Woensdagavond werd de balans opgemaakt van de eerste dagen kamp. Conclusie: “we hebben chance dit jaar, we hebben nog geen blessures opgelopen”. Twaalf uur later staat de teller plots op vier. Lila, Floor, Lore Venus, Simon. Alle vier sukkelden ze de verzorgingskamer in, op zoek naar het nodige ijs om de blessures te soigneren. Maar gelukkig gaat het maar over lichte blessures zonder erg. Dus de conclusie blijft … een topeditie op het gebied van blessures.

Donderdagavond – na een dag hard trainen hadden de spelers wel wat ontspanning verdiend, en hoe kan je beter ontspannen dan een vliegreisje naar mooiere oorden (Bestaat er eigenlijk een mooiere locatie dan het exotische Arendonk?). Na een grondige security check door onze stewardessen ad-interim, mochten onze jongens en meisjes aanschuiven aan gate 4, op weg naar de mooiste plekjes op onze aardbol. Zweden, Australië, Spanje stond er te lezen op de vliegtickets, maar ook partylocaties zoals Ibiza en Jamaica werden bezocht. Cocktails werden gedronken, dansbeentjes werden boven gehaald. In Scandinavië werden heuse vikings-spelen gespeeld - waar Mauro, Warre V, Daan en Floor (allen U10) de overwinning binnenrijfden tegen Maarten M, Samuel, Tobias en Hannes (allen U16). Een quote van één van de verliezers: “En we hebben ze echt niet laten winnen”.

Eerder op de dag werd er ook een andere quote bovengehaald. “Waarom trek jij de meisjes voor Coach? Dat is echt Feminalisme”. Een mooi stukje taaluitbreiding, uit de mond van één van onze U14ers L.T. (en het was niet Len Tant J )

Na een dag van hard zwoegen mocht iedereen een beetje later gaan slapen en van de eerste tot de laatste vonden ze het slaapuurtje nog steeds te vroeg ingepland. Time flies when you’re having fun!

Nog één dagje trainen, nog één dagje zwoegen en dan komen de ouders. Voor sommigen een hel, voor andere terug naar de hemel.

(Kom ze halen, zo snel mogelijk want we zijn ze beu – getekend de trainers) àgrapje J

Tot vanavond!!!

De kampgasten