Het is officieel: er is een griepepidemie in ons land. Dat is elk jaar zo, de ene keer wat later dan de andere, dus waarom is deze keer nu zo speciaal?

Wel, omdat ik voor de eerste keer deel uitmaak van die epidemie op zijn hoogtepunt! Niet dat ik voordien geen griep kreeg, toch wel, maar het duurde wat langer voor de virussen mij gevonden hadden. Nu kan ik fier zeggen: ik zit mee in het hoogtepunt van de statistiek! Eindelijk: ik heb gewonnen! Ziezo, ik voel me er al een heel stuk beter door. De zakdoekjes vliegen hier in het rond, de zetel blijft constant ingenomen (er is ook niemand die er wil bij komen zitten), als mijn ogen dan toch eens opengaan, kijk ik naar een dom tv-programma. Gelukkig heb ik keuze genoeg. Aandachtig een educatief, duidingsuitzending of een gewone film volgen, kan nu echt niet. Veel te inspannend. Je ziet het: er is grote nood aan zulke flauwe, ondermaatse programma's! Even wegdommelen kan geen kwaad, er zit niet echt een rode draad in. Mijn brein krijgt carte blanche: het kan zich volledig concentreren op de strijd in mijn lichaam. Wat is het toch fijn, om ziek te zijn!

Ik weet het: mooie liedjes duren niet lang. Gelukkig maar!

Ontsmettende groetjes

Anna