|
In de middeleeuwen zijn er duizenden mensen aan de pest gestorven... De longpest, de builenpest, de zwarte pest... ze namen Europa in en over.
Dit is één van de leerstofonderdelen op het programma van het derde jaar geschiedenis. Ikzelf heb die lessen altijd heel leerrijk gevonden en ook mijn leerlingen vonden het wel eens leuk om bioloog in "de duistere eeuwen" te spelen. Ook wees ik hen op de impact van het woord "pest". Het wordt altijd in een negatieve context gebruikt: "de pest aan iets hebben, iets verpesten,..."
En zo dus ook PESTEN. Tegenwoordig weer alom in the picture door de campagne van Ketnet. 4 stipjes op je hand plaatsen als teken dat je tegen pesten bent. En alle scholen (lager én middelbaar) springen op de kar en delen stippen uit dat het een lieve deugd is! En terecht, want pesten is verschrikkelijk en moet zoveel mogelijk aangepakt worden.
Toen ik deze week te horen kreeg dat mijn oudste zoon zich misdroeg in de tekenschool en dat hij kinderen van hun werk hield en opzettelijk stoorde, heb ik hem dus eens goed zijn levieten gelezen. Hem duidelijk gemaakt dat zo'n gedrag ab-so-luut niet kan. En toen kwamen er traantjes en vroeg ik waarom hij weende. Hij antwoordde: "Ik wil helemaal niet meer naar de tekenschool, ik vind het daar niet leuk!" En na een paar keer aandringen kwam uiteindelijk de reden waarom hij niet meer wilde gaan en waarom hij zo "stoer" deed... Hij wordt gepest en uitgelachen. Door het vriendinnengroepje van zijn zus...
Ik was er even niet goed van... Hij durft wel meer een leugentje om bestwil uit zijn mouw te schudden, maar ik voelde meteen aan dat dit écht was. De manier waarop hij begon te snikken, waarop hij zich terugtrok in de zetel, met een vorm van schaamte in zijn ogen, omdat hij toegegeven had gepest te worden.
Later die dag heb ik de dochter geconfronteerd met zijn verhaal en ze gaf alles toe. Ik had tranen in mijn ogen toen ik haar berispte. Ze noemde hem "stom en dik" en dat zijn heel gemene dingen. Ik herkende de onmacht bij mijn zoon, omdat ik zelf ook nog gepest ben. De hedendaagse pest is terrein aan het winnen. Voor mij mag ze opnieuw uitgeroeid worden...
|