Afgelopen weekend stond er eens geen wedstrijd op het programma, dus besloten Mario (Smol) en ik af te zakken naar Hoegaarden voor de wandeltocht aldaar die we al joggend zouden afleggen. Een wandeltocht die werd georganiseerd door vzw Psylos, waarvan Roland Vandenborne, een andere loopvriend, mede-organisator is.
Zaterdag nog gauw een loopje gedaan van 14 km.
Zondagmorgen rond half 9 pikte Mario me op en zakten we af naar Hoegaarden. Ingeschreven voor èèn euro en we konden vertrekken voor de langste afstand. Ik had mijn nieuwe trailschoenen (neen, heb geen ambities hieromtrent, maar gebruik ze wel voor de iets zwaardere omlopen in de Challenge Hesbignon) aangetrokken en dus was dit een goede test om te zien hoe de grip was. We kregen bij vertrek na 100 meter al direct een zware beklimming met kasseien en andere uitstekende stenen. Dit gedurende 2 km, we werden dus onmiddellijk op de proef gesteld. Maar we bleven rustig voortkabbelen en de hartslag ging van 140 terug naar 115-120 toen het parcours wat makkelijker werd. Toch kregen we onderweg best nog wat pittige stukken voorgeschoteld, modderige passages en nog enkele kasseistroken.Toch konden we ook genieten van enkele prachtige vergezichten. Op km 14 werden we zelfs getrakteerd op een lekkere kruidenborrel, Val Virgenal als ik me niet vergis. Hier dronken we er ééntje van alvorens onze weg voort te zetten. Mario kreeg het nu wat moeilijk, van de borrel??? Hij bleef zowat achter me hinkelen, maar telkens boven op een beklimming wachtte ik hem op. Plots was onze verbazing groot als bleek dat we na 18,5 km terug aan de plaats van gebeuren kwamen. Nog even tot aan de auto gejogd en zo kwamen we toch aan 19 km in één uur 52 min. Even uitleg gevraagd aan de organisatie, maar zij hadden er ook geen verklaring voor.Misschien hebben we ergens een fout gemaakt onderweg, maar ik zou niet weten waar, want we hebben steeds de pijlen gevolgd. We lieten het echter niet aan ons hart komen, dronken geen Hoegaarden Grand-Cru, maar een simpele Leffe waar we al meer dan ons werk mee hadden. Dan was het tijd om weer huiswaarts te keren, want we werden beiden verwacht in het zwembad van St-Truiden voor de zwemwedstrijd aldaar.Mario als supporter voor zijn dochter, ik als afgevaardigde tijdopnemer van mijn dochter haar zwemclub, de Haaien. Het werd een lange maar vermoeiende dag die werd afgesloten bij Mario thuis waar ik nog twee heerlijke Wilderen kriekjes dronk. En zo zit dit weekend er weer op. Nu is het weer opbouwen naar de volgende wedstrijd, en dat is er ééntje hier vlakbij, nl, in Geer even over de taalgrens. Hopelijk gooit een aankomende blessure, peroneuspees??? , geen roet in het eten. Even zien hoe deze week evolueert en anders dringend naar de dokter voor verder onderzoek. We zien wel, bij leven en welzijn....tot volgende week ;-)
Allereerst wil ik meegeven dat de maand januari goed was voor 333 km, en daar heeft het goede weer deels voor gezorgd.Het was een uitzonderlijke zachte maand. En ik had me nog voorgenomen om een "rustmaand" in te lassen, noppes dus Ben ook nog twee keer gaan fietsen, goed voor 140 km.
Vandaag trok ik dan samen met maatje Raphael en diens maatje Guido richting Urmond voor de wedstrijd aldaar. Gisterenavond nog de wedstrijd STVV- Roeselare meegepikt waarvan de uitslag op een 1-1 stand eindigde, daarna gaan werken. En dan weet je ook meteen dat de nacht voor mij héél kort was. Vanmorgen thuisgekomen en exact anderhalf uur op de zetel gepit, en toen was het tijd om de sporttas klaar te maken en af te zakken richting Raphael. Daarna pikten we Guido op en zo door gereden naar Urmond ,waar we ruim een uur te vroeg waren. Maar zo hadden we ook de tijd om ons deftig voor te bereiden.Ook een andere loopmaat, de vinnige Roberto, was aanwezig in Urmond.Hij zit in volle voorbereiding voor een marathon en ging dus vandaag eens testen wat hij waard was op een 10 km. Nadat we ons hadden ingeschreven werd één rondje van het parcours afgelegd als opwarming. Onderweg nog een paar sanitaire stops gedaan en dan was het stilaan tijd om naar de startlijn te gaan. Met een 165 deelnemers aan de start vertrokken we na het startsignaal voor drie rondjes loopplezier, nou ja voor de èèn plezier , voor de andere afzien !!! Mijn eerste km tekende ik al meteen 3.45 op, had echt niet het gevoel zo snel te gaan.Maar natuurlijk kon ik deze snelheid niet aanhouden en de volgende km liep ik al in 3.56. Dan kwamen we op een stuk onverhard van een 600 tal meter.Daar hadden ze dit jaar wat steengruis gegooid, dat wel een beetje nadelig was om op te lopen, maar het voordeel hiervan was dat de ondergrond ook droog was en er geen schuivers konden gebeuren. 4.01 op km 3. Het was daar ook telkens wind pal op de kop en vermits ik niet in een groepje zat moest ik alleen tegen de wind inbeuken. Tweede ronde werd ik na 5500 meter voorbijgestoken door collega bakker en Facebookvriend Robert Willems.Hem heb ik hier voor het eerst in levende lijve ontmoet, al liep hij net zoals ik de voorgaande edities ook mee.Hij zat redelijk goed in een groepje van drie dat ik probeerde te volgen, maar helaas moest ik hen laten gaan.Toch kon ik km 4 en 5 terug onder die 4 min duiken, wind mee ;-). Km 6 en 7 even een dippie (4.06/4.07), en dan bij aanvang van de derde ronde nog eens onder de 4 min.Dan begon ik het terug moeilijk te krijgen en moest bikkelen om nog een paar tegenstanders achter mij te laten.Ik had ook nog twee voorgangers in het vizier, maar besloot me daar niet op kapot te gaan lopen.Zo liep ik de laatste km in 4.06 en dan was het nog een 300 tal meter tot de finish.Voor de sport trok ik er nog een sprintje uit en kwam over de finish in 41.45.Maar mijn Garmin gaf wel 10,5 km aan, alhoewel de afstand maar 10,3 km was. Dit alles maakte niet uit,was al tevreden dat ik nog es tegen 15 km/u kon knallen, vèèl meer zit er tenslotte voor mij toch niet in. Toen maatje Raphael over de finish kwam werd er nog een anderhalve km uitgelopen , vooraleer het tijd was voor een lekkere douche. Dan trokken we naar de propvolle cafetaria van Urmondia waar de speaker van dienst al bezig was met de prijsuitreiking. Met zijn sappig Limburgs accent, heb je nog een uurtje?, bracht hij even later de toch wel mooie tombolaprijzen aan de man ;-). Ondertussen genoten wij van een lekkere La Trappe trappist, en van ééntje , kwam twee, ja zelfs drie voor ondergetekende ;-) Er waren net zoals de voorgaande jaren meer prijzen dan deelnemers en ik mocht me gelukkig prijzen met een héééél grote sporttas, zeg maar gerust valies, van AA drink. En toen iedereen zijn prijs had, was het weer tijd om huiswaarts te keren en kon ik nog net het laatste half uur van het WK veldrijden mee pikken. De avond werd hier dan afgesloten met nog enkele biertjes waar ook collega Mario van genoot.Hij had vandaag geen wedstrijd in de benen, maar had toch ook zijn kilometers afgehaspeld . Btw, ik werd 47 ste algemeen op 165 deelnemers. Voila, een tevreden man , met lichte rugpijn, tijdelijk verdoofd door de alcohol kijkt al uit naar een volgende wedstrijd en dat gaat waarschijnlijk op 16 februari zijn. Dan loop ik in tegenstelling tot mijn andere collega's niet de LPM in Genk, maar kies ik voor een kleinschalige en nieuwe wedstrijd in Geer, en dat is vlakbij net over de taalgrens. Tot de volgende...;-)
punten voor Urmond 9 op 10 Inschrijvingsprijs ok, dacht 5 euro, warme douches, leuk parcours Supertombola, gezellige bedoening
Ik ben lenaerts marc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam bakkertje64.
Ik ben een man en woon in st truiden(aalst) (belgie) en mijn beroep is banketbakker.
Ik ben geboren op 01/09/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen ,zwemmen,en van't leven proberen te genieten.
