Voor 1 vak krijgen we maar liefst 10, ja,.. 10! opdrachten.

Ik ga ze zo snel mogelijk proberen afwerken zodat ik ze niet allemaal na de stage moet doen.

Na 2 dagen les heb ik al hoofdpijn en denk ik al dat ik deze examens deze keer misschien toch niet ga halen. De cursus anatomie is echt 2x zo dik als vorig semester.... Hoe? Hoe moet ik dat doen?

En sommige vakken heb ik nog niet eens gehad!!!! Ik heb er nog maar 3 van de 5 gekregen.

Vandaag moesten we een opdracht doen in een rusthuis, met de bewoners wat gaan praten, maar dat heeft mijn zelfvertrouwen weer zo hard naar beneden gebracht. Ik wil de mensen eerst leren kennen vooraleer ik zo rare vragen moet gaan stellen... 

En ookal ging het vlot.. achteraf kwam ik terug bij mijn bewoner op de kamer, dan herkende ze mij niet meer.. Niet tof dus...

Morgen moet ik trouwens naar de infosessie van het ziekenhuis waar ik stage ga lopen. 6 weken op een heelkunde afdeling, ik ben benieuwd.

Ik hoop dat het team goed meevalt, want dat is voor mij echt belangrijk, al denk ik niet dat ik die morgen te zien ga krijgen.

Ik ben vandaag naar de bib geweest met mijn zoontje en heb voor mezelf een boek over stress (eigenlijk gaat het meer over burn-out) genomen. Welja, het bevestigd gewoon weer alles wat ik voel en hoe ik me gedraag. Ik wil echt uit die cyclus, maar ik zou 'begot' niet weten hoe. Het is niet dat ik een paar weken pauze kan nemen van school. Ik voel me dan ook compleet nutteloos. Zoals de lesvrije week, haat ik. 

Er stond in het boek iets over een maximalist... Had ik nog niet zo over gehoord, wel over perfectionist, dat ben ik ook wel, maar op een rare manier.

Maar een maximalist: vanalles tegelijk doen, slecht kunnen kiezen, nooit tevreden zijn, overal in willen uitblinken.

Uhu... Ik kan niet zeggen dat ik me daar niet in herken...

Mijn mama is dus naar Spanje vertrokken, na mijn examens wel. Ze komt eind maart terug. 

Ze heeft gewacht om te vertrekken zodat we samen nog dingen konden gaan doen voor ze weg was.

Tijdens de blok en de examenperiode heb ik dat idee dat ze vertrok goed kunnen verdringen, waardoor het na mijn laatste examen dus extra naar boven kwam.

Ik weet nog steeds niet hoe ik 2,5 jaar zonder haar mijn opleiding moet afwerken. 

Geld voor een babysit of vakantie-opvang heb ik niet. Dus, lessen skippen, of mijn man moet op onze zoon letten, waardoor hij dan minder geld kan verdienen. 

Ik voel me alsof ik nu voor een keuze sta. Moet ik verder studeren, waardoor we meer in de put gaan geraken. Of moet ik gewoon terug een bureaujob gaan doen, van 8-17u, waardoor mijn zoon gewoon in de opvang van school kan gaan. 

Ik zit hier echt mee, en elke keer als ik erover moet praten sla ik ofwel helemaal dicht, ofwel begin ik heel hard te wenen. 

Fijn is anders.