Een conflict in de kerk is een manier van Godsopenbaring
Soms schrik ik al Bijbellezend wakker. Heeft iemand nou iets in de Bijbel gezet wat er gisteren nog niet in stond?
Het verrast en verbaast me. Ga ik daardoor ineens anders denken dan mijn geloofs- en kerkgenoten? Niet per se – maar zelfs indien wél, wat zou dat? Conflict is een manier van Godsopenbaring. De kerk is geen stabiele, voorspelbare, goed geregelde organisatie. Dat wil je toch ook niet? Nou ja, sommigen willen dat wél. Een overgroot deel van de gelovigen houdt niet van conflicten en zoekt wegen om er een eind aan te maken. Sterker nog: soms sluiten we de ogen voor de thema’s waarover we verschillend denken: de rol van de vrouw in de kerk, de werkzaamheid van de Geest, wonderen en tekenen, het koninkrijk, de eindtijdverwachting, evolutie, homoseksualiteit en nog veel meer hete hangijzers.
En als we al zoekend iets tegenkomen wat voor ons wrijving veroorzaakt, is dat pijnlijk. Tom van Straten attendeerde erop (ND 12 augustus) dat we liever zoeken naar zelfbevestiging. Ook als we Bijbellezen. De Bijbel is je dierbaar; daar wil je rust vinden. Geen herrie.
ongehinderd
Het allerlaatste woord van het Bijbelboek Handelingen is ‘ongehinderd’. ‘Hij (Paulus) predikte het koninkrijk van God en gaf onderwijs over de Heere Jezus Christus, met alle vrijmoedigheid, ongehinderd.’ En dan houdt het boek abrupt op.
En blader dan al die 28 hoofdstukken nog eens terug. Niks ‘ongehinderd’, niks geen rust! Elk hoofdstuk is vol wederwaardigheden: een nieuwe apostel benoemen, de komst van de Geest, duizenden mensen die gedoopt moeten worden, de dood van twee huichelaars, gemeenteleden die gebrek lijden – enzovoort, via een enorme discussie in Jeruzalem over afgodenvlees tot ten slotte een schipbreuk bij Malta.
Ongehinderd? Ja, toch wel. De conflicten wáren er; het gaat erom wat je ermee doet. Je bubbel uit, de Bijbel erbij. En dat doe je niet alléén; je kunt gaan met de Geest. Dat kon toen en dat kan nu. Je kunt de Geest iets horen zeggen – Filippus over een reiswagen die hij zag, Petrus over onrein voedsel, de gemeente in Antiochië over de uitzending van Paulus en Barnabas. De Geest kan iets verbieden (Paulus en Silas mochten niet in Asia het evangelie brengen) en iets verzekeren (Paulus hoort in iedere stad dat gevangenschap en vervolging zijn deel zullen zijn). Je kunt luisteren naar wat de Geest
tot de gemeenten zegt en leren wandelen naar de Geest.
Het conflict is dan niet weg; het doet pijn, misschien wel meer dan vroeger. Maar je hebt het lef om het te benoemen. Je pakt het aan en wie weet kun je er wel mee voort. Ongehinderd. <
