Dwerghamsters

De Russische Dwerghamster werd midden jaren zeventig in Nederland geïntroduceerd. De dierenhandel heeft deze knaagdieren ten onrechte hamster genoemd, Hamsters komen immers slechts voor in zuidelijke streken, in Nederland komt niet noordelijker dan Zuid Limburg de hamstersoort Korenwolf voor. Noordelijker streken, te denken aan Noorwegen, zijn dan weer het domein van meer lemmingachtige familieleden van de woelmuizen. De lemmingen hamsteren weliswaar voedsel in de wangzak en vertonen best enige gelijkenis met de hamsters maar zijn toch vaak totaal verschillend van aard en uiterlijk. De lemming herken je altijd aan de zwarte strepen over de rug. Verder zijn ze heel rond van vorm om de koude te kunnen weerstaan en hebben zij een dichte bontvacht. Graag laten ze grappige toeterende geluidjes horen. De hamster zou piepen maar doet dat nauwelijks. Door de inburgering van het begrip is de naam Russische Dwerghamster taalkundig niet verkeerd. Het is daarentegen wel belangrijk om te erkennen dat deze dieren in wezen geen echte hamsters zijn maar eerder lemmingen. Het gedrag is niet als het gedrag van hamsters en ze vereisen ook andere aandacht van de verzorger. Vaak zijn deze dieren niet tam te krijgen, in tegenstelling tot hamsters die uiteindelijk altijd op de één of andere manier hand-tam worden. De auteur van dit gedeelte heeft zelf nooit een Russische Dwerghamster gehad die niet op volwassen leeftijd gekomen plotseling (haast zonder waarschuwing vooraf) heel erg agressief is gaan bijten. De houders van deze hamstertjes als huisdier wil ik daarom waarschuwen om ze niet al te gemakkelijk aan kleine kinderen te geven. Een beet van een knaagdier laat een levenslang litteken op de vingers achter en zo gemeen als ik de Russische Dwerghamsters heb zien bijten kunnen de gevolgen best nog vele malen ernstiger zijn. Ze zijn daarentegen heel leuk om te zien en aan te raken.

Een veel voorkomend probleem is het gisten van voedsel in de maag. Hierbij ontstaat alcohol, waarvoor de diertjes weer overgevoelig zijn. Net als wel bij sommige volièrevogels wordt waargenomen zal de lemming dan een hoog punt opzoeken en zich daar in een achterwaartse salto, of iets dat daarop lijkt, vanaf werpen. Het is duidelijk dat dit niet prettig is en dat de diertjes zich hierbij kunnen bezeren of verwonden. De oplossing is uiteindelijk een veel eenzijdiger dieet dat bestaat uit minder vruchten, nootjes en zonnebloempitten. Uit het nest of de groep genomen zijn deze dieren uiterst solitair. Het is daarom sterk af te raden om meerdere Russische Dwerghamsters aan te schaffen om in één hok te worden gehouden. Uiteindelijk zullen de jongen worden afgebeten door de ouders en ook onderling hun eigen zelfstandigheid na gaan streven. Deze gevechten zijn beslist niet zachtzinnig en de verzorger kan op dat moment niet met de hand tussenbeide komen zonder het risico te lopen door de beide agressief geworden lemmingen te worden aangevallen. Kenmerkend bij deze ruzies is het alarmerende tandenknarsen waarmee de diertjes elkaar de wacht aanzeggen