Ik weet niet wat me bezielde, Cage was aangereden door een truck. Ik heb een grote fout begaan, ik heb hem begraven achter het dierenkerkhof. Jud had me nog zo gewaarschuwd dat ik het niet moet doen. Ik zou namelijk niet weten hoe hij terug zou komen, hij zou anders zijn, kwaadaardig net als de kat. Vandaag is hij terug gekomen en heeft hij Rachel en Jud vermoord. Ik moest Cage wel vermoorden, uit vrees voor mijn eigen leven. Ik kon de dood van Rachel niet aan dus besloot ik om haar te begraven achter het dierenkerhof, ik denk dat ik een manier gevonden om haar terug tot leven te wekken zonder dat ze bezeten word door de Wendigo.
Rachel en de kinderen zijn op bezoek bij de moeder van Rachtel, ik besloot om niet mee te gaan. Mijn band met de ouders is namelijk niet zo goed. Church is dood, hij werd aangereden door een truck. Ik besloot om hem te gaan begraven met Jud, we begroeven hem op een indiaans kerkhof achter het dierenkerkhof, het kerkhof heeft magische krachten volgens Jud. De volgende dag keerde Church terug, ik was zeer geschrokken. Hij was duidelijk anders maar de plek had magische krachten. Jud vertelde dat er maar een paar mensen zijn die het geheim van de kerkhof wisten, ik besloot om te zwijgen. De volgende dag kwamen Rachel en de kinderen terug thuis. Ze hadden niks door, ik vertelde hun dat de kat zich een beetje vreemd gedroeg door de castratie. Ze geloofden het meteen.
Ik werd wakker om 7u. Vandaag was namelijk mijn eerste werkdag op de universiteit, ik ben er aangenomen als arts aan de universiteitskliniek. De ochtend verliep echter rustig. Even later brak de hel los, er werd een jongen binnengedragen. Ik zag direct dat hij stervende was. Een deel van zijn schedel was weggeslagen en zijn hersenen lagen open en bloot. Er gebeurde iets heel vreemd, de jongen kende mijn naam hij vertelde mij iets vaags over het dierenkerkhof. Ik snapte er niks van waarschijnlijk was hij aan het hallucineren door de shock. Ik deed alles wat ik kon maar de jongen overleed, recht voor mijn ogen. Later op de dag werd duidelijk wat er gebeurd was, de jongen noemde Victor Pascow. Hij werd aangereden door een auto toen hij aan het joggen was. Ik was aangeslagen, ik had namelijk op een rustigere eerste werkdag gehoopt.
Gisteren avond vertelde Jud mij dat er een dierenkerkhof verschuilt ligt achter mijn huis. Het is maar enkele kilometers lopen en blijkbaar begroeven de kinderen vroeger hun huisdieren op het kerkhof. Vandaag ben ik het gaan bekijken met Jud, Rachel en de kinderen. Ellie werd voor het eerst in haar leven met de dood geconfronteerd, en met de gedachte dat Church ook ooit eens zal sterven. Rachel had er genoeg van, ze wou naar huis. Ze zag dat haar kinderen echt geraakt waren door het kerkhof. Eenmaal thuisgekomen had ik een knallende ruzie met Rachel, ze vond dat Ellie en Cage niet hadden moeten meegaan. Ze zijn nog veel te jong om geconfronteerd te worden met de dood. Persoonlijk vind ik dat de dood iets heel natuurlijk is, je moet het kunnen bespreken met je kinderen. ze gaan er nog meermaals geconfronteerd mee worden.
Het is zover, we zijn officieel verhuisd. Het was een lastige dag Cage heeft namelijk de hele tijd zitten wenen en Ellie werd ongeduldig van de lange autorit.
Het huis is echt prachtig. Het enige nadeel is dat er een gevaarlijke weg langs ons huis loopt waar voortdurend trucks rijden. Ik hoop maar dat er daar geen ongelukken zullen van zullen komen...
Ik heb ook kennisgemaakt met de overbuur Jud en zijn vrouw Norma, ze zijn een oud stel en ze hebben veel verhalen over de buurt. Jud voelt aan als een vader voor mij, ik kan alles met hem bespreken. In de avond ben ik een biertje met Jud gaan drinken op zijn terras. Hij vertelde dat zijn vrouw zwaar ziek was, ze had namelijk veel last van haar rug. Het was een zeer vermoeiende dag dus besloot ik om te gaan slapen.
