de avonturen van Robin en zijn maten Sven en Tom in Australie
25-11-2007
Magnetic island
Magnetic island 23+24/11
Vanuit Townsville vertrokken we vrijdagmiddag met de ferry richting magnetic island. De grote reden, de full moon party vrijdagavond, the party to do in de hele regio. We hadden een pakket geboekt voor 2 nachten met entree voor de party plus ontbijt. Na 20 minuten arriveerden we en het vakantiegevoel kwam na het tegenvallende townville opslag weer bovendrijven. Een eiland blijf toch iets speciaals. Zaten in een dormroom met 2 gasten en 2 meisjes uit Engeland. Natuurlijk hebben we de rest van de dag ons geld en onze batterijen wa gespaard voor de lang nacht die we tegemoet gingen. Tegen 6u begon de party die trouwes op onze hostel georganiseerd werd, en ze zou pas 12u nadien eindigen, tegen zonsopgang.
De party was echt wel een pareltje, zeker qua muziek en ambiance. Stevige club-house all night long, echt iets voor mij. Veel volk ook, 1000 voorverkoopkaarten verkocht.
Alleen spijtig dat het niet op de beach werd gehouden, maar vlak er naast op het hosteldomein, en op het strand geraken was bijna onmogelijk na 2u.
Uiteindelijk Blijven shaken tot de laatste beat uit de boxen werd geknald, waarna ik vanop het terras de sunrise aanschouwde die van boven het vasteland te Townsville ontsproot. De maten was ik toen kwijt gepeeld ,die bleken op de rotsen te liggen.
Moe maar voldaan ben ik naar de room afgezakt en als een betonblok in slaap gevallen.
De volgende dag hadden we trouwens ook groots plannen. Het eiland is een koala sanctuary en we woudendeze per fiets gaan spotten. Maar ons gemoed besliste daar anders over. We zijn geen fietsen maar een moke gaan huren, een kleine kar dat je best met een buggy vergelijkt, en zo t eiland gaan afcruisen. Sven en Gunther in een moke, plus 2 meisjes uit zwitserland,die meereden en de kosten deelden, en Tom en me in een andere moke. Racestyle dus, bijzonder funny eigenlijk. Na een kleine wandeing in het nationale park hebben we 3 koalas zien snurken in een boom. eentje ervan werd zelfs eventjes wakker door de gunther die perse in de boom wou kruipen voor een funny foto. Schattige beestjes, maar toch oppassen voor hun scherpe klauwen.
S avondswouden we nog een toerke doen met de moke maar t begon te regenen. we keerden dus terug en ineens viel de moke van mij en tom, de speedy gonzales, stil. Damned. na even startte hij terug maar in volle bergop weer van dattum. Dan maar draaien en bergaf afbollen. bijna was de moke er alleen vandoor. Tom als chauffeur was ook komen duwen wat nis lm was. Gelukkig zat ik er net op tijd in en heb ik na een snelle jump over de versnellingen de nog op de rem gaan staan. Eind goed al goed en wij dus met ene moke terug naar de hostel.
S avonds nog een paar prettig gestoorde aussiemeiden uit townsville leren kennen in de bar. t was zaterdag en ze waren in partysfeer, en de aussie jeugd kent ook wat van drinken en feesten, ge moogt gerust zijn.
Over de laatste dagen in Townsville kan ik kort zijn. Dat zegt al genoeg over de plaats zelf, maar het kan uiteraard niet constant even excited zijn. Maar toch hebben we hier niet zitten niksen. Sven en ik zijn onze langverwachte brieven met het cruciale TFN (tax file number) en onze bankkaart van de australische rekening. Tegelijk hadden we ons opgelegd onze car hier eens serieus te laten inspecteren en een klein onderhoud te doen plus de hoogst dringende zaken te repareren. t gaat hier allemaal veel sneller dan in België. Toen we een afspraak wouden maken konden we de dag nadien onmiddellijk car binnengooien. Ze hadden hem zelfs maar 4u nodig. Die gasten leken ook betrouwbaar en eerlijk wat niet onbelangrijk is voor ons, backpackers, met wie men het ook wel eens onserieus zou kunnen nemen.
Voor grondige inspectie plus klein onderhoud wa het 120 dollar.We gingen er ook 2 andere tweedehandsbanden op laten fitten voor 120 (t was zelfs ma 30 per band acheraf)
Dat genomen maar da kwam het telefoontje om ons op de hoogte te stellen van de ondekte problemen. een kleine opsomming van belangrijk naar minder: transmission oil, diffentieel oil, brakes oil (allen zo zwart als iets en inbegrepen flushing), wheelbaringsprobleem, suspensiononderdelen. Dit was vrij belangrijk en hebben we dus laten fixen. Andere problemen nog niet gefixed, ook van erg naar minder erg: lek in de servopomp (lekt op alternator en kan probleem worden dus nieuwe nodig, een engine oil leak kan ik pers nog mee leven want geen olie op de grond zichtbaar, acceleratiekabel zou best vervangen orden (heb ik zelf wa gefixed want we reden niet op vol benut van de throttle en dus de power), een achterremlicht. thats it, hele waslijst dus ma nu al vele beter en nog alleen de servopomp te doen en hijgeraakt door de control in januari. Daarbuiten zijn de ruitenwissers ook vervangen, een gaatje in de ruitenwasserleiding gemaakt, de auto vanbuiten gekuist en een vals contact met onze mistlichten gemaakt. Prijs, alles voor 633 dollars, in België zou je evenveel maar dan in euros betalen mijn gedacht.Achteraf zijn we ook nog is de autosleutel gaan dubbelen (40$).
Voorts hebben we hier voorbije 4 dagen in 2 hostels geslapen, een slechte en een betere. Ook eens de Castle hill opgereden (heuvel midden in stad) , s nachts zowel als overdag, om het mooie uitzicht natuurlijk. Desalniettemin dit de capital van noord Queensland zou zijn viel the beach zowel als het uitgaansleven hier wat tegen. Het is volop stinger (kwallen) seizoen en een duik buiten de speciale opgezette stingernetten is een beetje spelen met je leven, tenzij je een stingersuit aanhebt. De Yellifish en vooral de box yellifish is extreem gevaarlijk(dodelijk) en klein met lange tentakels. Je geraak bewusteloos en mogelijk stopt de ademhaling. Deze beestjes komen tot april veelvuldig voor in Queensland en vooral alles boven Rockhampton.
2e dag op mission beach was een absolute chilldag. effe zalig niks doen. Ook omdat we beetje tam waren van het feesten gisteren. Buiten een beetje gezwommen in de pool en 20 min lang t strand gelopen te hebben is er echt niks actief uitgestoken, tenzij je hangen in een hamgmat actief kan noemen... en s avonds ons een BBQ gemaakt met patatten en goed slaatje, een dinerke dat ons ten zeerste gesmaakt heeft.
de dag nadien, de 19e, was ons vertrek uit mission. We hadden echter nog geen kroks gezien dus zijn we even terug gereden richting Inisfall waar de Johnstone river crocodilefarm lag, een commerciele crocfarm (voor leer + meat + opvang lastige kroks). Eerst een rondleiding gekregen met zeer interssante weetjes (bv kroks horen je voetstappen,trillingen op de grond dus, al van 400m afstand,...) langs de zout(salties) -en zoetwaterkrokodillen en alligators. veel fotokes genomen uiteraard tussen de plensbuien door. Nadien ook lnags de Cassowaries en emus en wallabys gepasseert. Daarna volgde dan een sessie vastpakken van babykrokodil en slangen. Er was ook een babypython en de gids zocht een vrijwiliger om zich te laten bijten, zou nikske geven, ma niemand durfde echt behalve...me . ik bewoog dus mijn vinger tegen zijn lijf en hoofd en t minibeestje haalde agressief uit en beet in mijn vingertop... no panic zenne, ik hield er ni eens het minste wondje aan over. Achter dit mochten we vervolgens de wallabys en de emus gaan voederen, we mochten gewoon hun weide in. Er liepen daar verder trouwens ook nog grijze kangaroes vrij rond in de farm. De baas van de farm was ook nen toffe pee, en hij vond dat van ons ook blijkbaar. Hij vertelde ons stoere verhalen van zijn jeugd en de krokervaringen, hij zat trouwens onder de littekens en zijn ene knie bewoog ni meer. Goe gelachen over dat alles so little was in belgie en aan de belgen...en alles so big in australia and on australians...you get it... de grapjas. Samen met hem in de kooi bij zijn dingos geweest, natuurlijk die beestjes nog ontsnapt ook en wij derachter. Op t einde nog een tounee waarbij ze de grote kroks voederden en waarbij de baas op de grootste krok, de gregory, ging zitten alsof hij op een paard ging zitten en zijn hoed op gregorys hoofd smeet, wicked! tegen 4u zijn we t dan afgebold richtin townsville.
