maandag 3 dec zijn we t afgebolt naar bundaberg waar onze duitse vriend David en ik gaan werken. Hij 2 weken, ik maar een weekske. Deze keer zat de auto bomvoller dan bomvol. We hebben namelijk een hollands meisje leren kennen, Britt, en hebben ze meegepakt. De rit gelukkig ni lang, 120 km ofzo. In Bundaberg dus vollenbak stress om zo rap mogelijk werk te vinden. Naar kantoren gestapt , maar al gauw bleek dat we bijna altijd via hostels moeten die t werk regelen. Amai de hostels hier, das ver beneden t niveau da we gewoon zijn. allemaal triestig zowel vanbuiten als vanbinnen, en bedbugs goddamn, de fear van de meeste backpackers. Na 2 hostels en de rest op afstand te hebben gezien zakte de moed in onze slippers. what a shithole man. Naveel gezever geen werk voor morgen gevonden. nachtje camping geboekt. Tom, gunther en Britt morgen met bus naar hervey. S avonds naar de bezienswaardigheid van bunda gegaan,de turtle sanctuary. Een plaats waar superveel schildpadden uit zee kruipen om hun eitjes in t strand te leggen. Waar we zwaar spijt hebben van gehad. 8.5 dollar betaald voor niet eens een schildpad te zien en daar fuckin 3 u te wachten. We waren namelijk groep3, de laatste, en natuurlijk waren er 2 schildpadden die avond, maar geen derde dus wij zwaar gefrustreerd afgedropen. Geluk bij ongeluk was wel dat we een adres van goede, kleine hostel hebben gekregen. Volgende morgen daar David gaan inchekken, was maar 1plaats, k dacht al gewoon verder te reizen en ni meer te werken. Maar plots toch nog bed vrij... ik kon t ni geloven. En de hostel, voor 20 man, zag er mega huiselijk en vrij proper uit. Bovendien was de baas zeer sympa en deed die echt moeite voor zijn gasten... een uitzondering in bundaberg. We konden blijven zolang (zokort) we wouden, eus niminimum een week zoals overal en dat kwam mij zeer goed uit. De volgende dag hadden we ook onmiddelijk werk.
David gin atermeloenen plukken, ik sweet potatoes. Man,man, da was gene zever. superzwaar, ietsvan t zwaarste dat ge kunt hebben, mawel bestebetaald. om 6u begonnen. die venten ni echtaangenaam te noemen, rugpijn van t constant gebult te lopen. T ergste(zwaarste) waren de bakken met patatten, tussen de 15 a 30 kilo, over een 400m op een rij, dat iemand aan een stuk moest opheffnen de trailer van de traktor opheisen terwijl die stillekes vooruitreed. Heb ze ni geteld maar zullen er gemakkelijkmeer dan 100 geweest zijn per keer.Neem de zoner nog bijen je begrijpt wat ik bedoel. Het rapen van patatten tot 12u,om 1u patattenplantje gaanin de grond steken, tot, 5u30, ik was echt kapot. Ma wel zwaar verdiend, ik gok een dikke200 dollar op 11.5u.
De volgende dag terug van dattum, smorgens voelde ik de stijheid zwaar aan mijn onderrug en mijnbenen, maa k moest poen hebben. Smiddags wel afgeblazen voor de tweede shift,nl planten van plantjes, endaar konden ze ni mee lachen. Baas van hostel had mij gezegd dat ikni verplicht ben om daar op in te gaan. Ma voor de baas van de farm maakt da niks uit. Ik dus zelf buske gebeld om ons te komen halen. Na een tel van eenfarmwerker met zijn baas kregen we te horen dat we ni meer moeste komen, en dat we waarsch geen werk in andere farms meer gingen krijgen. Wat een blaaskaken zag, allemaal zo onrespecvol tegenover ons, backpackers.
Ma bon k was wel toe aan rust want echt wel fysisch uitgeput en die mannen konden den boom in kruipen, en d vonden de 3andere gasten die met me meegewerkt hadden, ook.
S avonds naar de werkmanager gestapt en t voorval uitgelegd,want khad schrik om dag erop gen werk te hebben.Die reageerde met een fuck die kerel gebaar en nam het voor mij op. Hij verzekerde mij voor werk op eenandere farm, in de rockmelons. Had ook wa schrik voor mijn uitbetalingen maar hij verzekerde mij opnieuw dat die blaaskakeb van aussiefarmers gwoon weg geen keus hebben en zullen betalen,. Kmoet zeggen dat ik met mijn hotel en werkmanager ni veel beter kon vallen.
dus op naar morgen en overmorgen in de rockmelons, baby!

06-12-2007 om 00:00 geschreven door Robin