Daar ben ik weer. Nu met gezeur over de vlaamsche televisie op donderdag. En woensdag. En vrijdag! EN zaterdag! Want laten we eerlijk zijn: veel is er niet te zien op de Vlaamsche tv. Mijn visie op drama/komedie heb ik al meegegeven, maar is er dan niets wat ik wel kijk?
Wel, maandag is er Boer zkt Vrouw, dinsdag de Beste Hobbykok en zondag de Pappenheimers. En dan hebben we alle programma's gehad die ik volg op de Vlaamsche televisie. Niet veel he. Op alle andere dagen is er gewoon geen fluit te zien. Denk even mee: woensdag is er Volt op één (bweuks, zo saai), de Rodenburgs op vee-tm (geen vlaams drama) en vt4 zendt wat Amerikaanse politieflut uit. Donderdag is er Los Zand en Koppen op één (nee dank u), de Schuld van vtm en Tv makelaar op vee-tm (de schuld van vtm dat er niets te zien is op die dag), VT4 probeert Roos door een gat in de muur te duwen (geeuw) en 2BE duwt ons Expeditie Robinson seizoen 584 door het strot. Vrijdag is er Peter Live op één (ik kan die mens echt niet af) en alle andere zenders zenden films uit (vaak ook weer herhalingen) en op zaterdag is er gewoon niets te zien (soms zijn de Pfaffs een optie: hard lachen met de domheid van JM en zijn familie). Woepie. Dat cumuleert dus in 3 programma's die ik volg. Ok ok, Het Nieuws en Man bijt Hond en Komen Eten volg ik ook wel, maar dat is dagelijks. Maar voor mij als kijker is er dus niet veel te zien op de Vlaamsche buis.
Geen nood! Lang leve de Amerikaanse zenders, want zij verwennen mij op donderdag met Glee, The Middle, Cougar Town, Modern Family en ... South Park! Al 13 seizoenen lang kan ik hard lachen met de avonturen van Cartman, Stan, Kyle, Kenny & Butters. Al voor de serie hier te zien was op televisie (heeft ook 10 seizoenen geduurd eer TMF de reeks dagelijks is beginnen uitzenden, shame on you!) was ik fan. Al was het maar om de merchandise die hier onze winkels overspoelde. Zo heb ik ooit op een kerstfeestje een speelgoedversie van Eric Cartman gekregen. Dat poppetje had dan nog eens de eigenschap om iets te zeggen als je hem oppakte: zo kwam er onder andere het zinnetje "I'm not fat, I'm big boned" uit. Heel grappig natuurlijk, zeker als je weet dat ik een beetje op Eric lijk. Hilariteit onder de kerstboom.
Het leukste aan Southpark vind ik nog altijd de 'wijze lesjes' die bedenkers Matt & Trey willen meegeven aan hun publiek. Ze hebben altijd een grond van waarheid en zijn helemaal niet zo belerend als de lesjes die je indertijd mee kreeg met rommelsitcoms ala 'Family Matters' en 'Full House'. De aflevering van deze week was daarop geen uitzondering, maar de les die je meekreeg was er wel eentje om over na te denken (moehaha): plassen in het zwembad.
Iedereen heeft dat wel al eens gedaan (behalve ik natuurlijk :)). Eigenlijk vinden we het allemaal vies, maar toch doen we het allemaal. En als je er even bij stilstaat, dan vind ik het eigenlijk degoutant: als iedereen in het water pist, dan krijg je die (verdunde) pipi in je mond, samen met weet-ik-wat-nog-allemaal. IEUW! Nu ja, al die argumenten werden ook weer door de makers aan de kant geschoven: je zwemt ook in de zee (een mega toilet als je wil) en in elk zwembadwater zit er ook chloor, dat veel schadelijke deeltjes elemineert. Maar toch: ik moet ook niet weten wat er in een curryworst zit, dus moet ik ook niet weten dat 2/3e van de mensen in een zwembad plast.
Toch was dit een onderhoudende aflevering en heb ik een paar keer hard gelachen. Jammer dat het seizoen ondertussen is afgelopen eigenlijk, want nu is het weer wachten tot Maart 2010!
Dit televisieseizoen worden we verwend door de Amerikaanse 'Big 4' (eigenlijk 'Big 3', maar Fox telt voor mij ook mee): ze hebben zich duidelijk meer moeite gedaan dit seizoen om de kijker te verwennen met goede, leuke en onderhoudende televisie. Helaas kan ik daar NBC dit jaar niet bijrekenen: op 30 Rock, Community en Parks & Recreation na is de programmering aldaar gewoon slecht. Meer zelfs: Jay Leno is gewoon flauw!
Maar ABC, CBS en Fox kunnen mij dit seizoen wel bekoren: Glee, Modern Family, Cougar Town, TBBT, HIMYM, Desperate Housewives, Ugly Betty, Dollhouse, ... allemaal leuke programma's om naar te kijken. Maar er is een nieuwe sitcom die ik echt niet te versmaden vindt: 'The Middle'.
De setup van de show is simpel: we volgen het leven van een gezin in de middenklasse in de Amerikaanse staat Indiana. Nu is deze sitcom niet echt een hoogvlieger qua originaliteit, maar de situaties zijn heel herkenbaar en de kinderen van dit 5 koppige gezin zijn gewoon hi-la-risch. Zo is er zoon Axl, een nudist die duidelijk in zijn puberteit zit: hij luistert niet naar zijn moeder, is lui, denkt alleen maar aan meisjes. Maar eigenlijk is Axl de saaiste van de 3 kinderen: zijn zus Sue en (vooral) broertje Brick zijn veel hilarischer.
Sue is de middelste dochter van het gezin en heeft altijd pech: ze is optimistisch ingesteld en probeert altijd voor nieuwe dingen te gaan (zo probeert ze lid te worden van het schoolkoor, probeert ze bij het zwemteam te geraken, wil ze graag meehelpen als ballenmeisje bij tennis en verkoopt ze deur-aan-deur (met veel enthousiasme) 'kaas en worst'), maar slaagt nooit in haar opzet. Haar ouders proberen haar zo goed mogelijk te steunen in alles wat ze doet, maar moeten haar ook vaak temperen, want Sue is soms iets te hevig. Het allerleukste personage uit de reeks is echter de jongste zoon van het gezin: Brick. Brick is een 7 jarige intelligent kerel, maar Brick heeft helaas een heel laag EQ: zijn enige vrienden zijn zijn boeken en zijn rugzak- aan echte vrienden heeft Brick geen behoefte. Daarnaast heeft Brick de rare gewoonte ('The Sixth Sense', iemand?) om tegen zichzelf te fluisteren. Naar het waarom hebben we het raden, maar het geeft het personage iets hilarisch.
De hoofdrol is echter weggelegd voor Patricia Heaton en Neil Flynn. Het verhaal wordt ook verteld vanuit het standpunt van moeder Frankie, en ook zij heeft het moeilijk: financieel is het niet altijd makkelijk voor het gezin Heck, en we zien dan ook hoe zij elke dag opnieuw haar kinderen moet grootbrengen, haar huishouden moet organiseren en ondertussen ook nog wat geld probeert te verdienen.
Nee, het leven van een gezin in de middenklasse is dan misschien niet makkelijk, maar voor ons alvast wel hilarisch. Een aanrader!
Ik ben een kind van de jaren 90: ik ben opgegroeid met new beat, met Snap!, met de opkomst van de vee-tm en de onnozele Vlaamse artiestenparade in 'Tien om te Zien', met REM en Army of Lovers, maar ook met Beverly Hills 90210 en Melrose Place. Aaron Spelling was gewoon een goede producer, die wist wat zijn publiek aansprak. BH90210 en MP waren dan ook een schot in de roos. Ondertussen is The CW vorig seizoen begonnen met een remake van 90210 (die, oh originaliteit, ook 90210 gedoopt werd) en dit seizoen is daar ook een remake van Melrose Place aan toegevoegd. Nu heb ik het eerste seizoen van de '90210' remake ook bekeken, maar ik kwam al na 5 afleveringen tot het besef dat ik te oud ben geworden voor zulke tienersoapjes. De storylines zijn namelijk bijna exact dezelfde als die uit de jaren 90 en (daar ben ik weer) ik kreeg een enorm 'déjà vu' gevoel. Jammer voor mij, maar tienermeisjes en jongens van tegenwoordig zullen er wel van smullen.
Dat gevoel had ik ook toen Fox ons eind vorig seizoen een preview gunde van Glee. Toen ik de verhaallijn las (een dramedy over het leven van koorleden op een middelbare school) kreeg ik datzelfde déjà vu gevoel weer. Maar wat was ik fout! Uit nieuwsgierigheid heb ik dan toch maar de eerste aflevering bekeken (je kan immers niet oordelen vooraleer je het zelf hebt gezien) en ... ik was meteen verkocht. Ik was zelfs een beetje boos op Fox: moest ik nu 3 maanden wachten tot ik een tweede aflevering kon bekijken? Ik heb dan maar die ene aflevering grijs gedraaid afgelopen zomer: zeker 4 keer heb ik die eerste aflevering herbekeken. En toen dan eindelijk de tweede aflevering werd uitgezonden, werd ik niet teleurgesteld. Meer nog: het is een van beste nieuwe programma's dit televisieseizoen.
Natuurlijk zitten ook in deze reeks alle flutelementen die een tiener highschool drama moeten bevatten: ruzie maken, tienerzwangerschappen, liefjes afpikken, strenge leerkrachten, vermanende ouders, ... maar in Glee stoort mij dit geen seconde. En waarom niet? Omdat Glee iets heeft wat de show enorm sterk maakt: de muziek. In elke aflevering worden minstens 4 nummers gebracht door het koor (of enkele andere personages) en die muziek trekt de show vooruit en maakt de reeks gewoon ... tof. Je zit echt te wachten tot wanneer er een nieuw nummer gebracht wordt. Goed, het zijn geen originele nummers (allemaal covers of remixen van bestaande nummers), maar de manier waarop ze worden gezongen en in beeld gebracht is gewoon meesterlijk. Ryan Murphy (Nip/Tuck) heeft hier niet echt een juweeltje gemaakt qua storyline (zoals gezegd: alle verhaalelementen heb je al eens in een ander programma gezien), maar de sterke acteerprestaties, fantastische stemmen en muziek maken van Glee echt een van de leukste 45 minuten van de week.
De muziek is overigens ook via I-tunes te verkrijgen, en als je liever de CD hebt, kan je die gewoon bestellen op Amazon.com. En je moet niet wachten tot Glee hier op de Vlaamse zenders te zien is: via Iwatch van vtm kan je de reeks nu al bekijken.
Een van mijn favoriete programma's op de Amerikaanse televisie is 'The Big Bang Theory'. Een serie over 4 nerds en een blonde stoot, een beetje 'Beauty & The Nerd', maar dan in sitcomformaat gegoten. De reeks loopt al 3 seizoenen op CBS en is ondertussen een van de best bekeken komedies in de Verenigde Staten. En ook ik ben gevallen voor dit hilarisch half uurtje vertier. Vooral Sheldon (de ubernerd van de reeks) krijgt mij aan het lachen, en als hij wordt samengebracht met Penny (de blonde buurvrouw), is dit bijna gegarandeerd een schot in de roos.
Gisteren was de leukste aflevering (tot nu toe) van het derde seizoen te zien en ik moet zeggen dat ik echt buikpijn heb gehad van het lachen. Leonard, Raj en Howard zijn op kampeertrip (daarover later meer), waardoor Sheldon nu voor Penny moet zorgen, die gevallen is in haar bad en dringend naar het ziekenhuis moet worden gebracht. En dat bracht de nodige hilariteit met zich mee: Sheldon moet Penny helpen aankleden ('That's not my arm!"), dan naar het ziekenhuis voeren, haar vervolgens helpen met het invullen van het aanmeldingsformulier ('There, There, Sheldon is here') en uiteindelijk een slaapliedje voor haar zingen. En het gezicht van Sheldon als hij Penny probeert te troosten is goud waard. Ondertussen zijn Leonard, Raj en Wolowitz in de woestijn om een meteorietenregen mee te maken. Maar dat loopt niet zoals gepland: ze krijgen van enkele oude bomma's een paar weedkoekjes, en dan weet je dat dit fout moet aflopen.
Soms durft TBBT wel eens afwijken en zijn sommige scripts eerder matig te noemen, maar af en toe is er eentje dat er bovenuit springt, en dat was in deze aflevering absoluut het geval. Volgens mij was dit, samen met 'The Bath Item Gift Hypothesis', een van de beste afleveringen ooit van TBBT, en moet Jim Parsons een Emmy krijgen, alleen al voor deze aflevering. Ik ben nu al benieuwd naar de aflevering van volgende week.
Maandagavond is comedyavond op CBS. En daar ben ik blij om. Want naast TBBT is er ook nog How I Met Your Mother op maandag (net als Two and a half men en Accidentally on Purpose, maar die vind ik persoonlijk minder grappig). HIMYM is ondertussen bezig aan zijn vijfde seizoen, en hoewel niet alle afleveringen even leuk zijn, is het globale verhaal (verteld vanuit het jaar 2030 door Ted Mosby, die aan zijn kinderen vertelt hoe hij hun moeder heeft ontmoet) leuk om te volgen en is het niveau van schrijven altijd wel hoog te noemen.
Mijn favoriete personage moet wel Barney zijn (gespeeld door de fantastische Neil "Doogie Howser" Patrick Harris). En toevallig was de aflevering van maandag eentje over Barney. Nu moet je weten dat Barney een vrouwenzot is en zijn enige doel in zijn leven neuken is met zoveel mogelijk vrouwen. Vorige week is zijn relatie (jawel!) met Robin afgelopen, dus kon Barney deze week weer op jacht. En hoe!
Barney had een boek gemaakt, dat hij 'The Playbook' heeft gedoopt. Daarin staan allerlei versiertrucs voor vrouwen: "SNASA (Secret NASA)," "The Lorenzo Van Matterhorn," "The Don't Drink That," "The Cheap Trick," "The He's Not
Coming," "The Ted Mosby," en "The My Penis Grants Wishes,": we kregen ze allemaal te zien en allemaal waren het grappige (en eigenlijk ook wel originele) trucs om vrouwen te versieren. Nu, moesten wij ze uitproberen, zouden ze waarschijnlijk nooit werken, maar Barney slaagt in elke truc die hij probeert. Maar Lily vond Barney's versiertrucs walgelijk, en steelt zijn boek, wat uiteindelijk ook de bedoeling bleek te zijn: alweer een geslaagd plan van Barney.
Ik vind HIMYM echt een superkomedie, en Neil Patrick Harris is echt een rasacteur. Ondertussen maakt het mij nog weinig uit wanneer we (en of we) ooit te weten komen wie de moeder nu eigenlijk is, want persoonlijk vind ik de reeks veel leuker als hij draait rond de andere personages. Als je zelf wil meekijken, kan dit elke dag (net iets voor zeven uur) op 2BE. Een aanrader!
Ha Desperate Housewives. Al 6 seizoenen lang ben ik gewoon verliefd op deze reeks. En op de 4 actrices die elk een hoofdrol spelen in de reeks. Goed, Teri Hatcher (Susan) vind ik persoonlijk (en daar ben ik niet alleen in) minder leuk, maar ondertussen kan ik me gewoon vinden in haar onhebbelijkheden en is Desperate Housewives gewoon niet compleet zonder 'Sukkeltje Susan'.
Ok, misschien kan je zeggen dat de formule ondertussen een beetje afgezaagd is (per seizoen een mysterie), maar daarvoor kijk ik niet naar DH: de sfeer die het programma oproept, de geweldige one-liners (Eva Longoria Parker is daar een meester in) en andere humor, de geweldige acteerprestaties, de (niet zo irritante) levenslesjes die worden meegegeven, Mary-Alice's stem, ... Oh, I DO love this show. Ik heb de show ontdekt toen ze al halfweg het eerste seizoen waren. De eerste twee afleveringen waren goed, maar vanaf de derde aflevering was ik helemaal mee en ben ik er verliefd op geworden. Niet verwonderlijk waarschijnlijk, want in die aflevering zit de (ondertussen beroemde) 'Rex cries when he ejaculates'-grap.
En dit seizoen is ook weer een superleuk seizoen. Het mysterie rond Angie (Drea de Matteo) en haar gezin vormen de rode draad en je vraagt je natuurlijk af wat zij hebben uitgestoken, maar eigenlijk zijn de randverhaaltjes van Lynette, Gaby, Susan en Bree veel leuker om naar te kijken. Die rode draad verhaaltjes zitten er enkel in om elk seizoen iets vernieuwend te hebben (en ook hier zit herhaling: elk 'paar' seizoen nieuwe bewoners met een mysterie, elk 'onpaar' seizoen een mysterie waar de Housewives meer rechtstreeks betrokken zijn) en om de show niet te saai te laten worden. Maar daarvoor kijk ik dus niet. Ik vind het leuker om Gabrielle te zien worstelen met haar kinderen, hoe Bree een affaire probeert te verbergen, Lynette haar zwangerschap niet leuk vindt en Susan met Katherine vecht. Dit weekend nog was Gabrielle onbetaalbaar: ze probeerde (koste wat het kost) haar dochter Juanita op een katholieke school in te schrijven, en het begon allemaal met deze geweldige scene:
(Gabrielle stapt de biechtstoel binnen) Priester: Tell me, my child, what do u have to confess? Gabrielle: Forgive me father, for I have sinned. Priester: What did u do then? Gabrielle: I bribed a priest to get my daughter into catholic school (waarop ze het raampje openschuift en de priester een rolletje bankbiljetten toesmijt)
Dit soort oneliners wordt naar je gesmeten als je naar DH kijkt: je krijgt zelden de tijd om te bekomen van het lachen. Het gebeurt me dan ook vaak dat ik moet terugspoelen om te horen wat er juist gezegd wordt. En een aflevering herbekijken kost mij helemaal geen moeite: het is een plezier voor oog en oren. Zo ook de stem van Mary Alice: zij introduceert de show en sluit ze ook af, en elke keer opnieuw krijg ik rillingen over mijn hele lijf als ik haar hoor spreken. Producer Marc Cherry heeft een juweeltje van een show gemaakt, en hopelijk mogen ze (zoals ze er nu voorstaan en als de kijkcijfers zo goed blijven als ze nu zijn) nog 3 seizoenen lang mijn televisiescherm vullen. Want blijven kijken doe ik toch.
Ja bloggen. Waarom eigenlijk? Geen idee. Omdat ik graag televisie kijk zeker? En omdat ik dat wil delen met de wereld? Lijkt mij goed idee.
Laat mij me eerst voorstellen: ik ben een 30 jarige Antwerpenaar die zich doodergert aan de Vlaamse televisiezenders. En dan specifiek het Vlaams 'drama/komedie' aanbod. Ik hou helemaal niet van Vlaamse televisiedrama's en komedie's. Zo cliché. Alsof al die scripts van eenzelfde scenarist komen. Want laten we eerlijk zijn: veel meer dan politiereeksen en ziekenhuisreeksen hebben wij hier niet: Flikken, Witse, Code 37, Zone Stad, Spoed, ... allemaal drama's met een politie/ziekenhuis thema. Waarschijnlijk interessant om iets voor te schrijven (er gebeurt immers altijd wel wat op een politiebureau of ziekenhuis), maar erg inspirerend zijn ze niet. Ik heb zo het gevoel dat we ze allemaal al gehad hebben: van ontvoeringen tot verkrachtingen tot overgesneden polsen: SEEN IT! Af en toe komt er dan wel eens een uitzondering voorbijgefietst: Van Vlees en Bloed, de Parelvissers. Maar dat zijn korte reeksen met een beperkt aantal afleveringen. En allemaal van Woestijnvis. Ok ok, nu loopt er 'Los Zand' op één, maar laten we eerlijk zijn: ook dit is dweilen met de kraan open.
En dan heb ik het nog niet over een Vlaamse komedie: op FC de Kampioenen na (al is dat al lang geen komedie meer te noemen, eerder een herhaling van een herhaling, ingevuld met andere basiselementen) is er gewoon geen Vlaamse komedie te zien op televisie. Af en toe komt weer Woestijnvis voorbij gefietst met een leuke komedie, maar blijkbaar mogen Woestijnviskomedie's niet lang meegaan: de meesten (zoals Het eiland of Het geslacht de Pauw) duren twee seizoenen en dan willen de makers 'nieuwe dingen doen'. Waarom kan er in Vlaanderen niemand eens een leuke serie maken die enkele seizoenen kan meegaan en waarmee je echt eens kan lachen? In Nederland kan het wel: Gooische Vrouwen was echt leuk en heeft 5 seizoenen lang mij kunnen bekoren.
Goed goed, budgetten zijn beperkt en er worden prioriteiten gesteld, en waarschijnlijk zijn dit soort drama's en flauwe komedie's televisieprogramma's die de Vlaming wil, maar ik niet: ik weiger gewoon nog te kijken!
Maar wat kijk ik dan wel? Amerikaanse komedie's en drama's. Weliswaar geen Amerikaanse politiedrama's (CSI, Numb3rs, Bones, 24, Prison Break, The Mentalist, Las Vegas ...) of ziekenhuisrommel (ER, Trauma, ...) omdat ik ook hier een 'déjà vu' heb, maar wel andere, leuke en originele shows die mij kunnen bekoren: Desperate Housewives, Lost, HIMYM, Ugly Betty, .... En daarover wil ik bloggen. Mijn favoriete programma's. En als je dat niet bevalt, dan is er nog altijd een.be, vtm.be, vt4.be of vijftv.be om naartoe te klikken. Zap!
Daar ben ik weer. Nu met gezeur over de vlaamsche televisie op donderdag. En woensdag. En vrijdag! EN zaterdag! Want laten we eerlijk zijn: veel is er niet te zien op de Vlaamsche tv. Mijn visie op drama/komedie heb ik al meegegeven, maar is er dan niets wat ik wel kijk? 
Dit televisieseizoen worden we verwend door de Amerikaanse '
Ik ben een kind van de jaren 90: ik ben opgegroeid met new beat, met 
Een van mijn favoriete programma's op de Amerikaanse televisie is '
Maandagavond is comedyavond op CBS. En daar ben ik blij om. Want naast TBBT is er ook nog How I Met Your Mother op maandag (net als Two and a half men en Accidentally on Purpose, maar die vind ik persoonlijk minder grappig). HIMYM is ondertussen bezig aan zijn vijfde seizoen, en hoewel niet alle afleveringen even leuk zijn, is het globale verhaal (verteld vanuit het jaar 2030 door 
Ha Desperate Housewives. Al 6 seizoenen lang ben ik gewoon verliefd op deze reeks. En op de 4 actrices die elk een hoofdrol spelen in de reeks. Goed, Teri Hatcher (Susan) vind ik persoonlijk (en daar ben ik niet alleen in) minder leuk, maar ondertussen kan ik me gewoon vinden in haar onhebbelijkheden en is 
Ja bloggen. Waarom eigenlijk? Geen idee. Omdat ik graag televisie kijk zeker? En omdat ik dat wil delen met de wereld? Lijkt mij goed idee.
