|
Torgiano, 25 juli 2011
Beste en trouwe lezers,
Het is ons enigszins zwaar te moede maar ons avontuur is ten einde gekomen. Het was goed. Wij hebben een geweldige periode achter de rug. Dit wil niet zeggen dat we niet blij zijn dat we niet meer iedere dag op het zadel moeten kruipen maar een onbestemd gevoel van gemis speelt toch wel. We zijn nu aan onze, wat je zou kunnen noemen, normale vakantie begonnen.
Wellicht in uitgesteld relais overvalt ons nu toch wel enige vermoeidheid die we met rusten en door het genieten van het aangename gezelschap van vrienden te lijf gaan. Dit komt ongetwijfeld de volgende dagen in orde.
Er rest ons nu enkel nog woorden van dank uit te spreken. In de eerste plaats willen we u allen van harte danken voor de aandacht en de mentale ondersteuning die u aan ons project gegeven hebt. Het was overrompelend te zien hoeveel "hits" onze blog gekregen heeft. Dit heeft ons in bijzondere mate gesteund op ogenblikken dat het wat moeilijker ging en wij kunnen u verzekeren dat er van die ogenblikken geweest zijn.
Daarnaast willen we de vele sponsors van harte danken. Hun middelen zullen integraal geschonken worden aan het doel waarvoor zij bedoeld zijn. De organisatie " For a better life" zal hiervoor garant staan.
Hiernaast willen wij toch ook enkele personen in bijzonder danken. Wij denken dan aan Nadia Van Herck die de voorbereiding van onze tocht en van het project in het algemeen in goede banen geleid heeft. Aan Elly en Luc Vandeplas-Wijnants die ons de gelegenheid geboden hebben om in het mooie Borgloon (Elly, wij hopen dat we hiermee u het appelverhaal van Zuid-Tirool wat doen vergeten) een voorbereidende fietsstage af te werken. Tevens was het ook Elly die er dagelijks voor zorgde dat ons verhaal van de dag, met foto's, op een goede manier in onze blog belandde. Onze welgemeende dank. Ook een bijzonder woord van dank voor Rita en Valere Cox-Van Craen die ons stonden op te wachten aan de kerk van Sint Franciscus, die ons nu verwennen, en met wie we volgend weekend terug naar huis kunnen.
Beste lezer, wij gaan het nu hierbij laten. Het is goed geweest en wij zullen met een warm gevoel aan u en aan ons gezamenlijk avontuur terugdenken.
Tot later,
Marc en Yvan.
Naast voorgaande willen we ieder toch ook apart enkele mensen in het zonnetje zetten.
Mijn vriend Marc zonder wie ik dit waarschijnlijk niet had volgehouden. Hij slaagde er steeds in om met de juiste toon en met de nodige humor de moeilijke ogenblikken te overbruggen.
Dank u.
Ook mijn familie, in het bijzonder mijn kinderen en kleinkinderen, persoonlijke vrienden en collega's uit wier reacties telkens een warme bezorgdheid en interesse voelbaar was.
Dank u.
Yvan.
Prof. G. Verhoef en Prof. E. Van Cutsem en hun teams voor hun niet aflatende goede zorgen.
Yvan, mijn licht in de duisternis bij het vinden van alle fietswegen in België, Nederland, Duitsland, Oosterijk, Zwitserland en Italië.
Mijn kinderen, kleinkinderen, ik denk speciaal aan Milo, familieleden en vrienden die mij moreel steunden.
Gisela, mijn echtgenote die mij al meer dan 40 jaar ondersteunt in al mijn projecten.
Marc.
Ons verblijf in Torgiano
Wij tijdens het schrijven van ons eindverslag !
25-07-2011 om 00:00
geschreven door Yvan en Marc 
|
