België kent veel vermogensbeheerders en Private Banken, maar welke vermogensbeheerder sluit uiteindelijk het beste aan bij uw wensen; eisen en doelstellingen? doe via ons de gratis VermogensScan en ontdek welke vermogensbeheerder het beste bij u past! www.vermogensbeheer-vergelijken.be

De huidige gangbare, procentuele vergoeding kan volgens Tim Mortelmans van beurswaakhond AFM oneerlijk uitpakken en zou mogelijk voor de belegger versluieren welke kosten daadwerkelijk met het vermogensbeheer zijn gemoeid. Vaste (uur)vergoedingen zouden het duidelijkst zijn. Een vaste (uur)vergoeding is echter een kubuskwal met 15 zeer giftige tentakels, vindt Geels (links op de foto). Vlekken in de nek De meeste mensen krijgen vlekken in hun nek als ze iemand moeten inhuren die uren schrijft, met advocaten als meest notoire beroepsgroep. Het is bijna altijd onmogelijk voor een cliënt in te schatten hoeveel uren er worden geschreven. Partners kijken en declareren vaak mee. Sta je als medewerker van een advocatenkantoor ingekopieerd in een mailtje, dan declareert die meestal ook al minimaal zes minuten van zijn uurtarief (het zogeheten minimale time slot). Als een advocaat, btw-expert of wie dan ook bepaalde materie niet beheerst worden de ‘studie-uren’ vaak gewoon gedeclareerd, ‘inlezen in het dossiers’ noemen ze dat. Iedereen kent ook de bijna moordende strijd van genoeg declarabele uren te schrijven en de ‘sprokkel- of harktechnieken’ om als urenschrijver overeind te blijven. Als het even kan weiger ik mensen op uurbasis voor me te laten werken. Achter het uurmodel zit geen ‘incentive’ om efficiënt te werken. ‘Over my dead body dat ik ooit zelf met zo’n corrupt model ga werken’. Lastig In de vermogensbeheerwereld is het lastig om überhaupt uit te rekenen hoeveel uren er moeten worden gemaakt. Goede beheerders hebben veel kennis en kunde, opgedaan door studie en ervaring en, niet te vergeten, veel vallen en opstaan. Vaak ook door eigen geld op het spel te zetten. In het algemeen geldt dat hoe beter een beheerder is, hoe meer vermogen hij aantrekt en dus hoe meer geld hij kan verdienen. En vice versa, naarmate hij minder presteert, gaat hij minder verdienen. Dat maakt een procentuele vergoeding tot een wederzijds belang tussen klant en beheerder. Een eenvoudig en eerlijk principe, waarbij de goede beheerders vanzelf van de slechte worden onderscheiden. Hoe duurder een beheerder is, hoe meer druk hij daarmee op zijn eigen resultaten legt en hoe moeilijker hij het voor zichzelf maakt. Door op uurloonbasis te gaan werken wordt feitelijk het salaris van een topper, iemand die waarschijnlijk door goede prestaties veel vermogen onder beheer heeft gekregen, afgekapt. Wat verder vergeten wordt is dat mensen met grotere vermogens meestal prima in staat zijn om te beoordelen of zij een realistische prijs betalen voor de dienstverlening. Overstappen Mochten zij menen elders een betere en goedkopere dienstverlening te krijgen is overstappen eenvoudig. Ook veel beleggingsfondsen hebben meerdere klassen, waarbij de beheersfee lager wordt naarmate het instapbedrag groter wordt. Marktpartijen regelen dat onderling zelf wel. Waar bemoeit de AFM zich mee? Er zijn nog meer argumenten tegen de visie van de AFM in te brengen. Een dergelijk voorstel kan alleen op wereldwijde schaal ingevoerd worden. Als alleen Nederland het invoert zullen vermogensbeheerders, de goede althans, naar het buitenland vertrekken. Vergeet ook niet dat de risico’s toenemen naarmate er grotere vermogens worden beheerd. De potentiële verliezen (en mogelijke claims die daar uit voortkomen), zijn ook groter. Dus is het helemaal niet zo vreemd dat naar rato van het vermogen betaald wordt.