Life moves pretty fast, if you don't stop to take a look once in a while, you could miss it
23-02-2008
Het galabal
Het galabal
Een lange week hard werken werd gisterenavond beloond met een feestje, een feestje in stijl zelfs: het galabal van Spermalie in
Brugge. Na een opwarmertje bij vrienden thuis of op kot, zakten we met zn
allen af naar de place to be.
Het begon allemaal erg goed: lekker muziekje, cocktailtje in de hand, goed
gezelschap ook, vrienden en vriendin en zelfs familie. Zo passeerden we de
eerste uren van het bal, met gezever en drank, vooral gezever.
En dan begint het. Na middernacht begin je meer en meer
gekke dingen te zien. Vreemde danspasjes worden tevoorschijn getoverd,
kledingstukken beginnen zich op plaatsen te bevinden waar ze eigenlijk niet thuishoren,
de drank vliegt alle kanten op, mensen kijken te diep in het glas en blijven
drinken en het muziekgenre wordt zonder reden omgewisseld van fijne Elektro
naar Frans Bauer en co.
Hoe vroeger het wordt op de morgen, hoe belabberder sommige
mensen er gaan uitzien. Je vindt ze
overal terug dan, de dronken gastjes van 15-16 jaar. Buiten op de ijskoude
grond, binnen ergens weggezakt in een zetel of boven de wc-pot, ondersteund
door twee al even zatte vrienden. Jammer voor hen, des te grappiger voor ons. Maar
ach, waar is de tijd dat ik zelf 16 en dronken was? Dan stonden er ongetwijfeld
ook gasten van 20 met mij te lachen.
Maar het was een goed feestje, voor herhaling vatbaar. Nu is
het weer over met de pret. Ik stort me terug volop op mijn lopende projecten.
Het leven van een eventmanager is hard maar toch ook best aangenaam, want feesten
en werken zullen voor mij altijd met elkaar verbonden zijn.
Jaja, er gebeurt wel eens wat in Ieper. Enkele dagen geleden kregen we een stoet bv's over de vloer, 't is te zeggen: de VTM-kerstparade. Mooie zaak om een stad te promoten tijdens de winterperiode. Ik zelf was niet van de partij. Ik ben sowieso al geen grote VTM-liefhebber en daarbij, ik moest blokken. Ik heb wel het één en ander opgevangen over de parade. Er hing ontgoocheling in de lucht, een aantal aangekondigde bv's waren blijkbaar niet van de partij. Het zou gaan over onder andere Jean-Marie Pfaff en ook Martine Dejonckheere stuurde haar kat naar de kattenstad. Vreemd, vonden de mensen, haar man is nochtans van Boezinge. Het is toch raar dat sommige mensen zich zo kunnen vereenzelvigen met bepaalde personages. Zo zijn ze er bijvoorbeeld ten stelligste van overtuigd dat die één van Familie naar haar zwaaide en die ene knipoog van die andere van de Planckaerts was ook zeker voor haar. Mensen kunnen soms toch naïef zijn.
Jammer genoeg liep niet alles op wieltjes tijdens de stoet. Organisatorisch waren er een aantal vreemde beslissingen genomen. Toen ik het traject onder ogen kreeg, gingen mijn wenkbrauwen spontaan de hoogte in. Er werden namelijk nogal wat kleine straatjes aangedaan, iets wat met meterslange opleggers niet zo voordehandliggend leek. En inderdaad, er kwam miserie van. Blijkbaar moest een treintje volledig losgekoppeld worden (inclusief de locomotief) omdat het anders niet kon draaien. De reden van dit gesukkel was dat het oorspronkelijke traject, via de grotere straten van het Ieperse centrum, te lang was naar de zin van de organisatoren. Dus maar liever 500 meter korter en een hoop miserie dan, moeten ze gedacht hebben. Eén ding staat echter vast, de horeca beleefde een ongeziene topdag. Om negen uur 's avonds, zo'n drie uur na de optocht, was het nog altijd aanschuiven in diverse frietkoten. Waarschijnlijk is het vooropgestelde aantal kijklustigen van 60.000 niet gehaald, maar ik denk dat er qua consumatiegedrag weinig te klagen viel.
Op aanvraag kan ik inderdaad die opdracht wat meer toelichten. Het is de bedoeling dat wij een evenement organiseren dat in het teken staat van een racespel. Dus de locatie, decors, inrichting,... moeten op de één of andere manier met snelle wagens e.d. te maken hebben. Ik kan misschien wel een voorbeeld stellen om jullie in de juiste richting te helpen. Stel dat wij een personeelsfeestje moeten organiseren voor PlayStation België en dat zij als thema één van hun racespellen willen. Hoe zou je dan bijvoorbeeld de zaal inrichten, welke originele locatie zou je daarvoor kunnen gebruiken, ... Zo kreeg ik kreeg al een leuk voorstel: Het lege motorcompartiment van een wagen opvullen met ijs en deze dan gebruiken als 'champagnefrigo'. Naar zulke ideeën ben ik op zoek.
Ik ben net terug van mijn eerste businessmeeting in Brussel.
Zoals ik in een vorige blog al wist mee te delen, doen we ons jaarproject voor
PlayStation België. De opdracht werd ons begin november toegewezen, wat
ondertussen al meer dan een maand geleden is, maar tot voor vandaag wisten we
aan geen kanten wat er nu precies van ons verwacht wordt. Wel, daar hebben we
nu eindelijk zicht op.
Eerlijk gezegd wordt er nog wel veel van ons verwacht.
Gezien het feit dat we nog studenten zijn en dus bijgevolg geen beroep kunnen
doen op jarenlange ervaring, laat staan een vorig gelijkaardig project, wordt
deze klus allesbehalve makkelijk om te klaren. De bedoeling is dus dat we
iets doen rond een racespel van Playstation. Ik ben mij er volledig van bewust
dat iets totaal niet definieerbaar is, maar het zogenaamde beroepsgeheim
verbiedt mij om meer te lossen dan dit.
Nu hoor ik jullie zichzelf afvragen: waarom begint hij er
dan over als hij toch niets mag zeggen? Wel, ik zou een beroep willen doen op
jullie creativiteit. Wij zelf hebben al enkele leuke plannen, maar misschien
schuilt er in elk van jullie ook wel een fantasierijke event-manager. Bij deze
wil ik jullie dan ook beleefd vragen om alle ideeën, visioenen en wat weet ik
nog allemaal, hier onder deze blog te posten. Alles wat jullie te binnen schiet
zou ik graag horen, de zotste ideeën eerst. Het gaat dus om een iets, een
gebeurtenis, een evenement als je wil, in verband met een racegame. Waar ik naar op zoek ben zijn: unieke locaties, indrukwekkende concepten en ga zo maar door. Wat zou jij
ervan maken om het spraakmakend te maken?
Zoals reeds aangekondigd, een kort verslag van de stage in Krakow. Misschien eerst de context wat toelichten. Ik ging, samen met nog twee vrienden uit mijn klas, mee met een firma genaamd Hasbro. Hasbro wie? Hasbro is wereldleider op gebied van gezelschaps- en andere spelen en tevens de organisator van de toernooien voor het Magic kaartspel. Als stagiairs gingen wij helpen bij de opbouw/afbraak en de organisatie van de Grand Prix in Krakow.
De stage bestond vooral uit "eerste keren": de eerste keer dat ik letterlijk van de grond ging (lees: gevlogen heb), de eerste keer dat ik in Polen was, de eerste keer dat ik in een vijf sterren hotel verbleef,... en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan. Het ziet er allemaal erg mooi uit: reisje met het vliegtuig, vijf sterren hotel en dan heb ik er nog niet bij verteld dat alle consumaties op kosten van de firma waren. Maar het bleef niet zo amusant. Jawel, het bleef wel erg amusant eigenlijk. Ik heb waarschijnlijk nog nooit zoveel gelachen in 5 dagen tijd als toen. Maar er moest natuurlijk hard gewerkt worden ook. De zaterdag hadden we er bijvoorbeeld een shift van meer dan 18u op zitten, en de zondag was het weer om 6u 's morgens opstaan. Het kruipt wel in de kleren, zo'n stage.
Maar alles was zeker de moeite waard. De groep was fantastisch en de sfeer mogelijk nog beter. Na iedere werkdag zat de hele bende samen in de bar om te bekomen van de geleverde prestaties, en daar werd wat afgelachen. De rode draad doorheen onze lachbuien was zonder twijfel Marcel, een memorabel figuur. Marcel is de Poolse verdeler van de Magic-kaarten en onze tolk op het toernooi. Ik geef jullie wat anekdotes ten beste, ik weet niet of het hier even grappig zal zijn als in het echt, maar ik zal mijn best doen.
Op een bepaald moment komt een speler naar Marcel en vraagt hem: 'Do you know where Marcel is?' waarop Marcel antwoordt: 'I don't know Marcel, maybe he's in the other room'. Daarna wendt hij zich tot een Vlaamse collega en zegt doodleuk: 'I told him that I don't know Marcel, but I am Marcel.' Waar slaat dit nu op? Ik kan er nog altijd niet bij. Een tweede vreemde uitspraak: Marcel zegt: " I'm going home, I have to go carpetcrawling." Wij vragen verbaasd aan Marcel: " Why do you have to go carpetcrawling?" De uitleg van Marcel: "Because that's what I do when I go home." Tot op de dag van vandaag zijn we er nog altijd niet uit wat 'carpetcrawling' dan wel mag betekenen en waarom hij het doet. Marcel was trouwens ook diegene die 8 taxi's besteld om meer dan 100 man thuis te krijgen en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan. Het lijkt me toch een raar volkje, die Polen. De uitspraak van de organisator was dan ook de nagel op de kop slaan: "Marcel, we have to plant you, and grow a field of you" en daarmee was alles gezegd.
Ja, het was wel de moeite en als deze stage toonaangevend was voor de komende, ben ik zeer zeker kandidaat om nog mee te gaan. Ik zou gerust nog 3 blogs kunnen vullen over Krakow, maar ik denk dat ik het hierbij zal laten. Voor verdere informatie kunt u gerust bij mij terecht.
