DIMACO Domotics elekticiteit en domotica DE HOUTSCHUUR RIJKEVORSEL Eik en Beuk SELS Schilderwerken Oelegem
ECO technic's zonne-energie
Fotografie Gillioen.be
Ik kan jullie met zekerheid vertellen dat ze zijn vertrokken. Alle bagage is mee en ze zitten nu in het vliegtuig. Vanavond rond 23 uur landen ze. Nu maar duimen dat alles goed verloopt en hun fietsen heel aankomen in Zuid-Afrika.
Spijtig dat ze 1 dagje gemist hebben. Want op het programma stond er een rit gepland op de Tafelberg. Die ervaring kunnen ze spijtig genoeg niet meemaken. Morgen staat er een rit gepland op de Robben eilanden.
Zondag starten ze pas met de wedstrijd.
Zo dit is alles wat we nu weten en kunnen vertellen. Maar hopelijk morgen meer nieuws, we houden jullie op de hoogte.
Dit gelooft niemand, maar we zijn nog niet weg. Dinsdagnacht met goeie moed vertrokken naar Dusseldorf. We hadden het "slim" gespeeld, want alles in één koffer gestoken. Bij het inchecken op de luchthaven een eerste koude douche. Koffers te zwaar en worden niet aanvaard. Geen nood, vlucht kon verzet worden zodat we nog op hetzelfde tijdstip in Kaapstad zouden arriveren. Wij moesten alleen zorgen dat de bagage herverdeeld werd. Om 6h30 gingen de winkels op de luchthaven open en hebben we extra koffers gekocht. Gelukkig komen die later nog van pas, dus nog geen ramp. Alles laten wegen en terug gaan inchecken. Probleem 2. Nu zullen er menigen onder jullie zeggen dat dit toch normaal is voor zo een reis, maar we moesten blijkbaar een reispas hebben en die hadden we dus niet. Er word steeds over een paspoort gesproken en de verwarring met een identiteitskaart is dus snel gemaakt. Dit kon niet zo 1,2,3 opgelost worden en er moest hulp van het thuisfront ingeschakeld worden. Ons Martine opgebeld, situatie uitgelegd en wachten. Ondertussen kregen we ook het nieuws dat de ticketten maar 1 maal herboekt kunnen worden en dat we elk 1000 moesten betalen voor nieuwe ticketten. Dit was een brug te ver. Hebben dan heel ons verhaal eens gedaan aan de mevrouw aan de balie en deze had begrip voor de situatie. Zij zou dit "off the record" voor ons proberen op te lossen, zonder dat dit ons iets zou kosten. Alleen, wij moesten er voor zorgen dat we woensdagmorgend de vlucht van 6h10 konden nemen, want dit was de enige weg om een oplossing te bieden. Ondertussen was Martine in de weer om een versnelde procedure voor het verkrijgen van een reispas op gang te krijgen. Om 9h kregen we van onze "reddende engel" een verlossend telefoontje dat de reispas woensdagnacht om 1h30 zou klaarliggen op het politiekantoor te Brecht. Maar... Er moesten pasfoto's zijn om de reisdocumenten in orde te maken en deze moesten voor 12h 's middags op de dienst bevolking zijn in Brecht. Ondertussen was het al 9h40 en stonden wij nog in Dusseldorf!!! Vlammen naar den Belgique over fantastische Duitse en Nederlandse wegen en iets minder fantastische Belgische wegen om dan om 11h40 in Brecht te arriveren. Luc moest nog pasfoto's laten nemen, dus ondertussen ging Dirk al naar het gemeentehuis. Om vijf voor twaalf, echt waar, stonden we op de dienst bevolking om de documenten in orde te maken. Blijkbaar zijn wij niet de enige kiekes die zoiets meemaken want we kregen daar nog andere verhalen te horen. Zijn dan na overleg elk naar huis gegaan om eens goed te slapen om dan hopelijk straks met goeie moed en zonder tegenslag terug te vertrekken. Dat er achter elke sterke man een sterke vrouw moet staan is hier meer dan bewezen. Martine heft haar werk laten staan (ondertussen nog kinderen naar school gedaan in Schoten) om die 2 sukkels toch nog in den Afric te krijgen. Nu moeten wij ginder maar laten zien dat wij sterke venten zijn om dit gezegde te laten kloppen.
Groeten en hopelijk het volgende bericht vanuit Afrika.
Hier nog eens wat nieuws van de Kanga's. Nog een weekske en we vertrekken. We zijn aan de laatste trainingen begonnen die bedoeld zijn om ons te "fine-tunen". Het blijft wel koud om te trainen, maar eindelijk laat de zon zich eens zien. Die zullen we waarschijnlijk in den Afric ook wel tegenkomen en hopelijk bij een iets aangenamere temperatuur. Afgelopen weekend zaterdag 160km gereden en thuisgekomen met bevroren voeten, maar met een goed gevoel. Dat gevoel was zondag wel snel weg want de kwaliteitstraining die onze physical coach had gepland, is op een mislukking uitgedraaid. Dikke benen en de hartslag die niet naar boven wilde. Tekenen van vermoeidheid. Al goed dat maandag een rustdag is. Vandaag 14 kilometerkes gaan lopen in het zonneke en de "moraal"-barometer staat al terug op goed weer. Wat een dagske rust al niet kan doen. Ondertussen zijn we ook de laatste voorbereidingen aan het treffen om in te pakken en niet te veel bagage mee te pakken. De fietskoffer alleen weegt al 20kg en dan zit ons "mighty machine" er nog niet in. We zullen maar wat centjes extra meepakken om het overgewicht op de luchthaven te betalen. Wij zelf daarentegen hebben zeker gene last van overgewicht. We staan alletwee zo scherp als een mes. Als nu alles meezit moeten we toch een schoon resultaat kunnen rijden. Donderdag nog eens een laatste keer samenzitten met de coach om de laatste details te bespreken. We zijn precies twee profs, alleen verdienen we er geen geld mee. Integendeel, het kost ons geld, maar dat is met plezier besteed. Hopelijk krijgen we er een fantastische ervaring voor in de plaats.
Vandaag met z'n twee een veldtoertocht gaan rijden in Schilde. Met de fiets naar ginder, tochtje rijden en met de fiets weer terug naar huis, goed voor een 80km. Na ingeschreven te hebben vertrokken om nog eens een hoog tempo te ontwikkelen. Ieder om beurt een stuk kop doen en na een kleine 10km hadden we 2 fietsvrienden te stekken die een beetje voor ons vertrokken waren, om ze dan pas terug te zien aan de aankomst. De pannekoeken! Het parcours lag er uitstekend bij, mede door de nachtvorst. Die had er voor gezorgd dat de ondergrond juist mals genoeg lag en niet te zompig. Bevoorrading na een 20km om een wafeltje en een energiedrankje te nuttigen. Niet te lang blijven stilstaan om geen kou te vatten en terug vertrokken om nog eens te vlammen. Na een dikke 30km kwamen we bij een cyclocrosser die wel wat jaartjes ouder was dan wij, maar daar was in het slijk en gezien het tempo dat hij ontwikkelde, niet veel van te merken. Hij reed wel met een Cannondale, wat natuurlijk veel kan verklaren. Met z'n drieën hebben we dan nog eens een serieuse streep getrokken waarbij niemand vies was om eens wat stevig kopwerk te doen. Onderweg was er nog wel ne kloon in ons wiel blijven plakken, maar na een paar demaragekes moest hij toch de rol lossen. Aangekomen na 40km op een toch redelijk mooi parcours, bikes afgespoten en een paar fruitsapkes gaan drinken met die pannekoeken. Trappist zal voor na de Cape Epic zijn. Alles voor het goei doel. Extensief terug naar huis gereden om alles opnieuw te kuisen, onszelf incluis en klaar te zetten voor de volgende tocht. Wat moet een mens toch meer hebben.
Eindelijk komt er wat ruimte in mijn werkschema zodat ik ook eens wat tijd kan maken voor het extra-sportieve. Minder dan een maand te gaan, dus de spanning stijgt. De trainingen vallen nog steeds goed mee en we voelen toch dat we vorderingen maken. De kangaroos hebben ondertussen ook een nieuwe hobby gevonden, nl. spinning. Alles geven op de fiets en op muziek. Alle middelen om een goed resultaat te halen in "den Afrik" zijn goed. Gisteren 2 uurkes gaan spinnen, vandaag 12km gelopen en morgen 120km fietsen. Zondag gaan de 2 kangaroos samen nog eens wat dabben in de modder. Kwestie van ook nog wat aan team-building te doen. Ondertussen zijn we ook begonnen aan de laatste voorbereidingen wat het materiaal betreft. Nog wat kettingen, pionnen, banden enz.. besteld en nu nog op zoek naar een fietskoffer om ons juweel op 2 wielen in te steken. De fietskledij die besteld is, mede door de hulp van de op de blog vermeldde sponsors, mag stilaan ook gaan komen, zodat we aan onze supporters ons afgetraind lichaam in blitse outfit eens kunnen tonen. Als er in de uitrusting zoveel tijd en moeite gestoken is als wij gedaan hebben voor de conditie, kan het resultaat alleen maar meevallen. Let's hope. Voilà, nu is de "small one" ook eens aan het woord geweest. Het moet niet altijd de "large one" zijn. Toch dank aan mijne compagnon voor het opstarten van deze blog.
Ja supporters weer effkes geleden hé, Sorry voor de lange periode zonder nieuws maar de afgelopen periode is nogal tumultueus verlopen vooral op privé gebied dan!! Insiders weten er misschien al meer over , maar ga hier heel het verhaal niet ophangen. De afgelopen weken zijn de trainingen gewoon doorgegaan en ondanks heel dien toestand alles toch redelijk kunnen blijven doen. Enkel is de afgelopen dagen de snot in de kop en pijn in de keel gekomen en heb ik dus 2 dagen moeten skippen van mijn schema. Het weer was niet bevorderlijk maar de moral heeft nooit ontbroken. Vorige week 6h op de fiets in de sneeuw gezeten , goe zot zeggen ze dan zeker . Wie schoon is moet lijden, of is dat hier niet van toepassing. In elk geval komt nu mijn verdiende rustweek eraan en das goemeegenomen met dat snot!!! groeten
 "Evil or Very Mad"){kind=icon}
