Donker weer vandaag. Tijd om te lezen en zo. En misschien om nog iets bij te leren. We kennen natuurlijk al ontzettend veel, maar ons brein kan veel aan. Hoewel er soms toch ook wat "gedeleted" wordt. Zelfs zonder dat we dat vragen! Schandalig, wie is daar verantwoordelijk voor??

Ik heb een, voor mij gloednieuw, woord gehoord. Weet jij hoe een glijbaan in het Frans genoemd wordt? Nee? Een "toboggan". Mooi hé! Bij ons dus een "schuif-af". Dat vond ik vroeger het leukste toestel van heel de speeltuin. Ik durfde amper op de hoogste, maar een keer geprobeerd, was ik niet meer te stoppen. Later, toen ik een tiener was, gingen we naar de Sinksenfoor. Veel zakgeld had ik niet, dus ging ik eerst goed rondkijken en dan een attractie uitkiezen. En dan zag ik een grote, gele glijbaan! Enfin, het waren er een stuk of zes, naast mekaar. Ik kon mijn geluk niet op, ben drie keer van die schuif-af geweest: één keer al liggend, dat ging niet zo snel als ik verwachtte, dan al liggend op mijn buik, ik maakte een rare landing, en als laatste gewoon zittend, en dat ging nog het snelst. Natuurlijk wist ik dat wel, met de wrijving en zo, maar ik wilde toch alles even uitproberen. Daarna was mijn geld op. Spijtig, ik had nog wel tien keer willen glijden. Mijn broer was nog maar op één attractie geweest: de vliegende hollander. Hij had dus nog geld over. Ik dacht: nu moet ik bij hem blijven, want ik wil nog snoepen en ikzelf ben blut. Zo'n appel op een stokje in een rood laké jasje, mmmm, dat zag ik helemaal zitten. Ik heb gelukkig een hele lieve broer, die makkelijk bezwijkt voor zijn allerliefste zusje, en we wandelden met twee, met zo'n lekkere appel, weg van de kermis, zeer voldaan!

Zonnige groetjes

Anna