De prettige belevenissen van vier Drentse Patrijshonden
07-04-2012
Dubbel zo zwaarâ¦
Dubbel zo zwaar
Onze zwaarste puppie gaat naar de
eerste kilogram toe terwijl Lily, ons lilliputtertje de 350 gram gepasseerd is.
Het is dan de kleinste maar procentueel is ze het meest bijgekomen van al. Van
155 gram geboortegewicht naar vandaag 350gram is meer dan 200% winst !
Het pupje waar we van hoopten dat het
de eerste vierentwintig uren zou halen omdat het zo klein was doet het nog
steeds het best van allemaal. Als je dan de commentaren op de beide blogs
leest en wat er aan mail binnenkomt is het nog het meest favoriete hondje van
gans het nest ook.
Het is ook het meest dankbare hondje
als er dient bijgevoederd te worden. Haar bekje gaat telkens al van ver
wagenwijd open. Ook als er gedronken wordtbij Hera is er steeds één kwispelend staartje dat er boven uitsteekt,
Lilys staartje !
Je weet niet wat je overkomt als je
eerst eentje van de dikken hebt eten gegeven en je krijgt dan het kleintje in
je handen. Het is echt een vertederend hondje dat ver gaat komen in haar
Drentenleventje. Een zachtaardig vechtertje die haar mannetje kan staan .
Hopelijk gaan dit weekend de oogjes
en oortjes open. Tien dagen zijn ze nu oud, rond de veertien dagen gaan de
oogjes open. Maar het is toch verbazend dat zulke kleine blinde en dove
schepseltjes de tepel kan vinden, in een werpkist van 1,2 x 1,2 meter, die voor
hem/ haar van levensbelang is.
En wij zitten op de eerste rij en
maken het wonder van de natuur onder onze neus mee. Het is waarlijk een
voorrecht om zo fokker te kunnen zijn en te genieten van die twaalf kleine
dreumesjes
Windkracht tien, t kan ook twaalf
zijn en t heeft niks te maken met reddingen op zee met grote helikopters. Het
is minstens windkracht tien en het gebeurt hier nu al enkele nachtenop de zetel waar het baasje ligt te slapen.
Voor de straffe wind, eigenlijk meer
de straffe geur, is Hera verantwoordelijk zij legt zich al enkele nachten,
meermaals per nacht bij het baasje. Die heeft daar niets op tegen wat hij staat
in pure bewondering voor hoe zijn kleine meid haar pups verzorgt.
Tot de windkracht terug opsteekt
Meestal noemen wij dat scheten laten maar we wilden het fatsoenlijk uitleggen. De geur
is echt niet te harden en t baasje is al meermaals met zn kop in de slaapzak
gedoken om aan de stank te ontkomen.
Kenners zeggen dat het komt omdat
Hera de werpkist zo netjes houdt en alle strontjes opeet en de plasjes van de
pups oplikt. Het baasje betwijfelt het, want het is volgens hem niet mogelijk
dat die onschuldige hummeltjes voor zo n stank verantwoordelijk zouden zijn.
Indien dit moest voorgekomen zijn bij
het eerste nestje dat hier geboren was, het baasje had al lang in paniek aan de
telefoon naar Nelly gehangen, om te melden dat er niets meer deugde aan het
hondje en dat ze van binnen al in staat van ontbinding was
Windkracht tien, toch mooier op TV
dan in werkelijkheid s nachts midden in je slaap wanneer je oncomfortabel op
de zetel ligt te slapen
Ieder die dit blog al enkele jaren
volgt weet dat ons baasje er een punt van eer van maakt de pupjes zindelijk
naar hun nieuwe eigenaars te laten gaan. Bij de vorige twee nestjes is dat
aardig geslaagd. Spijtig dat twee teefjes in het laatste nestje enkele weken
nadat ze het geboortenest hadden verlaten een blaasontsteking hadden opgelopen.
Met een terugval in het zindelijk zijn tot gevolg.
Bij de twee vorige nestjes heeft hij
dat bereikt door erg goed op te letten en de pups telkens hun grote en kleine
boodschapjes op kranten te laten plegen. It jaar gaat hij het anders aanpakken.
Van Luc en Katia de baasjs van onze
Kiethttp://www.bloggen.be/kieter_wieter/
kreeg het baasje enkele maanden geleden een hondentoilet cadeau. Zo entje waar
je een soort pamper of inlegkruisje moet in leggen en waar het pupje dan op
moet gaan zitten voor zijn/haar plasje & kakje te doen.
Nu was het baasje daarstraks in de
Maxizoo en daar stonden de puppypottys in aanbieding voor 9,99. Nu zal je
zeggen, maar je had er toch al eentje en dat klopt als een zwerende vinger maar
ééntje voor twaalf puppys is zoals naar het damestoilet te gaan op het moment
dat de autobus van de vrouwengilde daar juist voor jou is aangekomen. Niet echt
praktisch om een pupje zindelijkheid aan te leren. Je kan immers niet tegen een
pupje zeggen, even wachten, e zijn nog drie plassenden voor jou. Dan ben je
hopeloos te laat met hje opvoedende taak, zoveel is wel zeker !
Dus twee toiletjes voor de pups,
eentje voor de grote en eentje voor de kleine boodschap? Eentje voor de heren
en eentje voor de juffies ? Eensnel
toilet en eentje voor de langzamen ? We zien wel hoe ze het gaan oplossen. Als
ze het maar netjes en proper houden. Dat is het einddoel !
Gisterenavond bracht ons baasje
cadeautjes voor groot en klein mee van de jachttraining.
Speeltjes voor de puppelaars, en
snoep en kauwzaken voor moeder, oma en nonkel. Voor de cadeautjes tekende
Manuela die samen met Jarno in dezelfde groep jachttraining volgt als ons
baasje met Heros.
De speeltjes gaan binnen heel korte
tijd dienst gaan doen want ons baasje verwacht dat de oogjes van de puppys zo
rond het Pasenweekend gaan opengaan. Het zijn typische puppyspeeltjes, kleine
speeltjes voor kleine bekjes.
Belle heeft in dezelfde aard nog
altijd een klein paars rugbyballetje dat ze gekregen heeft bij het vorige
nestje. Dat rugbyballetje heeft dus al een jaar Drentengeweld overleefd. Stevig
spul dus
Voor de groten waren er varkensoren
en kauwstaven en staafjes. Die had Hera al dadelijk ontdekt toen het baasje de
foto wilde maken. Plots was er een varkens oor verdwenen. Lang moest het baasje
niet zoeken achter de dader. Luid gesmak aan de andere kant van de tafel
verraadde de dader en de plaats van de misdaad.
Zelfs aan het baasje was gedacht
niet om mee te spelen of te knabbelen maar om zijn vleesspulletjes in te
verpakken. Een doos diepvrieszakjes maakte ook deel uit van het cadeaupakket.
Daar is het baasje zelf verantwoordelijk voor. Die heeft een tijdje geleden,
toen hij wat kip meegaf voor Jarno en Kiki, eens al lachend geantwoord op de
vraag hoeveel schuld de baasjes van Jarno en Kiki daarvoor hadden, de prijs
van de diepvrieszakjes, want al de rest wat in de zakjes zat, was ook door hem
gekregen
Dat is wat Hera moet gedacht hebben
vorige nacht Terwijl het baasje haar pupjes aanhet bijvoeren was heeft zij de
plaats van het baasje op de zetel ingenomen
Toen het baasje klaar was met haar
puppies was zij diep in slaap geraakt, zo diep dat het baasje het niet moest
zien, hij hoorde haar ronken.
Nu is het zo dat zij al negen dagen
24/24 bezig is met haar pups, zonder één moment te verpozen. Het baasje vond
het dan ook iets té cru om haar van de zetel te zetten en heeft als vorm van
beloning een beetje opzij geschoven en is er dan maar naast gaan liggen.
Fout natuurlijk, fout tegen alle
regels van de hondenopvoeding. De baas, hier het hoofd van het hoofdbestuur tot
een toegeving verplichten zou niet mogen. Maar op zulke momenten heeft het baasje
lak aan al die regeltjes en laat hij zijn hart spreken.
De bewondering voor het werk en de
opofferingen van Hera haalden het hier op de rangorde regeltjes. Hera heeft nog
zeker een anderhalf uur bij het baasje in de vouw van zijn knieën gelegen, en toen
is ze terug naar de werpkist getrokken. De plicht riep opnieuw enkele meters
verder
Het gaat goed, het gaat zelfs
reuzengoed met dat kleine grut van ons. De flesjes geraken steeds sneller
leeg en de teugen aan de speen alsmaar groter. Hera doet wat ze kan en zorgt
super voor haar kleintjes. Ze is vannacht wel bij het baasje op de zetel komen
liggen en die heeft haar maar laten doen. Het lag voor hem wel niet makkelijk
met 26 kg hondenmoeder op zijn benen, maar Hera heeft momenteel een streepje
voor bij de baas.
Het was trouwens maar een uurtje dat
ze bij op de zetel lag want toen begon haar kroost zicht terug te laten horen.
Dan is er geen houden aan en moet ze terug naar de werpkist. Het baasje is
danmaar bijgesprongen en heeft de
hongerlijders de papfles in de bek gepropt. Het klinkt een beetje cru maar zo
is het dan toch soms. Veel lawaai, net alsof ze deze maand nog geen eten gehad
hebben en als je ze dan wil geven van de fles, dan is het niet goed genoeg en
willen ze de tepel van hun moeder ! ! !
Lily is veruit met voorsprong de
beste eter aan de fles. Die hoef je de speen maar voor te houden en ze hangt
letterlijk te zuigen. Als die nog eens wat groter is dan zuigt ze speen en
alles mee naar binnen ! Het is een plezier op zich om dat kleintje eten te
geven. Die komt er wel, temeer omdat wanneer ze de fles heeft gekregen dadelijk
bij moeder gaat voor een nagerechtje als ze de kans krijgt. En wat ze wil
krijgt ze, ze laat zich helemaal niet achteruit stellen door die grote (?)
loebassen van broers en zussen .
Ondertussen eet ook Hera goed haar
kom leeg, wat ook goed is voor de pupjes, we hebben hier een droomnestje
ondanks het grote aantal en het vele werk dat het met zich meebrengt.
Lentewandeling van de Belgische Drentenvereniging.
Lentewandeling van
de Belgische Drentenvereniging.
Traditioneel op 2° paasdag, dit jaar
op maandag 09.04.2012, Houdt de Belgische Vereniging van de Drentsche
Patrijshond zijn lentewandeling.
Dit jaar is de streek gans ten oosten
in Vlaams Brabant, vlak tegen Limburg aan de beurt. Men verzamelt om 14u00 aan
café Chalet stationsplein 6 te 3350 Drieslinter.
De normale wandeling duurt 2u30
ongeveer maar er is een verkorting voor wandelaars die dat verkiezen , mensen
met kleine kinderen en met puppys.
Dit jaar was ons baasje eens niet
bij, de reden waarom laat zich raden, maar Louis, Josiane, en de plaatselijken,
Jean-Pierre en Ute hebben vandaag de wandeling verkend.
De verhalen waren eens te meer
bloedstollend, en gingen over koeienstront , echte koeien, en Drenten in
rivieren. Stof genoeg om een echt Drenten verhaal te schrijven.
Jean-Pierre & Ute hadden de
kleinkinderen bij op de wandeling en vermits Lina nog te jong is om gans de
afstand te stappen te groot. De wandeing is dus goed te doen met kinderen in
een buggy of hoe heten die dingen tegenwoordig. Wij hoorden iets noemen met
maxi-en nog iets daarachter.
Of het baasje dit jaar gaat deelnemen
is nog maar de vraag. Verantwoordelijkheden en zo zijn dit jaar heel belangrijk
hier ten huize. Er zijn ten langen leste ook nog 12 puppys waar voor moet
gezorgd worden. Het vrouwtje vertelt dat ze het wel alleen afkan maar we zullen
wel zien wat we doen maandag middag Hera komt zeker niet mee , das wel
duidelijk !
Zojuist valt hier een intriest bericht in de mailbox. Aiko de
Drentenreu van Ingrid Mestdagh is gisteren over de regenboogbrug gegaan. Aiko
was ook de huisgenoot van Belles zus Ella en dus ook nog familie van ons.
We bieden met deze onze steun en medeleven toe aan Ingrid en Johan en
de roedel.
Hier onderstaand de melding zoals wij hem van Ingrid toegezonden
kregen
Aiko, onze
lieve drentenreu , is er niet meer.(17 juli 2001 - 2 april 2012)
We hebben
gisteren de moeilijke beslissing moeten nemen en hem laten inslapen.
Sinds enkel
maanden kreeg hij regelmatig bloedingen in de hersenen.
Hij werd
stilaan blind, kon niet meer ruiken en kon zich niet meer oriënteren.
Zondag had
hij terug een aanval.
Dankzij Aiko
hebben we veel nieuwe vrienden gemaakt en is onze grote liefde voor de
Drentsche Patrijshond gegroeid.
We missen
hem erg maar we zijn blij dat we hem de 10 vorige jaren bij ons gehad hebben.
Een professor in de wiskunde stuurt een fax naar zijn vrouw met het
volgende:
'Geliefde vrouw, ik hoop uit de grond van mijn hart dat je je niet
gekwetst of beledigd zult voelen, maar je bent nu 54 jaar oud en ik heb
bepaalde behoeftes die jij me niet langer kunt geven. Voor de rest ben ik heel
gelukkig dat jij mijn vrouw bent. Wees dus niet boos, wanneer je weet dat als
je deze brief ontvangt, ik in het Grand Hotel ben met mijn 18-jarige
assistente.
Ik zal vóór middernacht thuis zijn'
Je man.
Wanneer hij in het hotel aankomt, is er al antwoord terug van zijn
vrouw met het volgende:
'Geliefde man, ook jij bent 54 jaar oud en wanneer jij deze fax
ontvangt, zal ik in het Deluxe Hotel zijn met de 18-jarige zwembadjongen.
En aangezien je een goede wiskundeleraar bent, weet je zelf ook wel dat
18 vaker in 54 kan dan 54 in
18!!
Je hoeft niet op te blijven....'
Tweemaal per dag, met ongeveer twaalf
uur tussenpauze wegen we de puppies en
verfrissen we de werpkist.
Dat tweemaal wegen vinden we
noodzakelijk om de eetgewoontes van de pups onder controle te houden. We
kunnen stellen dat wanneer een pup niet aan gewicht wint, of erger nog, afvalt,
we dan kort op de bal kunnen spelen en de pup extra voeding bij geven of
regelmatiger bij Hera dienen aan te leggen.
Tot nu toe valt alles nogal mee, wat
ons vooral de eerste dagen parten speelde is de gevoeligheid van het nieuwe
weegschaaltje. Het weegschaaltje dat we voorheen gebruikten was eentje van de
weight watchers en was bijlange niet zo gevoelig. Wanneer de pups erg
beweeglijk in dat schaaltje liggen te wriemelen is het soms even wachten om een
juist gewicht te kunnen noteren. Dan gebeurt het wel eens dat er een foutief
gewicht in de tabellen komt, maar dat corrigeert zichzelf bij de volgende
weging.
Ook tweemaal daags verversen we al
het linnen in de werpkist. De warmwaterkruiken krijgen dan ook nog eens een
tussenbeurt ongeveer om de 6 uren. De warmtelamp gaat hier niet verslijten van
het aan en uit knippen, die is in de afgelopen week nog maar tweemaal
uitgeknipt toen we een foto wilden maken zonder rode schijn.
Samen met het bij voeden van de
puppies vraagt dit telkens toch wel een volle twee uren werk. Daarkomt dan nog
eens bij dat ook al het linnen en ook de onderlaag van het linnen, hier een
passend aan de werpkist gemaakt stuk voltapijt, moet gereinigd worden.
Iemand die denkt dat fokken een reu
en een loopse teef bij elkaar zetten inhoud , heeft het wel heel grondig mis.
Er komt echt zoveel meer bij kijken en we prijzen ons gelukkig dat we pas met
fokken begonnen zijn toen we pas (jong) gepensioneerd waren
Enkele dagen ging het goed met het
bij voeden van de puppies. Tot voor een dag of twee er meer tijd per pup moest
voorzien worden.
Sommige pups wilden ook niet meer
drinken en dat was echt niet de bedoeling, er moest en zou gegeten worden of Hera
ging het niet halen.
Wat was de oorzaak ? Melk te warm ?
Te koud ? Nog geen honger ? Daarjuist nog gedronken bij ons moe? veel
veronderstellingen maar allemaal mis ! ! !
Bij het ordenen van het nest en het
strelen van Heras buik viel plots ons ook op de Kingsize maat van Heras
tepels. Bij de flesjes die wij gebruiken (van Royal Canin) zijn drie spenen per
flesje voorzien.
We gebruiken sindsdien de grootste
maat van speen in plaats van de middelste maat voordien en de pups hangen weer
met open mond aan het flesje. Ook de tijd die we nodig hebben om een pu
voldoende bij te voeden is gehalveerd
Niks slimmer als een mens zegt het
baasje dan, maar hij moet wel leven
Tamawa makele. Dole
mamoja.
Taboula.
Tawowna Tika Tika !!!!!
Bovenstaande is een ongelooflijk straffe
oude Indiaanse spreuk die de fakirs in
gedachten uitspraken om hun sexuele driften in toom te houden en zo hun leven
uitsluited aan meditatie te kunnen wijden.
Dankzij deze spreuk kregen zij nooit nog een orgasme !!
Een volle week zijn de pups nu al.
Vorige week rond deze tijd zaten we hier de laatste info over het nestje in te
geven op het blog. Acht uren hadden we de lijnen opengehouden om zoveel
mogelijk de lezers te laten mee genieten van de meest recent belevenissen.
Klein oogjes, pijnlijke knieën, en
een mond die niet dicht te houden was van het geeuwenwezen er op dat we een zware nacht achter de
rug hadden.
Nu een week later is de toestand al
wat genormaliseerd en doen de pupjes het alle goed.
De gewichten stijgen wel niet
spectaculair zoals bij de vorige nestjes, maar ze komen al evenredig bij en
procentueel hebben ze een gewichtwinst van rond de 30 %.
Vannacht was de eerste nacht dat ze
niet zijn bij gevoerd, wat er op ijst dat Hera steeds meer melk heeft en dat de
Primperan en de brokjes/melk hun werk goed doen. Hera is het baasje wel twee
maal komen wekken vannacht. De eerste maal, rond vijf uur, is ze gewoon bij hem
komen liggen op de zetel, en de tweede maal is ze buiten geweest voor een
plasbeurt.
Ook haar slank lijntje heeft Hera al
terug, waarschijnlijk heeft het uitgebreide menu, dat ze x-maal per dag moet
serveren, daar ook wel oorzaak van.
We kunnen zeggen dat we de eerste
week met het twaalftal perfect zijn doorgekomen, het was een zware week die we
geen van beiden meer zouden willen missen .
Papierwerk, niet bepaald het werk
waar het baasje wild van is. Destijds toen hij nog depannage deed voor VAB deed
zijn schoonbroer dat werkje voor hem. Ons baasje heeft er geen broertje aan
dood, een ganse familie moet daaraan geloven !
Maar nu vandaag was het paperwerk om
goei papieren te bekomen voor onze pupjes. De dek en geboorteaangifte
paperassen dienden in orde gemaakt te worden voor aanvraag van d stambomen,
DNA-test, en chippen.
De Koninklijke Maatschappij Sint
Hubertus kortweg de KMSH vraagt een boel inlichtingen over de beide ouders van
de pups. Dit om hun doelstelling Tot instandhouding en verbetering van honden
rassen in België waar te maken. Een geluk dat het baasje bij de afspraak van
het gebruiken van Cartouche al veel info had verzameld.
Die kwamen vandaag goed van pas. Het
baasje van Cartouche diende enkel nog de papieren te ondertekenen en morgen
gaat alles aangetekend richting Brussel.
Opnieuw zijn er veranderingen in de
procedure voor het bekomen van de stambomen. Zo dient je eigen dierenarts de
chip te plaatsen maar ook de controle uit te voeren. Ook de DNA procedure is
gewijzigd. Vanaf 01.04.2012, vandaag dus, dient je eigen dierenarts deze proef
af te nemen en alle spulletjes op sturen naar het labo. Er komt dus geen
inspecteur van de KMSH meer aan de deur voor chip controle en DNA afname !
Hebben deze maal niets te maken met
Laurel en Hardy maar leven hier ten huize al haast een week broederlijk naast
elkaar.
Het zijn de zwaarste en de lichtste
uit het nest, wij noemen ze op dit moment met de kleur van het wollen lintje om
hun nek. de Witte weegt sinds vandaag over de 500 gram en ligt in het midden
in beeld zijn buik vol te drinken. Rechts ligt het bruine bandje beter gekend
als Lily soms ook ons prutske genoemd en die weegt sinds gisteren over de
200gram.
Het verschil is op de foto meer dan
duidelijk te merken, het kan ook moeilijk anders de ene weegt meer dan dubbel
zoveel als het kleintje.
En nochtans eet Lily goed, heel goed
zelfs maar het is ook de meest beweeglijke van de groep, een werkertje zegt
het baasje. Die doet gans haar winst met het vele eten gewoon op aan haar
energieverbruik !
Er is dus een grote verscheidenheid
in activiteit engewicht , maar het is
een prachtig nestje, we zijn er nog geen klein beetje fier op en dan vooral op
baasjes kleine meid Hera die het allemaal in haar eentje heeft gedaan.
Maar de combinatie van de twee
oorzaken heeft geen verband met elkaar en verdient een woordje explicatie.
De eerste tunnel/kuil in het nieuwe
gazon is sinds gisterenavond een feit. Het bouw/graafwerk is in alle stilte
opgetrokken of gedolven door het samenwerkingsverband Belle & Heros. Hera
heeft deze maal een sluitend alibi met ik was op dat moment mijn kroost aan
het zogen onderzoeksrechter Terwijl je ze zichtbaar ziet denkenshit en ik was
er niet bij, doemme toch. En vermits de bazen meer aandacht hadden voor Hera
en de puppies konden moeder en zoon hun gangen gaan.
Het zit zo voorafgaand aan de aanleg
van het gazon zijn er uiteraard opruiming- en veranderingswerken vooraf gegaan.
Toen zijn enkele Silex plaveien verwijderd waar toen toch wel rare gangen onder
zichtbaar door werden. Dat waren duidelijk muizengangen die toen door de
verwoestende kracht van een motorfrees in de vernieling zijn gedraaid. Het
baasje dacht toen, die muizen stappen het hier wel af en heeft de buren
verwittigd dat hij een muizenbiotoop heeft vernield en wat daar de gevolgen van
konden zijn
Maar de muizen zijn het niet
afgebold, ze hebben zich van een ander betonnen dak voorzien en zitten nu onder
het terras ! En dat hebben moeder en zoon Drent met hun fijne neus ontdekt.
Twee weken hebben ze zich (een beetje) koest gehouden met hun graafwerken, maar
tegen de drang om die muizen vakkundig de nek om te draaien daar zijn ze niet
tegen bestand !
Het resultaat zie je op onderstaande
fotos.
Met de pups alles kits, een rustige
nacht met weinig optredens van het kraaienkoor en maar enkele hongerigen. De
baas heeft goed geslapen en de inhoud van de werpkist blijkbaar ook.
Tante Lisa is drachtig ! ! !
Officieel is hetLisa van Drentenpassie uit de kennel van Roswitha Harmsen.
Lisa is de zus van Ferron, die de vader is van de puppies uithet februari 2011 nestje met Belle. Dus voor
ons is het Tante Lisa want dan ben je toch al een beetje veel familie van
elkaar.
Wij kennen enkel mensen die enkele
dagen geleden een gat in de lucht hebbengesprongen. Mensen die meer dan een jaar op de wachtlijst bij Roswitha
hebben gestaan voor een pupje en vorige loopsheid een teleurstelling opliepen
omdat de dekking niet had gepakt, want ook dat gebeurt soms.
Maar onder andere Sonja en Irene
kunnen nu beginnen uitkijken naar de komst van hun tweede Drentje. Maar ook
voor de andere pupjes heeft Roswitha met uiterste zorg kandidaten voor haar
pupjes geselecteerd. Roswitha hanteert net als wij strenge normen tot het
bekomen van een Van Drentenpassie pup.
We wensen Roswitha een prachtnestje
met mooi getekende, gezondepups en
kijken al uit naar wat de geboorte brengt. We blijven ook nieuwtjes vanuit
Nederland hier op het blog vermelden !
Met Hera plannen wij bij haar volgende loopsheid, begin
volgend jaar, terug een nestje in combinatie met de reu Cartouche. Die was ook
de vader van het vorige nestje met 12 schitterende pups.
Kandidaten voor een pup
kunnen zich best tijdig aanmelden
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Van Bas & Belle naar Belle, Hera en Heros tot Belle,
Hera, Heros & Lucy.
Lucy is onze jongste Drent, dochter van Hera en kleindochter
van Belle.
