|
We waren weer op pad. Dit keer moesten we door een bos, we hoopten dat er geen vreemde wezens ons deze keer zouden achtervolgen. Maar dat is spijtig genoeg niet zo. We gingen door het woud met kleine hartjes. Wat we niet wisten is da de bomen daar moordzuchtig waren. De bomen verassten ons en namen Pippin en Merry beet en aten ze bijna op. Gelukkig werden we gered door Tom Bombadil. Hij vertelde ons dat hij een soort magische boswachter was die het bos veilig moest houden. Hij gaf ons onderdak en eten voor 2 dagen, daar waren we hem zeer dankbaar voor.
Na ons verblijf bij hem gingen we verder op pad naar Mount Doom. Maar we worden verrast door een geest en worden opnieuw gered door Tom, Godzijdank was hij daar op tijd. We besloten naar "the prancing pony" te gaan waar we even veilig zouden zijn. De reis naar de herberg verliep redelijk vlot, maar toen we daar aankwamen en eerst nog een glaasje gingen drinken met het volk, zat een man ons constant te begluren. Merry begint te praten over de mysterieuze verdwijning van Bilbo. Om de mensen daarvan af te leiden begon ik maar wat te zingen en dansen maar de ring schoof per ongeluk over mijn vinger en ik verdween. De man die ons zat te begluren bleek gelukkig een vriend van Gandalf.
foto van het bos
|
