helemaal in elkaar. Wat volgde is het slechtste wat we dit seizoen lieten zien, met geen bezieling, geen druk op de bal, geen combinaties, gemekker op elkaar, de tegenstander en de ref en een aantal fouten die we zouden durven quoteren als erover. Het strekt de tegenstander tot eer dat ze zich niet lieten vangen en dat ze bleven voetballen, hoewel wij dat met man en macht probeerden te verhinderen. Jo trof nog eens de paal (een wekelijkse gewoonte) en in de herneming werd het schot van Dimitri met de hand uit doel geslagen waardoor Frank vanop de stip de enige treffer in de tweede helft kon binnentrappen. De Kafkas vonden door de enorme ruimtes tussen de Berdispelers vlot de netten waardoor in de 2e helft een 7-1 moesten slikken Dus eindstand 12-6, de op 1 na zwaarste nederlaag dit seizoen (Veugelfriends niet meegerekend ;-) en dat tegen een rechtstreekse tegenstander! Dat we hierdoor naar de 3e laatste plaats zakken doet extra pijn Deze klap kwam hard aan maar we moeten verder en vooral aan alle goede wedstrijden die we dit seizoen al gespeeld hebben in gedachten houden. Ook al wordt het komende donderdag opnieuw een aarstmoeilijke opdracht tegen Spel in Zicht, 4e in de stand.
Doelpunten: Bernard 2x, Dimitri 2x, Jo 1x, Frank 1x
Eigenlijk kunnen we hier gewoon opnieuw het verslag van de heenmatch publiceren. Heel eigenaardig hoe het wedstrijdverloop quasi 100% hetzelfde was, herlees het maar eens...
Eerst de beginsituatie: Berdi zonder Hendrik dus met 6 tegen de nummer 5 in de stand die slechts 5 spelers op het wedstrijdblad kregen.
Berdi begon zoals de voorbije weken: ongelofelijk sterk in de organisatie en flitsend in het aanvalsspel. Zo flikkerde er al na 10 minuten een droge 3-0 op het scorebord, en niet eens onverdiend! Doelpuntenmakers: Jo met de tipper, Bernard met de actie centraal voor doel en opnieuw Jo na een heerlijke intrap van Bernard over de hele bezoekende verdediging. En het had zelfs nog meer kunnen zijn ! Berdi werd evenwel gestuit in z'n aanvalsdrang door een ongelukkig incident nl. een heldhaftige en even pijnlijke als knappe redding van Gerald: hij gooide zich met ware doodsverachting in de baan van de bal en toen ging het licht uit. Bal vol in het gezicht, bloed, even van de wereld... Goal vermeden maar onze onverwoestbare doelman moest toch even bekomen langs de kant (en vooral de bloedneus stelpen). Dus Carlo in doel en Berdi moest even naar adem happen. De bezoekers toonden waarom ze verdiend op die 5e plaats kamperen en voerden de druk op. Gerald nam opnieuw plaats onder de lat maar moest zich voor de rust helaas nog 3x omdraaien. Ruststand 3-3. Berdi hapte naar adem maar begon opnieuw beter aan de tweede helft. Een tegentreffer kon ons niet raken want Jo dribbelde en scoorde opnieuw en zette zo de 4-4 op het bord. Maar het sloopwerk van Gent's Evolution had z'n werk gedaan. Berdi liep steeds meer achter de bal en er kwamen steeds grotere gaten in onze verdediging. Jo raakte wel nog eens de paal maar de bezoekers hadden hun prooi nu vast en we konden alleen maar toekijken hoe de score opliep tot 4-8. Niet dat we echt weggespeeld werden maar de krachten waren helemaal op en het laatste doelpunt van Jo (na een serieuse inspanning van Dimitri die vooraan in de laatste 10 minuten alles en iedereen onder druk zette) maakte geen verschil meer. Het verlies kwam vrij hard aan, iedereen geloofde vanavond in een stunt maar het mocht niet zijn. Integendeel, nog meer pech: een sterk offensief geinspireerde Carlo (ik denk dat hij in deze match meer naar doel getrapt heeft dan in alle vorige samen, ik herinner me oa. een borstcontrole gevolgd door een schitterend vluchtschot net over) mocht alleen op de doelman af maar werd in z'n actie gestuit door de doelman en zo helaas geraakt aan de kruisband van de knie. Hij lijkt voor weken buiten strijd ... We wensen hem een spoedig herstel en herstellen zelf van deze opdoffer(s), ook al mogen we eigenlijk trots zijn dat we deze sterke jonge ploeg zo hard in de problemen gebracht hebben.
En als uitsmijter: bedankt aan de tegenstander en de scheids voor deze echt wel heel toffe match. Er werd geknokt en gebikkeld maar alles in een uiterst sportieve sfeer waardoor de kleine wrijvingen die er onvermijdelijk ontstaan in zo'n spannende match met de glimlacht opgelost werden. Zo willen we wel elke week spelen! Hopelijk volgende week ook tegen de Kafka's?
Zelden na een wedstrijd twee ploegen zo even zeer ontgoocheld gezien. De thuisploeg had niet verwacht om puntenverlies te lijden maar gezien het wedstrijdverloop mocht Berdi zeker aanspraak maken op meer
Berdi begon ongewoon flitsend! Het balbezit was logischerwijs voor de thuisploeg maar de man met de bal werd steeds direct onder druk gezet waardoor er geen ruimte weggegeven werd. De eerste kansen waren dan ook voor Berdi via Frank (enig mooi voor doel gezet door Bernard) en een erg bedrijvige Hendrik.
Berdi kon die pressing niet aanhouden maar Vuve Barree nam nooit echt de bovenhand. Gerald moest wel een supersave uit de mouw schudden maar de goal viel aan de overkant: Bernard met de actie op de flank en Jo schoof centraal voor doel onder de doelman binnen: 0-1. En zeker niet onverdiend! De thuisploeg werkte hard om de achterstand ongedaan te maken en kende daarbij pech toen de paal in de weg stond maar ook Berdi had nog kunnen scoren toen Bernard Jo in het straatje stuurde en diens gekruist schot ging maar net voorlangs.
In de tweede helft stak Vuve met al zn wisselspelers (tegenover Berdi maar eentje) nog een tandje bij en Berdi kraakte in zn voegen. En het onvermijdelijke gebeurde: een slimme doorsteekbal in de rug van de verdediging en Gerald had geen verhaal: 1-1. Maar Berdi kraakte niet, integendeel. Bernard onderschepte, dribbelde en stifte heerlijk over de grabbelende thuisdoelman: 1-2. Hij kende even later brute pech toen in geharrewar voor doel zijn poging tegen de lat uitstierf Het zou Berdi zuur opbreken, want een half mislukte interceptie centraal zorgde voor de gelijkmaker kort voor tijd. Beide ploegen twijfelden tussen de gedachte om het ene punt te beschermen of voluit voor de 3 te gaan, wat zorgde dat de stand niet meer wijzigde, gevolg: twee ontgoochelde ploegen na het laatste fluitsignaal.
Op naar de volgende: Gents Evolution in de Keiskant
Het was wat onzeker of we wel een ploeg samen zouden krijgen maar onder leiding van délégué Valery stond iedereen paraat behalve Bernard (die stond op skilatten of ergens in een Stube)
De eerste helft was er een van uitzonderlijke kwaliteit. De bezoekers hadden wel meest balbezit en maakten de bal bij momenten ongrijpbaar maar Berdi deed wat het zo goed kan: een organisatie neerzetten waar geen doorkomen aan was. Daarnaast deden we ook wat we minder goed kunnen : scoren! Eerst werd Jo nog foutief gestuit terwijl hij alleen op doel afging (Dimitri ramde de vrije trap bijna binnen) maar halverwege de eerste helft bediende Dimitri Hendrik die heel knap in één tijd binnenschot: 1-0. De tweede treffer kwam op naam van Jo die helemaal alleen de boel forceerde: knappe steal, net iets sneller op de bal dan de laatste verdediger en de doelman, bal afrollen met links en binnentrappen rechts: 2-0. Berdi onverhoopt op voorsprong en de bezoekers konden daar bitter weinig tegenover stellen. Toch konden ze kort voor rust aansluiten toen een bal uit een onmogelijke hoek toch binnenging. Het gaf de bezoekers moed en ze verhoogden het tempo nog. Berdi kraakte onder de druk en moest even later de gelijkmaker toestaan: 2-2 bij de rust. Toch een onverhoopte tussenstand na een heel sterke eerste helft. Helaas had het sloopwerk van de bezoekers heel veel gevergd en direct na de rust gingen we collectief ten onder. We werden van het kastje naar de muur getikt (even dachten we dat we tegen Veugelfriends aan het spelen waren) en op een paar minuten tijd ging het naar 2-7. Gelukkig kon Spartak dit tempo niet aanhouden maar de schade was gemaakt. Berdi kon nooit nog een vuist maken en ook al ging het in het laatste kwart nog vrij goed heen en weer, het waren toch de bezoekers die de mooiste kansen de nek omwrongen (en Gerald die weerde zich zoals altijd als een duivel in een wijwatervat). De laatste vermeldenswaardige actie was een solo van Dimitri die helaas (zoals al te vaak bij ons) op de paal strandde.
Analyse na een nachtje slapen: erg sterke eerste helft maar uiteindelijk een logische nederlaag tegen een sterke tegenstander (nog altijd onduidelijk hoe we vorige keer een puntje uit de brand konden slepen)
Op naar Vuve Barree voor een topper in de middenmoot!
Torpedo had evenveel punten als ons, een onvervalste 6-puntenwedstrijd dus. Konden we deze concurrent achteruitslaan en aansluiten bij de middenmoot? Hendrik, net papa geworden, ontbrak op het appel en Dimitri was echt heel ziek (dikke merci om toch af te komen). Frank was zn eigen zelf en kwam rustig net na het startsignaal de zaal binnen.
De eerste helft
Globaal gezien een doorsnee match: de tegenstander was meest in balbezit en liet de bal bij momenten erg goed rondgaan. Berdi stond goed opgesteld en liep zoveel mogelijk de gaten overal dicht. Tweemaal lukte dat niet en zo kwam Torpedo op 0-2. Torpedo het velspel en Berdi de kansen, daarvoor speculeerde het vooral op de individuele actie maar scoren wou maar niet lukken, ondanks mooie kansen voor Bernard en Jo. De paal stond een paar keer in de weg, maar dé doelmanactie van de avond kwam net voor rust: Jo kapte zich centraal vrij en punterde vanop 2 meter naar doel maar met een ultieme reflex hield de bezoekende goalie zn netten schoon.
De tweede helft
Gezien het feit dat we ondanks onze gebrekkige conditie meestal beter voor de dag komen na de appelsientjes gaf die achterstand van 2 doelpunten ons nog hoop. En jawel hoor, Bernard wrong zich door de verdediging op de linkerflank en knalde mét links heerlijk in de verste hoek: 1-2. Jammer genoeg konden we deze opkikker niet lang vasthouden: een afstandschot verdween door het bos van spelers en Gerald had geen kans. Een mentaal tikje maar bij een collectieve aanval werd een schot van Carlo afgeblokt, de bal kwam via Jo bij Bernard terecht die er iets heel moois mee deed, een schaar-vluchtschot al vallend en de bal verdween opnieuw aan de verste paal in doel. Een staaltje van technisch vermogen en dé kandidaat voor het mooiste doelpunt van het seizoen! Maar opnieuw konden we de tegenstand hierdoor niet aan het twijfelen brengen: amper een paar minuutjes later stond er opnieuw een kloof op het scorebord : een té enthousiast aanvallend Berdi liet zn doelman in de steek en die schoof de bal netjes in de voeten van een tegenstander: 2-4. Boeken toe denk iedereen dan maar dan kent u Berdi nog niet! Vanuit de organisatie bleven we de Torpedo verdediging pijn doen en Jo moest tot 2x toe foutief afgestopt worden bij een kansrijke tegenaanval. Ook stond (u raadt het nooit) de paal een derde treffer in de weg (die knal van Dimitri, een schot van Jo) en was de bal wel tussen het kader, stond daar een zwarte boeman om het ronde ding te stoppen. Maar in voetbal weet je maar nooit en de ervaring van Berdi zorgt er voor dat we (bijna) nooit opgeven: vlak voor tijd kon Jo in een scrimmage voor doel werken en de hoop op een (oververdiend) puntje laaide weer op. Zo hoog dat na de aftrap Berdi vooruitstormde om druk te zetten maar Torpedo speelde het heel koel uit en maakte het even koel af: 3-5 en afgefloten.
De derde helft
Dimitri was intussen van het strijdtoneel verdwenen en bleek doodziek. Ook Frank bekende niet-helemaal-100%-in-vorm te zijn door een, laat het ons een probleemke met een klant noemen J Met 2 halve krachten bleek een nochtans goed voetballend (allé, vond ik toch) Berdi net te kort te komen om een puntje uit de brand te slepen. Een paar kleine foutjes kostten ons tegendoelpunten, en ja, mea culpa, scoren lukt toch o-zo-moeilijk. Alleen al in de eerste helft kansen genoeg voor 10 doelpunten maar als je pas diep in de tweede helft begint te scoren wordt het quasi onmogelijk om wedstrijden te winnen. Ook al leveren we verdedigend fantastisch werk.
De komende twee weken worden moeilijk door de vele afwezigheden maar we maken er het beste van en in maart gaan we resoluut op zoek naar nog een paar driepunters!
De derby tegen Wanhoop, elke keer een beladen duel. De heel nipte nederlaag in de heenronde wakkerde de hoop op puntengewin aan. Carlo en Hendrik moesten echter verstek geven, Sam werd opgeroepen om de verdediging te versterken.
Berdi begon goed vanuit de organisatie, op de tegenaanval kon Jo Bernard vrij voor doel zetten en die miste niet : 1-0. Wanhoop liet echter niet begaan en het tempo lag verschroeiend hoog in de aanvangsfase. Na de gelijkmaker kon opnieuw Bernard Berdi op voorsprong brengen met een individuele actie. Maar het hoge tempo eiste zn tol, Berdi ging steeds meer uit positie lopen en de thuisploeg liet de bal erg goed rondgaan. Met hun supergevaarlijke spits deden ze onze verdediging geregeld pijn en zo ging het naar een niet-onlogische 5-2 aan de rust
Berdi liet de kop echter niet hangen en drukte Wanhoop in het begin van de tweede helft tegen zn doel. De kansen en kansjes werden echter niet afgemaakt (Bernard tegen de lat, Sam met links net naast) en dat zou ons zuur opbreken. Ook al kon Bernard nog eens scoren (vraag me niet meer hoe J), een schitterende owngoal van Dimitri sneed ons de adem af. Het ging naar 7-3 en Berdi hing in de touwen. Met de moed der euh wanhoop bleef Berdi proberen en Jo kon milderen uit een heel scherpe hoek (na een schot van Bernard op de paal). Maar na de aftrap scoorde Wanhoop al direct na een fantastische combinatie: 8-4. Jo kon toch nog een dribbel uit de schoenen toveren (niet evident tegen een ijzersterke laatste man van Wanhoop) en met rechts scoren en na een heerlijk hakje van Bernard caprioolde het schot van Jo via de beide doelpalen en de rug van de doelman binnen. Helaas was het vat daarna helemaal af en Wanhoop kwam nog dichter bij een treffer dan Berdi, gelukkig lag Gerald goed in de weg.
Conclusie: organisatorisch zaten er af en toe wat zaken scheef, de conditie bij sommigen was rampzalig maar de inzet en de 6 mooie goals geven ons toch een goed gevoel tegen deze uitstekend voetballende en harde (maar faire) ploeg. Een klein wonder dat ze amper evenveel punten hadden als wij. Doelpunten: Bernard 3, Jo 2, 1 owngoal
Volgende week een heel moeilijke match tegen Torpedo en in de krokusvakantie zitten we met een serieus spelerstekort, hopelijk kunnen we in februari toch een aantal puntjes sprokkelen
De heenmatch was een close-call want met slechts 1 doelpuntje verschil gewonnen, dus Berdi was op zn hoede. Dimitri had opvangproblemen en zou pas aan het begin van de tweede helft zn opwachting maken.
We begonnen niet superslecht maar er zat totaal geen tempo in het matchbegin. Toch kwamen er al snel kansen aan beide zijden, maar de doelmannen bleken in goede vorm en ook de doelpalen moesten een paar keer tussenbeide komen.
Het was Berdi dat eerst kon scoren: Jo kon alleen op doel af en tikte naast de doelman binnen: 1-0. Lang konden we niet genieten van deze voorsprong want OCMW kwam weer langszij. Het tempo ging de hoogte in en de spanning nam toe, maar beide ploegen maakten er een erg sportieve strijd van. Berdi kreeg de beste kansen en het was Frank die op aangeven van Bernard Berdi weer op voorsprong bracht. Jo punterde er nog eentje bij zodat er aan de rust 3-1 op de bordjes stond. Met verse kracht Dimitri erbij ging het in de tweede helft veel vlotter. Berdi werd de betere ploeg en combineerde er bij momenten lustig op los. Toch duurde het nog vrij lang vooraleer de geruststellende 4e treffer viel, Jo kwam aan de middellijn in balbezit, dribbelde en scoorde met rechts in de tegenovergestelde hoek. Berdi was compleet losgelaten en
Dimitri slalomde voorbij de hele OCMW verdediging, doelman incluis en legde Jo zn vierde treffer op een presenteerblaadje. Bernard deed even later hetzelfde met een subliem hakje maar de (uitstekende) doelman wou deze keer niet meewerken. Dat OCMW kort voor tijd nog een tweede keer scoorde was voer voor de statistieken want Berdi hield de boel voor de rest erg goed gesloten en behaalde een verdiende en deugddoende overwinning.
Op deze manier komen we in het midden van het klassement terecht en zo staat in de classico tegen Wanhoop volgende dinsdag niets minder dan de eer van ploeg van t Stad op het spel want we staan met evenveel punten (let niet op het klassement hiernaast want bij de bond hebben ze nog altijd niet door dat we de wedstrijd tegen Job jammer genoeg niet met 5-0 gewonnen hebben). En met de nakende bevalling van Melissa wordt het volgende week dus zowiezo superspannend ;-)
Doelpunten: Jo 4 (en dat waren er vier voor Jochen J) en Frank 1
Amper 4 dagen na onze vorige match mochten we opnieuw aan de slag, dit keer in het verre Eeklo, de nummer 2 in de stand.
In de heenmatch hadden we hen het vuur aan de schenen kunnen leggen en we wilden ook deze keer onze huid duur verkopen. Eeklo nam het initiatief en we slikten een beetje te snel de eerste treffer, maar door een foutje in hun verdediging kon Jo de gelijkmaker binnenpunteren. De thuisploeg was echter helemaal niet onder de indruk en speelde Berdi bij momenten helemaal in de vernieling. In tegenstelling tot de thuismatch liet Eeklo ons meer komen en bij balverlies kwam onze verdediging telkens tegen een overmacht te staan door de enorm snelle counters. Aanvallend kon enkel Dimitri (dan nog met een verzwikte voet) kon de thuisdoelman verontrusten maar paal en lat hielden hem tot 3x toe van een treffer. Bij Eeklo gingen ze er wel vlotjes in en aan de rust was het kalf dan ook al bijna helemaal verdronken: 7-1.
Ook in de tweede helft konden we geen vuist maken: dribbels mislukten steevast, uitvoetballen liep door het erg snelle storen van de thuisploeg ook al helemaal niet, en Eeklo amuseerde zich kostelijk met de geboden ruimte. Pas toen de dubbele cijfers op het bord stond kon Berdi ook een paar keer de neus aan het venster steken maar de uitstekende doelman gaf geen krimp. Maar toen Dimitri met een heerlijke pas Bernard vrij voor doel zetten kon die rustig rond de keeper wandelen en binnentikken. En in de slotseconde dwong Dimitri nog een derde treffer af, op kracht langs de lijn en de doelman liet de schuiver onder zich in doel glijden. Eindstand: 12-3.
Laat het ons maar op een complete offday houden, enkel Gerald haalde enig niveau vandaag. Het moet gezegd dat Eeklo een verschroeiend tempo kon opleggen maar van onze normaal zo stevige organisatie was vandaag geen enkel spoor, met zware cijfers tot gevolg. Onze vierdaagse tegen de nummers 1 en 2 in de stand was geen succes (doelsaldo: 5-30) maar niet getreurd, er resten ons nog voldoende wedstrijden om punten te sprokkelen, al zal het niveau serieus toch opgekrikt moeten worden. Te beginnen volgende week tegen OCMW.
Tja, we hadden een slecht gevoel voor de match, en het is uitgekomen, we zijn (opnieuw) van de mat geveegd, dus wat kunnen we meer over deze match schrijven? Misschien is het beter gewoon de feiten op te sommen:
Feit 1: Bijna een maand geleden dat we nog mochten shotten. Opstelling Berdi: Gerald voelde zich misselijk, Carlo had last van de rug, Dimi voelde zich ook al niet kiplekker en had bijna afgezegd, Hendrik en Melissa raakten maar net op tijd in Drongen en Frank nam een snipperdagje in Brussel.
Feit 2: Iedereen is unaniem: Veugelfriends is top, wat zeg ik, meer dan top. Individueel stuk voor stuk klassespelers met alles wat een zaalvoetballer moet hebben: snelheid, techniek, inzicht, duelkracht Een team dat de bal perfect van voet tot voet laat gaan en met meer scorend vermogen dan alle andere ploegen in de reeks samen (gemiddeld meer dan 12 goals per match, bijna 80 goals meer dan de 2e best scorende ploeg Eeklo). Kortom, een team dat helemaal niets te zoeken heeft in 3e provinciale (bewijs: de wedstrijd tegen de 2e in de stand Eeklo eindigde op 13-3)
Feit 3: de eerste helft van Berdi was behoorlijk (ook al hebben we op 1 na de slechtste verdediging, enkel hekkesluiter SDV scoort nog slechter ). Het plan om zolang mogelijk de nul houden mocht al na de eerste dribbelactie in de prullenmand, maar daarna werkte onze organisatie niet slecht. Gerald keepte alsof er niets aan de hand was en moest zich slechts 7 keer omdraaien. En Bernard zorgde heel af en toe voor wat dreigen en links en rechts een kans(je).
Feit 4: begin van de tweede helft ging het licht even uit (niet toevallig toen captain Carlo op de bank zat), gevolg: tussenspurt van Veugelfriends naar 16-0 (of was het 14, of 15)
Feit 5: Berdi kon in het laatste kwart 2x scoren, telkens op assist van (ook al niet toevallig) Bernard: eerst bediende hij Dimitri die van dichtbij hoog in doel besloot (tot frustratie van de Veugelfriends verdediging/doelman) en daarna zette hij knap Jo alleen voor doel die buitenkantje links de eer nog wat meer redde (van de 33 ballen die hun doelman tot nu toe uit zn netten moesten halen waren er 4 van Berdi, wat een prestatie...)
Feit 6: Eindstand: 2-18. Twee doelpuntjes minder dan de heenmatch
Voila, dat zijn de feiten, er valt misschien nog wel wat meer te zeggen over deze wedstrijd maar zwijgen is goud
We wensen de onbetwiste leider volgend seizoen veel succes in 2e provinciale en hopen dat ze daar wel de tegenstand krijgen die ze verdienen. Snel vergeten deze match, maandag al naar de 2e in de stand Eeklo en daarna kunnen we echt aan onze terugronde van de competitie beginnen.
Jong Berdi speelde op woensdag 28/12 z'n allereerste tornooi samen. Waren van de partij: Andreas, Thibaut, Raf, Mickey, Jochen en Robin (tijdens de poules) We begonnen tegen Wervik A, dat z'n eerste match gewonnen had met 4-1. Een te duchten tegenstander en dat bleek al snel. Wervik had het meest balbezit en kwam verdiend 0-1 voor. Keeper Thibaut had z'n handen vol maar deed dat prima. Beetje bij beetje kwam Berdi in de match en Mickey kon na hoekschop en een vluchtschot van Andreas de 1-1 op het bord zetten. Het samenspel bij Berdi liep steeds vlotter maar het was opnieuw op hoekschop dat Mickey de voorzet van Jochen met de kop in doel kon verlengen: 1-2. Wervik zette alles op alles en met een heel knap doelpunt werd het uiteindelijk een logische 2-2. Niet slecht voor onze eerste match en dat betekende dat we de tweede tegen Dadizele met minstens 4 doelpunten moesten winnen om groepswinnaar te worden. In die match hadden we wel het meeste balbezit maar scoren lukte niet meteen. Mickey vond dan toch een gaatje en Jochen deed het hem na zodat we met 2-0 de rust ingingen. Dezelfde uitslag in de tweede helft zou ons in de halve finale brengen. Trainer Frank gooide joker Robin in de strijd en dat loonde: Jochen zette hem alleen voor doel en beheerst afgewerkt: 3-0 met nog meer dan 5 minuten te spelen. Zou het dan toch lukken? Eerst vreesden we van niet: Andreas kopte een hoekschop op de paal en Mickey dribbelde alles en iedereen maar stak de bal ook tegen de paal... Tot Andreas heel diep druk zette en de weggetrapte bal belandde via hem Makiesegewijs in doel: 4-0! Geen tegendoelpunt slikken was voldoende maar Berdi had de smaak te pakken en Robin zetten nog 2 maal de netten bol: eerst met een beheerste schuiver en dan na een heerlijke dribbel van Mickey frommelde hij de bal binnen: 6-0 ! Zo werden we ruim groepswinnaar en mochten we tegen Staden B strijden voor een plaats in de halve finale. Robin moest naar een verjaardagsfeestje zodat trainer Frank tactisch moest ingrijpen: Raf ging in doel staan en Thibaut kwam op de vleugel terecht. En met succes ! Heel het team wervelde over het veld en we zagen een heel knap combinerend Berdi. Het arme Staden klampte eerst nog aan en keeper Raf moest een mooie redding uit de mouwen schudden. Maar na het openingsdoelpunt van Jochen was het hek van de dam en Jochen bleek onstuitbaar: perfect aangespeeld door de rest van het team scoorde hij maar liefst 4x en schotelde het vijfde doelpunt op de voet van Mickey. Een "Bernardke doen" noemen we dat bij Berdi ;-) En toch waren de revelaties van deze match vleugel Thibaut en doelman Raf. Dus op naar de finale! De finale ging over 2x 20 minuten en zonder wissels en na een lange dag wachtte ons een heel moeilijk opdracht. Tegenstander Hooglede (2e in zijn competitie) kon maar liefst 8 spelers opstellen. Berdi begon wat nerveus aan de partij en het betere spel was voor Hooglede. Ze kwamen dan ook verdiend op voorsprong. Berdi liet echter het hoofd niet hangen en knokte zich terug in de partij. Jochen maakte gelijk en Andreas bracht ons op voorsprong. Hooglede kreeg ook wel wat kansjes maar keeper Raf toonde zich uiterst secuur, al zorgde hij wel af en toe voor wat spanning bij het uitverdedigen ;-). De tegenstander maakte daar gelukkig geen gebruik van en Jochen scoorde opnieuw een beauty met een afstandschot. Toen Andreas hetzelfde deed na vrije trap leek de wedstrijd al bijna gespeeld. Maar een goed voetballend Hooglede gaf zich nog niet gewonnen en uit een scherpe hoek maakten ze toch nog 2-4 voor de rust. Nog 20 minuten standhouden en de beker was van ons maar zo had Hooglede het niet begrepen. Ze zetten steeds meer druk en onze flanken Jochen en Thibaut kregen het fysiek steeds moeilijker, en toen de 4-3 viel met nog meer dan 10 minuten te spelen werd het pompen of verzuipen. Het werd duidelijk dat wie scoorde de overwinning zou behalen maar gelukkig voor ons bleek ook Hooglede last te krijgen van stress. Ze kwamen een paar keer heel dicht bij de gelijkmaker maar dankzij Raf en met een tikje geluk bleven we overeind. Hoewel iedereen echt aan het eind van z'n krachten was hielden Andreas en Thibaut achteraan de boel goed gesloten en 5 minuten voor tijd kon Mickey bij het intrappen Jochen centraal voor doel bereiken die de bal met een beetje geluk naast de doelman schoof: 5-3 ! De veer was gebroken bij de tegenstander en Mickey mocht voor de statistieken een blunder van de doelman afstraffen voor de 6-3. Doodmoe maar heel gelukkig namen onze jongens hun allereerste beker in ontvangst ! Met een oprechte dank aan de organisatie en een welgemeende proficiat aan trainer Frank en z'n jongens, die er als een team voor gestreden hebben. Op naar een volgende tornooi?
Doelpuntensaldo: 19 - 5, doelpuntenmakers Jochen 8x, Mickey 5x, Andreas 3x, Robin 3x Keepers Raf en Thibaut hielden elk 1x de nul maar blonken vooral uit in het prima uitvoetballen!
