Het is vandaag mooi weer. De zon staat hoog aan de hemel en geeft een zwoele, zoete warmte weer waar i me maar al te graag door laat bedekken.
Warmte, zo belangrijk in ons leven op zo veel verschillende manieren.
Warmte in onze relaties, warmte in ons liefdesleven, warmte wat omgevingstemperatuur betreft, warmte om onze voeding te bereiden, om een drank te bereiden...ga zo maar voort.
Maar welke vorm van warmte is de belangrijkste, welke kunnen we echt niet missen, hebben we alle dagen nodig om al het andere goed te laten lopen?
Voor mij is dat de warmte in relaties, alle mogelijke relaties. Zonder warmte onder elkaar zou de wereld een hele kille Big Brother maatschappij worden, en laat ons bidden dat we zover nooit zullen komen.
Maar dat alleen zal niet genoeg zijn, om dat tegen te gaan moeten we ook leren zélf warmte aan de dag te leggen. Het wordt allemaal als vanzelfsprekend beschouwd, maar soms is het niet makkelijk...
Het vraagt mededogen, liefde voor alles en iedereen, begrip, compassie, inzicht, menselijkheid, geduld, ...ga zo maar door... Kortom, het vraagt meer van een mens dan je zelf zou kunnen bedenken zo één, twee, drie,..
Hoe vaak niet vinden we het vanzelfsprekend dat we met het nodige respect behandeld worden, maar staan we versteld van de kilte waarmee je benaderd wordt door bijvoorbeeld de winkeljuffrouw of de postbode, of misschien zelfs door je partner of kinderen,...
Het is een wisselwerking... Heel dikwijls zijn we ons niet bewust van het tekort aan warmte dat we zelf aan anderen geven, hoe kil en berekend we soms zelf handelen of behandelen...
Heel vaak is het gewoon een kwestie van actie-reactie, niets anders, niets minder en niets meer.
Alles is een gewoonte: een glimlach voor de dame of heer die je 's ochtends voorbijwandelt op weg naar de bus of naar je auto, een knikje naar de buschauffeur of een welgemeende "goede morgend",...Het kan een wereld van verschil betekenen voor degenen waar je je tot richt.
Beeld je in hoe het voelt als iemand je als vanzelfsprekend behandelt, als iemand je niet de moeite vindt om met warmte en vriendelijkheid te behandelen voor welke reden dan ook... Mij persoonlijk bezorgt dit een heel triest en zelfs misselijk makend gevoel.
Daarom probeer ik, met de nadruk op PROBEER, even aandacht te hebben voor de mensen die ik in de loop van de dag tegenkom, die ik aanspreek om welke reden dan ook, waar ik naast zit op de bus, waar ik aan betaal in de winkel,...heel vaak krijg ik een warme reactie terug, maar soms ook niet...
Dat laatste is niet erg, want uiteindelijk probeer ik alleen een ander te behandelen zoals ik zelf ook graag wil behandeld worden...
Probeer het eens, heel even maar, een enkele keer...
Je zal merken dat het je goed doet én dat er echt wel mensen zijn die je hiermee heel gelukkig maakt.
Een blog...waarover ga ik schrijven...wat heb ik te vertellen dat mensen zou kunnen aanzetten om het te lezen...
Eigenlijk gebeurt er in een mensenleven alle dagen genoeg om een bladzijde mee te vullen, het leven van iedere dag kan beste boeiend zijn...
Het is vooral de bedoeling om hier te schetsen wat er in mijn leefwereld omgaat, wat me beweegt, wat me stil maakt, wat me aan het lachen brengt, wat me laat wenen, waar me blij maakt, wie ik ben, wie ik niet ben, wat ik wil, wat ik niet wil, wat ik meemaak, waar ik van droom het te kunnen beleven.
Vijftig ben ik ondertussen, zelfs als vijftig en half,... Dat is een halve eeuw, een hele tijd dus...
En toch heb ik vaak het gevoel alsof ik nog net zo jong ben als die kleine meid die vroeger aan de hand van de mama over straat liep en ervan droomde ook later zo'n hoge hakken te kunnen dragen, zo'n panty te passen, haar haar zo mooi te mogen hebben, helemaal gestyled en geparfumeerd door de haarlak...
Ik ben die kleine meid niet meer en mijn mama is overleden. Nog niet zo lang, het wordt 4 maanden op 7 juni...het lijkt alsof het gisteren was en toch ook al zo ver weg.
Vaak heb ik mensen horen vertellen over het overlijden van één van hun ouders en altijd was ik onder de indruk van het verdriet dat dit teweeg bracht, ik dacht dat ik ze begreep, dat ik me kon inbeelden wat ze doormaakten. En zoals iedereen probeerde ik haar of hem te troosten met lieve woorden of een schouderklopje, en het gekke is dat ik nog dacht dat dit hielp ook.
De waarheid is dat niemand je kan helpen bij zo'n verlies, dat het overlijden van je ma zo'n intense pijn en zo'n immens verdriet veroorzaakt dat het écht fysiek pijn doet, dat het voelt alsof je lichamelijk iets mankeert, terwijl het de geestelijk pijn is, het niet-te-vatten-alles-verterende gevoel van onmacht en woede. We weten het allemaal, het hoort bij het leven, maar toch blijft het een gevoel van onrechtvaardigheid oproepen dat niet getemperd kan worden.
En dan prijs ik mezelf heel gelukkig omdat ik de wetenschap heb dat mijn ma niet echt dood is, dat het enkel het lichaam dat zij in dit leven gebruikte tot stilstand is gebracht, te rusten is gelegd, terugkeert naar de aarde,...
Maar haar ziel, haar ware ik, leeft voort in een andere dimensie die zich onopgemerkt mengt met de onze, die langs ons heen beweegt en af en toe een glimp gunt aan degenen die het kunnen voelen, zien, ruiken of horen. Daar bereidt neemt zij afscheid van dit leven, van ons,haar kinderen, van haar man, van haar familie en vrienden, van de persoonlijkheid die zij in dit leven heeft neergezet. Daar maakt ze de balans, het kosten-baten plaatje van het leven dat wij samen deelden, waarin zij mijn ma was, hét meest dierbare wezen in ieders leven. Daar bereidt zij zich voor op het volgende avontuur dat haar ziel zal aangaan, het volgende leven waarin wij misschien opnieuw een rol in zullen spelen, maar dan op een andere manier, misschien als haar grootmoeder, moeder, enzovoort...
Ik weet dat ik gelukkig moet zijn voor haar, en écht, dat ben ik ook, maar ik mis haar zo verschrikkelijk hard, ik mis het om een kind van iemand te zijn, ik mis het om me tegen haar aan te kunnen leggen, bij haar m'n hart te kunnen luchten, ik mis het om het gevoel te hebben dat er iemand is die het altijd voor me zou opnemen.
's Nachts, en zelfs overdag, bezoek ze me om me te troosten, om naar me te lachen met haar beroemde lieve glimlach, met haar ondeugend tinkelende ogen, met haar schaterlach en op het randje van schuine humor... Ze streelt dan m'n haar of m'n wang en zegt me niet triest te zijn, maar verder te gaan, verder te leven, dat het haar goed gaat en dat ik voor onze pa moet zorgen, want hij is zo verdrietig...
Als ze naar me lacht smelt m'n hart, ben ik zo droevig en blij tegelijk, springt m'n hart van vreugde en verdriet uit m'n borst.
Dag ma, tot vannacht of tot morgen, of overmorgen en op een bepaald moment tot je opnieuw geboren wordt. Ik hou van je, weet dat met zekerheid, ik hou oneindig veel en diep van je. Ik weet dat we niet altijd de beste vrienden waren, maar we waren dan ook zo gelijk aan elkaar, ik een bijna-duplicaat van jou...en dat is niet eenvoudig, dat weet iedereen.
Nu ben ik blij dat ik verschillende fases in mijn leven doorlopen heb en waar ik me vroeger het meeste voor schaamde en of druk in maakte zijn achteraf gouden kansen gebleken.
Over alle facetten van het leven en hoe het zich ontvouwt wil ik graag schrijven.
Om voor mezelf een dagboek aan te leggen die dienst doet als vertrouweling of gewoon een verhalenbundel voor het nageslacht en voor anderen mogelijk een schouderklopje of gewoon een plezant verhaaltje kunnen betekenen.
Eerst nog ontdekken hoe alles werkt en dat loopt het allemaal wel los.
Tot later!!
Ingrid
Een blog...waar haal ik het in God's naam toch om me dit zelf aan te doen...
Omdat ik verhalen en ervaringen wil delen en omdat ik hoop dat ik anderen hiermee kan boeien in de zin van een duwtje in de rug geven, amuseren, inspireren of wat dan ook...
Maar vooral ook omdat ik al heel lang de drang voel te schrijven en omdat het telkens opnieuw in mijn kaarten komt en tijdens een reading van mijn ziel (niet verschieten, komt nog terug aan bod...). Daarom eerst groep in facebook, maar wat is niet echt mijn doel,...
Ik wil vertellen over wat er in mijn wereld gebeurt omdat mijn wereld op vele punten magisch is. Ik wil die magie delen...en ja, soms zal dat wat melig of te persoonlijk zijn, maar altijd met liefde en licht en hopelijk ook wat wijsheid...
Tot morgen!!!
Warme groetjes, Ingrid
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
