het leven met autisme =NIET leven met een ziekte!!!!!
11-09-2014
Informaticabeheer
Nu zit ik ondertussen in het 5de middelbaar. Ik ben veranderd van school en van richting. Nu volg ik geen Humane Wetenschappen maar Informaticabeheer. Ik ben nu 2 weken bezig en vindt dit geweldig! Dagen worden grotendeels gebroken door de PC-vakken, de 'gang's' worden pas vanaf het 5de gevormd doordat je meteen aansluiting hebt wat geweldig is voor een ASS'er. De school/dag wordt dan wel langer (trein/bus) maar het is echt de moeite waard, het voelt (voorlopig) helemaal niet zwaar aan!De sfeer is veel losser wat me beter ligt doordat we meer vrijheid krijgen.
In het 4de middelbaar deed ik nog steeds Humane Wetenschappen. Ik had nog steeds een KAK-leerkracht. In het 2de jaar had ik zeer goedop Engels maar in het 3de middelbaar was ik 'dik' gebuisd. In het 3de jaar had ik goed op Nederlands. In het 4de jaar had ik die KAK-leerkracht echter voor Engels en had ik goede punten voor Engels maar niet op Nederlands.
Mijn schooldagen werden eerder al onderbroken door OLC (open leer centrum), waar ik de krant mocht gaan lezen, en middagbreak, waardoor ik even naar huis kon. Die leerkracht zat me echter zeer dwars. Ik was bij iemand om mijn hart te luchten en zij had al eerder met TOAH* gewerkt. Mij leek dit ook dé oplossing maar mijn ouders zagen het niet echt zitten.
*TOAH: Je kan dit enkel volgen als je ASS/... (iets dat als chronische ziekte aanzien wordt) hebt. Je gaat deeltijds naar school (max 15u) en deeltijds leer je op jezelf. Je hebt meer tijd over doordat je sneller op jezelf werkt dan in groep. Ik kreeg 2x/week 2u iemand aan huis. (gratis) Wat ook mogelijk zou zijn geweest was Bed/t-net.. Camera in klas waarmee je virtueel in de klas kan zitten.
Het 1ste middelbaar. ik kies voor Latijn na lang overleg tussen mij en mijn ouders. Het einde van de kerstvakantie. Mijn neven komen op bezoek en ineens besef ik dat ik gepest word. Omwille van mijn scheve tanden. Ik wil WEER niet naar school gaan. Ik blijf lang thuis. Ik was WEER een week opgenomen in een psychiatrische instelling. Ik kom zelf tot een besluit van van school te veranderen. Ik ga naar een andere school. Al snel snap ik dat dat niet de school is waar ik mijn 6jaar wil doen. Het is maandag en dan komt mijn bijlesgever en tevens goede vriend. Ik begin met hem over mijn probleem. Het besluit van dit hele gesprek was dat ik beter iets met sport ging doen om mij een beetje te kunnen afreageren (ik sport nl. zeer graag.) Dat is gelukt maar het gaat nog steeds niet beter met het gepest ik blijf gepest worden 1 ding was wel fel verbeterd ik had een goede vriend waaraan ik alles kon vertellen, die het opnam voor mij, die mij begreep, die om mijn moppen lachte,... . Alweer hetzelfde besluit: We hebben een lange weg moeten maken om terug op datzelfde punt uit te komen.
Nu na tijdens de kerstvakantie besef ik dat ik echt niemand heb die me begrijpt. Ik denk dat het deels bij mezelf ligt maar eigenlijk kan ik er niets aan doen. Ik ben denk ik voor op mijn medeleerlingen. Maar wat ik hieraan kan doen weet ik eigenlijk nog steeds niet zeker ik probeer nu op forums contacten te leggen met andere autisten om te kijken of iemand dit al eerder heeft meegemaakt. Misschien kan deze persoon me dan wel helpen om me de juiste oplossing te geven. Hoogbegaafden bv. kunnen een klas overslaan. Maar wat kan ik toch maar doen? ik ben veel volwassener dan mijn medeleerlingen. Ik kan niet met hun optrekken zij zijn nl. te kinderachtig. PS.: Als iemand hierop een antwoord weet mag die dit altijd sturen. Zodra ik het antwoord weet vul ik deze tekst aan.
Ik kan gees sport meer doen op school AAAAAHHHH!!!!
AAAH ! help ik kan geen sport meer doen. Dat was de conclusie van eind 2de jaar begin 3de jaar. Ik kan niet meedoen aan de LO lessen dus moet ik een andere richting kiezen. Ik kies na lang wikken en wegen voor Humane Wetenschappen. In de herfstvakantie wou ik WEER niet naar school. Maar deze keer werd ik niet opgenomen omdat ik het zelf had voelen aankomen. Het gepest was nog steeds niet gestopt en mijn beste vriend zat in een andere klas en had zich zo goed als aangesloten bij de pesters om zelf niet gepest te worden. Ik ben mijn beste vriend dus zo goed als verloren Ik kon het gewoon niet meer aan niemand die me begrijpt! Ik kom uiteindelijk toch weer op het goede pad terecht door WEER van school te veranderen. Deze keer ging ik naar technicum. langer als 1 dag hield ik het Weer niet meer uit. :) Na de harde aanpak van mijn papa en overleg met mijn oude school kreeg ik begeleiding en extra voordelen.
In het 5de leerjaar wou ik niet meer naar school. Ik liep weg van school, Ik wou niet mee op uitstap,... . Toen ben ik opgenomen in de psychiatrie. Ik ging daar helemaal niet graag naartoe ik was in het begin 1,5week in vaste opnamen dit wil zeggen dat je daar blijft slapen. Na die 1,5week mocht ik om 5u naar huis. wat eigenlijk nog laat is. Toen ik daar was (zo'n half jaar lang) heb ik veel dingen meegemaakt. Ik was meestal slecht gezind omdat ik daar niet wou zijn. Maar daardoor besefte ik eigenlijk hoe goed ik het had in mijn oude school. Maar toch ging ik eerst proberen in een stadsschool. Man Man Man wat een krapul dat daar zit... Ze sloegen gewoon kinderen in elkaar zonder dat de leerkracht er iets van zij. Ik voelde me echt niet op mijn gemak! en ik was daar ook echt niet graag. Tot toen ik op een morgen in de auto bleef zitten ze probeerden me met man en macht uit de auto te rukken maar het was niet gelukt ik bleef mooi op mijn stoel zitten hoe het komt dat ik sterker ben dan volwassenen? wel ik ben altijd veel veel sterker als ik echt kwaad of in gevaar ben. Nog een oud oer-instinct zeker. En dus was mijn papa opweg naar de psychiatrie. Maar ik bleef maar aanhalen dat ik echt terug wou naar mijn oude school wou en dat was ook zo! Mijn papa bracht me diezelfde morgen noch terug naar mijn oude school. Ik was zo blij Ik heb mijn 5de leerjaar nog volledig uitgedaan en bij het 'Examen' was ik geslaagd! Ondanks ik zoveel gemist had! Een goed einde. Ik moest een lange weg maken om terug bij hetzelfde punt uit te komen.
Ik kon het gewoon niet meer aan niemand die me begrijpt! Ik kom uiteindelijk toch weer op het goede pad terecht door WEER van school te veranderen. Deze keer ging ik naar technicum. langer als 1 dag hield ik het Weer niet meer uit. :) Na de harde aanpak van mijn papa en overleg met mijn oude school kreeg ik begeleiding en extra voordelen.
En dus was mijn papa opweg naar de psychiatrie. Maar ik bleef maar aanhalen dat ik echt terug wou naar mijn oude school wou en dat was ook zo! Mijn papa bracht me diezelfde morgen noch terug naar mijn oude school. Ik was zo blij Ik heb mijn 5de leerjaar nog volledig uitgedaan en bij het 'Examen' was ik geslaagd! Ondanks ik zoveel gemist had! Een goed einde. Ik moest een lange weg maken om terug bij hetzelfde punt uit te komen.
