De
concurrentie goed kunnen bekijken. De favoriete teams zijn dezelfde als de
vorige jaren en ook nu weer diegenen met enorme budgetten...
Maar we zijn al tot
hier geraakt en gaan ons vel duur verkopen.
Vandaag
eindigden we vierde in onze categorie en vóór de topteams. Maar we weten uit
ervaring dat zij zich hier nog niet laten kennen en pas op de Stuart Highway
alle registers open trekken.
Dus morgenavond zullen de kaarten al helemaal
anders liggen.
In
elk geval, we zijn er klaar voor en gaan vechten voor elke kilometer. De sfeer bij de jongens zit goed.
Om
acht uur morgen begint de race... 3100 kilometers lang... de weersvoorspellingen geven voor de volgende dagen veel wind, hier en daar wolken EN regen... da's niet goed.
Wanneer en hoe we in
Adelaide gaan geraken weten we nog niet... verwacht maar minstens vier dagen radio-...
euh... internet-stilte.
Eind
volgende week horen jullie ons terug... als alles goed gaat!
Alice
Springs en veel zand achter ons gelaten en naar Darwin met zijn prachtige
baaien en helblauwe zee gevlogen. Even heet hier maar een stuk vochtiger. Veel
bosbranden op dit moment.
Deze
noordelijke stad kennen we ondertussen en onze favoriete plaatsen nog eens
bezocht. Het solar team gaan bezoeken en de sfeer opgesnoven nog enkele dagen
voor de race...t is allemaal nog een beetje slow.
Beelden
van al dit leuks volgen later want t internet is hier te traag...
Ah
ja, allen, bedankt voor de commentaren! Een korte respons...
Ingrid en Marc: Hoe? Mannen vinden netkousen toch sexy en nethoedjes niet dan?
Katho
en Mich: Wij vinden Venus niet zonder jullie. Volgende keer meekomen?
Karin
en Willy: t Is te warm om Marc alle dagen te verzorgen maar ik leg hem ik het
zwembad. Ook goed?
Nancy:
Volhouden daar, hé... mijn zus helpt mee om de Haven recht te houden!
Nadine:
Duim voor jou vrijdag!
Zus
en schoonbroer: De zee hier ziet toch iets blauwer dan in Wenduine!
Marina
en Tijl: t is hier even heet als tijdens jullie laatste avontuur maar wij
worden hier tenminste niet nat.
En
dan...het bekendste natuurfenomeen van Australië... Ayers Rock of Uluru, de
meest heilige plaats voor de Aboriginals. Hier komen The Dreams vandaan.
En inderdaad,
héél indrukwekkend. Midden in de bush zon enorme monoliet. We liepen er en
voelden de verzengende hitte (+40 graden) en de heilige winden. Muisstil. Er
gaat iets vreemds uit van deze plaats. Mooi en vredig.
En dan... rijd je enkele kilometers verder in de dorre
outback om plots terecht te komen in een luxeresort voor de toeristen: grote
hotelcomplexen, zwembaden, winkelstraten, theater, enz.
Heel
bizar; we zijn even verdoofd door zoveel drukte... het verschil is te groot.
Desondanks
toch in onze ruime kamer ingetrokken, een plons genomen in één van de zwembaden
en s avonds uitgebreid gaan dineren.
dan...het bekendste natuurfenomeen van Australië... Aylers
Rock of Uluru, de meest heilige plaats voor de Aboriginals. Inderdaad, héél
indrukwekkend. Midden in de woestijn zon enorme monoliet. We liepen er en
voelden de hitte (40 graden) en de heilige winden.
Maar... het hele toeristencircus voelde een beetje
vreemd aan. Je rijdt dan uren door dorre vlakten en dan hebben ze daar ineens
een luxestad gebouwd met verschillende hotels, zwembaden, winkelstraatjes enz. Voor
ons was dat er iets teveel aan... alhoewel we wel heerlijk genoten hebben van
de zwembaden!
En er was een hospitaaltje, dus daar kon Marc zijn knie
verzorgd worden. Flinke verrekking, ingebonden huppelen we verder. Rustig aan
dus, we zien wel!
 "Laughing"){kind=icon}
 "Sad"){kind=icon}
 "Twisted Evil"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Cool"){kind=icon}
 "Embarassed"){kind=icon}
