Het gaat niet meer.
Ik zit erdoor.
Ik ben OP.
Veel te veel is het.
Ik heb te veel stress, ik moet er door zijn. Ik heb aan mijn zoon beloofd dat als ik overal door ben ik met hem elke dag iets leuks doe.
Ik roep tegen hem zonder dat het nodig is. Ik heb zo'n kort lontje dat ik echt niet meer te verdragen ben.
En dat weet ik van mezelf, maar ik kan er niets aan doen.
Ik MOET overal door zijn. Dan ben ik zorgkundige! Dan kan ik misschien beginnen werken al. In plaats van nog 3 jaar deze stress te moeten hebben.
|