Buona Sera tutti, Siamo arrivato a Assisi!!! Zonder enige problemen bij de heilige Franciscus geraakt! Vanmorgen al vroeg wakker, nerveus voor onze laatste dag! We mochten met een bonnetje gaan ontbijten in een Bar! Un brioche e un café, daar hebben gedreven fietsers niet genoeg mee, dus nog wat extra's besteld! Na wat mooie foto's van Umbertide, una Citta Mediavalle, weer de fiets op en klaar voor de allerlaatste 45km. We fietsten vandaag met een wrang gevoel, we gingen ons doel bereiken, maar het was tevens het einde van een geweldig avontuur! Door hele mooie stukjes Van Umbrië zijn we gefietst, kerkjes, karakteristieke huisjes, wijngaarden, miljoenen zonnebloemen, maisvelden, cipressen, oleanders....teveel om op te noemen! Vele hellingen waar telkens de dorpjes tegenaan geplakt waren, geweldig! Ondanks een aantal pittige klimmetjes vlogen de kilometers voorbij! Wij moesten ons inhouden en vele foto's maken om niet te vroeg in Assisi te zijn! Om klokslag 12u , na 3 weken fietsen, stonden we aan de wegwijzer Assisi 18km en hadden we in totaal 1750km op de teller! In Palazzo, op +/-5km van Assisi hielden we nog even halt, een gezellige osteria. Snel een primi, eenvoudig maar superlekker en voort! Kwamen er toch geen Belgen naast ons zitten, en nog wel van Leuven ook! Het waren E-bikers en ze deden maar een toereke rond Assisi!!! Peanuts voor ervaren fietsers! Na een telefoontje omtrent uur van aankomst met Valère en Rita (broer en schoonzus van Yvan) vertrokken we voor de allerlaatste kilometers en tegelijk zware klim! Voor ons rees Assisi als een fata morgana op tegen de bergen, een stadje met kerken, kloosters, kapellen dat als het ware tegen een berg aangeplakt was, wondermooi, maar zo hoog....ging dat nog lukken? Natuurlijk, zuchtend en puffend fietsten we steeds hogerop, tussen honderden toeristen(te voet) door, tot ....waar we tegengehouden werden door militairen. Alles controleren, ook onze fietszakken, ondanks we vertelden dat er enkel fietskledij inzat, doordrenkt met 3 weken oud fiets- zweet! Yvan moest zijn Victorinox-tang in bewaring geven (dewelke ons 4x geholpen had met het ketting-af probleem!), zijn Zwitsers mes hebben ze niet gezien! Fietsend over het plein merkten we niet dat Valère en Rita ons al in het vizier hadden en op film vastlegden. Het weerzien was leuk en hartelijk. Daar we in fietsoutfit (beetje bloot voor Franciscus) de kerk niet binnen mochten, en tevens het tang-incident, beslisten we om het bezoek uit te stellen tot morgen. We reden dan maar snel, met de auto, naar Bettona, een leuk stadje wat verderop, waar we nog 2 dagen gaan verblijven. Wat deed het raar om in fietskledij in de auto te zitten, niks moeten doen....gewoon gevoerd worden! Gemengde gevoelens overvielen ons, trots en spijt.....we deden het, maar het is nu voorbij....een avontuur om NOOIT te vergeten! Bedankt trouwe fans en lezers, voor alle reacties, zichtbaar en achter de schermen, het deed ons zo'n deugd! Samen hebben we dan ook beslist om aan deze onvergetelijke prachtreis nog een vervolg te geven! Over het concept gaan we nog eens nadenken, maar jullie horen er nog van om samen met ons dit alles te mogen delen aan de hand van talrijke foto's en live verhalen! Uiteraard met een hapje en een drankje, een Italiaans concerto en een vrije gift voor het goede doel. BEDANKT, GRACIE MILLE en tot hoors, MYV
Goede avond beste trouwe lezers, Na een goede, lange nacht gingen we naar de bar voor ons ontbijt, ons echt Italiaans ontbijt! Een brioche en een espressoke! Maar dan kenden ze daar die 2 Belgische fietsers nog niet! Wij keken maar sip naar ons brioche, en onmiddellijk kwam de baas vragen wat we gewoonlijk aten! Dit durfden wij natuurlijk niet vertellen! Maar toch...we kregen 2 sneekes wit brood, een pakje goei boter en een potje speciale rode perengelei( pera cocomerina) een stukje perentaart en een brioche! Van achter de hoek hield hij ons in de gaten en bracht nog 1 sneeke bij, en dan nog 1 , toen hielden we ons maar in! Nog een stukje fruit en weg waren wij voor onze voorlaatste dag! Het zonnetje was weer van de partij en het was leuk fietsen. Tot plots de weg onderbroken was, een brug dewelke barsten en scheuren vertoonde en waar geen verkeer meer over mocht. Maar...zo'n 2 getrainde, gespierde lichamen, dat weegt toch niks, fiets over de barricade gehouden en erover! Volgende stuk, weer gebarricadeerd, rotta! En we zouden geen Belgen zijn als we de verkeersregels niet aan onze laars lapten, dus...maar door! Was wel een gevaarlijk stukje, het wegdek was echt kapot. Daarna kwamen weer pareltjes van landschappen en Apennijnen, we hielden ervan en vonden het klimmen zelfs leuk! Pieve Santo Stéfano was het eerste historische stadje dat we tegenkwamen, even fotoshoot en voort! Niets vermoedend dook er plots een adembenemend meer op vanachter de bomen en de hellingen, Lago di Montedóglio, azuurblauw en grillig van vorm. Wij maar klimmen en elke keer zagen we het meer vanuit een andere ooghoek en vanaf een grotere hoogte; het was net of het elke keer van kleur veranderde, zeer mooi. Stoppen....de 1 voor een foto, de ander omdat de ketting af was! Ondertussen 2 - 2 voor de " ketting-af" stand! San Sepolcro, tweede mooie ommuurde historische stadje, even rondgefietst en gewandeld en op een schaduwrijk terrasje weer lekker gegeten! Pasta en insalata(receptje dat thuis zeker zal worden uitgeprobeerd!) Een heel gezellig stadje met leuke straatjes en steegjes, jammer...we moesten voort. Naar Citta di Castello, weer een gans ander landschap. Brede valleien met vooral tabaksplantages, maisvelden en zonnebloemen! Het enige minpunt in dit zo mooie landschap zijn de talrijke autostrades, net een reuze pizza dewelke in stukken gesneden wordt met een pizzarollertje, jammer... Citta di Castello, ook een ommuurde historische stad met veel bezienswaardigheden, teveel om op te noemen. Helaas....de donderwolken overschaduwden plots het gezellige marktplein en we moesten ergens binnen vluchten. Waar beter dan een crèmerieke, ijsje gelikt, koffietje gedronken, taartje gegeten, nog koffietje gedronken, waterke besteld....en nog niet gedaan met regenen! Uiteindelijk toch beslist om voort te rijden in een klein beetje gedruppel. Even buiten de stad, weer een stortvlaag, snel onder een klein afdakje geschuild. Nu zal het gedaan zijn met regenen voor vandaag dus voortrijden, vijf minuten en er viel een verschrikkelijk bui uit de lucht,schuilen waar we konden, al was het in een kiekenkot! Daar stonden we schoon! Eindelijk klaarde de hemel terug blauw en nu waren we echt vertrokken voor de laatste 20km naar Umbertide. Ook weer zo een historisch stadje met vele paleizen, kerken , torens, musea,smalle steegjes en vooral gezelligheid troef! Snel een hotelletje gevonden , eentje dat Yvan nog wist van de vorige keer. Ingecheckt, gedouched en gaan eten, ons "laatste avondmaal"(onder ons2!), heerlijk getafeld, begeleid door een schitterende Nero Davola! We hebben geen haast vanavond want morgen restten ons slechts 45 km's te fietsen tot ons einddoel Assisi! Goede nacht en tot morgen voor het allerlaatste blogverhaal.....buona notte!
Dag 20: San Cristoforo - Ville di Montecoronaro. 70km
Goede avond beste lezers, Na een goede frisse nacht , dankzij de airco, in onze B&B bij Néné, kregen we lekkere verse koffiekoeken als ontbijt! Daar we nog brood en kaas over hadden van gisterenavond, aten we dit eerst, daarna een koffiekoek. De rest van de koeken kregen we mee! Weerom hartelijk afscheid genomen,met de belofte een kaars te branden in Assisi! Om 9u was het al 28° en even verderop rond 10u al 34°, als dat zo voort ging.... Het landschap werd prachtig, de Apennijnen kwamen steeds dichter op ons af, mooie kleurschakeringen, alle tinten groen met lichtgele akkers ertussen, lichtgolvend tot sterk hellend, soms leek het wel een golfterrein! Langzaam gingen deze heuvels over in echte bergen en kon het klimwerk beginnen! Onze lekkere koffiekoeken moesten er om 11u al aan geloven, en ze smaakten! Het eerste mooie stadje was Sarsina, geen tijd voor een bezoekje, nochtans reden we door de via di vino e sapero ( straat van de wijn en de smaak) in vergelijk met Hasselt! Een beetje gedruppel deed ons wat vroeger stoppen om een primi te eten, in San Pierro in Bagno. Eenvoudig maar weeral zo lekker! Tagliatelle con porcini e spaghetti olio-alio-peperonchino! Zoveel te meer San's....er gisteren de revue passeerden waren het vandaag allemaal monte's, de éne al hoger dan de andere! Bagno di Romagna, een thermaal kuuroord,met een typisch oud centrum. De bronnen waren al bekend bij de Romeinen! Bij de klim naar Verghereto ging het mis, een dreigend zwarte lucht en geroffel in de bergen. Schuilen? Maar waar? Geen dorp, geen huis enkel hier en daar een boom! Donder en bliksem en onder de boom, niet ideaal! Als het iets minder was reden we voort, maar helaas de donderwolk achtervolgde ons, wat hadden we die heiligen van gisteren misdaan? Plotseling vielen er dikke hagelbollen uit de lucht, het deed zelfs pijn op je bloot vel. Weer een boompje zoeken, met z'n 2tjes onder een cipres....veel deed het niet af. En nu begon het ook nog blaasjes te regenen, als dat maar goed komt de laatste dagen! Toch maar voort rijden, met regenjas aan, tot op de top van Verghereto. Druipnat kwamen we de bar binnen, onder een compatieuze blik van de plaatselijke, kaartende ouderen! Een ijsje moest ons over onze eerste ontgoocheling zetten, dan een koffie om op te warmen! De wijze ouderen voorspelden niet meer veel goeds voor vandaag, dus gingen we onze planning aanpassen. Yvan trok droge kleren aan en net als we terug wilden starten, opnieuw een bui. Nu was het genoeg, in het eerstvolgend dorp, IL Ville , was 1 bar en die hadden kamers, daar gingen we stoppen. Per geluk, nog 1 kamer in een piepklein huisje! Maar we hadden bed, douche, wc, avondeten en morgenvroeg ontbijt, en....we zaten warm en droog! Nu vroeg slapen want morgen moeten we 20km inhalen van vandaag! Slaapwel....
Dag 19: Anita- Settecrociari ( San Cristoforo) 65km
Buona Sera amici, Zoals gisteren beloofd, het verslag van het avondmaal in onze agriturismo bij Stėphano! Alle gasten aan de lange tafel, lekker gezellig! Onze gastheer had zijn schortje aangetrokken en stond er voor 16 gasten helemaal alleen voor! Hij draafde rond en bracht alles snel op tafel, vino, aqua en als knabbel vooraf, brood met auberginepesto, heerlijk! Daarna toverde hij een superlekkere bruschetta met allerlei verse groentjes op ieders bord, gevolgd door de prima piatti, tortellini's met champignonnetjes en peccorino, zalig! Eenvoudig en zo lekker! Als hoofdschotel: verse spinazie met kippen
billen en gebakken patatjes, eenvoudig maar het smaakte overheerlijk. Dan weer vloog hij rond om aan iedereen te vragen of ze koffie wilden of een ijsje, of beiden? Een limoncello? Hij bracht verse nectarinen en een grote schotel met stukken watermeloen, super! Ondertussen geraakten we aan de praat met een koppeltje Nederlanders, dewelke een rondje Toscane hadden gefietst en nu terug fietsten naar hun auto in Bologna, leuk om ervaringen uit te wisselen! Gezellige avond in de prato-pozzo, met een fantastische gastheer! Met de ventilator op een stoel achter ons bed, goed en fris geslapen en uitgerust weer wakker! Voor ons ontbijt maakten we nog een korte ochtendwandeling door het domein, mooie vijver met otters en dikke paling, een andere vijver vol waterlelies, een weide met schapen, een kleine kinderboerderij met ezel, geitjes, kippen .....kortom, hoe die man dit aankon in zijn ééntje??? Ontbijt was sober maar ok, we zijn in Italië en mogen het niet vergelijken! Andiamo, naar Ravenna! Ondanks de slechtere weersvoorspellingen, startte onze dag met een stralende zon. I Valli di Comācchio, een mooie afwisseling met die eerder saai geworden vlaktes en akkers van de vorige dagen! Een schorregebied, een met de zee verbonden watervlakte, een polderlandschap niet ver van de Adriatische zee, als het ware een stukje overgelopen zee! Het is een beschermd natuurgebied met veel watervogels, ook flamingo's ,uit Centraal Afrika , komen hier van hun zomervakantie genieten! Jammer, vandaag waren ze niet te bespeuren! Hierna werden we naar de overkant gebracht met een veerboot en fietsten weer wat vlak! Ravenna en zijn mozaïeken, om nooit te vergeten! We kochten een biljet om op 5 verschillende historische plaatsen mozaïeken te gaan bewonderen, en...we deden ze alle 5, te mooi om het niet te doen! Toch algauw gingen er 3,5 uur om aan al deze goed bewaarde en onderhouden schatten, een aanrader voor allen die nog nooit in Ravenna geweest zijn! Grote honger deed ons daarna stoppen in een kleine osteria in de stad, lekkere primi en weer verder, want we hadden nog maar 20km gefietst vandaag! Ons doel voor vandaag zouden we zeker niet meer halen maar we gingen er toch nog een lap op geven! We passeerden zeer veel heiligen uit de hemel, San Alberto, San Antonio, Madonna dell'Albaro, San Bartolo, San Stéfano, Santa Maria nuova spallicci, San Zaccharias, San Cristoforo....een beetje daardoor werden we ook weer vandaag gespaard van onweders en regenbuien! Net als we enkele druppels voelden en vluchtten op een overdekt terrasje, kwam weliswaar de zon er terug door en konden we snel verder! Met de hulp van een Italiaanse schone, reserveerden we op 25km een B&B voor deze avond. Bij Néné gingen we slapen, maar deze vertelde al aan de telefoon dat hij enkel voor ontbijt kon zorgen. Dus...onderweg gestopt in een klein winkeltje, brood, kaas en wijn gekocht, pane e vino e fromaggio, in de hoop er een gezellig avondritueel van te maken! En dit is ons weer eens gelukt! Een fijne gastheer, Néné, zeer gastvrij, want hij zorgde onmiddellijk voor fris bier, dekte de tafel op een terrasje onder de vijgenboom, waar we van een onverwacht maar lekker avondmaal genoten! Nu vlug ons bed in want ....morgen gaan we terug klimmen! Eindelijk, na al die vlaktes waren we blij de Apenijnen in de verte te zien liggen! Domani Appenini, domani.......
