Smartphone.... Sinds enige tijd heb ik ook zo'n ding. Nog maar kort, want ik vond dat mijn gewone GSM nog lang niet versleten was. Maar ja, die kon niet zoveel natuurlijk. Als je dan vergelijkt: met de smartphone kan ik apps installeren, zodat ik alles van overal kan doen. Dat had ik echt nodig. Nu kan ik vanuit mijn luie zetel vakanties boeken. Ik zoek dan naar plaatsen waar ik lekker lui in mijn zetel kan liggen. O, ik installeer ook een app zodat ik kan zien wat er in mijn tuin gebeurt. Zo kan ik op vakantie, vanuit mijn luie zetel, zien hoe de bloemekes groeien. Fijn toch?

En toch vind ik dat er iets aan scheelt, aan die geweldige smartphone. Weet je nog hoe een zeer ouderwets telefoontoestel eruit zag? Zo een met een draaischijf. Er lag een hoorn op, en die had de perfecte vorm. Een buis: gemakkelijk om vast te houden, met aan de beide uiteinden dwarse uitstulpingen zodat je het ene uiteinde tegen je oor kon leggen en het andere voor je mond kon houden. Dat ging met één hand. Je kon in geen tijd "hallo" zeggen!

En nu gaan we terug naar de smartphone: plat en glad. Als je hem "naakt" gebruikt en zo probeert te bellen, schuift hij gegarandeerd uit je handen. Dat had ik gelukkig al direct in de gaten. Ik heb er een hoesje voor gekocht. Het is zo eentje dat je moet openen. Het nadeel is, wanneer ik probeer op te nemen: eerst het hoesje opendoen, dan met mijn vinger "swipen", dan zeg ik "hallo" en dan flapt het hoesje tegen mijn hoofd. Hier heb ik dus mijn twee handen nodig. Mocht de beller dan nog aan de lijn hangen, dan kan het gesprek beginnen.

Beste uitvinder: kan je die geweldige smartphone nog geweldiger maken door te kijken naar zijn prehistorische voorganger?

Zonnige groetjes

Anna