Bali, Indonesië!
Kheb eigenlijk nooit de intentie gehad om naar hier te komen. Maar op aanraden van mensen die ik in de Cameron Highlands heb leren kennen wordt de volgende maand ingevuld op de Gandhi Ashram in Candidasa
Aangekomen op de Ashram, en na direct een late lunch gepresenteerd te krijgen wordt ik naar men bungalow gebracht.
Ongelofelijk, op amper vijf meter van de zee met door het voorste raam zicht op zee en door het achterste raam zicht op de bergen en de lagune met waterlelies en lotusbloemen!
En wat doe je dan zoal in het paradijs?!
Engelse les als vrijwilligerswerk, yoga, meditatie en reflectie, accupunctuur, een paar daguitstappen op het eiland, snorkelen en vooral heel veel ontspannen.
Maar.... de eerste week is er een van veel ellende en pijn geweest.
Net zoals vele andere keukens in Azië is men maag niet opgewassen tegen de lokale maaltijden resulterend in een zevental dagen veel buikpijn en krampen, vlammende diaree en goed ziek door de eerste vier dagen zo goed als niet geslapen te hebben omwille van matras problemen.
De tweede week was leuk, kbegon het al goed gewend te geraken en door twee keer per dag in een westers restaurant buiten de Ashram te gaan eten hebben de problemen met de maag zichzelf opgelost.
Het vervolg van de tweede en derde week hebben zich jammer genoeg gemanifesteerd in weeral veel ellende en weeral veel pijn als erfenis van men Borneo avontuur.
Dan zit je op een fantastische plek, met niets dan rust en kalmte om je heen. En dan moet je precies nu door zo een fase van het leven gaan waar je vooral niet meer wilt nadenken!
Spijtig genoeg zit je dan "alleen" in dat paradijs waar er vooral niet veel anders te doen is dan te denken!
De eerste dagen na aankomst heb ik met een paar andere gasten en vijf kinderen van de Ashram een nachtelijke klim van Mt Agun, 3000 iets meter, verwezenlijkt.
En een plezante daguitstap gisteren naar de moedertempel, de holy springs én Ubud met misschien wel het hoogtepunt van men maand Bali: het kunstmuseum van Antonio Blanco!!
Twee uur tussen Blanco's meesterwerken en de fantastische stem van Andrea Bocelli; hemels!!
Enfin, zeven maanden Azië zitten er zo goed als op!
Kheb de balans nog niet opgemaakt maar tis vooral ongelofelijk snel gegaan!
Morgen begint een gans nieuw hoofdstuk: Australië!!
En das misschien precies wat ik nu nodig heb om men worries te doen vergeten; het land van "no worries"!!
Australia get ready, Sydney here I come!!
early in the morning
sunrise op 3000m
de groep met nog een paar gasten die we opgepikt hebben langs de route
men balkon
zicht door het voorste raam
zicht door het achterste raam
sunsets op de Ashram
mothertemple
holy springs
aan de ingang van het kunstmuseum van Antonio Blanco!
