Georgië, gelegen in de Kaukasus, was tot 1990 een deelrepubliek van de voormalige Sovjet Unie.
Reeds van kleins af had hij een oogje voor schilderen en dat is niet onopgemerkt gebleven door zijn nonkel- Tariel Bardadze -, die een beroemd kunstschilder was.
Heel vroeg volgt hij kunstonderwijs en in het jaar 1972 eindigt hij met reeds enkele jaren praktijk zijn basisopleiding (zoals hier Academie).
Daarna volgt een doorgedreven opleiding aan het College" Jacob Nicoladse "( een gerenommeerde academie voor o.a. sculptuurkunst geïnspireerd door Rodin), hij haalt er zijn eerste belangrijke diploma.
In 1984 wordt de kunstenaar het jongste lid van de "Academie voor Schilderkunst".
In 1987 eindigt een specifieke opleiding aan de Georgische Academie voor grafische kunst, zijn profs waren er: Dinara Nodia; Serfo Kashgiani en Dimitri Eristavi.
In 1993 behaalt hij aan de Academie voor grafische kunst zijn laatste diploma met grote onderscheiding.
Stilaan werd opgemerkt dat hij streefde om bij de beste kunstschilders van zijn land te behoren.
Over zijn werk:
In zijn geboorteland Georgië werd hij, na zijn academische vorming, meteen ook opgemerkt als een kunstenaar met een veelvuldig plastisch talent. Hij won er verschillende wedstrijden, innoveerde nieuwe zaken, onderhield nauwe contacten met de lokale kunstenaars, maar kreeg er ook de smaak om eens in de schaduw van Montmartre op de Place du Tertre te gaan schilderen.
Via Berlijn en Parijs kwam hij in België.
De kunstenaar verklaart dat hij schildert vanuit het gevoel. Vandaar misschien dat de meeste werken onder twee categorieën te klasseren zijn: er zijn werken die de pure schoonheid bezingen, waarin de kunstenaar de bovenhand haalt. Dan schildert hij aangename taferelen, dromerig, speels, met zonnige kleuren, maar ook heel vaak vrouwelijke figuren als schoonheidsideaal.
De vreugde, de harmonie is echter niet altijd te vinden. Soms is het verdriet, de angst, de verscheurdheid het overheersend gevoel. We zien taferelen die religieus of filosofisch geladen zijn, kerken, figuren, van verschillende werelden, fabelachtige vogels, symbolen die verwijzen naar uiteenliggende culturen. De kunstenaar situeert zich meestal tussen twee werelden, een wereld achter zich en een wereld voor zich, die hij in zijn fantasie tracht te verzoenen.
Geniet van zijn werken, neem de tijd om weg te dromen in de fantasie die de kunstenaar voor ons schept.
(bron: virtuele perscentrum , gepubliceerde artikels;Auteur: Ronny Laporte)
