Gisteren ben ik in alle veiligheid thuisgekomen, maar had toen geen zin meer om nog wat in de blog te noteren. Het was een reisje van zo'n 950 km (dat valt nogal mee) zonder noemelijke 'incidenten'. Ik moet wel zeggen dat ik nogal wat geluk had wat betreft de files. Zelf in twee kijkfiles terechtgekomen die niet zo lang waren. De bestuurders die in tegengestelde richting reden daarentegen, die hadden minder geluk. In Duitsland hadden die af te rekenen met superlange wachttijden. Eenmaal was de weg volledig versperd door een dwarsstaande vrachtwagen, waardoor het verkeer werd afgeleid via gewone wegen. Geen enkele foto getrokken onderweg. Het regenweer en het weinig aantrekkelijke Duitse landschap zitten hier voor veel tussen. Zo, dat was het dan ; t is leuk geweest en zeker voor herhaling vatbaar. Maar laat het niet om hier af en toe eens te komen piepen ; k ga er zo nu en dan nog eens iets aan toevoegen. CU
Vandaag was het tijd om Zweden te verlaten en terug te overnachten in Denemarken. Opnieuw een trip over de twee gekende bruggen (foto 2 en 3 zijn vanop de Öresundsbrug)
Het laatste deel door Zweden gaf me veel ideetjes voor foto's (met rotspartijen en bladloze bomen; zou leuk zijn in zwart-wit), maar waar moest ik in godsnaam rijden om er te geraken? Ook voor een andere keer dus. Foto 1 is trouwens vanop de snelweg getrokken.
Plots zag ik in mijn rechterooghoek een bord staan met het opschrift "Elingen Älgpark". Daar moet ik zijn, dacht ik onmiddellijk (Älg = eland). Bij de eerstvolgende afrit stond uiteraard geen bordje meer, maar op goed geluk draaide ik links af. Howhowhow, na enige tijd zag ik opnieuw bordjes naar het park. Goeie keus blijkbaar.
Daar aangekomen, blijkt dit een zeer klein domeintje te zijn van wellicht een particulier die wat centjes wil bijverdienen met het showen van elanden. Maar niet getreurd, in een dierentuin heb je altijd omheining met kleine openingen, hier had ik grote openingen waardoor ik gemakkelijk mijn lens kon schuiven. Helaas was de shop gesloten (de eigenaar heb ik trouwens ook niet gezien) en kon ik geen pluchen exemplaar aanschaffen. Soit. En dan nog : k heb uiteraard ook een eland geaaid (k moest toch weten hoe die vacht aanvoelde ...).
Even verder op de snelweg zag ik dan nog een groot bord staan met Älg Safari als opschrift. Hmm, even getwijfeld, maar dan toch doorgereden. Op zo'n safari is het goed mogelijk dat de diertjes verstoppertje spelen achter de bomen ...
Een tijd later belandde ik op grondgebied Denemarken (na de Grote Beltbrug). Bwakkes, plots vele drukker, regen, een file, .... Genoeg redenen om gewoonweg rechtsomkeer te maken, maar ja, dat is ook geen oplossing.
Morgen terug in België (na Duitsland en Nederland uiteraard). Hopelijk geen vertragingen op de weg, want ik ben dat niet meer zo gewoon ...
Deze ochtend dan toch maar mijn koffers gepakt en mijn terugreis naar België aangevat. Ik neem een totaal andere weg terug, namelijk via de oostkust (en ik was naar Gilhov gekomen eerst via het westen, afgedraaid naar Karlstad en dan door het centrum van het land). De eindbestemming van de dag is Nyköping, een stad die zo'n 100km onder Stockholm ligt. Ik wou nog even stoppen in Stockholm om de Skansen dierentuin te bezoeken, maar helaas. Ik stond aan de ingang omstreeks 15h en het park sluit om 16h. Een beetje nutteloos om toch nog binnen te gaan (nog een argument om nog eens terug te keren). Het ganse eilandje (Djurgården) waarop Skansen ligt, is eigenlijk wel prachtig, met al die oude gebouwen. Ik had even gevreesd voor het verkeer in Stockholm, maar dat viel enorm goed mee. Oké, het is er wel wat druk, maar rijden in Brussel maakt me toch nerveuzer. Vandaag helaas geen beeldjes geschoten. Tijdens de rit heb ik nogal wat regen tegengekomen en dan langs de kuststrook nog wat mist erbij. t Zouden geen mooie plaatjes geweest zijn. En daarbij nog, zoals ik al zovele malen ondervonden heb : waar de rustplaatsen en parkings zijn, is er meestal geen mooi panorama te bewonderen. Nogal veel bomen in de weg op die plaatsen. Huh, de uitzondering bevestigt de regel. Ik reed vandaag 2 plaatsjes voorbij waar het dan wel goed was. Maar ja, pas opgemerkt toen ik al niet meer kon stoppen ...
De laatste dag van het WK is aangebroken (snif) ; de tijd gaat toch snel als je je amuseert. Maar niet getreurd; dag is nog lang (hoewel ...).
Bij de tocht naar Åsarna terug rendier voorgeschoteld gekregen (neje, niet op mijn bord!). Uiteraard stapte ik terug uit, waardoor de dieren meer opgeschrikt werden dan door het naderen van mijn auto. Mja, lang heeft het weer niet geduurd. Een achterligger "dwong" me om terug verder te rijden.
Naar het einde van de dag toe heb ik kennis gemaakt met een Duitse fotograaf, die zich specialiseert in actiefoto's van honden. Hij kwam net van Lapland waar een belangrijke wedstrijd van sledehonden zou gelopen zijn. Maar, voor honden die niet tot de vier raszuivere soorten behoren (volgens de regels van de WSA); alé, alle honden mochten er deelnemen. Die honden zouden zo'n kwart sneller lopen dan deze die hier lopen ...(misschien lichtjes overdreven). Da's dus een ideetje voor volgend jaar.
Het was moeilijk fotograferen vandaag. De ene keer een teveel aan licht en een minuut erna te weinig. En koud was het eigenlijk niet ; het werd zelfs 3 graden warm. De dooi heeft zich dus hier ingezet ; misschien best dat het WK gedaan is. Maar vannacht zal het wel nog een beetje vriezen.
k Denk dat ik hier nog een tijdje ga blijven ; er staat hier trouwens nog een huis met 8ha grond te koop voor een peulschil .... Hmm, beter eventjes wachten dit te melden op het werk.
Vanochtend pas om 6h30 opgestaan. Gisteren was ik toch véél te vroeg op het parcours.
Maar toen ik naar buiten keek ....... sneeuw sneeuw en nog eens. Vannacht was er blijkbaar genoeg naar beneden gekomen; mijn auto had een laag van zeker 10cm over zich gekregen. En het was nog aan het sneeuwen.
Ik dacht onmiddellijk dat het niets zou worden in zo'n weer wat betreft foto's. Maar ja, ik ben hier nu toch, dus blijf ik niet zitten.
Na het nodige ruimwerk (sneeuw van de wagen halen), vertrok ik richting Asarna, met mijn fototoestel naast mij. Je weet maar nooit of die rendiertjes er opnieuw zouden zijn. Helaas, geen enkel beestje te zien ; in het terugkeren trouwens ook niet. Maar .... naarmate de weg vorderde, hield het wel op met sneeuwen. Er zou in de loop van de dag nog wat vallen, maar dan erg miniem. Trouwens, de zon heeft zich deze namiddag ook nog eventjes getoond, héél eventjes. Voor de rest was het bewolkt en grijs aan een temperatuur rond het vriespunt.
En ik terug in de sneeuw ploeteren om die hondjes te fotograferen.
Och ja, da's nu al de tweede dag op rij dat ik een lift op een sneeuwscooter krijg bij het terug naar de finish stappen (als de laatste voorbij was). Toch vriendelijke mensen, die Zweden.
En nu een paar beeldjes zeker?? Ditmaal (op aanraden van) geprobeerd geen combinatie van lucht en bomen als achtergrond te hebben.
Bij het terug 'huiswaarts' keren, was t weer van da ... rendiertjes op de rijweg. En weer had ik ze mooi op tijd gezien. Nu ja, k zag ze al van ver staan en reed slechts 80. Bij t eerste beeldje zie je hoe een zo'n beestje voor je uit kan blijven rennen (en maar wiebelen, wiebelen, konijntje rendiertje). En weeral een achterligger die me terug in mijn auto "dwong"; pfffff .... kan een mens nooit eens op zijn gemak wat beeldjes maken van levend wild ????
De dag was dus gestart met een -6, later is dat 'spectaculair' gestegen tot ongeveer -2. Maar ja, ik heb het geen enkel moment koud gehad. Als je je maar in genoeg lagen kleedt, voel je dat niet.
Tja, veel uitleg over sledehonderennen zal k maar niet geven. Enkel dat er combinaties zijn die 52, 42, 24, 18, 15, 10 of 5 km afleggen. Belangrijk is dus (als je ze allemaal wilt zien) een plaats uit te kiezen dicht bij het vertrek of dicht bij de aankomst. Ik koos resoluut om te vertrekken (met stappen) vanaf de aankomst. Kwestie dat ik dacht dat ik dan de zon voor het grootste deel van de dag in mijn voordeel zou hebben.
En toch had ik eerst een mindere plaats uitgekozen (waar de 5 km-rijders erbij komen) .... Soit, ik heb me dan verplaatst en ..... er zijn nog 2 dagen te gaan hé.
Och ja, nog even melden. Ik kan zelf niet alle beelden bekijken omdat mijn imagetank een stroompiek geeft op de hub van mijn laptop (madremadonna!!!!). Voor de mensen die dit niet begrijpen : het marcheert nie op mijnen laptop. k Zal dus moeten wachten tot thuis voor alle beelden te bekijken. Wat ik wel nog kan zien, zijn de beelden die nog op mijn kaart(jes) stonden.
Ook nog even melden dat een Belg een voorlopige eerste postitie heeft in zijn categorie. Achteraf ben ik het Belgisch team gaan begroeten en toen zeiden ze me dat.
Vanochtend om 6h eruit om toch maar op tijd in Åsarna te staan. De eerste start werd immers al gegeven om 8h (en t is een 30-tal kilometer rijden)
Bij een gezapige -6 de auto eerst wat laten opwarmen en "off we go".
Na een 5-tal kilometer, wat zie ik daar ..... getverderrie; rendierbeesten !!
Onmiddellijk de auto tot stilstand gebracht en grabbelen naar mijn fototoestel ; geen tijd om een andere lens op te draaien. Een paar kliks en k zag achter mij een wagen afkomen. Beter terug instappen en proberen door te rijden dus. Op kousevoetjes achter die beestjes hun gat rijden tot ze stuk voor stuk de zijberm ingesprongen waren. De laatste deed er wel een tijdje over .... hij liep eerst met wiebelende kont te brullen (zag ik aan zijn hoofd dat telkens schuin omhoog ging) over de weg totdat hij uiteindelijk toch maar via de berm het bos indook.
Allé, die heb ik nu ook eens tegengekomen .....
(jammer dat ze in de schaduw zaten ; en daarbij nog dat ik op mijn laptopke hier niet volledig de juiste kleuren zie en kan corrigeren)
Veilig en wel aangekomen in mijn "uitvalsbasis" in Gillhov, niet echt een hotel maar eerder een herberg voor groepen. Hmm, voor groepen .... ik zit hier helemaal alleen. Maar dat is niet erg (ik wist het trouwens op voorhand), het is enkel maar om te slapen.
Trouwens, dit ligt hier op een 30km van Åsarna. Alles wat dichter ligt, is al lang bezet.
Ik vind dat ik hier nog vrij snel geraakt ben; k had erger verwacht. De wegen waren overal goed berijdbaar. Vanaf Sveg was er echter wel wat meer sneeuw en ijs op de baan.
Het was opnieuw hoofdzakelijk rijden op wegen tussen naaldboombossen, maar toch was er hier en daar een vergezicht. Zie de beeldjes hieronder.
Zo, op tijd in bed nu ... morgen begint de eerste 'heat' om 8h00.
Orsa Grönklitt is een skigebied, annex dierenpark. Uiteraard ging ik niet om te skieën, maar om diertjes te bekijken. Och ja, Orsa ligt heel wat noordelijker dan Karlstad ; sneeuw verzekerd dus.
In deze streek (Dalarna) heb je nogal wat mooie uitzichten op de vele meren die Zweden rijk is. Jammer is er naast de weg geen plaats om even snel te parkeren en wat kiekjes te schieten. Mocht je het toch proberen, mag je onmiddellijk een takeldienst bellen om je ofwel uit een gracht ofwel uit een sneeuwmuur te halen. Wel opmerkelijk is dat er vele korte inhammen zijn om kort te parkeren, maar deze liggen (strategisch of niet) telkens op een plaats waar je niets kan fotograferen (veel bomen in de weg). De wegen zelf waren totaal vrij van sneeuw en zeer vlot berijdbaar.
Het skigebied en dierenpark liggen nog een twaalftal kilometer verwijderd van het centrum van Orsa. Die wegen waren daarentegen totaal niet sneeuwvrij. Even de gelegenheid dus om mijn sneeuwbanden uitvoerig te testen. Resultaat: "da bolt geweldig". Zie foto hieronder voor een impressie van die wegen.
Het dierenpark was een tegenvaller. Op bepaalde plaatsen zou het mogelijk geweest zijn de vossen, wolven, lynxen te fotograferen op zo'n manier dat je zou denken dat het 'real wildlife' was, maar ..... de beestjes lieten zich daar niet zien ; ze bleven liever gewillig poseren tegen de afsluitingen.
Het tweede beeld is van een uitzicht dat ik had in het dierenpark.
Op terugweg heb ik wel wat bevroren meer kunnen fotograferen ; zie derde foto. En nog meer .... Ik was aan een gezapige 100 km/h aan het rijden toen een tegenligger nogal wat vreemd deed (iets naar het midden toe rijden en zo wat 'tikken' met zijn grootlichten). Eventjes verderop zag ik het dan ........... een eland langs de kant van de weg. Ik reed er op zo'n 10 tot 20 meter langs. Een imposant beest .... Jammer maar helaas kon ik op die plaats onmogelijk stoppen (snif snif).
Ik geloof nu best dat je enorm goed moet opletten als je bij schemerdonker in deze streek rondtoert.
En een aantal kilometer verderop dan nog ... plots zie ik daar een ree de weg over rennen ; ik heb afgeremd, maar k denk dat het niet nodig was omdat het beestje nogal snel de baan over was. Blijven opletten dus .....
Morgen heb ik de trip naar Gilhov voor de boeg; dat wordt mijn verblijfplaats tijdens het WK, dé reden waarom ik naar hier gekomen ben. Helaas heb ik in mijn verblijfplaats geen wifi en aldus (wellicht) voor enkele dagen geen update van deze blog ....
Allé, k laat het hier nu ; nog even champions league bekijken op tv en dan t beddeke in.
