Het valt best wel mee, ik probeer zo het positieve er van in te zien.

Mijn zoon had deze week geen school, dus ik moest voor hem geen opvang voorzien. Het is niet altijd even gemakkelijk om les te volgen terwijl hij thuis is, maar ik mag eigenlijk niet klagen. Buiten de paar keer dat hij om eten komt vragen laat hij mij gerust .

De laatste dag van mijn herfstvakantie heb ik ook de kerstboom al gezet. Ik heb dit gedaan om de stress dat ik de voorbije twee jaar hier om had te vermijden. Normaal moet je de boom pas zetten als de Sint geweest is, maar dan zit ik met mijn hoofd al bij mijn examens en heb ik daar totaal geen tijd en zin voor. Dus nu heb ik dat op mijn gemak kunnen doen, en mijn zoon heeft me goed geholpen . Zonder stress!

Ik heb wel een klein paniekje in mijn hoofd voor de examens in januari. Ik denk dat het heel zwaar gaat worden.

Nu moeten we een gigantisch irritante taak maken, EBN (evidence based nursing) en ik haat haat haat het. Ik heb dit beroep mede gekozen om niet achter een computer te moeten zitten, en voor dat vak is dat het enigste dat je kan doen. Artikels opzoeken dat je niet eens kan begrijpen als je ze leest. Echt, ik word er zot van. 

Daarnaast ook al een paar vakken gekregen waarvan ik denk, amaj, hoe moet ik dat allemaal onthouden. Het beloofd weer zwaar te worden...

Maar, ik ga er voor he. Ik geef niet op. Aangezien ik over de helft zit en eindelijk weet waar ik later wil gaan werken (en ze daar geen zorgkundigen aannemen...).

Let's do this!