Ieder ouder wil dat zijn kind de kans krijgt om te leren. De kans om zijn talenten te ontdekken en te ontplooien. Hoe vaak heb ik zelf niet gehoord van mijn moeder: “Ik wil je de kans geven om te studeren die ik zelf nooit heb gehad.”

En hoe dankbaar ik ook ben dat ik die kans heb gekregen, blijf ik toch met een hol gevoel zitten na jaren op de schoolbanken te hebben gezeten. Hoe kan het na 18 jaar naar school gaan (basisschool, secundair en hoger onderwijs) ik nog steeds zo weinig begrijp van het leven en vooral mijn plaats daarin?

Na een zoektocht naar een antwoord, kwam ik al wat wijzer. Ik ben niet de enige die deze vraag stel.

Er is iets vreselijks mis met ons onderwijs.  Waar leerplicht bedoeld was om kinderen kennis te geven zien we echter een trend ontstaan van schoolmoeheid onder kinderen. Hoe is dit mogelijk, want ieder kind wil toch van nature leren? Als we vanuit deze stelling vertrekken kunnen we misschien stellen dat er iets mis is hoe we ons kinderen laten onderwijzen.

Want laat me duidelijk zijn een kind dat schoolmoe is, is daarom nog niet leermoe!

Als kind word je vanaf je het jaar dat je zes wordt in een muf lokaal gestopt en als je het gelukt hebt is dit maar met een tiental andere kinderen. Jammer genoeg is dit in vele gevallen anders met klassen van 20 tot 30 leerlingen. Daar word je onderworpen aan het gezag van de leerkracht die heer en meester, maar vooral allesweter is. Hij is degene die van jou het perfecte burgermodel moet maken waar onze maatschappij zo’n behoefte aan heeft.

Uit het artikel 'School is uit' pag. 22 "Ode" nr. 110 - okt. 2008

“Verplichte massascholing is ontstaan in en gepropageerd gedurende het grootste deel van de negentiende eeuw. Er werden grofweg drie redenen opgegeven voor deze verstoring van het gezinsleven en de culturele tradities: goede mensen maken, goede burgers maken en uit elk mens het beste halen.”

Het beste dat onze maatschappij nodig heeft is de productie- en consumptiemogelijkheden van onze kinderen. Als je de jeugd bekijkt, dan mag je op zijn minst zeggen dat het onderwijs alleszins zijn doelstellingen bereikt ondanks de onethische manier van onderwijzen die het welzijn van onze kinderen danig ondermijnt. Maar laten we de aanklacht tegen de huidige vorm van onze maatschappij even buiten beschouwing laten. Ik ben er van overtuigd dat onze kinderen een veel grotere bijdrage kunnen leveren aan deze maatschappij als we ze anders zouden onderwijzen. Zou een kind (en de maatschappij!) niet meer hebben aan het exploreren van zijn eigen creativiteit, interesses, bewustzijn en intuïtie, met andere woorden het exploreren van zijn eigen zijn? Een onderwijs waarin het kind zichzelf leert ontdekken zou het onze kinderen makkelijker kunnen maken om te weten welke plaats ze willen innemen in de maatschappij en nog meer, hoe ze zelf die maatschappij willen vorm geven.

Jammer genoeg zoals het er nu aan toe gaat: het zitten, zwijgen en luisteren naar een leerkracht die ook maar weer herhaald wat hem is geleerd, leidt er momenteel enkel toe dat we van onze kinderen volgzame en gehoorzame slaven maken die niet zelf creatief kunnen denken. Ze worden geleerd om ideeën van anderen te leren en om daarop verder te bouwen. Er wordt hen geleerd dat het alternatieve verkeerd is, omdat de standaard de zekerheid biedt.

Er breekt echter een periode aan waarin we dringend op zoek zijn naar alternatieven voor de toekomst. En we lijken te vergeten dat we onze kinderen broodnodig zullen hebben om die toekomst vorm te kunnen geven. Er moet dus dringend iets verandert worden me dunkt.

Laten we verder gaan. In de verplichte 12 jaar wordt het kind 5 op 7 dagen, 8u per dag kennis gegeven. Onder het motto: kennis is macht, worden onze kinderen onderwezen in zoveel mogelijk vakken: taal, wiskunde, chemie, fysica, biologie, … Zoveel mogelijk passeert de revue om van onze kinderen goede burgers te maken. En daar heb ik persoonlijk een aantal vragen bij. Laat me een voorbeeld geven:

Als leerlinge van het ASO was ik verplicht om een uur chemie en fysica te volgen. Twee uren per week waar ik naar buiten aan het staren was, dromend dat ik daarbuiten was!

Toen ik las hoe het onderwijs me een goede burger maakte, vroeg ik me af hoe in hemelsnaam die lessen chemie en fysica daartoe hun bijdrage hebben gedaan. Want eerlijk ik herinner me er geen snars van, ook al ben ik voor die examens geslaagd.

En dit overkomt ieder kind binnen het regulier onderwijs. Ze worden overrompeld met informatie die geen enkele meerwaarde biedt voor hun wezen, hun zijn, laat staan hun toekomst. Het zijn met andere woorden verloren uren. Uren waar ze stilletjes zaten te dromen, want luidop dromen kan helemaal niet binnen een klaslokaal! En als ze dan betrapt worden op dromen, dan krijgen ze straf. Zo wordt langzaam maar zeker de levensenergie uit hen gezogen. Ze moeten opletten, en vooral niet dromen over datgene ze graag zouden willen.

Zeg nu zelf, je zou voor minder schoolmoe worden.

Ik denk dat één ieder zich aan bovenstaand stuk kan relateren. Maar jammer genoeg eindigt het daar niet. Dan spreken we nog niet over de zwakke leerders die slechts met veel moeite de abstracte kennis kunnen omzetten naar concrete vaardigheden. Zij vallen uit de boot, niet omdat ze de leerstof niet begrijpen, maar omdat ze de manier van lesgeven niet aankunnen. Ik vind het dan ook betreurenswaardig hoe er met talent wordt omgegaan binnen ons onderwijs, hoe het wordt weggegooid en onontdekt blijft.

Maar als je dacht dat enkel de kinderen het moeilijk hadden binnen het reguliere onderwijs, denk dan nog maar eens goed na. Leerkracht zijn is een zeer onaantrekkelijk beroep geworden. Men smeekt om leerkrachten voor vakken als wiskunde, godsdienst, Nederlands, Latijns en wetenschappen.

Uit rondvragen bij leerkrachten blijken deze het met verschillende zaken moeilijk te hebben: een te strak leerplan waar niet van afgeweken mag worden, te grote klassen, een steeds grotere opvoedende functie moeten opnemen, het moeten lesgeven aan gefrustreerde en niet geïnteresseerde kinderen, te weinig ondersteuning vanuit het beleid, etc. Het is een hele waslijst. Ook leerkrachten ondervinden dus steeds meer dat de riem strakker en strakker wordt aangespannen, met tot gevolg dat het plezier om les te geven verdwijnt.

Laat me om af te sluiten het simpel samenvatten: de kinderen zijn niet tevreden en de leerkrachten zijn niet tevreden van het reguliere onderwijs. Misschien is het wel eens tijd om het hele systeem te evalueren?

(Met dank aan B-Bladluis voor zijn inspirerende woorden en bronnen.)

18-03-2009 om 20:48 geschreven door Assira  

Als we onze aarde willen redden en wij erop, dan zullen we creatief moeten zijn om tot een oplossing te komen. Jacque Fresco, wie ik al eerder citeerde, publiceerde in 2007 het document “Designing the future”. Daarin spreekt hij over een nieuwe werking voor de wereld waarin wij leven. Hij schrijft over een globale, drastische verandering van gewoontes. Hij vertrekt daarbij vanuit een centraal thema, namelijk ‘resource based economy’.

Ik vond zijn ideeën danig interessant en revolutionair dat ik ze jullie dan ook niet wil onthouden.

Inleiding

Wat hebben wij met zijn allen gemeen? Waar zouden onze prioriteiten moeten liggen?

Alle naties en volkeren, welke politieke achtergrond, geloof of gebruiken ze ook mogen hebben, zijn afhankelijk van natuurlijke bronnen. We hebben allemaal verse lucht en water, vruchtbaar land voor voedsel en de noodzakelijk technologie en personeel nodig om een hoge levensstandaard te bekomen.

Misschien moeten we de werking van onze samenleving veranderen zodat iedereen op aarde voordeel kan halen uit onze technologische mogelijkheid om een propere omgeving en hoge levensstandaard te bekomen. Er is geen geld genoeg om deze soort verandering te bewerkstelligen. Maar er zijn zeker genoeg bronnen op deze aarde om deze verandering te creëren.

Er zijn bronnen in overvloed op deze aarde. Toch gebruiken we nog steeds een verjaard systeem als geld om deze bronnen over de bevolking te verdelen. Het moge duidelijk zijn dat dit systeem reeds veel lijden heeft veroorzaakt. Het is niet geld dat we nodig hebben, maar eerder een intelligente manier van managing van de natuurlijke bronnen zodat iedereen er van kan meegenieten. We kunnen het best zo vlug mogelijk beginnen werken aan het uiteenzetten van een ‘resource based economy’.

Wat is een ‘resource based economy’?

Om het simpel te stellen: een ‘resource based economy’ gebruikt bronnen i.p.v. geld en maakt het mogelijk om de mensen te voorzien in alles wat ze nodig hebben zonder daarbij beperkt te worden door geld, leningen, krediet, etc. De bronnen van de aarde worden dan beschouwd als een gemeenschappelijk goed van alle mensen op de aarde.

Wat als al het geld opeens zou verdwijnen? Mensen zouden nog steeds eten en als de fabrieken zouden blijven werken, zou er nog steeds voorzien kunnen worden in onze materialistische behoeften. Het punt is dat mensen niet geld nodig hebben maar eerder de toegang tot het noodzakelijk in het leven verdienen.

In een ‘resource based economy’(RBC) worden de bronnen direct gebruikt om de levens van de totale populatie te verrijken. Binnen zo’n economie is het mogelijk om ieder mens op aarde een hoge levensstandaard te verzekeren. Het is pas als er schaarste is dat er zaken als hebzucht, misdaad en geweld veelvuldig beginnen voor te komen. RBC wil hier op in spelen door schaarste te voorkomen en dat kan enkel als de bronnen eerlijk verdeeld worden.

Hoe kan dit verwezenlijkt worden?

Eerst vooral: met veel creativiteit en technologie. RBC wil technologie intelligent en efficiënt toepassen en daar komt veel creativiteit bij te kijken. Het wil aardwarmte, zonne-energie, beheerste kernfusie, wind-, golf- en getijden energie en zelfs brandstof uit de oceanen gebruiken om te kunnen komen tot nieuwe, schone  en hernieuwbare energiebronnen.

We zouden een onbeperkte hoeveelheid energie hebben die onze beschaving voor duizenden jaren zou kunnen dragen.

Ten tweede zouden ook de steden, het vervoer en industriële installaties heringericht dienen te worden zodat deze energie efficiënt en proper zouden zijn, om gemakkelijk in alle behoeften te kunnen voorzien van de bevolking.

Wanneer het maken en verspreiden van energie efficiënt wordt toegepast zou er minder afval zijn.

Het RBE wil een volledige automatisering van de meeste fabrieken en industriële complexen zodat er een evenwicht komt tussen productie en distributie wat dan weer zorgt voor meer vrije tijd. Mensen zouden wel nog werken, maar dan veel minder zodat er meer tijd overblijft. Het gezin zou op deze manier in ere herstelt kunnen worden. Onderwijs zou er anders uitzien, name dat ouders meer tijd zouden hebben om hen op te volgen en te overleggen met leerkrachten. Er zou meer ruimte zijn om kinderen zelf op te voeden.

Wat betekent dit nu concreet?

-          We zouden beroepen ontgroeien die het monetaire systeem met zich meebrengt zoals

advocaten, verkopers, reclamemakers, bankiers, verzekeringsagenten, deurwaarders, etc.

-          Omdat er een systeem zou worden ingevoerd van totale en optimale recyclage zou er minder afval zijn.

-          Door de opheffing van geld zou de schuldenlast afgeschaft worden. Dit betekent dat mensen niet langer bang hoeven te zijn voor de deurwaarden en het verliezen van hun eigendom.

-          Concurrentie zou er niet langer zijn en dit betekent dat er geen duizenden fabrieken meer zouden zijn die hetzelfde product maken en daarmee de aarde inpalmen. De producten zouden in kwantiteit verminderen en kwaliteit kunnen verbeteren. Gevolg: overschot daalt en levenstandaards stijgt.

-          Reclame wordt afgeschaft. We zouden niet langer geïndoctrineerd worden door tal van reclameleuzen. De begeerte naar materialisme in alle geuren en kleuren zou afzwakken.

-          Door de afname van fabrieken en industriële complexen zou een deel van de natuur hersteld kunnen worden.

Dit is in het kort de stelling van Fresco. De sociaal ontwerper en industrieel ingenieur heeft te kennen bezig te zijn met de volledig uiteenzetting van het project tot in het detail.

Hoe surrealistisch deze ideeën mogen klinken, we mogen niet vergeten dat we niet verder kunnen hoe we bezig zijn. Het is dringend nodig dat we alternatieven gaan bekijken om deze wereld alsnog aangenaam te maken voor iedereen. We verder wil lezen over dit project kan he pdf. document downloaden op: http://thezeitgeistmovement.com/joomla/ of neem een kijkje op de officiële site: http://www.thevenusproject.com/

22-01-2009 om 15:59 geschreven door Assira  

Ons economisch systeem is falend. Alhoewel dit niet verwonderlijk is als je de analyse maakt van het systeem, lijkt het onmogelijk voor onze regeringleiders om tot beslissingen te komen die in het voordeel spelen van het volk.

Terwijl er meer dan genoeg grondstoffen en middelen zijn om iedere mens op aarde te huisvestigen en te voeden, leven steeds meer en meer mensen in armoede.

Als je naar het nieuws kijkt, wordt je al vlug geconfronteerd dat onze regeringleiders met heel wat andere zaken bezig zijn: oorlog, one world economy, globalisatie en privatisering. Allemaal zaken die beslissingen inhouden die in het nadeel spelen van het welzijn en welvaart van het volk. Deze items houden maar één ding in: dat we steeds meer moeten gaan werken voor minder geld.

Vanuit diverse hoeken wordt er al jaren gezocht naar alternatieven voor de verschillende systemen, die verschillende crisissen met zich mee brengen. De laatste jaren hebben we de oliecrisis, de milieucrisis, de klimaatscrisis en de politieke crisis de revue zien passeren. Om uiteindelijk te eindigen met de economische crisis als kers op de taart. Het is dan ook niet verwonderlijk dat steeds meer mensen zich beginnen af te vragen waarom we überaupt nog verder doen zoals we momenteel bezig zijn. Laat me duidelijk zijn. Alternatieven zijn er te over, en ook onze regeringleiders zijn van die alternatieven op te hoogte. Hoe komt het dan dat wij geen vooruitgang boeken?

Geld en winst leiden tot corruptie

Geld en winst zijn twee elementen die het economisch systeem die we nu volgen, dat van de vrij handelsmarkt, corrupt maken en het onmogelijk maken om duurzame, kwaliteitsvolle veranderingen door te voeren. Ik doe een beroep op de woorden van Jacque Fresco en de documentaire Zeitgeist Addendum om dit gegeven verder te kunnen uitleggen.

Jacque Fresco, industrieel ontwerpen en sociaal ingenieur is zeer geïnteresseerd in de maatschappij en ontwikkelt een systeem dat voor alle mensen duurzaam zou kunnen zijn.

“Je hebt te maken met menselijk gedrag. En menselijk gedrag schijnt ecologisch bepaalt te zijn. Dit betekent dat je als baby door Seminole indianen zou zijn opgevoed en verder niets anders zag, dat je dat waardesysteem aanhoudt. Dit geldt voor alle naties, individuen en gezinnen die hun kinderen indoctrineren met hun geloof en hun land en hen willen laten geloven dat ze er deel van uit maken. En zij bouwen een gemeenschap, die ze tot de gevestigde orde uitroepen. Ze bouwen aan een accepteerbaar standpunt en willen dat bestendigen. Terwijl alle gemeenschappen vooruitstrevend zijn, niet bestendig. En zo bestrijden ze nieuwe ideeën die de gevestigde orde geweld zouden aandoen.

Regeringen houden vast aan datgene hen macht geeft. Mensen worden in de politiek niet verkozen om dingen te veranderen. Ze worden daar neergezet om te zorgen dat de zaken blijven zoals ze zijn. Zoals je ziet zit de basis voor corruptie in onze maatschappij. Laat één ding duidelijk zijn: alle naties zijn in de basis corrupt want ze willen de bestaande instituties behouden.

Daarmee wil ik geen natie afkraken of ophemelen, maar communisme, socialisme, fascisme, het vrije handelssysteem en alle subculturen zijn gelijk. In de basis zijn ze corrupt.”

Zeitgeist Addendum: “Centraal in dit institutionele zelfbehoud staat het monetaire systeem. Want geld verschaft de middelen voor macht en overleving. Daarom, net als bij een arm persoon, die zich gedwongen voelt om te stelen om te overleven, is het een natuurlijk neiging alles te doen om de bestaande winstgevendheid voort te zetten. Dit maakt het inherent moeilijk voor de op winstgebaseerde instellingen te veranderen omdat het niet alleen het voortbestaan van grote groepen mensen in gevaar brengt, maar ook de begeerde materialistische levensstijl, verbonden aan rijkdom en macht. Daarom is er de verlangende noodzaak om instellingen te laten voortbestaan, ongeacht de sociale relevantie, gelegen in de behoefte aan geld, of winst.”

Wat betekent dit concreet? Het betekent dat fabrieken hun afvalstoffen lozen in onze rivieren en meren omdat ze zo geld kunnen besparen. Het betekent dat er verdragen worden ondertekend om de CO² naar beneden te krijgen terwijl de autoproductie nog nooit zo hoog geweest is.

Er wordt geen daadwerkelijke actie ondernomen omdat het de wens is van de regeringleiders en multinationals om zo veel mogelijk geld op de bankrekening te hebben.

Concurrentie leidt tot wantrouwen en onverschilligheid

Jacque Fresco: Dus als iemand geld verdient aan een bepaald product is dat het moment waarop hij een ander product gaat bestrijden want dat kan zijn bestaan bedreigen. Daarom kunnen mensen niet eerlijk zijn. En mensen vertrouwen elkaar niet. Er komt iemand op je af en zegt: ‘ik heb precies het huis dat je zoekt!’ Hij is een verkoper! Als een dokter zegt: ‘Ik denk dat je nier verwijdert moet worden.’

Dan weet ik niet of hij zijn jacht probeert af te betalen of dat mijn nier eruit moet. Het is moeilijk om mensen te vertrouwen binnen een monetair systeem. Als je in mijn winkel komt en ik zeg: ‘ De lamp die ik heb is goed, maar die van hiernaast is beter’, zou ik niet zo lang in zaken zijn. Het zou zo niet werken. Als ik ethisch was, zou het niet werken. Als je zegt dat de industrie om mensen geeft, is dat niet waar. Ze kunnen het zich niet veroorloven om ethisch te zijn. Dus, jouw systeem is niet ontworpen voor het welzijn van de mensen. Als het wel zo zou zijn, zou er geen uitbesteding van banen zijn. Maar het maakt de industrie niet uit. Ze huren alleen mensen in omdat het nog niet geautomatiseerd is.”

Dus welk politiek systeem er ook heerst in een natie, zij het socialisme, fascisme, kapitalisme of communisme, er is steeds hetzelfde onderliggende mechanisme. Dat van geld, arbeid en concurrentie. We moeten werken en concurreren met anderen zodat er geld binnenkomt. Geld dat we nodig hebben om dat noodzakelijke eten te kopen. Ook al is er tonnen voedsel op de wereld. Als er geen geld is, kan je het niet kopen. Onze begeerte naar geld maakt ons onverschillig voor de nadelen die onze hebzucht met zich meebrengt en zorgt ervoor dat we duurzame alternatieven van de hand doen omdat die ons niet die dure auto kunnen kopen, of dat prachtig juweel.

Winst, is het zelfbehoudende mechanisme die de basis vormt van onze maatschappij. Winst zet altijd het welzijn van de mensen en dat van onze planeet op de twee plaats. Veranderingen kunnen niet komen vanuit onze regeringleiders die enkel met dit aspect bezig zijn. Daarom is het dringend nodig dat wij, het volk, gaan inzien dat corruptie niet één of ander bijproduct is van het monetair systeem, maar dat het er de grondslag van is.

Bron: Zeitgeist Addendum, Nederlandse ondertiteling

22-01-2009 om 12:26 geschreven door Assira  

Ons monetair systeem is een onbetwistbare vorm van geloof binnen onze maatschappij. We stellen ons geen vragen in welke mate het werkelijk de maatschappij beïnvloed. In een vorig artikel schreef ik reeds hoe de vrije handel ons als mensen beïnvloed en zijn stempel nalaat op de vooruitgang van onze samenleving. In dit artikel wil ik echter hebben waarom wij moeten afstappen van dat rotsvast geloof in het monetarisme. In deze special wil ik jullie de hiaten uitleggen die ervoor zorgen dat wij momenteel geconfronteerd worden met een internationale  economische depressie.

Eerst vooral moeten beginnen bij de basis. De basis van het monetair systeem is geld. Om te begrijpen waarom wij met een inflatie zitten, dienen we te begrijpen hoe geld wordt gecreëerd en in omloop wordt gebracht. Dit is voor velen al een knelpunt. De werking van de economie wordt vaak bekeken met verwarring en verveling. Het financieel jargon dat ons als chinees in de oren klinkt en de daar bijkomende wiskunde zorgt er voor dat mensen als snel afhaken in hun poging om het te begrijpen. Maar het feit is dat deze ingewikkeldheid verbonden aan het economische systeem meer helpt om de hiaten te bedekken dan dat het zorgt voor efficiëntie. Dus laten we een poging wagen om ons monetair systeem te analyseren.

Enige jaren geleden publiceerde de Centrale Bank van de VS, ‘de Federale Reserve’, een document genaamd ‘Modern Money Mechanics’. Dit document beschrijft hoe geld wordt gecreëerd door de Federale Reserve en de wereldwijde banken die dat steunen. Het beschrijft het hele ‘fractional reserve banking’ systeem aan de hand van moeilijke bankwezen terminologie. Een simpele vertaling komt op het volgende neer:

De overheid van de VS beslist dat het geld nodig heeft, belt de Federale Reserve (FED) en zegt, bijvoorbeeld, 10 miljard dollar nodig te hebben. De FED keurt dit goed en koopt 10 miljard aan staatsleningen van de VS overheid. Vervolgens pakt de overheid een pak papier, schildert er wat officiële plaatjes op en noemt ze waardepapieren. Dan geeft ze die waardepapieren een waarde van 10 miljard dollar en stuurt ze op naar de FED. In ruil daarvoor gaat de FED een gigantische stapel papier drukken dat ze Federale Reserve wissels noemt en een waarde toekennen van eveneens 10 miljard dollar. De FED neemt de wissels en ruilt ze voor de waardepapieren. Als deze ruil is gebeurd, neemt de overheid de 10 miljard aan Federale Reserve wissels en zet ze op een bankrekening. Na deze storting wordt het papieren geld dan een wettig betaalmiddel. Een daar is het dan. Het geld is gecreëerd. 10 miljard aan nieuw geld op de bankrekening van de VS overheid.

Noot: Dit is echter een te veralgemenend voorbeeld, want in werkelijkheid gebeurt de transactie digitaal en komt er geen papier aan te pas. In feite is slecht 3% van de geldvoorraad van de VS fysiek.  De rest bestaat enkel in computers. Dit geldt ook voor de banken van andere overheden zoals we nog zullen zien.

Schulden

De waardepapieren van de overheid  betekenen maar één ding: schulden. Wanneer de FED deze koopt met geld dat uit het niets gemaakt wordt,  belooft de overheid dit bedrag terug te betalen. Met andere woorden het geld wordt gecreëerd uit schulden.

Noot: Voor het ontstaan van de Federale Reserve lag de macht om geld te creëren bij de overheid zelf en kon het dus ook geen schulden hebben. Men mag zich afvragen waarom deze Federale Reserve überhaupt in het leven is geroepen.

Bankreserve

Maar laten we verder gaan want er is nog meer. De uitwisseling is dus voltooid en de overheid is nu 10 miljard rijker. Echter, de FED is door de transactie ook rijker geworden. Volgens het ‘fractional reserve banking’ systeem wordt automatisch die 10 miljard storting een deel van de bankreserves. Wat betekent dit?

Wel, volgens ‘Modern Money Mechanics’ is er een reserve eis van 10% op de meeste transactierekeningen. Dat betekent dat de FED dan 10 miljard in kas heeft waarvan 1 miljard wordt gehouden als vereiste reserve en de overige 9 miljard gebruikt kan worden voor het geven van nieuwe leningen. Die negen miljard komt echter niet voort uit die lening van 10 miljard, maar wordt eveneens uit het niets gecreëerd bovenop die 10 miljard storting. Op die manier wordt de geld voorraad uitgebreid.

Natuurlijk betalen de banken de leningen in werkelijkheid niet af, die ze als storting ontvangen. Als ze dat deden zou er geen geld gecreëerd worden. Wat ze wel doen, als ze leningen uitzetten, is het aanvaarden van promesses.’betalingsbeloftes, in ruil voor krediet of geld van de rekeningen van de leners. Met andere woorden, wij gaan een lening aan bij de bank, die het geld uit het niets creëert en dus in principe zelf een lening aangaat. Wij moeten de lening terugbetalen aan de bank zodat zij hun lening kunnen afbetalen. Maar daar loopt het fout. De bank ontvangt het geld, maar aangezien die het geld uit het niets heeft gecreëerd kunnen ze het geld zelf houden. Daar komt bij dat iedere keer een bank een lening uitzet, ze zelf steeds meer geld vrij krijgen om aan andere leningen uit te zetten. Als we het bedrag terug nemen van 10 miljard, kan de FED volgens ‘Modern Money Mechanics tot 9 keer meer dan het oorspronkelijk bedrag aan leningen uitzetten omdat de cyclus bij iedere lening herhaald wordt. En dat geld wordt steeds weer opnieuw uit het niets gecreëerd.

De Waarde van geld

Het monetaire systeem is danig geworteld in onze maatschappij dat wij als mens deze zo normaal en noodzakelijk achten dat we helemaal niet stil staan hoe geld wordt gecreëerd, we ons geen vragen stellen over het beleid waarmee het wordt geregeld.
Als geld uit het niets gecreëerd wordt, wat geeft dan waarde aan het nieuwe geld? Simpel, door het geld dat er als reeds is. Het nieuwe geld steelt waarde van de bestaande geldvoorraad. De hoeveelheid geld wordt verhoogd ongeacht de vraag naar goederen en diensten. En omdat vraag en aanbod steeds in evenwicht moeten zijn stijgen de prijzen en verminderd de koopkracht van de dollar, met inflatie tot gevolg. Nu we dit weten is het duidelijk dat inflatie niets meer is dan een verdoken belasting aan het publiek. Dus is het werkelijk een slim idee van de overheid om meer geld te steken in de banken? Nee, integendeel, dat maakt de inflatie des te erger.

Wereldwijd

Deze manier van geld creëren wordt wereldwijd toegepast. De Federale Reserve is één van de grootste banken die geld verdeelt over de vele banken in verschillende landen. We zijn dus allemaal een deel van hetzelfde systeem. Dit beperkt zich niet tot Amerika. Vandaar deze economische crisis die we nu hebben wereldwijd gevoeld wordt.

Besluit

Met iedere lening die aangegaan wordt, worden de banken steeds rijker. Als gewone mens betaal je je leningen af om te voorkomen dat de bank een deurwaarder op je afstuurt die je bezittingen afneemt. Het absurde ligt erin dat wij werken om leningen af te betalen aan banken, terwijl zij zelf het geld aan niemand anders hoeven terug te geven aangezien zij de macht hebben om het geld uit het niets te creëren. Er zijn mensen die hun hele hebben en houden al verloren hebben door dit systeem en toch komt men er niet toe om dit systeem aan te passen. Kan jij je voorstellen hoe rijk de banken momenteel moeten zijn door dit monetaire systeem?  Kan jij je voorstellen hoe armer de bevolking wordt door dit monetaire systeem?

Er is echter nog iets die het hele systeem absurder maakt, dan dat het als is. Namelijk de rente op de leningen. Ik verwijs je voor dit onderwerp door naar volgend artikel: Waarom Amerikaanse economische crisis niet verwonderlijk is.

Bron: Zeitgeist Addendum, Nederlandse ondertiteling

22-12-2008 om 00:00 geschreven door Assira  

Verenigde Staten is in paniek. Er is een blijvende dalende koopkracht, de huisprijzen schieten de hoogte in, banken gaan failliet en er is een nationale schuld van 7 biljoen die maar blijft stijgen. Met ingehouden adem volgen we het nieuws, want als Europeanen kunnen we niet ontsnappen aan de gevolgen van de Amerikaanse economische crisis. Het domino – effect is van start gegaan, want valt de ene dan volgt de rest.

Dit artikel is gebaseerd op de bevindingen van Sheldon Emry in zijn artikel “Miljarden voor bankiers – schulden voor de burgers.” In zijn artikel schept Emry een nieuw licht op de economische crisis die heerst en deze wil ik hier dan ook verkondigen.

Om de oorzaak van de economische crisis, het tekort aan geld, uit te leggen moeten we eerst vooral terug gaan in de tijd. Voor het jaar 1913 lag het creëren van geld binnen de macht van de Federale regering. In de grondwet staat: “ het Congres zal de macht bezitten om geld uit te geven en de waarde daarvan te reguleren.’ Men geloofde dat als men een stabiele munt wou hebben, met een juiste hoeveelheid geld waarvan iedere burger gelijkaardig van kon genieten, de macht om geld op de markt te brengen enkel kon behoren tot de bevoegdheden van de Federale Regering. De Federale Regering is namelijk de vertegenwoordiger van het volk en dus een veilige haven tegen profijt en macht.

Men had het bij het rechte eind, want voor 1913 was Verenigde Staten en welvarende en groeiende natie.

Wat is er nu precies verkeerd gelopen?

In december 1913 werd er binnen het Congres een wet voorgelegd onder de naam ‘Federal Reserve Act’. Deze stelde voorop dat er een Federale Reserve diende opgesteld te worden onder leiding van een Raad van Directeuren en een opsplitsing van de Verenigde Staten in 12 Federale Reserve Districten. De Federale Reserve Raad bestaat uit bankiers die in plaats van de politici het geld zouden gaan controleren  en creëren. De onderliggende motivatie was dat dit de economie zou stabiliseren en de burgers dus zeker konden zijn van hun financiën.

De meeste Congresleden waren tijdens het stemmen van deze wet afwezig, het waren nu eenmaal feestdagen, en dus kreeg de wet de kans om gelegaliseerd te worden door de leden die er een persoonlijk voordeel uit konden halen.

Het zou op zich geen ramp geweest zijn, moest het niet zijn dat de bankiers niet uitgeweest zijn op eigen financieel gewin. Want daar ligt het hem nou. De Federale Reserve Raad is verantwoordelijk voor de woekerrentes die we heden ten dage kennen.

Gevolgen van de wet op de nationale schuld.

Omdat het creëren van geld niet langer onder de bevoegdheid van de Federale Regering viel, werd deze gedwongen om geld te vragen aan de Federale Reserve wanneer de belastingen van het volk niet genoeg was om aan alle uitgaven te voldoen. Als de Federale Regering bijvoorbeeld een tekort van 1 miljard heeft, is de Federale Reserve bereid om dit geld te creëren, natuurlijk onder bepaalde voorwaarde. En die voorwaarde is rente. Dergelijke acties zijn al verschillende keren uitgevoerd sinds 1913.

Als het Amerikaanse volk dus belastingen betaalt, staat dit geld in voor het afbetalen van de leningen van de Federale Regering aan de Federale Reserve, met de bijhorende rente. Jammer genoeg is het belastingsgeld niet voldoende om deze soort leningen af te betalen. Erger nog, het is nauwelijks genoeg om de rente af te betalen. Gevolg: de nationale schuld blijft stijgen, de belastingen van het volk ook.

Gevolgen voor de wereldeconomie.

Stel: Iemand wilt een huis kopen en gaat bij de bank een lening aan van $60.000. De lening is verspreid over 30 jaar aan een rente van 14%. Maandelijks zal de lener dus $711 terug betalen en op het einde van de periode een totaal bedrag van $256.000 afbetaald hebben.

Duur, maar het is voor het goede doel, de persoon zal na 30 jaar eindelijk zijn eigen huis hebben.

Maar, er zit echter een fout in dit hele systeem van rente betalen. Het bedrag van $60.000 dat geleend wordt, wordt dus als nieuw geld gecreëerd en in de omloop gebracht. Het geld om de rente te betalen wordt echter niet gecreëerd en wordt bijgevolg genomen van geld dat al reeds in de omloop was.

Bij elke nieuwe lening, klein of groot, die een burger aangaat, wordt proces terug in werking gezet. Je voelt het waarschijnlijk komen, als dit zou blijft doorgaan zullen we verplicht worden om te blijven lenen, want er zal op een bepaald moment niet genoeg geld meer in de omloop zijn. Het zal een vicieuze cirkel worden, die niet meer doorbroken kan worden, tenminste als men de rente niet afschaft.

Jammer genoeg moet ik melden dat wat voor Amerika geldt, ook voor de andere landen geldt die werken op het monetair systeem. Ook België wordt geconfronteerd met een crisis, en heeft de rente een groot aandeel in.
We zijn het zo gewoon als burger om rente betalen op het bedrag dat we lenen aan de bank. We staan er niet bij stil hoe dit gekomen is en wat voor gevolgen dit kan hebben op lange termijn.

Dit artikel schets enkel kort de oorzaak van de economische crisis. Hoe eenzijdig de oorzaak hier wordt beschreven, het is een feit dat al veel verholpen zou kunnen worden als de scheppende macht niet langer in handen zou zijn van een private onderneming van bankiers, of als deze zouden gedwongen worden tot het afschaffen van woekerrentes die de economie in verderf stort. Meer kan je lezen over de oorzaken van de economische crisis in het artikel: “Analyse van het monetair systeem”.

Bron:

05-10-2008 om 00:00 geschreven door Assira