Over Ben is het laatste woord nog niet
gezegd. Het is op zijn minst een wonderlijke kerel. Wie had ooit
gedacht dat hij het op zijn oude dag zo voor de vogels zou hebben. Hij zal
gedacht hebben nu ik minder kan vogelen ga ik mij verdiepen in vogels. Wat
heeft hij in een paar jaar een grote kennis opgebouwd. Dat wil dus
zeggen dat als den Ben iets wil dan kan hij dat en meestal doet hij dat...
maar altijd op zijn manier !
Pak den Ben nu als kind : druk, beweeglijk,
eigenzinnig helemaal geen gemakkelijk ventje. Nu zouden ze zeggen een
HDHDtje of iemand die je moeilijk in het gareel kunt houden.
Zoals Annick het reeds vertelde
beoefende hij de vrije val reeds op jonge leeftijd. De hoogte was zeker 5 m
i.p.v. 2,5 m. .Hij had het schoentje van het buurmeisje Yolande Eelen
afgepakt, op een stoel geklauterd en in een flits door het open raam op het plat
dak gesprongen. Toen liep hij de schuinoplopende glazen plaat op
zakte er pardoes door. Een stuntman doet het hem niet na !
Herkennen jullie nu enkele eigenschappen : plagen,
snelheid, behendigheid, niet te vatten een beetje onbehouwen en dan een goede
engel bewaarder hebben.
Op sportief gebied was den Ben een groot
talent. Hij was een spits à la Rik Coppens. Hij was ongeveer even
groot en hij liep altijd met zijn kontje naar achteren. Als ze hem
aanvielen draaide hij altijd met zijn achterwerk en liet hij zijn tegenstrevers
zich te pletter lopen op zijn gespierde billen. Even heb ik toen gedacht :
als daar maar geen vodden van komen ! Er zou maar eens een verdediger het
gezellig vinden ! Maar hij heeft het overleefd. Den Ben had weinig
techniek maar door het feit dat hij zelf dikwijls niet wist wat hij met de bal
deed zette hij vaak de tegenstrevers op het verkeerde been. Daarna volgde
een keihard shot...verschroeiend hard en als het tussen de palen was dan was het
dikwijls raak.
We hebben veel plezier gehad en veel goalen
gemaakt.
Hier weer wat eigenschappen : niet moeilijker doen
dan nodig, doeltreffend, doorzettend,een beetje ambetant voor zijn
tegenspelers maar vreugde bezorgend aan medespelers.
Den Ben is een eerlijke en heerlijke vent.
Altijd goedlachs,maar kritisch en schuddebollend over kleinmenselijke
zaken.
Voor het moment zit hij in een opruimfase.
Hij is aan het wikken en wegen. Ordenen en selecteren. Wat weg kan
mag weg, wat goed is mag blijven en wat beter kan mag komen.
Proficiat Ben met het behalen van je
pensioen. Na een moeilijke start heb je je geweldig ontwikkeld en een
prachtige loopbaan uitgebouwd. Ook de steun van jou gezin was daar niet
vreemd aan. We hopen dat je nog lang samen met je familie kunt genieten
van je oude dag !
19-05-2011 om 22:45
geschreven door
Haast en verstrooidheid geeft soms foute resultaten.
Dus: dat belooft voor de 28ste!
En ook nog dit:
Anton merkt net op dat Ben nooit aanbelt. Hij komt dan kijken en wuiven aan het raam naast onze voordeur. Anton schrok zich al regelmatig een hoedje wanneer hij op dat moment aan de computer zat (welke vlak voor die raam staat).
Hij herinnert zich ook dat wij op een zekere avond, terwijl we allemaal aan tafel zaten, geluiden hoorden in onze garage. Even paniek. We dachten dat het een inbreker was. Opgelucht maar toch nog met kloppend hart, merkten we dat het Ben was die even een ladder kwam lenen.
Groetjes!
Â
19-05-2011 om 08:11
geschreven door
18-05-2011
dit keer zonder dt fout! nog eens
18-05-2011 om 18:33
geschreven door
dit keer zonder dt fout!
Hallo O T C!
Na al 17 jaar buren te zijn, sta ik soms nog te kijken hoe enthousiast Ben mensen begroet. Dit ervaar ik regelmatig 'aan den lijve'! Of ik hem nu op straat tegenkom, of hij de voordeur opent wanneer ik aanbel, of hij aankomt terwijl ik met Reine een babbeltje doe, altijd word ik in een warme omhelzing vastgepakt vergezeld van een stevige kus. Ik zou er niet aan gedacht hebben dit te vertellen, ware het niet dat hij een tijdje geleden Philine, het liefje van Anton, ook op die manier begroette. Heel joviaal pakte hij haar stevig vast. Anton vond dit wel grappig maar Philine was dit niet gewoon en moest er nog even van bekomen terwijl wij haar geruststelden met "zo is den Ben".
Dat beloofd voor de 28ste!
Groetjes,
Dominique & Co
18-05-2011 om 17:27
geschreven door
Hallo O T C!
Na al 17 jaar buren te zijn, sta ik soms nog te kijken hoe enthousiast Ben mensen begroet. Dit ervaar ik regelmatig 'aan den lijve'! Of ik hem nu op straat tegenkom, of hij de voordeur opent wanneer ik aanbel, of hij aankomt terwijl ik met Reine een babbeltje doe, altijd wordt ik in een warme omhelzing vastgepakt vergezeld van een stevige kus. Ik zou er niet aan gedacht hebben dit te vertellen, ware het niet dat hij een tijdje geleden Philine, het liefje van Anton, ook op die manier begroette. Heel joviaal pakte hij haar stevig vast. Anton vond dit wel grappig maar Philine was dit niet gewoon en moest er nog even van bekomen terwijl wij haar geruststelden met "zo is den Ben".
Dat beloofd voor de 28ste!
Groetjes,
Dominique & Co
Â
18-05-2011 om 17:17
geschreven door
15-05-2011
levensredder
p { margin: 0; }onkel ben heeft mijn leven gered.
In 1971, toen bonne mamy en bompapa verhuisden naar de marie theresialei waren er werken op de oprit. Het deksel van de beerput was gebroken door het gewicht van de vrachtwagen en een nieuw deksel moest nog geplaatst worden. Wij moesten bij bonne mamy blijven en konden de werken bekijken via de kamer van granny. Verbod om naar buiten te komen wegens gevaar maar ja, ik vond toch een mogelijkheid om te ontsnappen. gevolg ik ben in de beerput gevallen en door de snelle reactie van onkel Ben ben ik hier nog om zijn 60ste verjaardag te vieren Dank je onkel Ben
15-05-2011 om 19:36
geschreven door
14-05-2011
Voetbal in de tuin
Toen onze Ben nog klein was en ik nog veel kleiner speelde we samen voetbal in de tuin. Tis te zeggen Ben vroeg mij om in de goal te staan en knalde dan zo hard hij kon op een "goal" die aan de ene kant bestond uit een zakdoek en de andere kant een kleine dennenboom. Vooral de kleine dennenboom herinner ik mij nog goed want ben ik verschillende keren hard tegenaan gevlogen in pogingen om de verschoeiende schoten van de topscorer van Chrysler te kunnen tegenhouden. Natuurlijk was de strijd wat ongelijk want onze Ben was toen 18 jaar en ik 10 ! Ben ging toen steeds met een goed gevoel naar bed en ik met enkele blauw plekken... toch had Ben altijd wel een troostend woord klaar ... goe gepakt manneke !
12-05-2011 om 22:19 geschreven door klein
14-05-2011 om 08:51
geschreven door
03-05-2011
feestje
Hiermee willen wij bevestigen dat wij HEEL graag op het
feestje van Ben zullen aanwezig zijn!
We kijken er al naar uit!
Lieve grtjs,
Herlinde en Julien
03-05-2011 om 23:43
geschreven door
29-04-2011
naar school - Tte Annick
Lieve OTC,
Hier nog een verhaaltje van vroeger....
Ben is naar de Dames geweest (3de kleuterklasje). Na de schooluren kreeg hij een half uurtje franse les. Grote zus wachtte geduldig tot broertje klaar was...maar af en toe kwam "ma soeur" naar haar toegestormd en kreeg ze te horen dat Ben te dit was of te dat was of niet genoeg van dit of niet genoeg van dat was. Als we dan thuis kwamen na een rit met de tram moest Mamy, gelijk meestal alle moeders, het relaas aanhoren. Het gebeurde dat Annick al schreeuwend naar haar kamer ging en het beu was van dat manneke mee naar school te nemen. Gelukkig blijft dit nu een leuke anecdote en kunnen wij er mee lachen....
Liefs
Tante Annick
