 |
|
|
| Zomer 2009 |
|
|
| 04-08-2009 |
 Maandag 3 augustus |
|
Het is Eastbourne geworden. Onder perfecte weersomstandigheden verlaten we Brighton.
De eerste keer sinds we vertrokken zijn hebben we eens wind mee. Wat een verademing, zo rustig zeilen, zonder onder 30° of meer schuin te hangen.
De Engelse kust met zijn krijtrotsen is prachtig, nogal wat anders dan de Belgische kust.
In de buurt van Newhaven zien we een trap uitgehouwen in de rotsen. Meteen zien we Mr Bean hier op t strand op bijzonder zedige wijze zijn zwembroek aantrekken, in t gezelschap van een blinde.
Voor we de jachthaven binnenvaren mogen de kinderen nog wat surfen achter de boot.
We hebben nog tijd om Eastbourne te bezoeken dit keer. Op de dijk worden we verwelkomd door de fanfare in de kiosk.
s Avonds houden we een Indisch eetfestijn op de boot, daarna allemaal vroeg in bed.
Morgen willen we oversteken, wind mee naar Boulogne. We gaan profiteren van de laatste dag wind mee, richting Belgie. De wekker staat op 5h30 Engelse tijd.
|
|
|
|
|
|
| Zondag 2 augustus |
|
Om Brighton, centrum te bereiken, nemen we een treintje dat rijdt sinds 1883. We hadden ook de bus kunnen nemen, zon echte Engelse dubbeldekbus ;-)
We worden afgezet aan de Brighton Pier. Een pier die van voor tot vanachter vol staat met casinos, fish & chips, Belgian waffles, souvenirshops en gans achteraan, een kermis, met railways alles erop en eraan.
Wij gaan echter op zoek naar t speelgoedmuseum. Via het oude centrum the lanes komen we aan het station. Spijtig genoeg is het museum op zondag gesloten.
Maar al de andere winkels, kappers, cafés etc zijn open want
Het is gay parade dit WE.
Er zijn massas mensen van alle slag op de been. Soms lijkt t wel bijna carnaval of nog straffer
De dag vliegt zo voorbij. Tegen aperitief tijd keren we weer naar de boot.
Het leven aan boord gaat voort, de meisjes tekenen, Kwint heeft iets beter gevonden.
Wij genieten van een glas wijn en bekijken de plannen voor morgen.
Ongelooflijk maar waar, de wind is aan t keren. We hebben tot nog toe wind tegen gehad, vanaf woensdag hebben we tegenwind om terug te keren. Waarschijnlijk is het verstandig om nu niet meer verder te trekken. We willen trouwens nog een paar dagen aan de Belgische kust doorbrengen met Kristin & co en Tom & co.
Morgen varen we terug richting Eastbourne of Dover
de wind zal t zeggen.
|
|
|
|
|
|
| Zaterdag 1 augustus |
|
Op een deftig uur ditmaal (9h30) vertrekken we uit Eastbourne. Deze jachthaven was de minst aantrekkelijke tot nu toe. Heel het dorp is fake, 1 groot bouwproject, huizen, appartementen, winkelcomplex en jachthaven, alles is in één keer hier neergeplant. Deze plek straalt geen karakter uit.
De wind blaast 3-4Bft, zoals beloofd, maar de zon laat op zich wachten. Meer nog het begint zelfs te regenen. Gelukkig is er het prachtig zicht op de krijtrotsen. We passeren de vuurtoren van Beachy Head, s werelds populairste zelfmoordplek met 17 springers per jaar. Deze kaap is 120m hoog.
18 mijl later varen we Brigthon binnen, de regen steekt nu nog een tandje bij.
s Avonds vieren we feest aan boord, Anouk heeft haar 1ste tand uit !!!!!!
De boot wordt versierd met vlaggen, geknipt uit een oude Humo en er is taart 
Morgen varen we niet, we bezoeken Brigthon.
|
|
|
|
|
|
|
|
Donderdag is een klus-was-regen-rustdag geworden.
We hopen een hardnekkige lek in de punt eindelijk gedicht te hebben.
Meteen dient een volgend probleem zich aan, Als het avondeten bijna klaar is, blijkt de gasbun leeg. De winkels zijn reeds gesloten, dus dat zijn zorgen voor morgen. Als je honger hebt, smaakt gelukkig alles.
Vrijdagochtend 6h30 maken we ons klaar voor vertrek. Ruim op tijd varen we Dover buiten.
De zon is al op, we zien bruingele smog aan de horizon. Hoe properder de autodiesel, hoe vuiler de scheepsdiesel ?
Er is weinig wind en het beetje wind dat er is, is tegenwind, dus de eerste 3h varen we op motor. In de verte zien we weer dolfijnen, spijtig genoeg komen ze niet dichter omwille van onze draaiende motor. Niet veel later zien we een baby-zeehondje op een boei liggen.
Eens de kaap van Dungeness gerond kunnen we eindelijk een zeil optrekken. We kiezen voor de genaker, het grootste zeil dat we hebben. We halen 4 tot 5 knopen.
De kinderen hebben geen probleem met deze lange tocht, Banzai II wordt te water gelaten.
En wat doe je als je met zn tweeën op dezelfde bank wil liggen, voor andere doeleinden ? Stapelen dus.
Na een rustige tocht van 8,5h lopen we voor het keren van de stroming, Eastbourne binnen.
De sluis naar de jachthaven is een ware belevenis. Het water stroomt als een waterval de sluis in. Lang voor het waterniveau binnen en buiten de sluis gelijk is, worden de deuren al geopend. Om aan te leggen heeft ieder zijn taak, Piet aan t roer, Kwint springt op de steiger, Kato zorgt voor t eind achteraan en Kathleen vooraan. Anouk ruimt de einden op, met dank aan Maurice en Danielle.
Hier begint de queeste naar gas. Na 1,5h, 2 liften en 5 winkels komt Piet weer aan boord mét een engelse gasbun én een nieuwe ontspanner. Waarom kan dit materiaal niet overal gestandariseerd worden ?
Na een grondige wasbeurt van de boot gaan we toch elders eten, gelukkig hebben we gas voor morgen.
Straks nog de weerberichten voor morgen bekijken, we hopen ineens te kunnen verder varen naar de Solent.
Verder nog goed nieuws voor Els en Katrien, we hebben varkentjes gevonden in Dover.
Minder goed nieuws voor Roel, we slagen er niet in het trainingsschema van Kato en Kwint te volgen zoals voorzien. Maar Kwint krijgt een goede training voor zijn achillespezen bij het op en af lopen van de vlottende steigers.
|
|
|
|
|
| 29-07-2009 |
| Woensdag 29 juli |
Om de kaap van Dungeness te ronden met stroom mee, moeten we om ten laatste 6h15 vertrekken. Maar, de weersvoorspellingen geven nu slecht weer in de late namiddag. Onweer, windstoten tot 7Bft en golven tot 2m. Dat risico willen we niet lopen, dus er wordt niet gevaren vandaag.
We nemen de trein en maken er een interessante dag van in Canterburry.
De kinderen vonden het bezoek aan het Romeins museum met de archeologische vondsten het plezantste. Ze herkennen veel uit de strips van Asterix en Obelix
Eens terug op de boot bekijken we nogmaals de weersvoorspelling. Voorlopig blijken pas vrijdag en zaterdag terug betere zeildagen.
|
|
|
|
|
|
| Dinsdag 28 juli |
|
Omwille van het droevige weer, fris en regen, doen we 's maandags een korte wandeling door Ramsgate, het wordt een echte rustdag.
Dinsdag 28 juli, de regenbuien zijn voorbij, de zon schijnt weer.
We verlaten de charmante jachthaven van Ramsgate en vertrekken voor een korte tocht van 10 mijl richting Dover.
Windkracht 3-4Bft blijkt 4-5Bft en de golven laten te wensen over, 1 tot 1,2m. Al snel zitten we terug in de railway. Op zeil zijn we sneller dan een 41 voeter op motor, maar wij moeten opkruisen. Uiteindelijk varen we samen Dover binnen. Ik vermoed dat wij net iets natter zijn geworden. Vandaag hebben we ons snelheidsrecord verbroken ! We behaalden een frisse 7 knopen.
Na een flinke maaltijd laten we ons met t busje van de jachthaven naar Dover Castle brengen.
2000 jaar lang hebben ze op deze rots vuurtorens, kerken, kastelen, forten en onderaardse gangen gebouwd. Wij hebben ze vandaag allemaal gezien. Als je van hier uitkijkt over zee, kan je in de verte Frankrijk zien.
Morgen varen we verder richting Eastbourne, 40 mijl, tenminste als we de weersvoorspellingen kunnen geloven.
|
|
|
|
|
|
| Zondag 26 juli |
|
Het is een mooie zonnige dag, met wind die zou afnemen tegen de avond. We kunnen pas in de namiddag de haven verlaten, dus bezoeken we Gravelines.
Gravelines is prachtig dorp, overal weelderige aanplantingen, bloemen en nog eens bloemen.
Er is markt in t dorp, jaarmarkt zo blijkt. In de anders zo rustige straten kan je nu over de koppen lopen. Het is er zo druk, dat wij er maar gaan lopen.
De ebdeuren openen om 14h en een uurtje later is het waterpeil voldoende gestegen dat we kunnen buiten varen. We menen dat de weersomstandigheden de oversteek toelaten vandaag.
Maar we nemen de beslissing pas eens we een eindje op zee zijn en de golven hebben gevoeld.
Deze zijn dezelfde als gisteren maar ditmaal is de frequentie lager, er zitten 8 sec. tussen 2 golven, gisteren was dat maar 4 sec. Bovendien varen we nu weg van de kust en komen de golven van opzij, waardoor de boot rolt. Dit is een véél comfortabelere railway.
Na amper 2h varen zijn we 10 mijl gevorderd, de golven zijn nog verder afgenomen. Het begint te lijken op de Oosterschelde, zoals we t gewend zijn dus.
We zien op de kaart en de GPS dat Ramsgate en Dover net even ver liggen voor ons, op 23 mijl. De stroming duwt ons meer in de richting van Ramsgate, we gaan ons hier niet tegen verzetten. De wind is ook gunstiger om richting Ramsgate te varen.
We moeten de druk bevaren traffic lanes oversteken, net als op een gewone rijweg hebben de traffic lanes ook 2 vaarvakken, elks 5 mijl breed. Op de eerste die we dwars oversteken, varen de schepen richting Noorden, Belgie. Er is hier inderdaad veel verkeer, tot 2x toe moeten we de motor bijzetten omdat die mastodonten te dichtbij komen. We hebben even rust op de middenberm en dan steken we het 2de vaarvak, richting zuiden, over. Hier is het verkeer iets rustiger.
We hebben Engeland al even in zicht, sinds het dwarsen van de eerste traffic lane. Frankrijk blijft de hele tijd in zicht. Nu het laatste deel nog van de oversteek. De wind die iets was gaan liggen is weer aangewakkerd, we varen de hele tijd rond de 6 knopen.
En dan geheel onverwacht verschijnen er dolfijnen naast de boot, zeker 4 misschien wel 5.
Ze zwemmen naast ons mee en duikelen op en onder. Het lijkt zelfs even of ze ons willen vermaken, 2 dolfijnen geven een show, synchroon zwemmen, springen en duikelen.
De opwinding is groot, we genieten nog lang na van wat we gezien hebben.
Het wordt nu stilletjesaan donker, de zon gaat onder om 22h. Een half uur later is het dan ook helemaal donker.
We zitten ondertussen in de aanvaarroute naar Ramsgate. Een laatste ferry wijst ons de weg.
Het is niet zo eenvoudig om tussen alle verlichting in de haven en op de kant de navigatie lichten te vinden. We worden nog even opgeschrikt door een gevaarte dat de haven wordt uitgeduwd door een sleepboot en door dezelfde sleepboot die een kwartiertje later terugkeert.
We hebben zo lang alleen gevaren, dat we niet genoeg meer achterom keken.
Eens in de jachthaven blijkt dat we aankomen op de slechtste moment, bij laag water. We moeten een plekje zien te vinden, maar we hebben 0 tot 10 cm water onder de kiel. Verschillende keren varen we ons bijna vast.
Het is 23h30 als we samen met de kinderen, wat koeken en een fris pintje bekomen van de overtocht. We zijn in Engeland !!
|
|
|
|
|
|
| Zaterdag 25 juli |
|
Tegen 9h30 varen we het staketsel van Nieuwpoort buiten. We moeten opkruisen, korte slag dieper in zee, lange slag langs de kust. We hebben stroom mee en zeilen weer met de kleine fok en een gereefd grootzeil.
Ter hoogte van Duinkerke worden we begroet door een zeemeermin op een boei, prompt heisen we het Franse vlaggetje in de mast.
Hier varen we heel dicht bij de kust, tussen de zandbanken door. Deze aangewezen route is met boeien aangeduid. Hier komen we van dichtbij beroepsvaart tegen, een lege gastanker en twee overzetboten.
De hele dag zien we nagenoeg geen andere zeilboten, de enkeling die we dan tegen komen ligt op ramkoers ! Hoe is dat nu mogelijk !!
Maar, de golfslag is niet wat t moet zijn. Alhoewel de golven hooguit 1m hoog zijn, uitzonderlijk 1,5m, volgen ze elkaar zeer snel op. We zitten in een oncomfortabele railway. Anouk en Kato laten zich niet meer zien, ze slapen, lezen en fikfakken de hele tocht. Kwint blijft de ganse tijd mee buiten zitten maar wordt stiller en stiller.
Als na enkele zware douches blijkt dat we nu ook nog stroom tegen beginnen te krijgen, geven we de strijd op na 6h. We hebben in totaal 35mijl gevaren.
We lopen Gravelines binnen. Van zodra de golven weg zijn komen de meisjes eindelijk aan dek. Het hele kanaal naar het centrum van Gravelines is één recreatie gebied, surfers, katamarans, open zeilboten, zwemmers,
In de verte zien we een massa kites op en aan t strand.
Om te voorkomen dat de jachthaven van Gravelines droogvalt, worden de ebdeuren gesloten.
Aan de passantensteiger liggen we op de eerste rij om dit te zien.
Eerst wordt de draaibrug over de deuren manueel gesloten, daarna worden de deuren toegeduwd met een stok. Eens de deur in beweging is, duwt het wegstromende water ze vanzelf toe.
Nadat we ons vakkundig hebben laten afdrogen door Anouk bij t Presidenten en ook bij Rikiki, herbekijken we onze plannen voor morgen.
|
|
|
|
|
| 24-07-2009 |
| Vrijdag 24 juli |
De hele dag wisselen zon en buien elkaar af en het waait erg hard. We fietsen tussen de regenvlagen naar Nieuwpoort bad. In de verte zien we Lombardzijde net aan een onweer ontsnappen. Op zee zijn er geen zeilboten te bespeuren vandaag.
Morgen geven ze westenwind, 3Bft. Dat wil zeggen tegenwind, niet gunstig voor onze plannen om over te steken naar Ramsgate. We passen ons aan en varen morgen waarschijnlijk naar Calais, een 35 mijl. Overmorgen kunnen we dan oversteken naar Dover, 22 mijl met een gunstigere wind uit ZZW.
|
|
|
|
|
| 22-07-2009 |
|
|
Vandaag hebben we een dag vrij gepland. De kinderen hebben dat goed begrepen, er wordt pas om 9h30 opgestaan. Vanaf dan begint de zoektocht naar de go-carts.
Als ook die opdracht is afgewerkt bekijken we de wind en weersvoorspellingen nogmaals. We kunnen vanavond om 17h nog afvaren richting zuiden, of morgenochtend om 5h. Gezien de regenvoorspelling verkiezen we toch om vandaag nog te vertrekken. De vaarwijzer leert ons dat Nieuwpoort de betere vertrekplaats is om de Noordzee over te steken, zo blijf je net buiten de drukste vaarroutes.
Dus om 16h30 met t draaien van de stroming, vertrekken we in Oostende. We krijgen golven van 1-1,2m op kop. Ditmaal zeilen we met de kleine fok en een gereefd grootzeil.We halen nog met gemak 5 knopen. 2,5h later legt Kwint Banzai in de aangewezen box te Nieuwpoort. Deze tocht was kort maar krachtig.
Vanaf dat we aangelegd zijn begint t druilerig te regenen, dat zal deze avond niet meer stoppen.
We treffen de Con Spirito op doorreis in Nieuwpoort en op de kant staat nog een bekende boot. De Half Moon werd verkocht, hij is bijna helemaal overschilderd, de achtersteven verraadt zijn herkomst.
Nu begint het wachten we op ideale omstandigheden om over te steken naar Ramsgate, deze tocht van 50 mijl zal ongeveer 10h duren.
|
|
|
|
|
| 21-07-2009 |
| Dinsdag 21 juli |
|
6h15, we zijn vertrokken, de zonsopgang hebben we (gelukkig) gemist.
Eens Vlissingen buiten trekken we de zeilen op. En meteen laat de 1ste matroos zich zien, Kwint komt de zeilen trimmen.
We varen een slordige 4 tot 5 knopen, op de GPS zien we dat we 3 knopen stroming mee hebben, dus 7 tot 8 knopen bewegen we voort ten opzichte van de grond.
8h30 liggen we voor Zeebrugge, Kato laat zich zien. Een half uurtje later komt ook Anouk boven water. Met de verrekijker speuren ze de kustlijn af, waar rijden nu die go-carts weer ?
Met de halfwinder erbij varen we een knoop sneller to groot jolijt van de kinderen die de go-carts en t strand al zien komen.
De stroming mee is ondertussen gezakt naar 2 knopen. 11h aankomst te Oostende.
Willen we verder naar t zuiden, moeten we morgen weer zo vroeg eruit. We besluiten om een dag te wachten, t is ten slotte verlof
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
