6 miljoen Vlamingen. Hoeveel zouden er daarvan 'Bloggen'? Waarschijnlijk ben ik de laatste om er mee te beginnen afgezien van enkele bejaarden in rusthuis 'De laatste adem' te Scherpenheuvel. Wellicht één van de laatste plaatsen waar breedband synoniem is voor incontinentieverband.
Waarom begin ik nu in 's hemelsnaam spontaan te bloggen? Alhoewel spontaan? Eerlijk gezegd, ik heb de raad van iemand gekregen om alles van me af te schrijven, dat ik me dan beter zo voelen? Zou het zo kunnen zijn? Ik weet het niet en als ik eerlijk mag zijn geloof ik er niet in. Schrijven als therapie. Velen beginnen ermee, weinigen houden het vol (en slecht enkelen krijgen er de Nobelprijs literatuur voor en de bijhorende cheque...)
Laat ons misschien eens beginnen met een stappenplan op te stellen? Als ik me daar kan aan houden
Zoek dringend op: What the fuck is nu eigenlijk zo een blog?
Heeft dit wel degelijk nut?
Heeft dit echt wel degelijk zijn nut?
Wie wil ik bereiken met mijn onnozeliteiten?
Draagt dit bij tot mijn algemene ontwikkeling?
Maak ik ooit kans op de Nobelprijs Literatuur?
Waarschijnlijk niet. Twijfels, twijfels, altijd maar die twijfels...
De kans is groot dat ik tegen morgen alles vergeten ben... Ik hoop het van harte voor jullie...