Het gaat allemaal ZO snel. Plots hebben we een dochtertje erbij en ineens is ze nu al 6 maanden! Ze
rolde als een bezetene heel het huis rond, tot ze plots op haar buikje,
al sluipend, de volgende manier van voortbewegen heeft ontdekt. We
kunnen ze geen 2 seconden meer alleen laten, want overal kruipt ze op,
trekt ze aan, steekt ze in haar mond of wil ze hebbenhebbenhebben... Vooral
kranten zijn op dat laatste vlak favoriet. Als ik het van andere
kindjes hoor vinden zij dat ook wel leuk. Alleen jammer dat die inkt
afgaat, hé. Dat lijkt ons niet zo gezond, dus wij houden nu alle
kranten en tijdschriften ver uit de buurt. Toch is het straf hoe ze er
op één of andere manier toch weer aan weet te geraken! Eigenlijk zouden ze eens kranten moeten uitvinden, die wel veilig zijn voor kleine kindjes. Ook zwemmen vindt ze echt geweldig. Qua
groei doet ze het op mama's melk nog steeds uitstekend, al zijn we
vanaf dat ze 6 maanden is, wel met vaste voeding begonnen. Dit
volgens de Rapley-methode, waarbij kindjes die 6 maanden borstvoeding
hebben gekregen, stukjes krijgen aangeboden. Dit omdat ze, door de
borstvoeding, al voldoende ontwikkelde kaakspieren hebben om te kunnen
kauwen. Veel
eet Leni nog niet, maar dat geeft niet omdat de borstvoeding nog
voldoende aanvulling is. En wat ze eet, eet ze met veel plezier en
smaak, ik probeer enkele foto's toe te voegen, zo kan je ook haar
maaltijden bewonderen! In september gaat ze naar de creche en volgende week is er alvast een wenmomentje, we houden jullie op de hoogte! Groetjes, Bart en Evelien
13-08-2008 om 11:24
geschreven door Bart
18-01-2008
update2
Hoi iedereen, Ondertussen komt het nu wel heel dicht, al vinden we dat het ook nog wel lang duurt, tot de 29e... Alles is nog steeds heel goed OK, zo goed dat we maar om de 2 weken naar de gyneacoloog moeten. De vorige keer was 10/01 en moest Evelien voor de eerste keer aan de monitor liggen. Dat was helemaal niet zo fijn, hoor, die banden spanden enorm aan de buik en dat zorgde voor duizeligheid. Maar bon, alles was dus heel goed. Nu moeten we 24/01 terug en als ons kindje dan nog niet is ingedaald ofzo, gaat er toch een datum afsgesproken worden om ingeleid te worden. Dit omdat het hoofdje toch aan de grote kant is, kwestie dat ze nog natuurlijk kan geboren worden, hé. Aftellen tot 24/01 dus... We houden jullie op de hoogte! groetjes Bart en Evelien
18-01-2008 om 00:00
geschreven door Bart
24-11-2007
update
Op maandag 12 november terug een bezoekje bij de gyneacoloog. Alles was in orde, maar alweer lag ons wondertje qua gewicht volgens de gyneacoloog heel wat voor op schema. Omdat er ook nog een beetje vruchtwater meer is dan normaal, raadde hij een onderzoek naar zwangerschapsdiabetes aan. Op
woensde 14e ben ik dan niet naar de godsdienstles gegaan, maar naar
Sint-Augustinus, samen met de mama, om het onderzoek te laten doen. Dit bestond uit: bloed laten prikken, een vies zoet drankje drinken en een uurtje later opnieuw bloed laten prikken. Vrijdag
mocht ik dan naar de dokter bellen voor het resultaat en gelukkig was
het positief. Geen diabetes... Dus, ook geen dieet! Wat de verdere consequenties van het gewicht zijn, zullen we volgende week woensdag wel horen, dan moeten we terug.
Ondertussen
voel ik onze pruts heel regelmatig bewegen, maar toch niet elke dag
even veel en even hard. Maar ja, dat zal ook wel aan de drukte op het
werk en de voorliggende placenta liggen, zeker. Ook zijn we nu al
een stapje verder in de voorbereidingen: de doopsuiker is besteld en
zou volgende week klaar zijn en de geboortekaartjes kunnen ook één van
de dagen besteld worden. Tot gauw, Evelien
24-11-2007 om 00:00
geschreven door Bart
29-10-2007
kort verloop van de zwangerschap tot hiertoe
26/05: Nadat op de bosklassen mijn maandstonden niet gekomen waren, testten we vandaag positief! 27/05: Bart is vandaag de hele dag weg, maar ik kan aan niets anders denken dus ik breng Evi (in Italië) en Tine al op de hoogte...
29/05: bloed laten nemen. 30/05: ook de uitslag van het onderzoek is duidelijk: we zijn zwanger!
Heel wat mensen hebben vermoedens, omdat ze ook wel van mijn kinderwens weten en ik niet goed weet hoe te reageren als erachter gevraagd wordt... Het grote zwijgen (tot 12 weken) is begonnen.
13/06: afspraak bij de gyneacoloog. 1e echo. Alles is in orde, we hebben zelfs het hartje horen kloppen... We zijn nu 7 weken zwanger.
Vandaag hebben we het tegen mijn (Evelien) mama en Astrid vertelt. Zij waren ook heel blij, maar moeten ook nog even zwijgen. 16/06: vandaag vertelden we het grote nieuws bij Bart thuis. 19/06: Stefanie is ook op de hoogte gebracht. 22/06: Ook mijn papa weet het nu. 29/06: Vandaag brachten we onze grootouders op de hoogte.
8/07: Volgens de gyneacoloog is het geen enkel probleem dat ik meega op kamp. Vandaag breng ik dus alle leiding op de hoogte, zodat zij weten waarom ik me elke dag ga douchen op kamp en waarom ik niet veel zal helpen met het sleuren van materiaal. Iedereen reageert erg enthousiast. We brachten de voorbije week ook alle vrienden en collega^s op de hoogte met een zelfgemaakte rebus.
18/07: Ik had al een paar dagen last van steken in mijn zij. Na de vlaggenwacht, voor de leiding ZONDER slaap, was ik de hele dag niet OK. 's Avonds kreeg ik dan ook koorts. Het werd me allemaal teveel en ik wilde naar huis. Ik kon ook meerijden met iemand naar Beveren en heb dan geen moment meer getwijfeld. De volgende dag mocht ik al op controle, niet bij mijn eigen gyneacoloog, maar dat deed er niet toe. Gelukkig zag alles er OK uit.
23/07: naar mijn eigen gyn. voor de tripple-test en nekpooimeting. Alles meer dan OK, we hebben slechts 1 kans op 18 000 en zoveel dat het kindje een aandoening zou hebben. Natuurlijk zegt zo'n test niet alles en sluit die ook niet alles uit, maar het is wel al een geruststelling. Ze raden pas verder onderzoek aan vanaf 1 kans op 300, waar wij dus ver vanaf zitten.
20/08: volgende echo. Nog steeds alles OK. Mijn bloed is nog een keer onderzocht voor toxoplasmose, omdat de hygiëne op kamp en op pukkelpop toch niet alles was. Maar, ik ben gelukkig niet besmet. Deze keer kregen we ook een video met de echo mee. Geweldig!
17/09: 20 weken echo op bijna 22 weken ;-) Alles OK!
Ik voel nu langzaamaan wel dat ik steeds minder afkan en steeds meer rust nodig heb. Best wel frustrerend soms...
13/10: Bart voelde ons wondertje voor de eerste keer bewegen. Wat een wonder...
15/10: infosessie in het ziekenhuis. Het spreekt me er niet echt aan, maar we willen ook zo kort mogelijk in het ziekenhuis blijven.
17/10: bezoek aan de gyneacoloog. Nog steeds alles OK. Zoals alle voorbije keren ligt ons kindje voor op het groeischema. Het zou dus wel eens kunnen dat het wat vroeger zal komen. Toch houden we eind januari voor ogen. Je weet nooit, hé, en zo worden we niet teleurgesteld moest het dan toch langer duren.
29/10: 1e sessie prenatale kiné bij Raïna De Ridder. Dit was best wel leuk en vrij interessant. Eerst een inleidend gesprek, daarna al enkele ademhalingsoefeningen en tips. Na deze 9 sessies hoop ik nog beter voorbereid te zijn op de bevalling en liefst op de natuurlijke (zonder epidurale) manier.
Zo, dat was het tot hiertoe.
29-10-2007 om 00:00
geschreven door Bart
Voorgeschiedenis
Ik, Evelien, wilde, als ik mijn hart volgde, al heel lang een kindje. Maar, je hart volgen is niet altijd het verstandigste wat je kan doen. Tenslotte hebben we alletwee 5 jaar gestudeerd en hadden we al die tijd dus geen inkomen. We woonden ook nog niet echt samen. En Bart was er ook nog niet helemaal klaar voor om papa te worden.
Maar, in april 2007, toen we al even samenwoonden en ook een leukere plaats om te wonen in het vooruitzicht hadden, beslisten we om (eindelijk ) te gaan voor een kindje. Tenslotte lees je overal dat het gemiddeld wel een half jaar tot een jaar duurt om zwanger te worden. Liefst zouden we ons kindje nog krijgen voor we zelf intensief in onze bouw aan de slag gaan. Want tijdens de werken hoogzwanger zijn, leek ons niet ideaal, omdat we zoveel zelf willen doen. En na de bouw pas beginnen proberen om zwanger te worden, dat vonden we toch nog wel lang.
Tot onze grote verrassing waren we na de eerste maand al zwanger! Nadat we van de schrik bekomen waren, vonden we het echt ZALIG nieuws! Eind januari 2008, dus mooi voor we zelf aan de werken gaan beginnen, zouden we ons kindje mogen verwachten. Onmiddellijk maakten we een afspraak met de huisarts, voor een bloedtest, en met de gyneacoloog (daar konden we pas 2 weken later heen). Het bloedonderzoek was positief, we waren echt zwanger! Een beetje minder nieuws was dat ik niet immuun ben voor hepatitis A en B, niet voor het CMV-virus, niet voor toxoplasmose en niet voor listeriose. Mijn huisarts maakte me al heel bang en verweet me praktisch dat ik me niet op voorhand hierop had laten onderzoeken. Wist ik veel...
Gelukkig was de gyneacoloog heel wat rustiger en rationeler. Dat ik niet immuun ben, is allemaal niet zo erg, zolang ik maar op bepaalde dingen let. Wel moest ik stoppen met werken op de lindenlaanschool, want dat was bij de kleutertjes en die kunnen je gemakkelijk het CMV-virus overzetten. Op de echo zagen wij niet veel, maar de gyneacoloog genoeg om te kunnen zeggen dat alles in orde was en we dus echt volledig konden beginnen genieten van de zwangerschap.
29-10-2007 om 00:00
geschreven door Bart
27-09-2005
Leni
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
 "Wink"){kind=icon}
