de avonturen van Robin en zijn maten Sven en Tom in Australie
02-12-2007
town of 1770 ...surfstyle
na nog een dag de toerist in Earlie te hebben uitgehangen zijn we voort naar beneden vertrokken. Eerste (tussen)stop: town of 1770 en Agnes water. Zonder Sven weliswaar, die had al twee weken geleden besloten om ons op dit punt te verlaten, maw om achter te blijven. Hij wil alleen doorreizen en zal waarschijnlijk ook werk zoeken. Maar niet getreurd, we zijn nog met drie, en zelfs met vier want een duitser van op de boot, David, nen toffe pee, vergezeld ons en deelt dus de benzinekosten. Na een 700tal km kwamen we aan. Deze locatie is de meest noordelijke aan de oostkust waar men kan surfen, want iets hierboven eindigt de barrier reef. Dat klinkt goed, nietwaar? We zijn dan ook de volgende dag, 1 december(alreeds), ons in de morgend gaan aanmelden voor een surfinitiatie. IK heb dit wel al eens gehad maar t kan nooit kwaad om dit nog eens te horen, en t was maar 16,5 dollar voor 3u, wat een spotprijs is. De golven waren matig maar ideaal voor beginners en om met een longboard vanaf te cruisen. Het ded echt deugd van terug eens op een plank te staan en te glijden, weliswaar op de golven ipv op de sneeuw!T was ondertussen wel beginnen regenen en dit zou niet meer ophouden voor de hele dag.We waren zo gebeten door de surfmicrobe dat we de volgende dag een surfboard zijn gaan huren. Toen we aankwamen op t strand waren de golven echt twee maal wilder dan de dag ervoor. geen twee meter, ma toch minstens een meterenhalf en wat een branding man,man, om nog maar te zwijgen over de sterke zijdelingse stroming. Maar t was weer vollenbak fun. enkele golfkes gepakt en er nog meer op ijn smoel gegaan. Afzien, pijn in de armkes, teruggeslagen worden, maar dat pakken we er graag bij.
Aankomst Airlie Beach + 3 dagen zeilen op de Whitsundays Islands
We waren na Magnetic weer volop in de vakantiestemming. Op naar de volgende eilanden welke we 3 dagen en 2 nachten per zeilboot gingen verkennen. Airlie Beach is de uitvalsbasis voor alle zeiltrips op de eilandengroep en dit kleine badplaatsje bruist dan ook van het leven, vooral veel backpackers zijn hier aanwezig. Het is nu hoogseizoen en dus waren de erste 2 hostels die we wouden boeken gewoonweg volgeboekt. toch nog plaats gevonden in de beaches hostel, een 8dorm met tv/airco/frigo en apart sanitair. S avonds onze krachten gespaard want morgenvroeg zouden we om 8u30 al op het appel moeten zijn aan de zeilboot apollo.
de dag erop dus met nog kleine oogskes de boot op. In totaal waren we met 25 plus 4 bemanningsleden. Gezellige boel was het. De boot was vrij groot maar toch kan je niet van veel ruimte spreken. De meeste tijd werd uiteraard op het dek doorgebracht, in t zonnetje. We kregen elk een bed, ik kreeg een dubbelbed samen met gunther vanachter in de boot. in de buik van de boot kon je gerust rechtopstaan maar de uimte tussen ons dubbelbed en het dubbelbed eboven was wal minimaal. Zo, hier gingen we dus de komende drie dagen doorbrengen. we voeren uit de marine en eens in volle zee werden de zeilen gehesen, in samenwerking met enkele vrijwilligers onder ons. ik meldde me aan om een van de twee zeilen te hijsen . Was een niet te onderschatten beproeving. de mast is 31m hoog en eens in de helft van die lengte was het sleuren aan het touw, dat overigens altijd met minstens twee man werd gedaan, best wel heftig. We voeren met een redelijke bries richting whithaven beach. de boot ging bij momenten serieus scheef hangen. Iedereen moest dan ook aan de kant die meest naar omhoog ging gaan zitten voor tegengewicht. De zeilboot, die in 79 is gebouwd, heeft begin jaren 80 verschillede races gewonnen en is dus in wezen een rasecht racezeiljacht. na een 3-tal uren kwamen we aan op whithavenbeach. Dit strand wordt beschouwd als een der mooiste stranden ter wereld ( een de vier beste), en wordt gevormd door 98% puur zand, puurder kan niet, dat wordt gecreeerd door een onder het water liggende vulkaan die wat verderop ligt en het zand deze richting blaast. het was echt zoals in de reclamespotjes van bounty ofzo, hagelwit strand, de kleur van t water schakeerde van groen naar azuurblauw naar donkerder blauw hemels. we konden hier zwemmen, met stingersuit want het is hier t seizoen. We hebben ook een grote pijlstaartrog in het ondiepe water lags de strandlijn zien passeren. Nadien een spelletje rugby met de crew en de medepassagiers gespeeld.
S avonds bleef de boot voor de beach voor anker en werd er goed gedronken van de drank die we zelf hadden mogen meenemen. Gezellig, bij ondergaande zon, op een uiterst exclusieve plek, leerde iedereen elkaar een beetje beter kennen.
De volgende dag was het duik en snorkeldag. Al om halfacht voeren we weg naar een eerste locatie voor een eerste snorkelpartij. Hier kregen we ook allemaal een introductieduik. De eerste keer dat Tom, Sven en ik gingen duiken. Gunther had het al eens gedaan. We zaten samen in groep 2, en na enkele basistechnieken gingen we samen onder. Al gauw bleek dit maar niks te zijn voor Tom, die problemen had met het enkel door de mond ademhalen.
Hij kapte ermee en wij dus zonder hem voort. t was echt een mafte ervaring om te duiken. Eerst wel wat bizar als je onderwater zit en toch lucht hebt. Een beetje nerveus dus maar gewoon blijven in en uitademen en al vlug waren we ermee vertrouwd. Zo goed zelfs dat het ons na 20 min veel te vlug voorbij leek en we al aan een volgende scubadive aan het denken waren. Maar dat is voor later. In de namiddag nog een tweede snorkelplaats opgezocht. Hier was het onderwaterleven veel levendiger, zo levendig dat je waande in een reuzeaquarium te zwemmen. hele scholen koraalvissen bijeen, prachtige koraalstructuren in alle mogelijke kleuren, en ook enkele hele grote vissen. We zagen ondermeer enkele giant wrasse passeren, en ikzelf zag ook een reefshark wat ik geweldig vond want dit was de enige die nog op mijn verlanglijstje stond. Op het keistrand hebben we ook bezoek gekregen van een possum, die wist blijkbaar dat hij eten kon scoren. Hier hebben we vervolgens vanop t strand en de aanpalende rotsen naar een weeral ontroerende zonsondergang gekeken, waarna we terugkeerden naar de boot die hier heel de nacht voor anker zou blijven liggen.
De laatste zeildag nog meer gesnorkel in de voormiddag. Sven, Gunther en ik besloten echter om op deze derde locatie nog een extra duik te nemen, ditmaal een half uur en we zouden onmiddellijk duiken tot op een kleine tien meter. Dit was zeker geen slechte keuze, het duiken is duidelijk een zeer leuke sport, en het is gewoon zalig om zonder terug naar de oppervlakte te moeten gaan voor lucht zalig tussen de koralen en de visjes te zwemmen en alles gade te slaan. En opnieuw was de duiktijd veel te kort naar ons goesting. Nadien was t tijd voor terug te keren naar Airlie beach, waar we onze trip begonnen waren. De terugkeer deden we in racevorm, want er was een ander zeilschip aangekomen en we hesen gelijktijdig de zeilen zodat de race kon beginnen. De hele trip werd vervolgens s avonds afgesloten in een cafe waar we met de hele bende gaan eten en/of drinken zijn.
