2 dagen na de Campusrun is het alweer wedstrijdtijd. Zaterdagavond is er de Challenge Hesbignon in Couthuin. Van 2009 geleden dat ik hier nog es deelnam, vanwege het zware parcours. Maar omdat ik momenteel het klassement aanvoer bij de 50 plussers voel ik me moreel verplicht die plaats nog even te verdedigen. Dus trekken we met een aantal Speelhofrunners naar ginder, waar we nog enkele andere Limburgers ontmoeten. 250 deelnemers aan de start van deze zware avondwedstrijd. Rustig vertrokken omdat ik ergens midden in't pak stond en me niet meteen van in het begin wou opbranden. In Warnant vorige keer bleek dat nochtans de juiste taktiek te zijn, maar vandaag even geen zin in "kapotlopen" ;-). Op dit tempo blijven doorgaan en op km 4 werden we al meteen getrakteerd op een zwaar stuk onverhard. Maar zoals gewoonlijk zit het venijn niet alleen in de staart, maar ook tussenin. Terwijl ik het gat op loopmakker Tony probeerde te dichten, kreeg ik op km 8 meteen een nog zwaarder stuk voorgeschoteld en dat was voor mij enorm afzien waardoor het tempo stokte en Tony toch nog meer afstand op mij kon nemen. Ook Marcel, concurrent bij de V2 moest ik laten gaan vandaag.Even kwamen zelfs Max en nog een paar andere lopers me voorbijgesneld in de gevaarlijke afdalingen. Er moest dan over een beekje gesprongen worden , en ik zocht "alweer" een uitweg. Speelhofrunner Gilbert waagde wel de sprong , maar had minder geluk en viel met héél zijn hebben en houden in het water.Daarna konden we dan beginnen aan de zware beklimming en hier kwam Max voor me lopen. Toen die even later voet aan de grond zette om te wandelen deed ik hetzelfde. In de voorlaatste km begon zowaar een spurt tussen ons twee te ontstaan, maar bij een laatste beklimming op verharde ondergrond zette ik nog alle zeilen bij en kon ik in de laatste 1600 meter Gilbert en Max nog net afhouden. Ik werd uiteindelijk 44 ste op 250 deelnemers en 7 de 50 plus. De prijsuitreiking was maar povertjes en stelde weinig voor. Een zakje chocolade en een petje voor de podia's , hier en daar werd nog iets extra's gegeven. En bij de tombola had blijkbaar iemand zijn bibliotheek leeggeroofd, de uitgelote boeken gingen moeizaam van de hand.
Punten organisatie= 6/10 + mooi maar zwaar parcours - douche in tenten, weinig animo bij de prijsuitreiking.
Zondagvoormiddag na een nachtje werken besloot ik om ondanks de vermoeidheid toch af te zakken naar Lincé in de buurt van Sprimont voor mijn 10 de wedstrijd in de CLaP competitie. Maatje Pieter reed mee op, elk met zijn eigen auto omdat hij na de wedstrijd direct door moest. Onderweg ernaartoe reed Pieter even verkeerd en ik volgde hem in plaats van de lieve dame op mijn GPS. Even later kwam ik aan een wegversperring die met kegeltjes was afgezet waar ik nog net kon tussen rijden, maar meteen bij het zien van die andere vriendelijke dame (politieagente...grrrrr), twijfelde ik. Kreeg een uitbrander van jewelste en had geluk dat ik geen boete kreeg schreeuwde ze. Met het schaamrood op de wangen volgde ik de aangewezen weg. Zodoende moest ik terug op de zwoele stem in mijn Garmin vertrouwen die me uiteindelijk na veel draaien en keren op de plaats van bestemming bracht. Maatje Pieter was ondertussen al aangekomen. Enkel Luc, vrouwtje Celke en nog een loper uit Alken wiens naam me nu even ontglipt waren er als Vlamingen. Met 200 deelnemers aan de start voor de langste afstand zijnde 12,5 km. Het zag er hier bij het binnenrijden redelijk "heuvelachtig" uit, en het parcours gaf 60 % onverhard aan. Met de zware wedstrijd van zaterdag nog in de benen wist ik dat een goede tijd er niet zou inzitten vandaag. Dus ook hier héél rustig vertrokken, 4.30 voor de eerste km die al onmiddelijk omhoog ging en na 50 meter al de onverharde weg insloeg. Dit bleef zeker zo tot km 4 waar al meteen een eerste zéér zware klim aan ons werd gepresenteerd.Maar vooraleer ik aan de klim kon beginnen vond ik het even nodig om de grond te kussen (zou het pauselijke gebaar me helpen om boven te geraken? ;-) ) Er stond aan de voet van deze klim een bordje met 700 meter. Dus dat betekende dat de helling 700 meter lang zou zijn. Na het bordje van 400 meter besloot ik even te stappen, het bleef zwaar. Op amper 100 meter van het eindpunt nog even gelopen, maar met een tijd van meer dan 7 min/km weet je het wel. Mijn weg verdergezet en geprobeerd op de verharde stukken wat goed te maken, maar telkens de km bijna bereikt werd, kregen we weer wat zwaar werk, dus weg goede tijden. Wat volgde was afdalen tussen uitstekende steenpartijen, boomwortels die hun aanwezigheid ook lieten gelden etc....het bleef op-en-af gaan. Luc was me ondertussen samen met nog vele anderen ook al gepasseerd.In de laatste 2 km was het over met de "pret" en kon ik eindelijk mijn "gewone " weg verder zetten.Ik haalde amper nog een tempo van 13km/u, maar wist Luc samen met nog een deel lopers bij te halen. Uiteindelijk kwam ik over de finish in één uur en 4 minuten voor 12,5 km (5.11min/km), ongeveer rond de 40 ste plaats, niet echt denderend , maar wel een zware stevige training. Na de verkwikkende douche in de ruime sporthal werd er nog iets gedronken en konden we met ons tombolanummertje nog een prijsje in de wacht slepen. Het vrouwtje kan weer even verder met kuisen ( flesje detergent) . Ook de Ciney werd gesmaakt, maar heb het bij ééntje gehouden, moest nog een hele weg terug naar huis.
Volgende wedstrijd op 1 mei, traditioneel is dat de Tungri-run, maar 12 euro daginschrijving is me wat teveel van het goede. Dan biedt de Clap competitie met hun wedstrijd in Alleur een véél goedkoper alternatief. Tot ....
ps..nog een beeld na mijn valpartij, gelukkig kon ik er nog mee lachen. Klik op de foto voor de ware grote ;-)
Een wedstrijdje op een donderdagavond in een doodgewone week, het valt niet zo dikwijls mee. Maar reeds jaren wordt er op het grondgebied van Hasselt een run georganiseerd door en voor studenten, waar ook personeelsleden aan meedoen. Deze loop is door de jaren heen serieus gegroeid en dus heeft ook de modale loper de weg er naartoe gevonden. Zo ook ondergetekende, die samen met Mario besloot naar Diepenbeek te trekken. Daar waren ook onze clubmakkers Richard en Stefan aanwezig. We waren maar net op tijd, maar helaas voor mij geen startnummer meer. Dan besloot ik om zo maar mee te lopen, het was trouwens toch niet de bedoeling om er een wedstrijd van te maken. Nog enkele bekenden gespot waaronder Marc Nelissen die voor de overwinning "personeel" zou gaan op de korte afstand (3,4 km), de kortste weg trouwens tussen de twee campussen.Ook Max deed de korte en mocht op het ere schavotje als eerste "extern". Met 445 deelnemers stonden we klaar voor de lange afstand, zijnde de 10 km, neem daar nog ruim 150 mensen bij voor de korte kom je al gauw aan 600 deelnemers.Uiteraard veelal studenten, maar het evenement is dan ook redelijk goed georganiseerd en kan op véél publieke belangstelling rekenen. 5 euro inschrijving voor twee bevoorradingen onderweg, exacte afstand, gadget bij voorinschrijving, sportdrank en t-shirt bij aankomst en een prachtig afgelegen parcours doorheen het drukke Hasselt, weinigen die beter doen. Over de wedstrijd zelf ga ik vrij kort zijn. Langzaam vertrokken 4.13 voor km 1 en dat tempo proberen aan te houden met hier en daar een ultrakorte versnelling naar één of ander bekend persoon toe. Zo kwam ik op het einde bij Peter Van Cauwenberghe die ik dan rustig voorbijstak, maar op de meet werd ik blijkbaar terug geremonteerd door hem zonder dat ik er erg in had. Uiteindelijk kwam ik over de finish in 42.36 voor exact 10 km, en dat is 4.14 min/km, mooi voor een intensieve training. Dit moet ik af en toe eens doen op een wedstrijd, want op een echte training kan ik dit niet voor mekaar krijgen. Avg 161, waar ik normaal ruim 170 haal als ik héél diep ga. Tevreden van dit trainingsloopje dus, uiteindelijk nadat iedereen van ons binnen was nog een 3 tal km teruggelopen naar de plaats van vertrek. Nog een paar Leffes binnengespeeld en dan was het weer tijd om huiswaarts te keren. Vanavond wacht me echter de zware wedstrijd in Couthuin, en als ik deze zonder kleerscheuren doorkom, zal ik morgenvroeg ook nog deelnemen aan een andere zware loop in Sprimont. Hopelijk gooit het nachtje werken tussenin geen roet in het eten. Verslag volgt...tot later...
gisteren liep ik mijn 5 de wedstrijd in de Challenge Hesbignon en ook meteen de zwaarste voorlopig. Toch heb ik een ganse dag getwijfeld om wel te gaan lopen omdat de pijn al twee dagen overheerst, het blijft maar duren en een oplossing is er niet meteen voor handen. Dacht om te gaan fietsen , maar omdat er wat wind stond en de tijd alsmaar verstreek maakte ik me rond 16 u toch klaar om af te zakken naar Warnant . Afgesproken in Kerkom bij Mario waar ook Sven en Stefan klaar stonden. In Warnant nog enkele Vlamingen Robin, Max, Michel Wolfs en zoon , Tony, Jules en de bende van Landen. 201 deelnemers aan de start, halverwege plaats genomen om me niet te forceren in het begin. Toch wou ik direct in de aanval gaan en zien hoe ver ik zou komen, niet wetende welk parcours we voorgeschoteld gingen krijgen. Dat het niet vlak en wel zwaar zou zijn, dat wist ik wel, maar waar en hoe, dat moest ik onderweg ondervinden. Na km 1 die ik liep in 3.50, dan meteen een stukje onverhard van 300 meter dat ik goed overleef.Km 2 in 3.50, km 3 in 3.48. Op naar km 4 en daar wordt al meteen de toon gelegd voor de rest van het parcours, een groot stuk onverhard en 4.14 wordt afgeklokt. Km 5 kan ik enkele concurrenten afschudden en deze loop ik in 4.04. Dan volgt er alweer een zwaar stuk van km 6 tot en met 7 (4.21/4.16). Een groot gat valt achter mij, maar ik blijf op mijn elan doorgaan ondanks mijn ademhalingsproblemen (km8 in 4.05). Nog steeds mooi op schema, maar dan komt het zwaarste stuk van de dag. Karresporen die gelukkig wel droog liggen, maar er toch voor zorgen dat ik twee keer mijn enkel omsla, ik vloek een paar keer , maar loop toch verder. Hier moet ik de eerste dame in de wedstrijd en een andere loper,tevens concurrent in mijn categorie (dat wist ik later pas), laten gaan.4.54 en meteen mijn slechtste km (9) Km 10 in 4.23.De laatste 2 km (1,8 km) probeer ik nog alles uit mijn lijf te persen. De voorlaatste km gaat naar beneden en loop ik in 3.50 de laatste 800 meter maal ik af op een gemiddelde snelheid van 15km/u. De wedstrijd eindigt voor mij in 49.12, en word ik 17 de algemeen , en achteraf blijkt dat ik ook een derde plaats haal in mijn categorie bij de + 50, daar ben ik uiteraard héél tevreden mee. Bij de prijsuitreiking mag ik dus eigenlijk nog eens plaats nemen op het podium na mijn derde plaats in Fernelmont. Een mooie fruitkorf wordt de mijne en met de tombola win ik nog een mooi bierpakketje van Chimay. We blijven nog even gezellig napraten met de overige Vlamingen en dan is het weer tijd om huiswaarts te keren ;-) Volgende week volgt de nog zwaardere wedstrijd in Couthuin en ook hier twijfel ik of ik deze ga meedoen. Maar omdat ik het voorlopig klassement aanvoer is het belangrijk dat ik in zoveel mogelijk wedstrijden een top drie resultaat probeer te halen.En als er net als vandaag weinig toppers aanwezig zijn, kan dat wel eens lukken. Afwachten dus, want een top-drie in het eindklassement halen zou een hele eer voor mij zijn, al ben ik nuchter genoeg om te weten dat dit normaal niet mogelijk is. Er zijn echter nog 14 wedstrijden en er kan nog van alles gebeuren, dus blijf ik nog even doorgaan totdat ik de verplichte 9 wedstrijden heb voltooid, en dan kan ik pas zien waar ik echt sta. Tot.....
Momenteel niet veel zin meer in het schrijven van verslagen. Het lopen blijft nog wel doorgaan, hierbij dan enkele uitslagen.
Heron Cours la Province 10,9 km in 47.10 Loonse jogging Haspengouw Challenge 10,3 km in 42.30 Waremme Challenge Hesbignon 12,9 km in 53.28 Hermale sous Huy Cours la Province Trail 17 km Estafettechallenge Tongeren met Bart Saenen = 14,7 km Oleye Challenge Hesbignon 12 km in 44.23
Ik ben lenaerts marc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam bakkertje64.
Ik ben een man en woon in st truiden(aalst) (belgie) en mijn beroep is banketbakker.
Ik ben geboren op 01/09/1964 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen ,zwemmen,en van't leven proberen te genieten.
