'Constructief' ruziemaken: zo doe je het
Goed ruziemaken is niet makkelijk, schrijft conflictcoach Serge Ornelis (52). In zijn boek Met slaande deuren, dat binnenkort verschijnt, reikt hij inzichten aan om 'constructief' ruzie te maken.
Wat is ruzie eigenlijk?
Ruzie gaat zelden over de aanleiding
Of het nu gaat over de eerstvolgende vakantiebestemming (naar de zon of liever actief?), rommel in huis of iets anders, zo'n conflict is hooguit de aanleiding. Uiteindelijk draait elke ruzie over de vraag: hoe gaan we in deze relatie met elkaar om? Ben je bereid naar alternatieven te zoeken en dus te luisteren naar de ander? Respecteer je elkaars belangen? Neem je de ander serieus, of zoek je argumenten om de ruzie te 'winnen'? Sta daar de eerstvolgende keer eens bij stil: waar gaat dit écht over?
We hebben namelijk allemaal de behoefte om gehoord, gezien en gerespecteerd te worden. Gebeurt dat niet, dan voelen we ons afgewezen, gekrenkt en vernederd, met als gevolg boosheid en verdriet
Het ontstaat als iemand zich miskend voelt
'Hé ho, hoor mij, zie mij!' Dát is wat gebeurt bij een ruzie. We hebben namelijk allemaal de behoefte om gehoord, gezien en gerespecteerd te worden. Gebeurt dat niet, dan voelen we ons afgewezen, gekrenkt en vernederd, met als gevolg boosheid en verdriet. 'Je luistert nooit naar me!', 'je gaat altijd je eigen gang', 'je houdt geen rekening met mijn gevoelens'. Herkenbare verwijten? Allemaal het gevolg van miskenning.
Het ontspoort zodra het een machtsstrijd wordt
Iemand die zich miskend voelt, ervaart pijn. Niet zelden ontstaat vervolgens de drang naar vergelding: de ander moet die pijn ook voelen. Voel je je vooral vernederd, dan ben je uit op statusherstel, desnoods met verbaal geweld. Zie daar het recept voor een nare machtsstrijd, die niets meer te maken heeft met de aanleiding. Hoor je jezelf vooral overtroeven, kwetsen, beschuldigen of dreigen? Weet dan dat een oplossing voorlopig ver weg is en je meer kwaad dan goed aanricht.
Hoe moet het dan?
Wees 'asserlief'
Wees liever asserlief, adviseert Ornelis, oftewel assertief op een niet-dominante manier. Dat betekent: de ander aanvaarden zoals hij is, met al zijn imperfecties; respecteren dat de ander zijn eigen belangen heeft én de wil om erover te communiceren. Toegegeven, dat kan een hele klus zijn. Wie gewend is om met borden te smijten moet heel wat geduld kunnen opbrengen om asserlief te worden. Maar het loont wel.
Zijn het echt die rondslingerende kleren? Of gaat het er eigenlijk om dat je al honderd keer hebt gevraagd om ze op te ruimen en je het gevoel hebt dat jouw behoeften niet serieus worden genomen?
Zeg waar het over gaat
Zijn het echt die rondslingerende kleren? Of gaat het er eigenlijk om dat je al honderd keer hebt gevraagd om ze op te ruimen en je het gevoel hebt dat jouw behoeften niet serieus worden genomen, in dit geval een nette slaapkamer? Voor een constructieve ruzie is het handig als je neutraal kunt aangeven wat je ervaart en waarom je je miskend voelt. Enige emotionele intelligentie is hierbij noodzakelijk; kun je herkennen wat je voelt en dat benoemen?
Stap uit de machtsstrijd
Is het met de eerste twee handvatten niet gelukt om een machtsstrijd te voorkomen, dan kun je er altijd nog voor kiezen om die te stoppen. Maak gebruik van een 'kantelmoment', dat in elke ruzie wel voorkomt. Zo'n moment waarop je je ineens afvraagt: wat gebéúrt er eigenlijk? Waar zijn we mee bezig? Grijp dat moment aan om een stapje terug te zetten en je gedachten te benoemen. Om begrip te tonen en te vragen en om te erkennen dat je de ander hebt gekwetst. Krijg je dat voor elkaar, dan ben je de kunst van goed ruziemaken meester. Lukt het niet? Bedenk dan dat ook ruzies niet perfect hoeven te zijn.
Met slaande deuren, uitgeverij Angèle, € 19,99