Lucy en
onze baas zijn net terug van de garage, t zal nogal meevallen zegt den Bart.
Hij denkt aan een druklager van de koppeling maar t baasje is haast zeker dat
er verder nog brol te vinden is. Maar we hopen dat Bart gelijk heeft, dat
scheelt m veel zakken van twaalf kilo brokken !
We kregen
twee verzoeken/uitnodigingen in de mailbox. De eerste is voor de bloglezers een
allicht onbekende maar de baasjes kennen hem, zijn vrouw en hun Drent al
verschillende jaren.
Bob Matthijssen
uit Ranst is papierkunstenaar en maakt prachtige kunstwerken in handgemaakt
papier uit verschillende grondstoffen. Hij kondigt bij ons een tentoonstelling
aan van zijn werken in de nationale plantentuin te Meise.
Dit is de
mail die Bob ons schreef, Het persbericht waarvan sprake in de mail sturen we
graag door aan de geïnteresseerden.
Hey Simonne & Jan en alle hondjes
Vanaf 30 maart tot 29 september 2013 , bent U van harte
welkom in de prachtige Nationale Plantentuin te Meise,
waar ik mijn beeldend werk exposeer
in de Torenkamers van het Kasteel van Bouchout, aldaar;
Alle gegevens en fotos kan je vinden in bijgaand persbericht
van de Plantentuin.
Na afspraak ben ik ook eventueel aanwezig;
Met vriendelijke groet,
Bob
www.bobmatthysen.be
En ook
van Jeanny Wessels, t vrouwtje van Cartouche en onze Lennaert ontvingen we
een mail met het verzoek van haar jongste evenementen/ kunstuitingen melding te
maken op onze blogs. Uiteraard voldoen we graag aan dat verzoek. We kennen
Jeanny als een veelzijdige kunstenares waarbij haar talenten van
tekstschrijfster/componist van carnavalschlagers, schilderes, en lesgeefster in
haar eigen knusse atelier ons bekend waren. Dat ze nu ook nog de elektronische
toer opgaat met haar lightshirts is weer een nieuwe ontdekking. We zijn in
elk geval benieuwd wanneer ze een passend T-shirt ontwerpt voor haar twee
Drenten Cartouche en Lennaert ?
Maar we
laten het Jeanny in deze zelf uitleggen, wie kan het trouwens beter uitleggen
dan zij zelf
Hallo bloggelaars,
Ik heb een verzoek! Op het moment ben ik naast mijn reguliere baan bezig
met het opzetten van een eigen bedrijfje, nl. ArtTrick. Het is een
atelier/bedrijfje met webshop waar ik al mijn kunstuitingen probeer te
verkopen. De shop is nog niet helemaal gevuld en in de laatste week van Maart
wordt hij officieel gelanceerd via allerlei www kanalen. Nu zie ik dat op
jullie site een rubriek Mijn Favorieten staat. Is het mogelijk dat ik daar
ook een plekje krijg, als jullie tenminste mijn creatieve uitspattingen zien
zitten en ik een beetje favoriet ben ;)???
Ik maak schilderijen, en dieren zijn toch wel mijn specialiteit, maar
ook abstract, bloemen ..eigenlijk alles. Verder heb ik samen met Lightshirt
shirts ontworpen en ontwikkeld die ik ook via de webshop ga verkopen. Dit
gedeelte van de shop is nog niet compleet, omdat ik wacht op de leverancier.
Alvast hartelijk dank en even goeie vrienden als dit niet geschikt is
voor jullie drentenblogs.
Groetjes,
Jeanny
Van zelfsprekend
is dit geschikt voor onze Drentenblogs, graag gaan we op het verzoek van
creatieve mensen in,wij zijn er van overtuigd dat alle beetjes helpen en werken
daar graag aan mee.
Wie het
niet graag leest, die slaat de puppenkrant maar eens een dagje over. Genoeg
nieuws in de serieuze gazetten, vooral over Pausen en Argentinië.
O ja,
ook nog melde dat de nieuwe paus in Frankrijk als François 1 door het leven zal gaan. Zo
eentje met die naam hadden ze al eens in Frankrijk. Hij heeft zelfs in zijn
geboortestad Cognac een kasteel dat nu de hoofdzetel is van het gekende
cognacmerk Otard. Die nieuwe François1 treft het maar, gelijk een kasteel in
het buitenland, en nog een kelder vol goei spul ook nog eens daarbovenop
We zijn
inderdaad in Vosselaar geraakt maar het was geen makkie vandaag ! We zijn
vertrokken omstreeks tien uur deze voormiddag. Er scheen toen een mager
zonnetje en het was -3°C
. Koud maar droog, en dat kunnen wij appreciëren. Tot in Parijs was het mooi
rijden op droge snelwegen en met weinig verkeer in de richting Poitiers
Parijs.
Maar mooie
liedjes duren niet lang (in ons geval 3uur en een half) en toen begon de
miserie. We hadden onderweg op één van de signalisatie borden al opgevangen dat
de A1 (Parijs-Lille) versperd was ter hoogte van Roissy , wat zoveel wil zeggen
als de luchthaven Charles de Gaulle.
Terwijl er
al een oponthoud was geweest op de périférique, aan de Porte de Bercy, door een
personenwagen die op een ijs/sneeuwklomp, afkomstig van een vrachtauto, was
gereden en dus in panne stond, konden we toch afdraaien aan de Porte de
Bagnolet richting Lille.
Tot we
haast van de A3 op de A1 zouden komen stopte plots alle verkeer richting Noord
! Wij konden nog juist de afrit nemen en dat was goed gegokt van onze baas !
Door de
voorsteden van Parijs, Le Blanc Mesnil, Gonesse, Gousainville, is het baasje
dan over N- en D-wegen langs Compiégne richting Arras gereden.
Dat is
zon 150 kilometer
over kleine wegen door allerlei dorpjes met veel verkeerslichten en vooral veel
vrachtwagens die met chauffeurs onderweg waren die dezelfde ideeën hadden als
onze baas.
Omdat er
veel, héél veel sneeuw lag aan de kanten heeft het baasje niet zomaar ergens
kunnen stoppen om ons uit te laten.
Plots was
er dan toch een mooi geruimd plaatsje en daar stuurde ons baasje de auto in.
Het was voor een boerderij en er hingen allerlei lekkere geurtjes in de aan de
kant geschoven sneeuw ! Veel plezanter dan die snelwegparkings !
En toen
gingen we terug aanschuiven tussen de vrachtwagens, nog zon tachtig kilometer
zegde het baasje. We waren toen al goed drie uren aan het filerijden en
stilstaan.
In Peronne
mochten we dan terug de A1 snelweg op waar nog steeds met man en macht, en met
alles waar vooraaan een schop aan zat, aan het sneeuw ruimen was.
Ze deden
uitermate goed hun best de fransoozen, maar tegen zulke muren van sneeuw was
het zwaarste sneeuwruim materiaal nog maar juist voldoende.
Na elf uur
reisweg konden we dan de oprit in Vosselaar opdraaien, moe maar blij dat we
terug thuis waren.
Morgen
brengt het baasje de Masjebashi naar de garage. Het baasje vreest dat er wat
aan de versnellingsbak hapert. De zesde versnelling doet raar en laat zich
horen. Dat gaat flink wat grote zakken brokken kosten zegt het baasje, maar dat
valt nogal mee, Heros en Belle waren toch al op dieet !...
Vandaag jour de retour naar t Belgikske, was normaal al
voorzien voor gisteren maar de weergoden en dan voornamelijk de sneeuwelfjes
hebben er anders over beschikt.
Ondergesneeuwde snelwegen, treinen die niet reden, luchthavens
gesloten , (blijven die vliegtuigen dan vliegen ?) Vrachtwagens in de schaar en
zeurende chauffeurs die elkaar de schuld geven Neen daar hebben wij niet aan
meegdaan.
Ons baasje kreeg nog een berichtje uit het buitenland (ja als je
zelf in t buitenland zit komt alles daaruit, tenzij het uit Frankrijk komt) .
Karin is wel heel productief momenteel, want buiten correspondent
voor deze krant in moeilijkheden is ze zelf ook een blog gestart. Daar hebben
we gisteren al over bericht, en de aankondiging op dit blog heeft geen
windeieren gelegd. De teller heeft een ferme zwieper de hoogte in gemaakt !
Wij zijn er verheugd in, weer een blog waar een pup van ons een
rol gaat spelen. We hadden al een blog met Kiki, eentje met Kiet, een met
Hadise en nu een met Lobke. Als we dan ons eigen blog er ook nog eens bij
rekenen komen we al aan een aardig aantal blogdrentjes uit onze stal. Nu is
Kiki wel over gegaan op het smoelenboek maar ze blijft in the picture.
Uiteraard wensen we Karin, Lobke en Siebe veel schrijfgenot, veel
lezers en fijne commentaren op de berichten. We geven hier nogmaals de link
naar Karins blog:http://blog.seniorennet.nl/karin1953/
Belle & co
Lobkes verhaal over t vrouwtjes actuele activiteiten
Lieve mams,
Nou, het is hier wat hoor, zit mn vrouwtje opeens de hele
dag te knutselen op haar laptop. Ze heeft een blog geopend. Ik geloof dat het
allemaal nog niet zo erg goed gaat, want af en toe hoor ik haar wat woorden
zeggen die niet zo netjes zijn, whahahaha Ondertussen vergeet ze wèl dat ik
er óók nog ben, nou, daar heb ik wel wat dingetjes op gevonden hoor! Gewoon
heel vaak heel dwingend tegen haar opspringen, of met een speeltje in mn bek
naar haar toe gaan en met mn poten tegen haar armen opspringen. Tja, en als ze
dan net bezig is op haar laptop gaat daar wel eens iets fout, hihihi ..
Ondertussen hangen Siebe en ik hier wel de beest uit. Het
gaas waarmee ons baasje een stuk van de tuin heeft afgezet voor ons, is geen
obstakel meer. Siebe springt er gewoon overheen, en ik dender er gewoon dwars
doorheen, dan kom ik óók op verboden gebied. Jammer is alleen wel dat we
dan niet meer weten hoe we er weer uit moeten komen. En denk je dat ze ons
helpen? Nee hoor. Als je er in bent gekomen, zie je ook maar hoe je er weer
uit komt wordt er dan gezegd. Gemeen hè!!!
Ik vind het wel jammer dat de puppenkrant op zn eindje
loopt. Ik zou het zo leuk vinden wat meer over mn broers en zusjes te horen.
Maar gelukkig zie ik die volgende week weer terug na een hele lange tijd. En
ook jou zien we weer mams, ik ben benieuwd of jij het óók leuk vindt om ons
allemaal weer te zien. Ik ben wel nieuwsgierig hoe het met de dieventrucjes van
mn familie is, misschien kunnen ze me nog wat leren. Hier krijg ik de kans
niet om wat te stelen. Misschien kunnen we eens oefenen bij het frietkot?
Lieve mam, wil je heel jouw roedel lieve kusjes van mij
geven?
Zo begint het eerste bericht op
het gloednieuwe blog dat Karin is gestart op seniorennet.nl
In het eerste bericht stelt ze
zichzelf en haar roedel Drenten voor. We kennen de schrijfstijl van Karin al
van haar Numansdorpse berichten in de puppenkrant van dit blog. Enhet is zoals Karin in haar bericht schrijft,
er zit sleet op de puppenkrant. Er komen nog weinig berichten van buiten onze eigen
roedel binnen en dat was niet de bedoeling van de puppenkrant in de versie
zoals we ze een klein jaar geleden zijn gestart.
Dit was de aanzet van de eerste
puppenkrant op 26 mei 2012
De puppenkrant
Vanaf heden, en zolang tot
het binnensturen van copij uit zichzelf opdroogt geven wij hier s morgens
relaas van wat er leeft in Heras Puppyland. Het zijn de belevenissen zoals ze
worden doorgestuurd door de respectievelijk hoofdbesturen hier te lande en
ginds te buitenlanden.
Het kunnen er meerdere zijn
die we de dag er voor verzameld hebben maar het kan er ook een enkel zijn op
dagen dat de respectievelijke hoofdbesturen andere beslomeringen hebben.
Hier gaan we met de eerste
editie van de zonder meer nieuwe kwaliteitskrant in blogland:
De Puppenkrant van 26.05.12
Van Lando:
Goede
morgen mama Hera, tante Belle, nonkel Heros, zussie Lucy en de rest van de
familie,
ik
wens jullie samen met mijn vriendje Thiebe een hele fijne dag toe! (zie foto)
Ik heb heel goed geslapen.
Likjes,
Lando
Zo ging het toen .
Nu komen er nog wel
berichten binnen en die gaan we dan bundelen zodat we een tweetal puppenkranten
per week gaan publiceren.
We wachten er wel mee
tot na de terugkomdag van al onze 27 pups op 24 maart. En nu allen naar het
nieuwe blog van Karin, Jan Siebe en Lobke uit Numansdorp onder de rook van
Rotterdam
De
terugkeer naar wat het baasje hier de nieuwe wintersportoorden in België is
een dag uitgesteld.
Alles was
hier al in orde gebracht om naar Vosselaar terug te keren, de aanhanger was
geladen, ons eten zal vandaag ook terug te voorschijn moeten getoverd worden,
en ook alle bagage die niet noodzakelijk was deze morgen moet terug worden
opgediept.
Het was
gisterenavond toen een mailtje van Karin uit Numansdorp ons verwittigde dat er
kans was op een halve meter sneeuw in Frankrijk. Nu leek ons een halve meter
wel netjes voor Alpe dHuez en soortgelijke, maar ondervinding heeft ons
geleerd dat ook minder dan vijf centimeter al voor de nodige miserie kan zorgen
op de Franse snelwegen.
Het baasje
is dan even gaan rond googelen en de vooruitzichten was van die aard dat we
beter bleven waar we waren.
Op TV
gaven ze een uur geleden nog 1.800 kilometer file in België. Nu zegt ons
baasje dat zoiets wil zeggen dat alle verkeer op de snelwegen in t Belgikske
met file miserie kampen.
Maar dat
zijn voor ons maar 150
kilometer file van Kortrijk tot Vosselaar. Anders is het
gesteld aan de Franse kant van de grens. De wegensituatie rond Parijs en Lille
is vuurrood gekleurd op de meteo France kaarten. En vermits we vanaf Orléans,
waar de hinder begint, nog goed 500 kilometer naar huis is, lijkt het beter van
af te wachten wat het morgen gaat worden op de Belse en Franse wegen.
Ondertussen
is het hier in La Magdeleine ook terug een jas kouder geworden tegenover vorige
week. Het is nog wel grijs maar de aanhoudende regen van gisteren is verdwenen.
Er is voor
de baasjes hier nog een probleemke opgedoken dat wel te voorzien was. Als zij
zelf niet mee in de tuin gaan, dient Heros afzonderlijk van Belle en Hera te
worden buiten gelaten. Bij zowel Heros als bij de twee teven beginnen de
hormonen flink aan het werk te geraken. Wij hebben de staart van Hera al flink
opzij zien gaan wanneer Heros met zijn snuffel onder haar staart ging ruiken.
Ook voor Belle, die enkele dagen later loops is geworden blijkt er meer dan
gewone appetijt aanwezig te zijn.
Het is
oppassen geblazen voor het hoofdbestuur of het baasje mag zich weer twintig
minuten op zijn knieën in de natte gazon zetten bij de lovers
Inmiddels
blijven we nog een dag langer verstoken van de ons beloofde wintersport
vakantie in eigen land !
Hoera wij
horen hier juist dat wij ook, net als Luna en Mirza, op wintersport gaan morgen.
We hebben
Frank en Sabiene bezig gehoord op TV en als we morgen terug naar Vosselaar gaan
komen we terug in de sneeuw terecht.
Spijtig
dat ons baasje niet zoals vroeger gaat skieën zoals de baasjes van Luna en
Mirza. Want in de tijd van onze voorgangers Sloeber en Bas gingen onze baasjes
wel tweemaal per jaar richting sneeuw en bergen.
Dan kwamen
twee stokoude tantes van ons baasje, tante Griet en Tante Gus, als hondenoppas
van Brasschaat naar Vosselaar om Sloeber, en nadien Bas, ook een mooi verlof te
geven. Want die twee hadden het bij de twee tantjes minstens even goed als onze
baasjes in de sneeuw.
Onze
baasjes gingen toen naar het Italiaanse Süd-Tirol. Justekes over de grens met
Oostenrijk op de Reschenpass. Daar hebben ze het jarenlang uitgehouden in het
hotel Reschnerhof bij Otti enReno, en
de attractie van het hotel niet vergeten, de beste kok van uren in de omtrek,
Luis, de broer van de bazin Otti.
Het baasje
heeft er al wel eens van gesproken van nog een keertje in de herfst bvb, een
week met ons de Alm op te trekken . Maar het hotel is overgenomen door
onbekenden, Otti en Reno wonen nog wel naast het hotel maar t baasje zijn maat
Luis, is vorig jaar overleden. Zestig jaar de zwaarsteItaliaanse bucht roken heeft zijn tol
geeist bij Luis
Allemaal
plannen, maar morgen gaan we toch naar de sneeuw. Vroeger gingen we naar de
bergen, nu gaan we daarvoor naar Vosselaar
t Kan
verkeren zei Bredero
Belle
& co
Hotel Reschnerhof, jaren geleden onze baasjes "hun tweede verblijf"
Vandaag
een lang bericht van Kyra-Luna in de Lesswoodse* taal gewoon afgekort naar
Luna.
Het is een
mooi reisverslag van de Oostenrijkse skivakantie en er zijn knappe fotos bij
het bericht gevoegd. Hoewel, fotos van Luna met haar vorig jaar aangekochte
sneeuwlaarsjes, zijn er blijkbaar niet bij dit jaar. En ze was er nog zo knap
mee !
Lees
hieronder mee met de verhalen van Luna en haar adoptiezus Mirza de Golden
Retriever en hun baasjes
Belle
& co
·Lesswoodse,
in t Vloms Minderhoutse taal, Minderhout, deelgemeente van Hoogstraten,
ergens tussen Antwerpen en Breda. (nvdr)
Hier het
verslag van Luna en Mirza In Tirol .
Dag moe,
Niet zols de titel doet vermoeden maken wij dus geen reclame voor een
sigarettenmerk maar L&M is onze afkorting hier geworden als baasjes weer eens
wisselende diensten hebben en vooral met briefjes en smsjes communiceren.
Net zoals verleden jaar ben ik weer naar de Kitzbuhler-schnee geweest. Niet
zoals verleden jaar alleen, maar met mijn kleine (stief)zus Mirza.
Noodgedwongen werd het een korte wintervakantie dit jaar want baasjes oma werd
begraven op zaterdag zodat we pas op zaterdagavond konden vertrekken. Het is de
eerste keer dat ik mijn baasjes echt zo verdrietig gezien heb en ik vind het
zelf ook maar raar want die lieve oude mevrouw (moemoe), die me altijd brokjes
gaf als ik er was en me steeds vertroetelde, zit niet meer in haar stoel waar
ze anders altijd zat.
Omdat baasjes een hele dag weg moesten, mochten wij bij Ome Ron en Tante Ingrid
gaan logeren. Sjonge, wat zijn we daar verwend en dan waren we zelfs nog niet
op reis vertrokken.
Het weer op de heenreis was kl... als ik de baasjes mag geloven. Een witte muur
tussen Frankfurt en Munchen, deed hen meerdere keren stoppen omdat het zo
vermoeiend was. Ik begrijp er niks van want de eerste keer dat wij al dat mooie
wit zagen was op de weide in Westendorf. Baasjes zeggen eerder dat het komt
omdat wij amper onze kop wilden liften tijdens de rit. Naar t schijnt hebben
we wel wat gemaft.
Westendorf was weer Westendorf in al zijn glorie. Ik heb er alvast genoten en
als we in de namiddag op het appartement waren, hebben we geen 3 seconden nog
onze oogjes open gehad. Wat wil je ook. Heel de voormiddag wandelen en vooral
bergop he. Baasje was niet moe hoor ... nee hoor onze drenten/retriever instinct
laat toe aan baasjes om relaxt te wandelen (lees: wij zullen ze wel de bergop
trekken). En van al dat wandelen kan je redelijk moe worden. Skieen deden de
baasjes dan in de namiddag.
Ik moet wel zeggen dat samen met Mirza op reis gaan veeeeeeeeeeeeel leuker is
dan alleen. Alleen is mijn verantwoordelijkkheid ook groter he want dat wit
ding moet je steeds in het oog houden (Baasje kijkt nu veel betekenend zo van
'en jou moeten we niet in het oog houden zeker'). Ook 's avonds mochten we mee
op restaurant (kregen we ook altijd een koekje omdat we zo braaf en aardig en
lief waren - dat is wat ze noemen 'keeping up appearences).
je ziet moe, hier gaat alles zijn gangetje. Elke dag onze wandeling, elke
vrijdag training, regelmatig op bezoek bij omi en opi, en natuurlijk wordt er
hier ook uitgekeken naar 24 maart.
Wij zullen er zijn ... of zoals Jan daarstraks aan de telefoon zei dus met 1
persoon en 2 honden.
We hebben
het hier al eens vertelt denkt het baasje. Sinds een anderhalf jaar hebben we
nieuwe buren in het grote huis naast ons waar vroeger de oude dame van adel
woonde. Het is voor hen net als wij hier een vakantiehuis of tweede woning.
Het is een
jong echtpaar die beide militair zijn. Een sympathiek echtpaar met een
dochtertje dat twee weken jonger is dan onze Lucy.
Nu was
mevrouw (we zijn nog niet zover dat we tutoyeren) de afgelopen week hier alleen
met haar dochtertje. Deze ochtend vertrok ze terug en ons baasje had een kort
gesprek met haar. Op de vraag of haar echtgenoot Xavier deze week van dienst
was vertelde ze dat haar echtgenoot op dit moment in Mali in Afrika oorlog
voert met het Franse leger tegen de moslim extremisten.
En dan
denkt ons baasje dat al die oorlogen gevoerd worden in de ver van mijn bed
show maar als dan je jonge buurvrouwtje er zo na mee betrokken is dan doet je
dat toch wat
Nog nieuws
uit het gehucht Ferret Er staat hier aan het eind van de straat een paviljoen.
Wat zoveel betekent als een prefab huis van het goedkope soort. De dame die er
voorheen woonde nam het niet zo nauw met de orde en netheid en ze is goed twee
jaar geleden vertrokken met achterlaten van al de rommel. Ook is de tuin
ondertussen ingenomen door metershoge bramenstruiken. Die bramen zijn een
uitgelezen gebied voor ons viertal om allerlei dieren, vooral vogels, uit op te
jagen. We hebben het vermoeden dat er zelfs eens een vos er zich heeft schuil
gehouden .
Nu blijkt
het huis verkocht want vandaag, erg ongebruikelijk hier op een zondag, was er
daarstraks een ganse familie aan de slag met zwaar materiaal. Een tractor met
maaibalk achteraan die ALLES neermaaide, een Manitou verreiker, die al de
rommel als ijskasten en TV toestellen van tussen het onkruid viste en twee
mannen met bosmaaiers.
Op één
achtermiddag hadden ze het terrein terug toonbaar gemaakt.
Op die
tijd er een puntgaaf park van maken kan op die tijd natuurlijk niet, maar het
is een begin en het binnen komen van ons gehucht krijgt er gelijk een gans
ander beeld mee !
Ja hoor ,
je beleeft en hoort zo nog eens wat op een zonnige Charentaise zondag
"Ik heb een probleem, dokter. Iedere keer als ik naar bed ga, denk ik dat er iemand onder zit. Ik ben zo bang..... ik denk dat ik gek
word".
De psychiater stelt nog enkele bijkomende vragen en besluit dan....
" Kom een jaar lang, drie maal per week in behandeling bij mij, en dan
zullen we er wel in
slagen om die angsten te bedwingen." "Hoeveel rekent u?" "50 Euro per bezoek.",
antwoordt de psychiater. "Ik zal erover denken", zegt Hendrik ! Zes maanden later treft de psychiater Hendrik toevallig op straat en
vraagt hem:
"Waarom ben je nooit meer langs gekomen voor behandeling van je
angsten?"
"Nou, 50 Euro per bezoek, drie maal per week en dat een jaar lang is een
hele hoop
geld voor een arme sloeber als ik.Onze
cafébaas van op den hoekgenas me voor 10 Euro "! " Echt ????? En hoe, als ik vragen mag, heeft diecafébaasje genezen?"
"Hij zei me dat ik de poten van onder mijn bed moest zagen !
. . . . Er kan nu niemand meer onder!!!"
Terwijl
ons via mail en telefoon de meest bizarre weerberichten bereiken van familie en
kennissen in België, Nederland en zelfs Duitsland, zijn wij hierdeze ochtend wakker geworden met een
stralende zon.
Het was
gisterenavond al goed te zien dat het een heldere nacht zou worden zonder maan,
maar met duizenden sterren aan de hemel. Het is dus koud geweest vannacht en
jet gazon is kletsnat van de dauw.
Nog
eventjes wachten en we kunnen terug droog ravotten in de tuin. Dat is op dit
moment ook belangrijk want de wandelingen zijn drastisch geminderd met de
loopse teefjes Belle en Hera in huis. Sinds Belle het vorig jaar in haar hoofd
kreeg van op zoek te gaan naar een reu in het volgende dorp is ons baasje heel
voorzichtig geworden met loopse teefjes te laten los lopen. Het baasje is dan
ook van mening dat we ons beter kunnen amuseren en moe maken door in de grote
tuin te ravotten en te spelen, dan aangelijnd langs de straat te lopen .
Wat ons
baasje al wel heeft gedaan, en dat is nieuw voor ons vanwege in België verboden,
hij heeft Lucy, je weet wel, miss energy of Duracel-Drent uitgelaten met de
fiets. In het begin heeft hij wel water en bloed gezweet, hij had al visioenen
van aanstormende ambulances, miserabele ziekenhuiskamers en poenpakkende
begrafenis ondernemers, maar na een paar honderd meters liep Lucy netjes naast
de fiets mee.
Hij moest
natuurlijk wel aandachtig blijven want als Lucy muizenholletjes of opvliegende
vogels heeft opgemerkt kan je van alles verwachten. Welke richting ze dan
uitgaat is moeilijker te bepalen dan de Euromillions winnen.
Als ze dan
een rondje gelopen heeft, soms laat het baasje zich trekken als het zacht
bergop gaat, dan komt ze toch wel even in de problemen met haar Duracellekes
en hebben we even geen Lucy in huis, wegens ondergedoken met gesloten ogen in
haar bench. Lang duurt dat echt niet en even later kan ze weer aan de slag net
als die bekende roze trommelende konijntjes
We hebben
hier al gesprekken opgevangen dat we dinsdag al zouden terugkeren naar België.
t Baasje heeft woensdagavond een vergadering en aangezien dat Frankske en
Sabientje met de weerkaart bij de hand koud en sneeuw over Belgenland en Noord
Frankrijk hebben voorspeld nemen de bazen geen risico en komen ze rustig aan
een gezapig tempo een dag vroeger naar Vosselaar. Ons is beloofd dat we dan nog
eens (hopelijk de laatste maal dit jaar) een dag in de sneeuw mogen
spelen http://www.nieuwsblad.be/nieuws/weerbericht
We zien
wel wat het geeft, ondertussen hebben we nog een stralend Charente zonnetje
Gisteren
heeft het baasje nog eens hard gewerkt voor ons. Dat wil zeggen dat hij aan de
laptop is bezig geweest om in onze naam al die pups, broers en zussen,
halfbroers en zussen en alle neven en nichtjes uit te nodigen voor de
jaarlijkse terugkomdag.
Morgen
binnen twee weken, op zondag 24 maart komen we met ons allen, nog eens samen
voor een ontspannen, leerrijke en lekkere namiddag.
De eerste
bevestigingen van deelname zijn al terug in onze mailbox gevallen. Harko was de
eerste om te zeggen dat zij mee kwamen feesten. Dat verheugt ons want door
omstandigheden is het weeral een hele tijd geleden dat we Harko en zijn baasjes
Ronny en Carine nog eens zagen.
We gaan
onze uiterste best doen om er een topdag van te maken en onze ultieme wens is
dat we alle pups zouden terugzien. Nu weten we wel dat zoiets haast
onmogelijk is, maar hopen doen we het toch.
Hoe ziet
zon terugkomdag er uit bij ons, ? Wel, dat is elk jaar verschillend. Vorig
jaar hadden we een flinke wandeling en hadden de baasjes een grote pot hutsepot
gemaakt om na de wandeling de inwendige mens terug aan te sterken.
Dit jaar
hebben we eenzelfde wandeling ongeveer, en we hebben van onze dierenarts Nelly
vorig jaar een cadeautje gekregen. Zij komt voor alle baasjes een initiatie
cursus dieren EHBO geven. Fijn en praktisch cadeau vinden wij . Tevens mogen de
baasjes vragen die ze zichzelf stellen nu al binnensturen bij ons. Nelly gaat
die dan speciaal behandelen tijdens haar voordracht. Optimale voorbereiding
voor een optimaal resultaat, en de eerste vraag is al binnen !
Nadien
laten we Johan met zijn mobiel frietkot nog eens voor rijden, net als bij de
kaawpollekeswandeling. Aanschuiven voor lekkere versgebakken frietjes met de
bijhorende sausjes en snacks à volonté bij Johan en Wendy aan de kraam !
Nadien
krijgen we daar ook nog eens dorst van en de Lewie, je weet wel die van de
moppen op t blog heeft zich bereidwillig aangeboden om nog maar eens de kop te
trekken bij de wandeling en nadien den tap achter den toog te verzorgen !
Onze baasjes hebben duidelijk nog fijne vrienden. Door de hulp van Louis
krijgen de baasjes de gelegenheid om met alle baasjes een fijne babbel te doen
over hun Drentjes.
Ook zijn
de reuen die bij Belle en Hera voor zulke mooie nestjes gezorgd hebben
uitgenodigd. We hopen ze alle nog eens terug te zien, zeker Zeppos die de
laatste weken in niet al te beste gezondheid vertoefde maar volgens de laatste
berichten toch weer aan de beterhand zou zijn.
Maar ook
met wie het allemaal begon is uitgenodigd, we hopen dat Guido en Ghislaine zich
kunnen vrijmaken om met Freya, de moeder van onze Belle aanwezig te kunnen
zijn. Dat zou de kliek helemaal volledig maken. Maandag morgen 25-03-2013 kan
je gans het verslag van de dag hier dan lezen.
En dan
hebben we het over onze goeie lobbes Heros, die heeft echt de tijd van zijn
leven, en hij leeft er dan ook zo naar.
Je ziet
het in gans zijn doen en laten. zijn twee loopse roedelgenoten, zus Hera en moe
Belle laten zijn charme offensief zich goed gevallen.
En zijn
snuffel gaat van staart naar staart, wat kan je nu nog meer verlangen als
flinke, gezonde, gesteriliseerde reu.
De meisjes
zien je graag, bij hem is de goesting de mogelijkheid en de hormonen er nog
en er komen toch geen inteeltpupjes van. Wat een luxeleven leidt die Heros hier
in de roedel.
Lucy staat
er wat bij te kijken want die begrijpt gans de interesse van oompje naar haar
moeder en oma niet zo goed. Soms denken de baasjes dat ze zelf ook meer moeite
doet om bij haar grote vriend beter in de gratie te komen nu ze concurrentie
van de oudjes heeft . En dat is dan voor Heros ook weer aardig meegenomen.
Daarstraks
heeft Heros zichzelf weer eens overtroffen in behulpzaamheid. Het is nu stilaan
algemeen geweten in Drentenland dat hij graag met emmers draagt. Zo heeft hij
deze namiddag de emmer met keukenafval mee naar de kompost hoop gedragen
achteraan in de tuin. Toen het baasje de emmer had uitgekieperdheeft het baasje het draagoor van de emmer
terug in Heros zijn bek gegeven met het bevel naar t vrouwtje. En dan staat
het baasje daar met grote ogen naar te kijken wanneer hij terug huiswaarts
keert met de emmer in zijn bek. Ondertussen moet hij ook nog een enthousiaste
Lucy van zich weghouden die ook met die emmer wil zeulen ! Maar die emmer heeft hij wel tot aan de deur gebracht !
Het baasje
prijst zich nog elke dag gelukkig dat we die destijds hebben gehouden omdat
zijn gedrag zo op dat van Bas geleek. En toen was hij nog maar vijf/zes weken
oud toen we al zagen wat voor kerel we toen in huis hadden !
Rachid Ben Sjoufellare komt bij de baas van een enorm
shoppingcenter achter werk zien als verkoper. Vraagt die baas aan hem "heb
je ervaring ?"
"ha" zegt Rachid "maaine broer tie eef
ne winkel in tapaait in Cassablanca.
Iek ep daar iene week chewerkt en noe maaine broer eef
nen appartement in de Monaaco." Dien baas vind da wel grappig en besluit
om hem een kans te geven.
"OK" zegt hij, ik kom vanavond wel eens
controleren wat je allemaal verkocht hebt, als het goed is mag je blijven.
's avonds komt de baas terug bij Rachid en vraagt
hoeveel klanten hij gehad heeft.
"Iene kalant" zegt Rachid.
"Oei" zegt de baas, "Da's gene vette,
en hoeveel heb je verdiend ?"
"100.000 Euro" zegt Rachid.
"WABLIEFT ?!" roept de baas " 100.000
Euro ??!" "Hoe heb je dat gedaan ??"
En de Rachid doet zijn verhaal, hij zegt:
"Wel er kwamme ier e ne menier en tie wou ne
vishaakske koepen. Iek ep em tan oek nog tie kleine lancée verkoch met tie
molen terop en tie vliegen erbaai. Ikke seg em oek, ij kan nie fissen zonder choeie
ekiepement en iek ep em tan nog tie grote fislijn en tie bak verkoch.
En dan ep iek em ook nog tie fiskledij verkoch en tie
chrote botten, anders chaan tie ander fissers me em lachen. Ne kalant van
Rachid mag er nie lomp uitzien é baas, ij mag dwaaze zijn maar nie lomp é.
En dan iek fraag em waar ij gaan fissen. IJ seg aan de
kust. Iek seg waarom chij nie oep de see chaan fissen en iek ferkoop em die
chrote boot die in de winkelcentrum staat.
Iek fraag em dan oe ij tie boot gaat ferfoere en ij
zeg ij nie weet. Iek em dan tie nieuwe Mercedes met de remorke aan ferkoch en
ij friet blij sijn. IJ isse tan naar de bank gewees en ij eef betaald. Et was
101.258 euro maar iek seg, 100.000 is goe want chij goeie kalant.
De baas
luistert met open mond naar dat verhaal en zegt " en dat
allemaal verkocht aan iemand die een vishaakje kwam halen ??"
"Maar nee !!" zegt Rachid, "ij kwam oem
e ne pakske Tampax en iek seg tegen em
Oe weekend is nu toch naar de kloot, waaroem gaadde
chij es nie fisse ??"
Vandaag
een bericht uit Numansdorp dat zelfs de TV haalde en proefondervindelijk
meegemaakt is door onze eigen reporter te velde, Lobke.
Het is
niet bepaald het meest frisse onderwerp dat hier ooit behandeld is geweest.
Neen, verre van vinden wij zelf
Het is een
onderwerp waar de manschappen van het Nederlandse leger op oefening die zich
letterlijk niet van hun mooiste kant lieten zien !
Lobke
heeft namelijk tijdens de dagelijkse wandeling bij hen in de buurt een openbaar
toilet van soldaten gevonden waar her en der hoopjes in het bos waren
gedropt.
Is het
misschien een nieuwe techniek met niet milieuschadelijke middelen om vijanden
af te schrikken ? Of het gaat helpen met El Qaida terroristen is nog een vraag.
Tegen hondenliefhebbers en wandelaars is het BINGO voor de legerleiding, maar
fraai is anders !
Toevallig
is er enkele dagen terug een bericht verschenen op het NL Drentenforum waar Bea
Tielenburg net een zelfde probleem meldt. In dat geval had Diesel, de Drent van
Bea, normaal een deftige hond van goeden huize zich in een mensendrol gewenteld
!
Nu kennen
wij in België het fenomeen van hondendrollen her en der wel, maar mensendrollen
her en der, en dan nog in honden uitlaat gebieden, neen dat is nieuw voor ons.
Iemand die
net zo onthutst was als Lobkes baasje Karin, heeft de regionale TV verwittigd
die er op afkwam en er een reportage aan gewijd heeft.
Karin
heeft de link naar het programma onderaan haar bericht geplaatst. Veel
Scheisse genot
Belle
& co
Onfrisse
legerpraktijken door onze reporter ten velde, Lobke
Lieve mams,
Vind je het erg als ik vandaag eens een praatje poep doe?
Hihihi ..het gaat dan wel om mensenpoep. Toen ik afgelopen dinsdag in ons bos
ging wandelen, stonden er opeens allemaal militaire toestanden op de
parkeerplaats, en liepen er allemaal mannetjes rond die verkleed waren als
soldaat. Volgens mn vrouwtje waren ze bezig met een oefening. Eenmaal in het
bos ging ik er gelijk als een speer vandoor toen mn vrouwtje me los liet. Ze
vertrouwde het niet, want ik ging gelijk erg ver, en bleef een stuk verder
aandachtig op de grond snuffelen. Opeens hoor ik mn vrouwtje keihard bah,
vies roepen. Wat nou vies, er lag daar een heerlijk geurende, verse
mensendrol ., is toch helemaal niet vies, is LEKKER!! Ik moest gelijk
doorlopen, ok, en tot mijn genoegen lag er verderop nóg meer .mmmmm! Ik kreeg
de kans niet meer om er bij te komen. Mn vrouwtje begreep gelijk dat het van
die soldaten moest zijn, en was behoorlijk kwaad over hun asociale gedrag. Woensdag
besloot ze het pad dat we normaal lopen maar te mijden, en nam een andere weg.
De stoom kwam bijna uit haar oren, want daar lag nog veel meer, en zelfs langs
het paadje naar de parkeerplaats had iemand, zonder zich in de bosjes terug te
trekken, de broek maar eens laten zakken om te lossen. Toen waren de rapen
helemaal gaar, en begon ze zich af te vragen waar ze een klacht in zou kunnen
dienen. Vandaag zijn we niet naar het bos geweest, we zijn in een bos bij
Steenbergen gaan lopen, samen met Siebe en het baasje. Toen de baasjes vanavond
naar het nieuws op de regionale tv-zender zaten te kijken, kwam daar opeens ons
bos mét poep op het tv-scherm. Ook zagen we Bram de schnauzer met zijn baasje.
Die heeft blijkbaar de mensen van de tv gewaarschuwd, en die kwamen een kijkje
nemen.
Zo mam, dit was mijn praatje poep. Ik begrijp niet waar
iedereen zich zo druk over maakt. Poep is lekker, toch?
Na vier
jaar hopen is het vandaag gebeurd. Er zijn twee teefjes gelijk loops !
We waren
er al enkele dagen op voorbereid maar bij Belle met haar poetszucht is het wel
moeilijk om haar op een druppeltje bloed te betrappen. Daarstraks begon Heros
aan het hek te blaffen terwijl Belle in haar bench lag te dutten. Omdat ze
plots wilde gaan helpen lawaai maken en ze niet buiten kon ging ze voor de deur
zitten. Toen de deur openging bleef er een rode vlek achter op het parket.
We waren
nu zeker ook Belle is loops !
Als nu
onze laatste hoop ook nog werkelijkheid zou kunnen worden en ook Lucy zou loops
willen worden dan hoeven we maar twee weken extra aandacht aan Heros te geven
opdat hij het niet in zijn reuenhersenen krijgt van zijn moeder, zuster en
nichtje te gaan dekken.
Vorige
maal toen Hera loops was, heeft hij het wel klaar gespeeld van het baasje
twintig minuten bij hen, met zijn knieën in het natte gras, te laten zitten.
In Arnhem
is vandaag onze Kiki gesteriliseerd. Vrouwtje Marian heeft geen risico genomen.
Kiki had begin deze week vaginitis opgelopen en bij het dierenarts bezoek is
dan besloten Kiki vandaag te sterilisren.
Inmiddels
hebben we vernomen dat de ingreep goed verlopen is en dat Kiki volledig in orde
is.
Meestal
staat hier tussen de puppenkrant en het avondbericht een mop. Nu vandaag staat
daar stof genoeg om volgens D@ny een heel 2013 te lachen. Wij hebben er in elk
geval gisterenavond mee bezig geweest en we geven hem gelijk, het is een
superlink.
Voor de
Nederlandse lezers, die gaan tweemaal plezier hebben, de eerste maal met wat ze
verstaan en de tweede maal met de vertaling van het Aantwaarps naar schoon
Nederlands.
Met Hera plannen wij bij haar volgende loopsheid, begin
volgend jaar, terug een nestje in combinatie met de reu Cartouche. Die was ook
de vader van het vorige nestje met 12 schitterende pups.
Kandidaten voor een pup
kunnen zich best tijdig aanmelden
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Van Bas & Belle naar Belle, Hera en Heros tot Belle,
Hera, Heros & Lucy.
Lucy is onze jongste Drent, dochter van Hera en kleindochter
van Belle.
